| dbo:abstract
|
- La Declaració de Boulogne (Bulonja Deklaracio) fou un document escrit per L.L. Zamenhof i avalat pels participants del I Congrés d'esperanto a Boulogne-sur-Mer, França, el 1905. Defineix l'esperantisme com el moviment que promou la massificació de l'ús de l'esperanto en substitució dels idiomes nacionals en l'àmbit de la comunicació internacional i en contexts interètnics, no com un substitut dels idiomes nacionals dins d'una nació. Declara, a més a més, que el moviment esperantista com a tal és políticament i religiosament neutral. Assenyala que l'esperanto forma part del domini públic i que qualsevol pot usar-lo amb la finalitat que estime convenient, ja que l'iniciador de l'idioma renuncià a qualsevol dret sobre aquest des d'un principi. Diu que l'única autoritat obligatòria sobre els esperantoparlants és el Fonament de l'Esperanto (una col·lecció d'una gramàtica elemental, diccionaris i documents amb textos de mostra) i que es recomana als parlants de l'idioma que consideren el Fonament com a model, en favor de l'estabilitat i la unitat de l'idioma. Finalment, defineix l'esperantista com aquell qui coneix i usa l'idioma amb qualsevol propòsit. (ca)
- Buloňská deklarace (v esperantu Bulonja Deklaracio) je dokument napsaný Ludvíkem Lazarem Zamenhofem a stvrzený účastníky prvního světového kongresu esperanta ve francouzském městě Boulogne-sur-Mer roku 1905, který definoval nejdůležitější pojmy esperantského hnutí a hrál důležitou úlohu v jeho rozvoji. (cs)
- La Deklaracio pri la esenco de Esperantismo (malprecize ankaŭ "Deklaracio pri Esperant[ism]o" aŭ mallonge Bulonja Deklaracio) estas baza konstitucia dokumento difinanta la memkomprenon de la Esperantistoj kaj jure fiksanta la Fundamenton de Esperanto kiel lingva bazo de la planlingvo. Ĝi estas akceptita de la Unua Universala Kongreso de Esperanto en Bulonjo-ĉe-Maro je la 9-a de aŭgusto 1905. La Bulonja Deklaracio difinas la celojn de la "esperantismo" en kvin punktoj; jen mallongigo:
* La esperantismo estas penado disvastigi en la tuta mondo la uzadon de la lingvo neŭtrala, kiu servu por interkompreniĝo de la diverslingvaj homoj.
* Lingvo internacia povas esti nur lingvo arta, perfekte vivipova kaj en ĉiuj rilatoj plej taŭga montriĝis nur unu sola lingvo: Esperanto.
* La aŭtoro de la lingvo rezignis pri ĉiuj personaj rajtoj rilate la lingvon kaj transdonis ĝin al la tuta mondo.
* La sola bazo, deviga por ĉiam kaj por ĉiuj esperantistoj estas la Fundamento de Esperanto.
* Esperantisto estas nomata ĉiu persono, kiu scias kaj uzas la lingvon Esperanto, tute egale por kia celo. EdE-B D (eo)
- The Declaration on the Essence of Esperantism (Esperanto: Deklaracio pri la esenco de Esperantismo), commonly referred to as the Declaration of Boulogne (Bulonja Deklaracio), is a historic document that establishes several important premises for the Esperanto movement. The Declaration was written by L. L. Zamenhof and ratified in 1905 by the attendees of the first World Esperanto Congress, held in Boulogne-sur-Mer, France. (en)
- La Declaración de Boulogne (Bulonja Deklaracio) es un documento constitutivo escrito por L. L. Zamenhof que define el concepto del activismo mediante el esperanto y aprueba el Fundamento de Esperanto como la base lingüística de esta lengua auxiliar. Fue avalado durante el primer Congreso Universal de Esperanto en Boulogne-sur-Mer el 9 de agosto de 1905. La Declaración de Boulogne define los objetivos del «esperantismo» en cinco puntos aquí resumidos:
* El esperantismo es el esfuerzo por difundir en todo el mundo el uso de la lengua neutral que sirva para la comprensión mutua entre personas de distintas lenguas.
* Una lengua internacional solo puede ser una lengua artística (artificial), plenamente viva y sostenible, y la más adecuada en todos los aspectos ha resultado ser finalmente el esperanto.
* El autor de la lengua cede todos los derechos personales relacionados con la lengua al mundo entero.
* La única base fundamental obligatoria para siempre y para todos los hablantes es el Fundamento de Esperanto.
* Se llama esperantista a la persona que sabe y utiliza la lengua esperanto sin importar el objetivo. (es)
- La déclaration sur l’espérantisme, dite déclaration de Boulogne, est un document rédigé par Louis-Lazare Zamenhof, l’initiateur de l’espéranto, et adopté le 9 août 1905, lors de la dernière réunion de travail du premier Congrès mondial d'espéranto organisé par l'espérantiste Alfred Michaux à Boulogne-sur-Mer, tenu du 5 au 13 août sous la présidence de Zamenhof. La déclaration, qui comprend cinq paragraphes, rappelle, en fait, que la « langue internationale » n’est la propriété de personne, y compris de son initiateur, et dissocie l’espérantisme de toute idéologie et de toute religion. Ce fut un des actes les plus importants du congrès de Boulogne. Les cinq idées sont ici résumées : 1.
* L’« espérantisme » est l’action de diffuser l’utilisation de la langue neutre dans le monde entier, pour qu’elle serve à l’intercompréhension de personnes de langues diverses. 2.
* Une langue internationale ne peut être qu’une langue construite et durable. Seul l’espéranto s’est montré adapté à ce contexte. 3.
* L’auteur de la langue renonce à tout droit personnel vis-à-vis de la langue et la transmet au monde entier. 4.
* La seule base qui restera nécessaire pour tout espérantiste est le Fundamento de Esperanto. 5.
* On appelle « espérantiste » toute personne qui connait et utilise l’espéranto, peu importe son but.
* Portail de l’espéranto
* Portail de Boulogne-sur-Mer (fr)
- De Verklaring van Boulogne (Bulonja Deklaracio) is een document dat geschreven werd door L.L. Zamenhof en werd goedgekeurd op het eerste Universeel Esperantocongres in Boulogne-sur-Mer, in 1905. Het definieerde Esperantisme tot een beweging ter bevordering van het wijdverspreide gebruik van Esperanto als een aanvulling op natuurlijke talen, en niet als een vervanging hiervan binnen hun eigen gebied. Het verklaarde dat Esperantisme op zich politiek en religieus neutraal is. Het tekende aan dat Esperanto publiek bezit is, en dat iedereen het kan en mag gebruiken zoals hij of zij dat wil, aangezien de bedenker ervan afstand genomen had van zijn rechten. Het verklaarde dat de enige vaststaande autoriteit voor esperantisten het Fundamento de Esperanto (een verzameling van de vroege versies van de grammatica, oefeningen, voorbeeldteksten en een woordenboek) is, waarvan het alle esperantisten aangeraden wordt deze na te streven, om stabiliteit en continuïteit in de taal te garanderen. Ten slotte definieerde het een "esperantist" als iemand die de taal Esperanto kent, en gebruiken kan voor ieder doeleinde. (nl)
- 불로뉴 선언(에스페란토: Deklaracio de Bulonjo-ĉe-Maro)은 에스페란토와 에스페란토주의(Esperantismo)를 공식적으로 정의한 선언이다. 프랑스 불로뉴쉬르메르(Boulogne-sur-Mer)에서 열린 제1차 세계 에스페란토 대회에서 1905년 8월 9일에 공표되었다. 공식 제목은 에스페란토주의의 본질에 대한 선언(에스페란토: Deklaracio pri la esenco de Esperantismo)이다. (ko)
- エスペラントに関する宣言(エス語:La Deklaracio pri Esperanto) はエスペラント運動のあり方について定義している文章である。1905年にフランスのブローニュ＝シュル＝メールで開催された第1回世界エスペラント大会の出席者によって承認された。一般にはブローニュ宣言（Bulonja Deklaracio)と呼ばれる。 (ja)
- La Dichiarazione di Boulogne o Dichiarazione sull'essenza dell'esperantismo, è una dichiarazione in cinque punti sottoscritta il 9 agosto 1905 in conclusione dei lavori del primo Congresso universale di esperanto, tenutosi nella città di Boulogne-sur-Mer, in Francia. Tale dichiarazione vuole mettere in chiaro cosa è il movimento esperantista, ma anche cosa non è (le idee che circolavano attorno al movimento erano talvolta sbagliate). Inoltre evidenzia alcuni concetti come l'indipendenza dell'esperanto da qualsiasi persona o ideologia. Viene ribadito che il suo iniziatore, Ludwik Lejzer Zamenhof, non ha voluto tenere per sé i diritti, ma l'ha donata al mondo intero, di cui è proprietà. Nell'ultimo punto viene anche data una definizione di esperantista, cioè ogni persona che conosce ed usa la lingua esperanto, indipendentemente se legata o no ad un'associazione esperantista o i fini per cui usa la lingua. (it)
- Deklaracja o Istocie Esperantyzmu (esp. Deklaracio pri la Esenco de la Esperantismo), popularnie zwana Deklaracją Bulońską (Bulonja Deklaracio) – dokument historyczny stojący u podwalin . Autorem tekstu deklaracji był Ludwik Zamenhof, inicjator języka. Została ona przyjęta przez uczestników I Światowego Kongresu Esperantystów 9 sierpnia 1905 r. w Boulogne-sur-Mer we Francji. (pl)
- A Declaração de Bolonha (Bulonja Deklaracio) é um documento escrito por L. L. Zamenhof e endossado pelos participantes do primeiro Congresso Universal de Esperanto, realizado na cidade francesa de Bolonha-sobre-o-Mar, em 1905. A Declaração, que contém cinco parágrafos, definiu o como um movimento para promover o amplo uso do Esperanto como um complemento às línguas nacionais em contextos internacionais ou inter-étnicos, e não em substituição a elas. Também definiu a neutralidade política e religiosa da língua, e ressaltou que o Esperanto está em domínio público e pode ser usado de qualquer maneira, uma vez que o criador resignou quaisquer direitos a ela desde seu princípio. Foi definido o Fundamento de Esperanto como única base lingüística para os falantes da língua. Todos os esperantistas são recomendados a imitar o estilo contido no Fundamento, que é composto da primeira gramática, dicionário e textos de exemplo. Por fim, define esperantista como alguém que sabe e usa o Esperanto por qualquer propósito. Foi assinada em 9 de agosto de 1905. (pt)
- Булонська декларація (есп. Bulonja Deklaracio) — базовий документ, що визначає суть і основні принципи всесвітнього руху есперантистів. Декларація, яку написав Л. Л. Заменгоф, була прийнята на I всесвітньому конгресі есперантистів у французькому місті Булонь-сюр-Мер 9 серпня 1905 року. Декларація складається з п'яти пунктів: 1. Есперантизм — прагнення поширити у всьому світі використання нейтрально-людської мови, яка, не нав'язуючи себе у внутрішньому житті народів і анітрохи не маючи намір витіснити існуючі національні мови:
* давала би людям різних націй можливість порозуміння;
* могла би служити як миротворча мова суспільних інститутів у тих країнах, де різні нації конфліктують між собою через мову;
* на якій можуть публікуватися ті твори, які становлять особливий інтерес для всіх народів. 2. Міжнародною мовою може бути тільки мова штучна. Найбільше відповідає цьому мова есперанто. 3. Матеріальним господарем есперанто є весь світ. Духовними господарями — люди, які есперантським світом будуть визнаватися найкращими й найбільш талановитими письменниками на цій мові. 4. Одним-єдиним назавжди обов'язковим для всіх есперантистів фундаментом мови есперанто є твір «Основи есперанто», у який ніхто не має права вносити зміни. 5. Есперантистом називається будь-яка людина, яка знає і використовує мову есперанто, незалежно від цілей, для яких вона її використовує. (uk)
- Булонская декларация (эспер. Bulonja Deklaracio) — базовый документ, определяющий суть и основные принципы всемирного движения эсперантистов. Написанный Л. Л. Заменгофом, он был принят на I всемирном конгрессе эсперантистов во французском городе Булонь-сюр-Мер 9 августа 1905 года. Декларация состоит из пяти пунктов: 1. Эсперантизм — стремление распространить во всём мире использование нейтрально-человеческого языка, который, не навязывая себя во внутренней жизни народов и нисколько не намереваясь вытеснить существующие национальные языки:
* давал бы людям разных наций возможность взаимопонимания;
* мог бы служить в качестве миротворческого языка общественных институтов в тех странах, где различные нации конфликтуют между собой из-за языка;
* на котором могут публиковаться те произведения, которые представляют особый интерес для всех народов. 2. Международным языком может быть только язык искусственный. Наиболее подходящим для этого является язык эсперанто. 3. Материальным хозяином эсперанто является весь мир. Духовными хозяевами — люди, которые эсперантистским миром будут признаваться лучшими и наиболее талантливыми писателями на этом языке. 4. Одним-единственным навсегда обязательным для всех эсперантистов фундаментом языка эсперанто является произведение «Основы эсперанто», в которое никто не имеет права вносить изменения. 5. Эсперантистом называется любой человек, который знает и использует язык эсперанто, вне зависимости от целей, для которых он его использует. (ru)
- 世界語主義宣言（世界語：Dekleracio pri la esenco de Esperantismo）， 又名布倫宣言， 是世界語運動上一份極具歷史價值的文件。宣言由柴門霍夫所起草， 並於1905年法國濱海布洛涅舉辦的第一屆世界語大會上通過。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Buloňská deklarace (v esperantu Bulonja Deklaracio) je dokument napsaný Ludvíkem Lazarem Zamenhofem a stvrzený účastníky prvního světového kongresu esperanta ve francouzském městě Boulogne-sur-Mer roku 1905, který definoval nejdůležitější pojmy esperantského hnutí a hrál důležitou úlohu v jeho rozvoji. (cs)
- The Declaration on the Essence of Esperantism (Esperanto: Deklaracio pri la esenco de Esperantismo), commonly referred to as the Declaration of Boulogne (Bulonja Deklaracio), is a historic document that establishes several important premises for the Esperanto movement. The Declaration was written by L. L. Zamenhof and ratified in 1905 by the attendees of the first World Esperanto Congress, held in Boulogne-sur-Mer, France. (en)
- 불로뉴 선언(에스페란토: Deklaracio de Bulonjo-ĉe-Maro)은 에스페란토와 에스페란토주의(Esperantismo)를 공식적으로 정의한 선언이다. 프랑스 불로뉴쉬르메르(Boulogne-sur-Mer)에서 열린 제1차 세계 에스페란토 대회에서 1905년 8월 9일에 공표되었다. 공식 제목은 에스페란토주의의 본질에 대한 선언(에스페란토: Deklaracio pri la esenco de Esperantismo)이다. (ko)
- エスペラントに関する宣言(エス語:La Deklaracio pri Esperanto) はエスペラント運動のあり方について定義している文章である。1905年にフランスのブローニュ＝シュル＝メールで開催された第1回世界エスペラント大会の出席者によって承認された。一般にはブローニュ宣言（Bulonja Deklaracio)と呼ばれる。 (ja)
- Deklaracja o Istocie Esperantyzmu (esp. Deklaracio pri la Esenco de la Esperantismo), popularnie zwana Deklaracją Bulońską (Bulonja Deklaracio) – dokument historyczny stojący u podwalin . Autorem tekstu deklaracji był Ludwik Zamenhof, inicjator języka. Została ona przyjęta przez uczestników I Światowego Kongresu Esperantystów 9 sierpnia 1905 r. w Boulogne-sur-Mer we Francji. (pl)
- 世界語主義宣言（世界語：Dekleracio pri la esenco de Esperantismo）， 又名布倫宣言， 是世界語運動上一份極具歷史價值的文件。宣言由柴門霍夫所起草， 並於1905年法國濱海布洛涅舉辦的第一屆世界語大會上通過。 (zh)
- La Declaració de Boulogne (Bulonja Deklaracio) fou un document escrit per L.L. Zamenhof i avalat pels participants del I Congrés d'esperanto a Boulogne-sur-Mer, França, el 1905. Defineix l'esperantisme com el moviment que promou la massificació de l'ús de l'esperanto en substitució dels idiomes nacionals en l'àmbit de la comunicació internacional i en contexts interètnics, no com un substitut dels idiomes nacionals dins d'una nació. Declara, a més a més, que el moviment esperantista com a tal és políticament i religiosament neutral. Assenyala que l'esperanto forma part del domini públic i que qualsevol pot usar-lo amb la finalitat que estime convenient, ja que l'iniciador de l'idioma renuncià a qualsevol dret sobre aquest des d'un principi. Diu que l'única autoritat obligatòria sobre els e (ca)
- La Deklaracio pri la esenco de Esperantismo (malprecize ankaŭ "Deklaracio pri Esperant[ism]o" aŭ mallonge Bulonja Deklaracio) estas baza konstitucia dokumento difinanta la memkomprenon de la Esperantistoj kaj jure fiksanta la Fundamenton de Esperanto kiel lingva bazo de la planlingvo. Ĝi estas akceptita de la Unua Universala Kongreso de Esperanto en Bulonjo-ĉe-Maro je la 9-a de aŭgusto 1905. La Bulonja Deklaracio difinas la celojn de la "esperantismo" en kvin punktoj; jen mallongigo: EdE-B D (eo)
- La Declaración de Boulogne (Bulonja Deklaracio) es un documento constitutivo escrito por L. L. Zamenhof que define el concepto del activismo mediante el esperanto y aprueba el Fundamento de Esperanto como la base lingüística de esta lengua auxiliar. Fue avalado durante el primer Congreso Universal de Esperanto en Boulogne-sur-Mer el 9 de agosto de 1905. La Declaración de Boulogne define los objetivos del «esperantismo» en cinco puntos aquí resumidos: (es)
- La déclaration sur l’espérantisme, dite déclaration de Boulogne, est un document rédigé par Louis-Lazare Zamenhof, l’initiateur de l’espéranto, et adopté le 9 août 1905, lors de la dernière réunion de travail du premier Congrès mondial d'espéranto organisé par l'espérantiste Alfred Michaux à Boulogne-sur-Mer, tenu du 5 au 13 août sous la présidence de Zamenhof. Les cinq idées sont ici résumées : (fr)
- La Dichiarazione di Boulogne o Dichiarazione sull'essenza dell'esperantismo, è una dichiarazione in cinque punti sottoscritta il 9 agosto 1905 in conclusione dei lavori del primo Congresso universale di esperanto, tenutosi nella città di Boulogne-sur-Mer, in Francia. (it)
- De Verklaring van Boulogne (Bulonja Deklaracio) is een document dat geschreven werd door L.L. Zamenhof en werd goedgekeurd op het eerste Universeel Esperantocongres in Boulogne-sur-Mer, in 1905. Het definieerde Esperantisme tot een beweging ter bevordering van het wijdverspreide gebruik van Esperanto als een aanvulling op natuurlijke talen, en niet als een vervanging hiervan binnen hun eigen gebied. Het verklaarde dat Esperantisme op zich politiek en religieus neutraal is. Het tekende aan dat Esperanto publiek bezit is, en dat iedereen het kan en mag gebruiken zoals hij of zij dat wil, aangezien de bedenker ervan afstand genomen had van zijn rechten. Het verklaarde dat de enige vaststaande autoriteit voor esperantisten het Fundamento de Esperanto (een verzameling van de vroege versies van (nl)
- A Declaração de Bolonha (Bulonja Deklaracio) é um documento escrito por L. L. Zamenhof e endossado pelos participantes do primeiro Congresso Universal de Esperanto, realizado na cidade francesa de Bolonha-sobre-o-Mar, em 1905. Foi assinada em 9 de agosto de 1905. (pt)
- Булонская декларация (эспер. Bulonja Deklaracio) — базовый документ, определяющий суть и основные принципы всемирного движения эсперантистов. Написанный Л. Л. Заменгофом, он был принят на I всемирном конгрессе эсперантистов во французском городе Булонь-сюр-Мер 9 августа 1905 года. Декларация состоит из пяти пунктов: 1. Эсперантизм — стремление распространить во всём мире использование нейтрально-человеческого языка, который, не навязывая себя во внутренней жизни народов и нисколько не намереваясь вытеснить существующие национальные языки: (ru)
- Булонська декларація (есп. Bulonja Deklaracio) — базовий документ, що визначає суть і основні принципи всесвітнього руху есперантистів. Декларація, яку написав Л. Л. Заменгоф, була прийнята на I всесвітньому конгресі есперантистів у французькому місті Булонь-сюр-Мер 9 серпня 1905 року. Декларація складається з п'яти пунктів: 1. Есперантизм — прагнення поширити у всьому світі використання нейтрально-людської мови, яка, не нав'язуючи себе у внутрішньому житті народів і анітрохи не маючи намір витіснити існуючі національні мови: (uk)
|
