| dbo:abstract
|
- Un cohesor és un dispositiu que permet la detecció d'ones de ràdio i que es va usar en els primers anys de la telegrafia sense fils. (ca)
- Koherer je jeden z prvních detektorů elektromagnetických vln, první prakticky použitelný pro zachycování signálů na velké vzdálenosti. Umožnil rozvoj bezdrátové telegrafie a vedl k dalším objevům na tomto poli. Vynalezl jej přibližně v roce 1890 francouzský fyzik Édouard Branly. Jedná se o nádobu (obvykle skleněnou trubičku) se dvěma elektrodami, vyplněnou železnými pilinami. Elektrický odpor vrstvy pilin mezi elektrodami se prudce zmenší, pokud je koherer vystaven působení elektromagnetických vln. Poté je nutno piliny seklepáním rozházet a koherer je připraven k další detekci. Samočinné seklepávání se provádělo Wagnerovým kladívkem. Koherer umožnil velmi zvýšit citlivost zachycování elektromagnetických vln. Do té doby používané Hertzovo miniaturní umožňovalo zachycení elektromagnetických vln jen na několik metrů. Význam kohereru upadl již v prvním desetiletí 20. století, kdy byly objeveny polovodičové detektory (krystalka – 1906) a heterodyn (1907). (cs)
- La koherilo estis inventita 1890 de Édouard Branly. Ĝi povis indiki efike la ĉeeston de radioondoj. Antaŭe Heinrich Hertz observis tre etajn sparkojn inter elektrodoj. Por tio li uzis lupeon kaj por pli bona observo mallumigis la salonon. La koherilo konsistas el izolanta tubo, parte plenigita de metalsplitaĵoj. Je ambaŭ finoj estas dratoj (elektrodoj), per kiuj estas almetita la elektra energio. Oni ekzemple konektas al ili dipolan antenon, aŭ oni konektas unupolan antenon al unu elektrodo kaj konekton al la grundo al la alia. (eo)
- Der Kohärer (von lat. cohaerere „zusammenhängen“, engl. coherer), im Deutschen auch als Fritter bezeichnet (vom Verb fritten für „zusammenbacken lassen“), dient zur Detektion von elektromagnetischen Wellen im Frequenzbereich von Radiowellen. Damit ist er ein Vorgänger der Detektordiode. Er besteht in der ursprünglichen Bauform aus einem elektrisch isolierenden Rohr, in der Regel Glas, aber auch Hartgummi/Ebonit, das teilweise mit Metallspänen, beispielsweise Eisenfeilspänen („Eisenfeilicht“) gefüllt ist. Das Rohr wird an beiden Enden mit Elektroden abgeschlossen, über die die anzuzeigenden elektromagnetischen Wellen von der Antenne zugeführt werden. Der Kohärer wurde in den 1880er Jahren von dem Italiener Temistocle Calzecchi-Onesti entwickelt. Seine Berichte in der italienischen Fachzeitschrift „Il Nuovo Cimento“ fanden jedoch in der Fachwelt außerhalb Italiens wenig Beachtung. Unabhängig davon entwickelte in den 1890er Jahren Édouard Branly einen relativ empfindlichen Indikator für elektromagnetische Wellen. Kohärer werden heute nicht mehr eingesetzt und sind als historisches Gerät zu bezeichnen. (de)
- The coherer was a primitive form of radio signal detector used in the first radio receivers during the wireless telegraphy era at the beginning of the 20th century. Its use in radio was based on the 1890 findings of French physicist Édouard Branly and adapted by other physicists and inventors over the next ten years. The device consists of a tube or capsule containing two electrodes spaced a small distance apart with loose metal filings in the space between. When a radio frequency signal is applied to the device, the metal particles would cling together or "cohere", reducing the initial high resistance of the device, thereby allowing a much greater direct current to flow through it. In a receiver, the current would activate a bell, or a Morse paper tape recorder to make a record of the received signal. The metal filings in the coherer remained conductive after the signal (pulse) ended so that the coherer had to be "decohered" by tapping it with a clapper actuated by an electromagnet, each time a signal was received, thereby restoring the coherer to its original state. Coherers remained in widespread use until about 1907, when they were replaced by more sensitive electrolytic and crystal detectors. (en)
- Kohesorea lehenengo irrati-hargailuek zerabilten irrati-seinale da, XX. mendearen hasieran, garaian. frantziar fisikariak 1890ean asmatua, hainbat fisikarik eta asmatzailek egokitu zuten. Kohesorea distantzia txiki batez aldaratutako bi elektrodo dituen hodia edo kapsula da. Bi elektrodoen arteko tartean, metalezko txirbilak ditu. Gailuak irrati maiztasuna duen seinale bat hartzen duenean, metalezko txirbilak kohesionatzen"dira; hau da, elkarren artean itsasten dira. Kohesioari esker, korronte elektriko handiagoa pasatzen uzten du. Behin irrati-seinalea amaitutakoan, txirbilek itsatsita jarraitzen dute. Beraz, kohesioa hausteko elektroiman batek eragindako ezkila-mihi batez jotzen da. (eu)
- Un cohesor es un dispositivo que permite la detección de ondas de radio y que se usó en los primeros años de la telegrafía sin hilos. (es)
- Le cohéreur, connu aussi sous le nom de radioconducteur, est un élément des premiers récepteurs radio à changement d'état qui, dès le début du XXe siècle, permit la réception des ondes radioélectriques et des signaux des stations de T.S.F. marines. Il permit aussi à des stations expérimentales de s'initier à la radioélectricité et joua un rôle scientifique important. Le récepteur cohéreur enregistreur à tube de limaille a permis notamment de réaliser les premières liaisons radios à grande distance en radiotélégraphie. (fr)
- コヒーラ検波器（コヒーラけんぱき）は、無線通信の黎明期に発明された電磁波検出装置である。1890年、金属粉末の電気伝導性を研究していたエドアール・ブランリーによって金属粉末に高周波が到来すると電気抵抗が激減、直流電流が流れる現象が確認された。この現象をリヴァプール大学教授のオリバー・ロッジが検波器に応用、1894年、王立アカデミーで発表した。現象の発見当時、その現象は高周波により電極と金属粉末同士が「密着する」ためであると考えられ、"cohere"（密着する）から「コヒーラ」と呼ばれるようになった。 (ja)
- Il coesore (in inglese coherer) è un dispositivo inventato dall'italiano Temistocle Calzecchi Onesti, che, consentendo di rivelare il passaggio di una radiofrequenza, permetteva altresì l'individuazione di onde elettromagnetiche. (it)
- 코히러(coherer)는 무선 신호 검출기의 초창기 형태이다. (ko)
- Een coherer is een zeer vroeg type detector van radiogolven voor de telegrafie. De coherer was alleen geschikt voor het ontvangen van morse-berichten. Voor het ontvangen van draadloze telefonie en AM-radio was het apparaat ongeschikt. (nl)
- Koherer – detektor fal elektromagnetycznych, którego wynalazcą był francuski fizyk, Édouard Branly (1890). Został udoskonalony przez Olivera Lodge'a (demonstrowany publicznie w 1894 roku). W następnych latach był stosowany przez pionierów radia (Guglielmo Marconi, Aleksandr Popow). Składał się z izolującej rurki, zwykle szklanej, wypełnionej opiłkami żelaznymi, na końcach której były umieszczone kontakty. Pod wpływem pola magnetycznego fali elektromagnetycznej zmniejszał się opór opiłków, na skutek zmiany ich ułożenia – stawało się bardziej uporządkowane – w ten sposób był to detektor przejścia fali. Wstrząs niszczył to uporządkowanie, i powodował, że opór wracał do większej wartości. W układzie stosowanym przez Popowa jako odbiornik szeregowo z kohererem był włączony elektromagnes, który poruszał dźwignię, rozłączając obwód, tak jak w dzwonku elektrycznym z przerywaczem, a ta z kolei uderzała w koherer. W ten sposób krótki impuls pola elektromagnetycznego powodował uderzenie w koherer, zaś dłuższy serię uderzeń. Tak skonstruowany układ był używany przez Popowa i Marconiego do odbioru sygnałów nadawanych alfabetem Morse’a – Popow na pierwszym pokazie przesłał słowa „Heinrich Hertz”. (pl)
- Coesor era um tubo de material isolante (geralmente vidro ou ebonite), contendo limalha metálica em seu interior e com um eletrodo (borne) em cada extremidade. Era utilizado como detector de sinais nos primórdios do rádio, sinais estes que, na época, eram produzidos por geradores de centelhas (faiscadores,"Spark Gaps") chamados "Bobinas de Ruhmkorff ou de Tesla (veja também Bobina de Tesla), acoplados a um dispositivo contendo duas esferas metálicas ôcas, chamado "Ressoador de Hertz". Cada vez que o coesor recebia um sinal eletromagnético, estas limalhas uniam-se melhorando a condutividade elétrica do tubo. Desta forma era detectado um sinal, o que na época era ideal para receber e amplificar os sinais em Código Morse. Entretanto o dispositivo tinha um inconveniente. Assim que ele recebia um sinal de radiofrequência, as limalhas ficavam unidas e não era mais possível detectar um próximo sinal. Para solucionar o problema usava-se então um martelinho para dar pequenas pancadas no tubo o que fazia com que as limalhas se soltassem, possibilitando a detecção de um novo sinal. Por essas desvantagens, o Coesor tornou-se rapidamente obsoleto, sendo substituído pelo "detector de Galena (Marconi e Braun) (base do antigo Rádio de galena) e depois pela Válvula eletrônica ( de Lee De Forest). Fazendo uma analogia com a tecnologia atual, hoje diodos detectores são usados no lugar do coesor e osciladores no lugar dos "ressoadores de Hertz". (pt)
- Kohären (eng. coherer, av koherens), första anordning som kunde detektera radiosignaler för trådlös telegrafi. Den utnyttjar att den höga elektriska resistansen i löst metallspån sjunker kraftigt när det utsätts för radiofrekvent växelström. Spånet blir då samordnat, koherent. Kohären var grundstenen i de allra första radiomottagarna från år 1895 och dominerade ungefär tio år framåt. Sedan kom elektronrör och kristaller som båda kunde lösa kohärens uppgift på ett betydligt bättre sätt och även demodulera radiosignalers amplitudförändringar så att tal och musik kunde återges. (sv)
- Коге́рер (лат. cohaerere — сцеплять) — особый тип детектора электромагнитных колебаний, применявшийся в первых приёмниках беспроводного телеграфа. Получил распространение и развитие после исследовательских работ Эдварда Бранли, проведённых в 1890 году, а затем экспериментов и публичной демонстрации действующих приборов по передаче и приёму радиоволн Оливера Лоджа в 1894 году. Представляет собой трубку из диэлектрика с двумя близко расположенными электродами, промежуток между ними засыпан металлическими опилками. В исходном состоянии электрическое сопротивление между электродами высокое, но при достаточном уровне высокочастотного электрического воздействия оно резко уменьшается и сохраняет низкое значение до последующего встряхивания. Физический процесс снижения сопротивления когерера остаётся до сих пор невыясненным, но это не помешало его практическому применению в начальный период развития радиотехники — когерер применялся для приёма радиоволн примерно до 1906 года. (ru)
- Коге́рер (англ. coherer, від лат. cohaereo — зв'язуюсь) — прилад, який застосовували в перших радіоприймачах як чутливий елемент для виявлення електромагнітних хвиль (ЕМХ). Когерер в сучасному розумінні - це резистор, опір якого приймає тільки два значення. Мінімальний опір (одиниці Ом) - після дії на нього ЕМХ та максимальний опір (одиниці, десятки кілоОм) - після механічного струсу його корпусу. Такий елемент в радіотехніці називається ключем із засувкою. На відміну від звичайного ключа з одним входом керування, для зміни стану когерера використовуються два входи керування з сигналами різної фізичної природи: для виконання команди «Ввімк.» необхідно подати електричний імпульс енергії на виводи когерера, а для виконання команди «Вимкн.» потрібен механічний удар в його корпус. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Un cohesor és un dispositiu que permet la detecció d'ones de ràdio i que es va usar en els primers anys de la telegrafia sense fils. (ca)
- La koherilo estis inventita 1890 de Édouard Branly. Ĝi povis indiki efike la ĉeeston de radioondoj. Antaŭe Heinrich Hertz observis tre etajn sparkojn inter elektrodoj. Por tio li uzis lupeon kaj por pli bona observo mallumigis la salonon. La koherilo konsistas el izolanta tubo, parte plenigita de metalsplitaĵoj. Je ambaŭ finoj estas dratoj (elektrodoj), per kiuj estas almetita la elektra energio. Oni ekzemple konektas al ili dipolan antenon, aŭ oni konektas unupolan antenon al unu elektrodo kaj konekton al la grundo al la alia. (eo)
- Kohesorea lehenengo irrati-hargailuek zerabilten irrati-seinale da, XX. mendearen hasieran, garaian. frantziar fisikariak 1890ean asmatua, hainbat fisikarik eta asmatzailek egokitu zuten. Kohesorea distantzia txiki batez aldaratutako bi elektrodo dituen hodia edo kapsula da. Bi elektrodoen arteko tartean, metalezko txirbilak ditu. Gailuak irrati maiztasuna duen seinale bat hartzen duenean, metalezko txirbilak kohesionatzen"dira; hau da, elkarren artean itsasten dira. Kohesioari esker, korronte elektriko handiagoa pasatzen uzten du. Behin irrati-seinalea amaitutakoan, txirbilek itsatsita jarraitzen dute. Beraz, kohesioa hausteko elektroiman batek eragindako ezkila-mihi batez jotzen da. (eu)
- Un cohesor es un dispositivo que permite la detección de ondas de radio y que se usó en los primeros años de la telegrafía sin hilos. (es)
- Le cohéreur, connu aussi sous le nom de radioconducteur, est un élément des premiers récepteurs radio à changement d'état qui, dès le début du XXe siècle, permit la réception des ondes radioélectriques et des signaux des stations de T.S.F. marines. Il permit aussi à des stations expérimentales de s'initier à la radioélectricité et joua un rôle scientifique important. Le récepteur cohéreur enregistreur à tube de limaille a permis notamment de réaliser les premières liaisons radios à grande distance en radiotélégraphie. (fr)
- コヒーラ検波器（コヒーラけんぱき）は、無線通信の黎明期に発明された電磁波検出装置である。1890年、金属粉末の電気伝導性を研究していたエドアール・ブランリーによって金属粉末に高周波が到来すると電気抵抗が激減、直流電流が流れる現象が確認された。この現象をリヴァプール大学教授のオリバー・ロッジが検波器に応用、1894年、王立アカデミーで発表した。現象の発見当時、その現象は高周波により電極と金属粉末同士が「密着する」ためであると考えられ、"cohere"（密着する）から「コヒーラ」と呼ばれるようになった。 (ja)
- Il coesore (in inglese coherer) è un dispositivo inventato dall'italiano Temistocle Calzecchi Onesti, che, consentendo di rivelare il passaggio di una radiofrequenza, permetteva altresì l'individuazione di onde elettromagnetiche. (it)
- 코히러(coherer)는 무선 신호 검출기의 초창기 형태이다. (ko)
- Een coherer is een zeer vroeg type detector van radiogolven voor de telegrafie. De coherer was alleen geschikt voor het ontvangen van morse-berichten. Voor het ontvangen van draadloze telefonie en AM-radio was het apparaat ongeschikt. (nl)
- Kohären (eng. coherer, av koherens), första anordning som kunde detektera radiosignaler för trådlös telegrafi. Den utnyttjar att den höga elektriska resistansen i löst metallspån sjunker kraftigt när det utsätts för radiofrekvent växelström. Spånet blir då samordnat, koherent. Kohären var grundstenen i de allra första radiomottagarna från år 1895 och dominerade ungefär tio år framåt. Sedan kom elektronrör och kristaller som båda kunde lösa kohärens uppgift på ett betydligt bättre sätt och även demodulera radiosignalers amplitudförändringar så att tal och musik kunde återges. (sv)
- Коге́рер (англ. coherer, від лат. cohaereo — зв'язуюсь) — прилад, який застосовували в перших радіоприймачах як чутливий елемент для виявлення електромагнітних хвиль (ЕМХ). Когерер в сучасному розумінні - це резистор, опір якого приймає тільки два значення. Мінімальний опір (одиниці Ом) - після дії на нього ЕМХ та максимальний опір (одиниці, десятки кілоОм) - після механічного струсу його корпусу. Такий елемент в радіотехніці називається ключем із засувкою. На відміну від звичайного ключа з одним входом керування, для зміни стану когерера використовуються два входи керування з сигналами різної фізичної природи: для виконання команди «Ввімк.» необхідно подати електричний імпульс енергії на виводи когерера, а для виконання команди «Вимкн.» потрібен механічний удар в його корпус. (uk)
- Koherer je jeden z prvních detektorů elektromagnetických vln, první prakticky použitelný pro zachycování signálů na velké vzdálenosti. Umožnil rozvoj bezdrátové telegrafie a vedl k dalším objevům na tomto poli. Vynalezl jej přibližně v roce 1890 francouzský fyzik Édouard Branly. Jedná se o nádobu (obvykle skleněnou trubičku) se dvěma elektrodami, vyplněnou železnými pilinami. Elektrický odpor vrstvy pilin mezi elektrodami se prudce zmenší, pokud je koherer vystaven působení elektromagnetických vln. Poté je nutno piliny seklepáním rozházet a koherer je připraven k další detekci. Samočinné seklepávání se provádělo Wagnerovým kladívkem. (cs)
- Der Kohärer (von lat. cohaerere „zusammenhängen“, engl. coherer), im Deutschen auch als Fritter bezeichnet (vom Verb fritten für „zusammenbacken lassen“), dient zur Detektion von elektromagnetischen Wellen im Frequenzbereich von Radiowellen. Damit ist er ein Vorgänger der Detektordiode. Er besteht in der ursprünglichen Bauform aus einem elektrisch isolierenden Rohr, in der Regel Glas, aber auch Hartgummi/Ebonit, das teilweise mit Metallspänen, beispielsweise Eisenfeilspänen („Eisenfeilicht“) gefüllt ist. Das Rohr wird an beiden Enden mit Elektroden abgeschlossen, über die die anzuzeigenden elektromagnetischen Wellen von der Antenne zugeführt werden. (de)
- The coherer was a primitive form of radio signal detector used in the first radio receivers during the wireless telegraphy era at the beginning of the 20th century. Its use in radio was based on the 1890 findings of French physicist Édouard Branly and adapted by other physicists and inventors over the next ten years. The device consists of a tube or capsule containing two electrodes spaced a small distance apart with loose metal filings in the space between. When a radio frequency signal is applied to the device, the metal particles would cling together or "cohere", reducing the initial high resistance of the device, thereby allowing a much greater direct current to flow through it. In a receiver, the current would activate a bell, or a Morse paper tape recorder to make a record of the rec (en)
- Koherer – detektor fal elektromagnetycznych, którego wynalazcą był francuski fizyk, Édouard Branly (1890). Został udoskonalony przez Olivera Lodge'a (demonstrowany publicznie w 1894 roku). W następnych latach był stosowany przez pionierów radia (Guglielmo Marconi, Aleksandr Popow). (pl)
- Coesor era um tubo de material isolante (geralmente vidro ou ebonite), contendo limalha metálica em seu interior e com um eletrodo (borne) em cada extremidade. Era utilizado como detector de sinais nos primórdios do rádio, sinais estes que, na época, eram produzidos por geradores de centelhas (faiscadores,"Spark Gaps") chamados "Bobinas de Ruhmkorff ou de Tesla (veja também Bobina de Tesla), acoplados a um dispositivo contendo duas esferas metálicas ôcas, chamado "Ressoador de Hertz". (pt)
- Коге́рер (лат. cohaerere — сцеплять) — особый тип детектора электромагнитных колебаний, применявшийся в первых приёмниках беспроводного телеграфа. Получил распространение и развитие после исследовательских работ Эдварда Бранли, проведённых в 1890 году, а затем экспериментов и публичной демонстрации действующих приборов по передаче и приёму радиоволн Оливера Лоджа в 1894 году. (ru)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
