| dbo:abstract
|
- Bloková struktura je v informatice označení pro zdrojový kód programu, který je rozčleněn do samostatných bloků (úseků) používaných ve strukturovaném programování. Bloky rozčleňují kód na souvislé logické části (řídící struktury pro podmínku if, cyklus while-do, cyklus for a podobně) nebo samostatné funkční části u funkcí a procedur. Strukturované programování umožňuje vzájemné zanořování bloků, což umožňuje používat lokální proměnné a funkce. (cs)
- Die Blockstruktur (oder kurz der Block) ist ein Charakteristikum von Programmiersprachen. Ein Programm ist dabei aus Anweisungsblöcken aufgebaut. Diese dürfen im Allgemeinen auch ineinandergeschachtelt sein; das ganze Programm kann als ein großer, umfassender Block verstanden werden. Ein Block ist ein aus Anweisungen bestehender zusammengehöriger Abschnitt. Je nach Programmiersprache wird ein Block durch Schlüsselwörter wie begin und end eingeschlossen, durch geschweifte Klammern { } oder durch gemeinsame Einrückung des Programmtextes gekennzeichnet. Beispiele: { Algol 60, Pascal }if a > 0 then begin b := b + 5; c := c - 2; endelse b := c - 1; //end if/* C, C++, Java */if (a > 0) { b += 5; c -= 2;} else b = c - 1;// end if Ein ganzer Anweisungsblock wird oft selbst als eine einzige Anweisung gesehen, was die Beschreibung der Programmiersprache vereinfacht. Die if-Klauseln im Beispiel müssen dabei lediglich so beschrieben sein, dass sie im Ja- (bzw. Nein-)Fall nur eine Anweisung beinhalten – statt dieser kann ein Anweisungsblock stehen, was nun beliebig lange Abfolgen von Anweisungen im jeweiligen Fall ermöglicht. Viele Programmiersprachen, zuerst wohl Algol 60, führten das Prinzip der Blockstruktur noch einen Schritt weiter, indem zu Anfang jedes solchen Blocks auch neue Deklarationen von Variablen oder sogar lokalen Prozeduren/Unterprogrammen erlaubt wurden. Dabei beschreiben die Anweisungsblöcke einen Geltungsbereich („Lebensdauer“) für diese Variablen (oder Unterprogramme). Diese dürfen dann sogar gleichnamige, „außen“ vorhandene Variablen überdecken. (de)
- In computer programming, a block or code block or block of code is a lexical structure of source code which is grouped together. Blocks consist of one or more declarations and statements. A programming language that permits the creation of blocks, including blocks nested within other blocks, is called a block-structured programming language. Blocks are fundamental to structured programming, where control structures are formed from blocks. Blocks have two functions: to group statements so that they can be treated as one statement, and to define scopes for names to distinguish them from the same name used elsewhere. In a block-structured programming language, the objects named in outer blocks are visible inside inner blocks, unless they are masked by an object declared with the same name. (en)
- En programlingvoj, bloko estas malsimpla ordono, kiu konsistas el vico da deklaroj kaj ordonoj. Samkiel parenteza ordono, bloko ebligas trakti vicon da ordonoj kiel unu ordonon. Por fari tion oni same pakas la komponantojn en la ordonajn «krampojn» <b>starto</b> ...<b>fino</b> (en la Paskala pseŭdokodo), aŭ <b>begin</b> ...<b>end</b> (en Algolo, en Pascal), aŭ <b>{</b> ...<b>}</b> (C). La ĉefa diferenco inter bloko kaj parenteza ordono konsistas en tio, ke bloko estas la regiono por ĉiuj siaj deklaroj, t.e. por ĉiuj nomoj en ĝi deklaritaj. Tial en Algolo-60 marko markanta ordonon ene de parenteza ordono estas videbla el la ekstero en la bloko entenanta ĉi tiun parentezan ordonon, kaj eblas salti en la parentezan ordonon el ekstere. Tio maleblas por bloko. (eo)
- El bloque de código es un usuario o sección de código con una o más declaraciones y sentencias. Un lenguaje de programación que permite bloques, incluyendo bloques anidados dentro de otros bloques es llamado un lenguaje de programación estructurado por bloques. Ideas de la estructura del bloque se desarrollaron en la década de los años 1950, durante el desarrollo de los primeros y fueron formalizados en los informes de y Algol 60. Algol 58 introdujo la noción de la "sentencia compuesta", que estaba relacionada únicamente con . El posterior informe revisado que describe la sintaxis y la semántica de Algol 60 introdujo la noción de un bloque, consistiendo en "una secuencia de sentencias encerrada entre begin y end..." en la que "cada declaración aparece en un bloque de esta manera y es válida solo para ese bloque". La función de los bloques de programación es permitir que grupos sentencias sean tratados como si fueran una sola sentencia, y restringir el ámbito léxico de las variables, los procedimientos y funciones declaradas en un bloque para que no entre en conflicto con variables con el mismo nombre utilizadas para diferentes propósitos en otras partes de un programa. La noción de bloques es introducida por diferentes sintaxis en diferentes lenguajes, pero hay dos grandes familias: la familia del ALGOL en que los bloques están delimitados por las palabras clave begin y end, y la familia de C en la que los bloques están delimitados por llaves { y }. Algunas otras técnicas utilizadas son el uso de sangría, y s-expression con una palabra clave sintáctica como lambda o let (como en la familia del Lisp). En un en bloque, los nombres de las variables y otros objetos, como los procedimientos que son declarados en bloques externos son visibles dentro de otros bloques internos, a menos que sean sombreado por un objeto del mismo nombre. Algunos lenguajes que soportan bloques con declaraciones de variables no soportan completamente todas las declaraciones; por ejemplo muchos lenguajes derivados de C no permitan la definición de una función dentro de un bloque. Y a diferencia de su antecesor Algol, Pascal no soporta el uso de bloques con sus propias declaraciones dentro del begin y end de un bloque existente, sólo sentencias compuestas permitiendo una secuencia de declaraciones agrupadas en if, while, repeat y otras sentencias de control. (es)
- 프로그램 코드에서 블록(영어: Block)은 어떠한 동작을 수행할 때 필요한 코드를 묶어놓은 것이다. 대부분의 프로그래밍 언어에서는 이를 중괄호나 들여쓰기로 구분한다. (ko)
- Een blok (Engels: block) is in de informatica een verzameling statements en declaraties. Blokken kunnen worden genest, dat wil zeggen dat een blok een ander blok kan bevatten. Een aantal statements en declaraties kan daardoor worden behandeld alsof het een enkel statement was. Blokken vormen een essentieel onderdeel van gestructureerd programmeren, waar iteraties en conditionele statements met behulp van blokken worden gedefinieerd.Blokken worden in C, C++ en Java weergegeven met behulp van accolades ("{" en "}"), Pascal gebruikt de keywords "begin" en "end" en Python gebruikt ingesprongen regels. (nl)
- ブロック (英: block) とは、プログラミング言語におけるコードのまとまり（コードブロック）のことである。 ブロック状のパーツを組み合わせてプログラミングを行うScratchなどの「ブロック」とは異なる。 (ja)
- Instrukcja blokowa – (instrukcja złożona) jako instrukcja strukturalna jest elementem składni języków programowania strukturalnego, wydzielona część kodu źródłowego programu komputerowego, stosowane np. do grupowania sekwencji instrukcji składowych (prostych lub złożonych), ujmując je w nawiasy zdaniowe. Instrukcja blokowa wyróżniona jest przez odpowiednie symbole składniowe (nawiasy zdaniowe), np. w językach C, C++, Java symbolami takimi są nawiasy klamrowe { }, w Algolu i Pascalu słowa kluczowe begin end. Instrukcja blokowa jest traktowana na takich samych zasadach jak pojedyncza instrukcja. (pl)
- Блок в програмуванні (англ. block) — замкнена складова частина програми, яка являє собою сукупність інструкцій, які утворюють сферу дії деяких ідентифікаторів (імен). Блоки є одним з головних елементів структурного програмування. Поняття «блок» відповідає поняттю «підзадача» або «підалгоритм». Використовуючи блоки, можна розділити задачу на частини, які допускають автономне програмування. Кожен блок вводить новий рівень позначень шляхом описання ідентифікаторів і міток. В блоці може міститись як оператор інший блок. У багатьох сучасних мовах програмування блоки використовуються для описання тіла процедур, циклів, для визначення дій в операторах умовного переходу, а також можуть використовуватися самі по собі. (uk)
- 在计算机编程中，块（block）或代码块是将源代码组织在一起的词法结构。块构成自一个或多个声明和语句。编程语言允许创建块，包括嵌入其他块之内的块，就叫做块结构编程语言。块和子程序是结构化编程的基础，结构化所强调的控制结构是用块来形成的。 在编程中块的功能是确使成组的语句被当作如同就是一个语句，限定在一个块中声明的对象如变量、过程和函数的词法作用域，使得它们不冲突于在其他地方用到的同名者。在块结构编程语言中，在块外部的对象名字在块内部是可见的，除非它们被声明了相同名字的对象所遮掩。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Bloková struktura je v informatice označení pro zdrojový kód programu, který je rozčleněn do samostatných bloků (úseků) používaných ve strukturovaném programování. Bloky rozčleňují kód na souvislé logické části (řídící struktury pro podmínku if, cyklus while-do, cyklus for a podobně) nebo samostatné funkční části u funkcí a procedur. Strukturované programování umožňuje vzájemné zanořování bloků, což umožňuje používat lokální proměnné a funkce. (cs)
- 프로그램 코드에서 블록(영어: Block)은 어떠한 동작을 수행할 때 필요한 코드를 묶어놓은 것이다. 대부분의 프로그래밍 언어에서는 이를 중괄호나 들여쓰기로 구분한다. (ko)
- Een blok (Engels: block) is in de informatica een verzameling statements en declaraties. Blokken kunnen worden genest, dat wil zeggen dat een blok een ander blok kan bevatten. Een aantal statements en declaraties kan daardoor worden behandeld alsof het een enkel statement was. Blokken vormen een essentieel onderdeel van gestructureerd programmeren, waar iteraties en conditionele statements met behulp van blokken worden gedefinieerd.Blokken worden in C, C++ en Java weergegeven met behulp van accolades ("{" en "}"), Pascal gebruikt de keywords "begin" en "end" en Python gebruikt ingesprongen regels. (nl)
- ブロック (英: block) とは、プログラミング言語におけるコードのまとまり（コードブロック）のことである。 ブロック状のパーツを組み合わせてプログラミングを行うScratchなどの「ブロック」とは異なる。 (ja)
- Instrukcja blokowa – (instrukcja złożona) jako instrukcja strukturalna jest elementem składni języków programowania strukturalnego, wydzielona część kodu źródłowego programu komputerowego, stosowane np. do grupowania sekwencji instrukcji składowych (prostych lub złożonych), ujmując je w nawiasy zdaniowe. Instrukcja blokowa wyróżniona jest przez odpowiednie symbole składniowe (nawiasy zdaniowe), np. w językach C, C++, Java symbolami takimi są nawiasy klamrowe { }, w Algolu i Pascalu słowa kluczowe begin end. Instrukcja blokowa jest traktowana na takich samych zasadach jak pojedyncza instrukcja. (pl)
- 在计算机编程中，块（block）或代码块是将源代码组织在一起的词法结构。块构成自一个或多个声明和语句。编程语言允许创建块，包括嵌入其他块之内的块，就叫做块结构编程语言。块和子程序是结构化编程的基础，结构化所强调的控制结构是用块来形成的。 在编程中块的功能是确使成组的语句被当作如同就是一个语句，限定在一个块中声明的对象如变量、过程和函数的词法作用域，使得它们不冲突于在其他地方用到的同名者。在块结构编程语言中，在块外部的对象名字在块内部是可见的，除非它们被声明了相同名字的对象所遮掩。 (zh)
- Die Blockstruktur (oder kurz der Block) ist ein Charakteristikum von Programmiersprachen. Ein Programm ist dabei aus Anweisungsblöcken aufgebaut. Diese dürfen im Allgemeinen auch ineinandergeschachtelt sein; das ganze Programm kann als ein großer, umfassender Block verstanden werden. Ein Block ist ein aus Anweisungen bestehender zusammengehöriger Abschnitt. Je nach Programmiersprache wird ein Block durch Schlüsselwörter wie begin und end eingeschlossen, durch geschweifte Klammern { } oder durch gemeinsame Einrückung des Programmtextes gekennzeichnet. Beispiele: (de)
- In computer programming, a block or code block or block of code is a lexical structure of source code which is grouped together. Blocks consist of one or more declarations and statements. A programming language that permits the creation of blocks, including blocks nested within other blocks, is called a block-structured programming language. Blocks are fundamental to structured programming, where control structures are formed from blocks. (en)
- En programlingvoj, bloko estas malsimpla ordono, kiu konsistas el vico da deklaroj kaj ordonoj. Samkiel parenteza ordono, bloko ebligas trakti vicon da ordonoj kiel unu ordonon. Por fari tion oni same pakas la komponantojn en la ordonajn «krampojn» <b>starto</b> ...<b>fino</b> (en la Paskala pseŭdokodo), aŭ <b>begin</b> ...<b>end</b> (en Algolo, en Pascal), aŭ <b>{</b> ...<b>}</b> (C). (eo)
- El bloque de código es un usuario o sección de código con una o más declaraciones y sentencias. Un lenguaje de programación que permite bloques, incluyendo bloques anidados dentro de otros bloques es llamado un lenguaje de programación estructurado por bloques. En un en bloque, los nombres de las variables y otros objetos, como los procedimientos que son declarados en bloques externos son visibles dentro de otros bloques internos, a menos que sean sombreado por un objeto del mismo nombre. (es)
- Блок в програмуванні (англ. block) — замкнена складова частина програми, яка являє собою сукупність інструкцій, які утворюють сферу дії деяких ідентифікаторів (імен). Блоки є одним з головних елементів структурного програмування. Поняття «блок» відповідає поняттю «підзадача» або «підалгоритм». Використовуючи блоки, можна розділити задачу на частини, які допускають автономне програмування. Кожен блок вводить новий рівень позначень шляхом описання ідентифікаторів і міток. В блоці може міститись як оператор інший блок. (uk)
|
