| dbo:abstract
|
- Els artúqides o dinastia artúqida (àrab: الأراتقة, al-arātiqa o الأرتقيون, al-artuqiyyūn o بنو أرتق, banū Artuq; turc: Artuklu Beyliği, Artuklular, pl. Artukoğulları; turcman: Artykly begligi, Artykogullary; àzeri: Artuklu bəyliyi, Artıqlılar), també anomenats ortúkides, artúkides, urtúkides, ortòkides, artúquides, urtúquides i ortòquides, foren una dinastia turcmana que va governar el Diyar Bakr del final del segle xi al començament del segle xv. (ca)
- الدولة الأرتقية، نسبة إلى أرتق بن أكسب، ومنه سلالة الأراتقة أو الأرتقيين أو بني أرتق التركمانية، حكمت جنوب شرق الأناضول (ديار بكر ومردين) وشمال الجزيرة الفراتية، ما بين 1098 م - 1232 م، (واستمرت بعض الفروع حتى 1408 م). (ar)
- Die islamische Dynastie der Ortoqiden oder Artukiden (auch Artuqiden) war ein oghusisches Herrscherhaus, das in drei Linien geteilt von ca. 1101 bis 1409 über die ostanatolische Region Diyarbakır mit ihren urbanen Zentren Mardin, Silvan (Diyarbakır), Hasankeyf und Chartpert (Harput) gebot. (de)
- Οι Ορτοκίδες ή Αρτουκίδες ήταν τουρκομανική δυναστεία που κυβέρνησε την Ανατολική Ανατολία, Βόρεια Συρία και Βόρειο Ιράκ κατά τον 11ο και τον 12ο αιώνα μ.Χ. Οι Ορτοκίδες κυβέρνησαν την περιφέρεια του Ντιγιαρμπακίρ στη νοτιοανατολική Ανατολία μέσω δύο κλάδων: των Χισν Καϋφά-Αμίτ και των Μαρντίν-Μαγιαφαρικίν. Ο πρώτος ηγέτης τους, Ορτούκ ιμπν Εκσέμπ, αναφέρεται ότι πήρε μέρος σε εκστρατεία του Βυζαντίου κατά των Νορμανδών. Λίγα χρόνια αργότερα πολέμησε για λογαριασμό του Σελτζούκου σουλτάνου Μαλίκ Σαχ Α΄ και του αδελφού του Τουτούς, παίρνοντας για τις υπηρεσίες του ως αντάλλαγμα την Παλαιστίνη (1086). Ο διάδοχός του , μετά την κατάκτηση της Παλαιστίνης από τους Φατιμίδες της Αιγύπτου γύρισε στο Ντιγιαρμπακίρ και ανέλαβε τη διοίκηση της εκεί περιοχής. Στη μεγαλύτερη ακμή τους οι Ορτοκίδες έφτασαν μέχρι τη Μεσοποταμία, επεκτεινόμενοι βορειοανατολικά κατά μήκος της ανατολικής όχθης του Ευφράτη στην περιοχή της Άμιδας (1113). Η ανάμιξή τους σε πολέμους με τους Σταυροφόρους και οι βλέψεις του Σαλαντίν στην περιοχή επέφεραν την παρακμή τους, υποτάσσοντάς τους στον μεγάλο Κούρδο πολέμαρχο και τους διαδόχους του Αγιουβίδες τη δεκαετία του 1180. Κατόπιν αυτού, οι Ορτοκίδες εξακολούθησαν να ηγεμονεύουν στο Ντιγιαρμπακίρ, ως υποτελείς όμως των Σελτζούκων του Ικονίου και των Χωρεσμίων Τούρκων. Το 1232 ο κλάδος των Χισν Καϋφά-Αμίτ διαλύθηκε από τους Σελτζούκους ενώ ο κλάδος των Μαρντίν-Μαγιαφαρικίν διατηρήθηκε ως υποτελής στους Μογγόλους έως το 1408, οπότε και διαλύθηκε από την τουρκομανική ομοσπονδία των Καρά Κογιουνλού. (el)
- The Artuqid dynasty (alternatively Artukid, Ortoqid, or Ortokid; Turkish: Artuklu Beyliği, Artuklular, pl. Artukoğulları; Turkmen: Artykly begligi, Artykogullary; Azerbaijani: Artuklu bəyliyi, Artıqlılar) was a Turkoman dynasty originated from Döğer tribe that ruled in eastern Anatolia, Northern Syria and Northern Iraq in the eleventh through thirteenth centuries. The Artuqid dynasty took its name from its founder, Artuk Bey, who was of the Döger branch of the Oghuz Turks and ruled one of the Turkmen beyliks of the Seljuk Empire. Artuk's sons and descendants ruled the three branches in the region: Sökmen's descendants ruled the region around Hasankeyf between 1102 and 1231; Ilghazi's branch ruled from Mardin and Mayyafariqin between 1106 and 1186 (until 1409 as vassals) and Aleppo from 1117–1128; and the Harput line starting in 1112 under the Sökmen branch, and was independent between 1185 and 1233. (en)
- Los artúquidas, artukíes o dinastía artuquí (en turco moderno: Artuklu Beyliği o Artıklılar, a veces también escrito como ortóquida, urtúquida o artuklular; en turco plural: Artukoğulları; en turco azerí: Artıqlı) fueron una dinastía turcomana que gobernó en Anatolia oriental, norte de Siria y norte de Irak en los siglos XI y XII. La dinastía artuquí tomó su nombre de su fundador, Artuk Bey, que era de la rama Döger del Oghuz y gobernó sobre uno de los beylicatos turcomanos del Imperio selyúcida. Los gobernantes artúquidas veían al estado como propiedad común de los miembros de la dinastía. Tres ramas de la familia gobernaron en la región: los descendientes de gobernaron alrededor de Hasankeyf entre 1102 y 1231, la rama de gobernó desde Mardin entre 1106 y 1186 (y hasta 1409 como vasallos) y la línea artúquida de Mayyafariqin gobernó en Harput a partir de 1112, y fue independiente entre 1185 y 1233. Los gobernantes artúquidas encargaron muchos edificios públicos, como mezquitas, bazares, puentes, hospitales y baños para beneficio de sus súbditos. Dejaron un importante patrimonio cultural, contribuyendo a la literatura y al arte de la metalurgia. Las puertas y aldabas de la gran mezquita de Cizre son ejemplos únicos de la artesanía artúquida del metal, que se pueden contemplar en el Museo de Arte Turco e Islámico en Estambul, Turquía. (es)
- Les Artukides, Artuqides, Ortokides ou Ortocides, c'est-à-dire fils d'Artuq (Ortok), dynastie turcomane, s'établit en Syrie et en Arménie en 1082. Les Artukides se reconnaissaient comme vassaux de Duqaq, roi de Damas, fils de Tutuş. (fr)
- Dinasti Artuqid (Artuklu dalam bahasa Turki, kadang-kadang juga disebut Artukid atau Ortokid) adalah sebuah dinasti yang menguasai Anatolia timur dan Irak utara pada abad ke-11 dan abad ke-12. Dua cabang utama dari dinasti ini dikuasai dari Hasankeyf (Hısn-ı Keyf, Hısnkeyfa) di antara tahun 1102-1231 dan Mardin di antara tahun 1106-1186 (dan sampai tahun 1409 sebagai pengikut). Terdapat cabang ketiga yang memperoleh tahun 1112 dan merdeka di antara tahun 1185-1233. Dinasti ini didirikan oleh Artuq, anak dari Eksük. Tutush menunjuk Artuq sebagai gubernur Yerusalem tahun 1086. Artuq meninggal tahun 1091, dan anaknya Sokman dan dikeluarkan dari Yerusalem oleh pemimpin Fatimid tahun 1098. Dinasti Fatimid kehilangan kota itu beberapa waktu kemudian. (in)
- アルトゥク朝（英語 Artuqid Dynasty）はディヤール・バクルを11世紀から15世紀にかけて支配した王朝。 (ja)
- Gli Artuqidi, o Urtuqidi (meno corretti Ortòchidi, Ortùchidi, Ortùqidi o Ortòqidi; turco Artuklu, pl. Artukoğulları) furono una dinastia di turchi Oghuz che dominò l'Anatolia orientale (Diyār Bakr) ed il nord della Siria e dell'Iraq nell'XI e XII secolo. I due principali rami della dinastia governarono da Hasankeyf (Ḥiṣn Kayfā, Hısnkeyfa) tra il 1102 ed il 1231 e da Mardin tra il 1106 ed il 1186, poi fino al 1409 come vassalli.Ci fu anche un terzo ramo che acquisì Harput nel 1112 e fu indipendente tra il 1185 ed il 1234. (it)
- 아르투크 왕조(Artuklu Beyliği)는 11~13세기에 아나톨리아 동부, 시리아 북부, 이라크 북부를 통치했던 투르크멘족 왕조이다. 아르투크 왕조는 설립자 의 이름에서 기원한다. 아르투크의 아들들과 후손들이 이 지역을 3갈래로 나누어 통치했다. 의 후손들은 1102년부터 1231년 사이 하산케이프 주변 지역을 통치했고 의 후손들은 1106년부터 1186년 사이 마르딘과 지역, 1117년부터 1128년 사이 알레포를 지배했다. (ko)
- De Artuqiden (ook Artukiden, Ortoqiden, Artuklu) waren een Oghuz-Turkse dynastie die in de 11e en 12e eeuw delen van Oost-Anatolië en Noord-Irak beheerste. De twee belangrijkste takken regeerden vanuit Hasankeyf (1102-1231) en Mardin (1106-1186, tot 1409 als vazallen). Een derde tak kwam in het bezit van in 1112 en was van 1185 tot 1233 onafhankelijk. (nl)
- Artukidzi, tur. Artuklu – dynastia pochodzenia turkmeńskiego panująca w Diyarbakirze od początku XII wieku do roku 1409. Założycielem dynastii był Artuk Ibn Ekseb (zm. 1091), wódz w służbie Seldżukidów wywodzący się z należącego do Oguzów plemienia . Od roku 1086 był namiestnikiem Palestyny z ramienia Tutusza (1079-1095). Namiestnictwo przejęli po nim jego synowie, Sukman (zm. 1105) i Ilghazi (zm. 1122), jednak w roku 1098 Palestynę zajęli Fatymidzi, a następnie krzyżowcy, i Artukidzi musieli szukać szczęścia gdzie indziej. W roku 1097 bratanek Sukmana, Jakuti Ibn Alpjaruk, zajął Mardin. W roku 1102 Sukman zajął , a dwa lata później odziedziczył Mardin. Był to początek państwa Artukidów w Diyarbakirze, umocnionego zwycięstwem Sukmana nad krzyżowcami w bitwie pod Harranem. Wkrótce po tej bitwie Sukman zmarł, i inicjatywę przejął jego brat Ilghazi, który w roku 1108 zajął miejsce jednego z synów Sukmana w Mardinie. Niemniej inny jego syn, (1109-1144) nadal rządził w Hisn Kajfie, gdzie linia założona przez Sukmana utrzymała się aż do roku 1232. W roku 1118 Ilghazi zajął Majjafarikin (dzis. Silvan) i Aleppo, zaś w roku następnym pokonał Rogera z Salerno w bitwie na Krwawym Polu, co odbiło się głośnym echem na całym Bliskim Wschodzie. Po tym zwycięstwie w roku 1121 sułtan seldżucki Mahmud (1118-1131) postawił Ilghaziego na czele wyprawy przeciwko Gruzji, ale Dawid IV Budowniczy (1089-1125) zadał mu druzgocącą klęskę pod Didgori. Po śmierci Ilghaziego w roku 1122 jego władający Charputem (dzis. Elazığ) bratanek (1115-1124) pokonał i pojmał Hrabiego Edessy Joscelina z Courtenay (1118-1131). W roku następnym odbił on Aleppo z rąk syna Ilghaziego, (1122-1124), i wziął do niewoli śpieszącego na ratunek Joscelinowi króla Jerozolimy Baldwina II (1118-1131). Balak zginął jednak od przypadkowej strzały podczas oblężenia Manbidżu w roku 1124. Po jego śmierci Artukidzi utracili Aleppo, zaś syn Ilghaziego (1122-1153) skoncentrował się na umacnianiu swojej władzy w Mardinie i Majjafarakinie. Od tej pory Artukidzi dzielili się na dwie linie wywodzące się od Sukmana i Ilghaziego, rządzące odpowiednio w Hisn Kajfie i Amidzie (dzis. Diyarbakır), oraz Mardinie i Majjafarikinie. Jedynie w latach 1185-1234 wyodrębnił się trzeci ośrodek ich władzy w Charpucie. Wszelkie możliwości ekspansji Artukidów przestały istnieć kiedy w roku 1128 Aleppo zajął Zanki (1127-1146), który sprowadził Timurtasza do roli swojego wasala. Następnie Artukidzi byli wasalami Nur ad-Dina (1146-1174) i Saladyna (1171-1193), który w roku 1185 zajął Majjafarikin. Wypierani stopniowo ze swoich posiadłości przez Ajjubidów dla celów wojny z sułtanem Al-Kamilem (1218-1238) uznali się za wasali Sułtanatu Rumu, co nie zapobiegło upadkowi ich rządów w Hisn Kajfie i Amidzie w roku 1232 i w Charpucie w roku 1234. Od roku 1260 jedyni pozostali Artukidzi z Mardinu byli wasalami Ilchanidów. Po ich upadku w roku 1335 odzyskali niezawisłość i ze zmiennym szczęściem brali udział w walkach jakie toczyły się w regionie pomiędzy innymi uniezależnionymi lokalnym siłami, takimi jak Ajjubidzi z Hisn Kajfy oraz turkmeńskie konfederacje Kara Kojunlu i Ak Kojunlu. Posiadłości Artukidów zostały spustoszone przez Timura (1370-1405), po jego śmierci zaś zostały one wystawione na rosnącą presję jego niedawnych sojuszników, Ak Kojunlu. Po tym jak w roku 1407 w bezskutecznej obronie Amidy zginął Isa (1376-1407) w roku 1409 jego następca Ahmad (1407-1409) zdecydował się przekazać Mardin w ręce wodza Kara Kojunlu (1389-1420), kończąc tym samym rządy dynastii Artukidów. (pl)
- 阿爾圖格王朝為亞洲土庫曼人於11世紀－12世紀建立的君主王朝。創立於1098年的該王朝主要為兩分支，建立地點約於今伊拉克北部一帶的與馬爾丁兩大地區。該王朝最強盛時，領土甚至擴張至巴勒斯坦，不過隨即呈現半獨立狀態，1232年則遭塞爾柱人所滅。 (zh)
- Артукиды — тюркская династия, правившая в XII—XV веках в Западной Армении, Северной Сирии и Северном Ираке. Ветви династии Артукидов управляли из Хисн Кайфы (ныне — Хасанкейф) между 1098—1232 годами, Мардина между 1107—1186 годами и Хартперта. Артукогуллары принимали активное участие в войнах с крестоносцами и при этом проводили политику религиозной терпимости. В XIII веке власть Артукидов стала слабеть, и им пришлось стать вассалами более сильных династий, среди которых были Сельджукиды, Хорезмшахи, Хулагуиды, Ак-Коюнлу, Тамерлан. В 1409 году земли Артукогулларов были захвачены Кара-Коюнлу. (ru)
- Артукіди — тюркська династія, що у XII — XV століттях правила у Західній Вірменії, північній Сирії та північному Іраку. Дві головні гілки династії Артукідів керували з Хісн Кайфа (нині — Хасанкейф) у 1098–1232 роках та з Мардіна між 1107 та 1186 роками (до 1409 року представники династії Артукідів були васалами), третя гілка династії Артукідів мала за резиденцію Харпуту (нині — Елязиг), зберігаючи незалежність з 1185 до 1234 року. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Els artúqides o dinastia artúqida (àrab: الأراتقة, al-arātiqa o الأرتقيون, al-artuqiyyūn o بنو أرتق, banū Artuq; turc: Artuklu Beyliği, Artuklular, pl. Artukoğulları; turcman: Artykly begligi, Artykogullary; àzeri: Artuklu bəyliyi, Artıqlılar), també anomenats ortúkides, artúkides, urtúkides, ortòkides, artúquides, urtúquides i ortòquides, foren una dinastia turcmana que va governar el Diyar Bakr del final del segle xi al començament del segle xv. (ca)
- الدولة الأرتقية، نسبة إلى أرتق بن أكسب، ومنه سلالة الأراتقة أو الأرتقيين أو بني أرتق التركمانية، حكمت جنوب شرق الأناضول (ديار بكر ومردين) وشمال الجزيرة الفراتية، ما بين 1098 م - 1232 م، (واستمرت بعض الفروع حتى 1408 م). (ar)
- Die islamische Dynastie der Ortoqiden oder Artukiden (auch Artuqiden) war ein oghusisches Herrscherhaus, das in drei Linien geteilt von ca. 1101 bis 1409 über die ostanatolische Region Diyarbakır mit ihren urbanen Zentren Mardin, Silvan (Diyarbakır), Hasankeyf und Chartpert (Harput) gebot. (de)
- Les Artukides, Artuqides, Ortokides ou Ortocides, c'est-à-dire fils d'Artuq (Ortok), dynastie turcomane, s'établit en Syrie et en Arménie en 1082. Les Artukides se reconnaissaient comme vassaux de Duqaq, roi de Damas, fils de Tutuş. (fr)
- アルトゥク朝（英語 Artuqid Dynasty）はディヤール・バクルを11世紀から15世紀にかけて支配した王朝。 (ja)
- Gli Artuqidi, o Urtuqidi (meno corretti Ortòchidi, Ortùchidi, Ortùqidi o Ortòqidi; turco Artuklu, pl. Artukoğulları) furono una dinastia di turchi Oghuz che dominò l'Anatolia orientale (Diyār Bakr) ed il nord della Siria e dell'Iraq nell'XI e XII secolo. I due principali rami della dinastia governarono da Hasankeyf (Ḥiṣn Kayfā, Hısnkeyfa) tra il 1102 ed il 1231 e da Mardin tra il 1106 ed il 1186, poi fino al 1409 come vassalli.Ci fu anche un terzo ramo che acquisì Harput nel 1112 e fu indipendente tra il 1185 ed il 1234. (it)
- 아르투크 왕조(Artuklu Beyliği)는 11~13세기에 아나톨리아 동부, 시리아 북부, 이라크 북부를 통치했던 투르크멘족 왕조이다. 아르투크 왕조는 설립자 의 이름에서 기원한다. 아르투크의 아들들과 후손들이 이 지역을 3갈래로 나누어 통치했다. 의 후손들은 1102년부터 1231년 사이 하산케이프 주변 지역을 통치했고 의 후손들은 1106년부터 1186년 사이 마르딘과 지역, 1117년부터 1128년 사이 알레포를 지배했다. (ko)
- De Artuqiden (ook Artukiden, Ortoqiden, Artuklu) waren een Oghuz-Turkse dynastie die in de 11e en 12e eeuw delen van Oost-Anatolië en Noord-Irak beheerste. De twee belangrijkste takken regeerden vanuit Hasankeyf (1102-1231) en Mardin (1106-1186, tot 1409 als vazallen). Een derde tak kwam in het bezit van in 1112 en was van 1185 tot 1233 onafhankelijk. (nl)
- 阿爾圖格王朝為亞洲土庫曼人於11世紀－12世紀建立的君主王朝。創立於1098年的該王朝主要為兩分支，建立地點約於今伊拉克北部一帶的與馬爾丁兩大地區。該王朝最強盛時，領土甚至擴張至巴勒斯坦，不過隨即呈現半獨立狀態，1232年則遭塞爾柱人所滅。 (zh)
- Артукиды — тюркская династия, правившая в XII—XV веках в Западной Армении, Северной Сирии и Северном Ираке. Ветви династии Артукидов управляли из Хисн Кайфы (ныне — Хасанкейф) между 1098—1232 годами, Мардина между 1107—1186 годами и Хартперта. Артукогуллары принимали активное участие в войнах с крестоносцами и при этом проводили политику религиозной терпимости. В XIII веке власть Артукидов стала слабеть, и им пришлось стать вассалами более сильных династий, среди которых были Сельджукиды, Хорезмшахи, Хулагуиды, Ак-Коюнлу, Тамерлан. В 1409 году земли Артукогулларов были захвачены Кара-Коюнлу. (ru)
- Артукіди — тюркська династія, що у XII — XV століттях правила у Західній Вірменії, північній Сирії та північному Іраку. Дві головні гілки династії Артукідів керували з Хісн Кайфа (нині — Хасанкейф) у 1098–1232 роках та з Мардіна між 1107 та 1186 роками (до 1409 року представники династії Артукідів були васалами), третя гілка династії Артукідів мала за резиденцію Харпуту (нині — Елязиг), зберігаючи незалежність з 1185 до 1234 року. (uk)
- Οι Ορτοκίδες ή Αρτουκίδες ήταν τουρκομανική δυναστεία που κυβέρνησε την Ανατολική Ανατολία, Βόρεια Συρία και Βόρειο Ιράκ κατά τον 11ο και τον 12ο αιώνα μ.Χ. Οι Ορτοκίδες κυβέρνησαν την περιφέρεια του Ντιγιαρμπακίρ στη νοτιοανατολική Ανατολία μέσω δύο κλάδων: των Χισν Καϋφά-Αμίτ και των Μαρντίν-Μαγιαφαρικίν. Ο πρώτος ηγέτης τους, Ορτούκ ιμπν Εκσέμπ, αναφέρεται ότι πήρε μέρος σε εκστρατεία του Βυζαντίου κατά των Νορμανδών. Λίγα χρόνια αργότερα πολέμησε για λογαριασμό του Σελτζούκου σουλτάνου Μαλίκ Σαχ Α΄ και του αδελφού του Τουτούς, παίρνοντας για τις υπηρεσίες του ως αντάλλαγμα την Παλαιστίνη (1086). Ο διάδοχός του , μετά την κατάκτηση της Παλαιστίνης από τους Φατιμίδες της Αιγύπτου γύρισε στο Ντιγιαρμπακίρ και ανέλαβε τη διοίκηση της εκεί περιοχής. (el)
- The Artuqid dynasty (alternatively Artukid, Ortoqid, or Ortokid; Turkish: Artuklu Beyliği, Artuklular, pl. Artukoğulları; Turkmen: Artykly begligi, Artykogullary; Azerbaijani: Artuklu bəyliyi, Artıqlılar) was a Turkoman dynasty originated from Döğer tribe that ruled in eastern Anatolia, Northern Syria and Northern Iraq in the eleventh through thirteenth centuries. The Artuqid dynasty took its name from its founder, Artuk Bey, who was of the Döger branch of the Oghuz Turks and ruled one of the Turkmen beyliks of the Seljuk Empire. Artuk's sons and descendants ruled the three branches in the region: Sökmen's descendants ruled the region around Hasankeyf between 1102 and 1231; Ilghazi's branch ruled from Mardin and Mayyafariqin between 1106 and 1186 (until 1409 as vassals) and Aleppo from 111 (en)
- Los artúquidas, artukíes o dinastía artuquí (en turco moderno: Artuklu Beyliği o Artıklılar, a veces también escrito como ortóquida, urtúquida o artuklular; en turco plural: Artukoğulları; en turco azerí: Artıqlı) fueron una dinastía turcomana que gobernó en Anatolia oriental, norte de Siria y norte de Irak en los siglos XI y XII. (es)
- Dinasti Artuqid (Artuklu dalam bahasa Turki, kadang-kadang juga disebut Artukid atau Ortokid) adalah sebuah dinasti yang menguasai Anatolia timur dan Irak utara pada abad ke-11 dan abad ke-12. Dua cabang utama dari dinasti ini dikuasai dari Hasankeyf (Hısn-ı Keyf, Hısnkeyfa) di antara tahun 1102-1231 dan Mardin di antara tahun 1106-1186 (dan sampai tahun 1409 sebagai pengikut). Terdapat cabang ketiga yang memperoleh tahun 1112 dan merdeka di antara tahun 1185-1233. (in)
- Artukidzi, tur. Artuklu – dynastia pochodzenia turkmeńskiego panująca w Diyarbakirze od początku XII wieku do roku 1409. Założycielem dynastii był Artuk Ibn Ekseb (zm. 1091), wódz w służbie Seldżukidów wywodzący się z należącego do Oguzów plemienia . Od roku 1086 był namiestnikiem Palestyny z ramienia Tutusza (1079-1095). Namiestnictwo przejęli po nim jego synowie, Sukman (zm. 1105) i Ilghazi (zm. 1122), jednak w roku 1098 Palestynę zajęli Fatymidzi, a następnie krzyżowcy, i Artukidzi musieli szukać szczęścia gdzie indziej. W roku 1097 bratanek Sukmana, Jakuti Ibn Alpjaruk, zajął Mardin. W roku 1102 Sukman zajął , a dwa lata później odziedziczył Mardin. Był to początek państwa Artukidów w Diyarbakirze, umocnionego zwycięstwem Sukmana nad krzyżowcami w bitwie pod Harranem. Wkrótce po tej bi (pl)
|
