| dbo:abstract
|
- الانفجار الصاعق هو نوع من أنواع الانفجارات يحدث فيه احتراق للمادة المتفجرة بسرعة تفوق سرعة الصوت، بالتالي تنشأ موجة صدمة نتيجة التحرر الكبير للطاقة في منطقة الانفجار. يسمى المزيج الكيميائي المتفجر الذي يؤدي إلى الانفجار اللحظي بالصاعق ولكل مادة سرعة انفجارية. (ar)
- Detonace je proces spalování, při kterém se objemem materiálu, například směsi kyslík-methan nebo výbušniny, šíří rázová vlna. Rázová vlna (též známá jako ) vzniklá v místě vznícení stlačuje okolní materiál a zvyšuje tak jeho teplotu nad bod vznícení. Dříve zapálený materiál hoří za rázovou vlnou, uvolňuje tepelnou energii a plyn pod vysokým tlakem, čímž napomáhá šíření vlny a udržuje soběstačnou reakci. Spalování při detonaci je odlišné od deflagrace, druhé ze dvou hlavních tříd spalování; při deflagraci se reakce šíří podzvukovou rychlostí prostřednictvím tepelné vodivosti. Protože při detonacích vznikají vysoké tlaky, jsou detonace obvykle mnohem ničivější než deflagrace. Detonace může nastat u výbušnin, reaktivních směsí plynů, některých prachů a aerosolů. (cs)
- Una detonació (del llatí: detonare: 'tronar') és un tipus de combustió supersònica que implica l'existència d'una ona expansiva i una zona de reacció darrera d'aquesta. Les detonacions ocorren en els explosius sòlids i liquids, com també en gasos reactius. La velocitat de detonació en els explosius sòlids i líquids és molt més alta que en els explosius gasosos, la qual cosa permet observar el sistema d'ones amb un detall més gran (a més alta ). Es diferencia de la deflagració, la qual és una combustió subsònica. Alguns materials explosius poden detonar en absència d'oxigen, per exemple en el cas de l'acetilè, ozó i el peròxid d'hidrogen. Una detonació és un procés dràstic de transformació de l'energia que conté un material, gairebé sempre és un procés químic, que s'intercanvia a velocitats altes amb el medi que l'envolta. Per a mesurar el poder detonant d'un material amb propietats explosives, es fa servir la definició de "poder detonant" i s'expressa en metres per segon, donades les característiques particulars del material químic que es tracti. La detonació és un ràpid microcanvi (pràcticament instantani), que un detonador injecta al material que es vol detonar, una certa quantitat d'energia que a aquest li resulta impossible d'acumular, emmagatzemar, o dissipar per algun altre medi. Això fa que en el material sotmès es produeixi una reacció crítica, principalment en la que la seva estructura molecular experimenta una dràstica pèrdua de la seva geometria estructural o deformació física. Per exemple, un dipòsit de combustible -gasolina-, té molt més poder detonant quan aquest material s'activa dins el contenidor, que no pas aquesta mateixa gasolina activada sense estar comprimida en un recipient. La diferència de detonació és exponencial a la càrrega, la capacitat de reacció química del material, i al contenidor reductor. (ca)
- Eine Detonation ist eine Explosion, bei der die Ausbreitung der chemischen Reaktion im Sprengstoff mit einer Stoßwelle gekoppelt ist. Im Gegensatz zu einer Deflagration, also dem im Vergleich zur Schallgeschwindigkeit langsamen Abbrand des Sprengstoffs, gibt es bei der Detonation auch ohne Verdämmung einen Knall. (de)
- Detonation (from Latin detonare 'to thunder down/forth') is a type of combustion involving a supersonic exothermic front accelerating through a medium that eventually drives a shock front propagating directly in front of it. Detonations propagate supersonically through shock waves with speeds in the range of 1 km/sec and differ from deflagrations which have subsonic flame speeds in the range of 1 m/sec. Detonations occur in both conventional solid and liquid explosives, as well as in reactive gases. The velocity of detonation in solid and liquid explosives is much higher than that in gaseous ones, which allows the wave system to be observed with greater detail (higher resolution). A very wide variety of fuels may occur as gases (e.g. hydrogen), droplet fogs, or dust suspensions. In addition to dioxygen, oxidants can include halogen compounds, ozone, hydrogen peroxide and oxides of nitrogen. Gaseous detonations are often associated with a mixture of fuel and oxidant in a composition somewhat below conventional flammability ratios. They happen most often in confined systems, but they sometimes occur in large vapor clouds. Other materials, such as acetylene, ozone, and hydrogen peroxide are detonable in the absence of an oxidant (or reductant). In these cases the energy released results from the rearrangement of the molecular constituents of the material. Detonation was discovered in 1881 by four French scientists Marcellin Berthelot and Paul Marie Eugène Vieille and Ernest-François Mallard and Henry Louis Le Chatelier. The mathematical predictions of propagation were carried out first by David Chapman in 1899 and by Émile Jouguet in 1905, 1906 and 1917. The next advance in understanding detonation was made by John von Neumann and Werner Döring in the early 1940s and Yakov B. Zel'dovich and Aleksandr Solomonovich Kompaneets in the 1960s. (en)
- Una detonación es una combustión supersónica que implica la existencia de una onda expansiva y una zona de reacción detrás de ella. Se diferencia de la deflagración, que es una combustión subsónica. Una detonación es un drástico proceso de transformación de la energía que contiene un material, casi siempre de naturaleza química, que se intercambia a elevadas velocidades con el medio adyacente. Así, para medir el poder detonante de un material con propiedades explosivas, se utiliza la definición de "poder detonante" y se expresa en metros por segundo, dadas las características particulares del material químico en cuestión. La detonación en sí, considerando la idea de un dispositivo detonador, es un rápido microcambio (prácticamente instantáneo), que inyecta en el material que se pretende detonar, una cierta cantidad de energía que a este le es imposible de acumular, almacenar, o disipar por algún otro medio. Esto hace que en el material sometido se produzca una reacción crítica, principalmente en la que su estructura molecular experimenta una drástica pérdida de su geometría estructural o deformación física. De ahí que una parte de la base científica del poder detonante esté relacionada con la geometría del contenedor, es decir, los materiales químicos pueden poseer capacidad detonante por naturaleza, pero si ésta no es "reducida" convenientemente, este poder sólo representa una mínima fracción del exponente del poder energético total. Por ejemplo, un tanque de combustible -gasolina-, tiene mucho más poder detonante cuando este material se activa en el contenedor, que esa misma gasolina activada sin estar comprimida en un recipiente. La diferencia de detonación es exponencial a la carga, la capacidad de reacción química del material, y al contenedor reductor. Hay materiales mucho más reactivos que otros, pero este índice es posible modificarlo cuando el material que se pretende hacer reaccionar se combina con otros reactivos, que sirven como activadores en un proceso llamado tren de fuego. (es)
- Une détonation est une oxydation violente semblable à une onde de combustion explosive (simple déflagration) mais plus violente car transmise mécaniquement par onde de choc. Les combustions, explosives ou non, se transmettent par la chaleur. La détonation se produit dans un mélange homogène de gaz combustible et de comburant, ou prémélange, mais aussi dans des explosifs condensés. Elle est constituée par une onde de choc se propageant dans le mélange, immédiatement suivie par une zone de réaction où se produit la combustion. (fr)
- Una detonazione è un tipo di reazione chimica esplosiva di combustione. Essa avviene mediante propagazione del fronte di fiamma ad una velocità supersonica, con la formazione di un'onda d'urto, e presenta determinate caratteristiche chimico-fisiche che la distinguono dalla deflagrazione, che è invece un'esplosione a regime subsonico. (it)
- Detonatie is een naam voor een specifieke vorm van een explosie. Bij een detonatie plant het reactiefront in het explosief zich sneller voort dan de geluidssnelheid in die stof. Hierdoor ontstaat een hypersone schokgolf die detonatiesnelheden tot wel 9 km/s kan bereiken. Vanwege de zeer hoge detonatiesnelheid uit zich het verschijnsel brisantie. Brisantie is een verschijnsel dat bij de civiele mijnbouw ongewenst is maar bij militaire toepassing vaak vereist is. Toepassing van het brisante effect is het verkrijgen van scherfwerking en het effect van gevormde ladingen.Naast het effect van schokgolf en brisantie ontstaat er een luchtdrukeffect door de gevormde gassen. De zeer hoge detonatiesnelheid komt doordat de oxidator (nitrogroepen) en de reductor (koolstofatomen in de springstof) op atomaire afstanden zitten waardoor er een extreem snelle en hypersone verbranding optreedt. Voorbeelden van stoffen die detoneren zijn militaire springstoffen (bijvoorbeeld TNT, RDX of ammoniumnitraat) en initiaalspringstoffen die in slaghoedjes gebruikt worden (zoals kwik(II)fulminaat en ). Zwart buskruit detoneert niet maar ondergaat een deflagratie (explosieve verbranding). Om met buskruit een explosie te veroorzaken, dient het kruit in een drukvast omhulsel te ontbranden. De explosie volgt op het moment dat het omhulsel de opbouwende druk niet langer kan weerstaan en openscheurt. Een voorbeeld hiervan zijn rotjes uit consumentenvuurwerk. Hier wordt opgerold papier gebruikt als het drukvaste omhulsel. Dit staat in scherp contrast tot detonerende springstoffen, die bij ontbranding ook in losse poedervorm en zonder omhulsel explosies kunnen veroorzaken. Ongewenste detonaties kunnen optreden in verbrandingsmotoren. Dit fenomeen heet kloppen of pingelen als gevolg van meerdere ongewenste ontbrandingsfronten en kan een slechte invloed hebben op de prestaties van de motor. Ook kan schade aan de motor ontstaan door de snel opeenvolgende schokken. (nl)
- 爆轟（ばくごう、detonation）とは、気体の急速な熱膨張の速度が音速を超え、衝撃波を伴いながら燃焼する現象である。 (ja)
- Detonação é um processo de combustão supersônica em que a energia liberada na zona inicial de reação propaga-se através do material na forma de uma onda de choque. Esta onda de choque comprime as moléculas do material, elevando sua temperatura até o ponto de ignição. A detonação difere da deflagração, que se propaga a uma velocidade subsônica e não gera onda de choque ou grandes variações de pressão. Devido às altas pressões desenvolvidas, detonações costumam ser muito mais destrutivas que deflagrações. (pt)
- Detonacja (fr. détonation z łac. detonare ‘grzmieć’) – wybuch (fala reakcji chemicznych) rozprzestrzeniający się w materiale wybuchowym z prędkością ponaddźwiękową, a najczęściej z wysoką prędkością hiperdźwiękową (z reguły wynosi od kilku tysięcy m/s do ponad 10 tysięcy m/s), powodujący powstanie w otaczającym go ośrodku fali uderzeniowej. Na jej czole występuje bardzo wysokie ciśnienie (do ok. 50 GPa) i temperatura (do ok. 5800 °C). W innym sensie za detonację uważa się taki wybuch, który przebiega z maksymalną możliwą szybkością dla danego materiału wybuchowego pod warunkiem, że jest to powyżej 400 m/s. Gdy wybuch przebiega z prędkością powyżej 400 m/s, ale poniżej maksymalnej prędkości możliwej dla danego materiału wybuchowego, wówczas nazywa się go eksplozją, natomiast gdy wybuch przebiega z prędkością poniżej 400 m/s wówczas nazywa się go deflagracją. Dokładny mechanizm detonacji w skali cząsteczkowej jest trudny do wyjaśnienia, ze względu na krótki czas jej zachodzenia i wydzielanie się wielkich ilości energii. Możliwość detonacji wykazują inicjujące i kruszące materiały wybuchowe. (pl)
- Детона́ція (від фр. détoner — «вибухати» та лат. detonare — «гриміти») — процес хімічного перетворення вибухових речовин, що супроводжується вивільненням енергії і поширюється по речовині у вигляді хвилі з постійною швидкістю, яка перевищує швидкість звуку в цій речовині. Наукові основи процесу детонації пояснюються гідродинамічною теорією детонації. Завдяки високій швидкості детонації, яка в газовому середовищі сягає 100—3500 м/с, а у рідинах і твердих тілах — до 9000 м/с, розвивається тиск, який у рідинах і твердих тілах становить декілька десятків ГПа. Детонація моторних палив — ізохорний самоприскорюваний процес переходу горіння паливно-повітряної суміші у двигуні внутрішнього згоряння у детонаційний вибух без виконання роботи з переходом енергії згоряння у зростання температури і тиску газів. Фронт полум'я поширюється зі швидкістю вибуху, тобто перевищує швидкість поширення звуку в цьому середовищі й приводить до значних ударних навантажень на деталі циліндро-поршневої та кривошипно-шатунної груп, що викликає посилене зношування цих деталей. Висока температура приводить до прогоряння днищ поршнів та підгоряння клапанів механізму газорозподілу. Стук, що з'являється при появі детонації пального у двигуні, часто також називають детонацією. (uk)
- En detonation är när reaktionszonen i ett explosivämne breder ut sig snabbare än ljudets hastighet. Detta skapar en chockvåg och en knall. När utbredningen sker långsammare än ljudets hastighet kallas förloppet för deflagration. (sv)
- 爆轰（Detonation）是火釋放能量的兩種之一。爆轰是超声速的急烈燃烧，当超声速的放热锋加速通过介质并形成冲击波锋。超音速的爆炸亦屬爆轟。火另一種釋放能量的方式稱緩燃，兩種方式都有俗稱「爆燃」造成混淆。 爆轰可以发生在固体和液体爆炸，也可以发生在活性气体。在固体和液体中的爆轰比气体中的爆轰速度高得多，使得波可以被更细致地观测。许多种类的燃料处于气态、液滴雾态或悬浮尘可发生爆轰。氧化剂包括卤素、臭氧、过氧化氢和氮氧化物。气态爆轰通常会发生在燃料和氧化剂的混合比例略低于通常的燃点。乙炔、臭氧、过氧化氢，可在没有氧气的情况下发生爆轰。 爆轰于1881年由两组法国科学家Marcellin Berthelot, P. Vieille 和 Ernest-François Mallard, Henry Louis Le Chatelier 分别发现。数学上，David Chapman 于1899预言了这一传播现象，其后Émile Jouguet 在20世纪初也进行了相关的研究。 在20世纪四十年代，Zeldovich，von Neumann和Doering对爆轰现象的进一步理解作出了重要的贡献。 (zh)
- Детона́ция (от фр. détoner — «взрываться» и лат. detonare — «греметь») — режим горения, при котором по веществу распространяется ударная волна, инициирующая химические реакции горения, в свою очередь, поддерживающие движение ударной волны за счёт выделяющегося в экзотермических реакциях тепла. Комплекс, состоящий из ударной волны и зоны экзотермических химических реакций за ней, распространяется по веществу со сверхзвуковой скоростью и называется детонационной волной. Фронт детонационной волны — это поверхность гидродинамического . Скорость распространения фронта детонационной волны относительно исходного неподвижного вещества называется скоростью детонации. Скорость детонации зависит только от состава и состояния детонирующего вещества и может достигать нескольких километров в секунду как в газах, так и в конденсированных системах (жидких или твёрдых взрывчатых веществах). Скорость детонации значительно превышает скорость медленного горения, которая всегда существенно меньше скорости звука в веществе и не превышает нескольких метров в секунду. Многие вещества способны как к медленному (дефлаграционноному) горению, так и к детонации. В таких веществах для распространения детонации её необходимо инициировать внешним воздействием (механическим или тепловым). В определённых условиях медленное горение может самопроизвольно переходить в детонацию. Детонацию, как физико-химическое явление, не следует отождествлять со взрывом. Взрыв — это процесс, в котором за короткое время в ограниченном объёме выделяется большое количество энергии и образуются газообразные продукты взрыва, способные совершить значительную механическую работу или вызвать разрушения в месте взрыва. Взрыв может иметь место и при воспламенении и быстром сгорании газовых смесей или взрывчатых веществ в ограниченном пространстве, хотя при этом детонационная волна не образуется. Так, быстрое (взрывное) сгорание пороха в стволе артиллерийского орудия в процессе выстрела не является детонацией. Стук, возникающий в двигателях внутреннего сгорания, также называют детонацией (англ. knock), однако это не детонация в строгом смысле этого слова. Стук вызывается преждевременным самовоспламенением топливовоздушной смеси с последующим быстрым её сгоранием в режиме взрывного горения, но без образования ударных волн. Детонационные волны в работающем двигателе (англ. superknock) возникают крайне редко и только при нарушении условий эксплуатации, например из-за нештатного низкооктанового топлива. При этом двигатель очень быстро выходит из строя из-за разрушения конструкционных элементов ударными волнами. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- الانفجار الصاعق هو نوع من أنواع الانفجارات يحدث فيه احتراق للمادة المتفجرة بسرعة تفوق سرعة الصوت، بالتالي تنشأ موجة صدمة نتيجة التحرر الكبير للطاقة في منطقة الانفجار. يسمى المزيج الكيميائي المتفجر الذي يؤدي إلى الانفجار اللحظي بالصاعق ولكل مادة سرعة انفجارية. (ar)
- Eine Detonation ist eine Explosion, bei der die Ausbreitung der chemischen Reaktion im Sprengstoff mit einer Stoßwelle gekoppelt ist. Im Gegensatz zu einer Deflagration, also dem im Vergleich zur Schallgeschwindigkeit langsamen Abbrand des Sprengstoffs, gibt es bei der Detonation auch ohne Verdämmung einen Knall. (de)
- Une détonation est une oxydation violente semblable à une onde de combustion explosive (simple déflagration) mais plus violente car transmise mécaniquement par onde de choc. Les combustions, explosives ou non, se transmettent par la chaleur. La détonation se produit dans un mélange homogène de gaz combustible et de comburant, ou prémélange, mais aussi dans des explosifs condensés. Elle est constituée par une onde de choc se propageant dans le mélange, immédiatement suivie par une zone de réaction où se produit la combustion. (fr)
- Una detonazione è un tipo di reazione chimica esplosiva di combustione. Essa avviene mediante propagazione del fronte di fiamma ad una velocità supersonica, con la formazione di un'onda d'urto, e presenta determinate caratteristiche chimico-fisiche che la distinguono dalla deflagrazione, che è invece un'esplosione a regime subsonico. (it)
- 爆轟（ばくごう、detonation）とは、気体の急速な熱膨張の速度が音速を超え、衝撃波を伴いながら燃焼する現象である。 (ja)
- Detonação é um processo de combustão supersônica em que a energia liberada na zona inicial de reação propaga-se através do material na forma de uma onda de choque. Esta onda de choque comprime as moléculas do material, elevando sua temperatura até o ponto de ignição. A detonação difere da deflagração, que se propaga a uma velocidade subsônica e não gera onda de choque ou grandes variações de pressão. Devido às altas pressões desenvolvidas, detonações costumam ser muito mais destrutivas que deflagrações. (pt)
- En detonation är när reaktionszonen i ett explosivämne breder ut sig snabbare än ljudets hastighet. Detta skapar en chockvåg och en knall. När utbredningen sker långsammare än ljudets hastighet kallas förloppet för deflagration. (sv)
- 爆轰（Detonation）是火釋放能量的兩種之一。爆轰是超声速的急烈燃烧，当超声速的放热锋加速通过介质并形成冲击波锋。超音速的爆炸亦屬爆轟。火另一種釋放能量的方式稱緩燃，兩種方式都有俗稱「爆燃」造成混淆。 爆轰可以发生在固体和液体爆炸，也可以发生在活性气体。在固体和液体中的爆轰比气体中的爆轰速度高得多，使得波可以被更细致地观测。许多种类的燃料处于气态、液滴雾态或悬浮尘可发生爆轰。氧化剂包括卤素、臭氧、过氧化氢和氮氧化物。气态爆轰通常会发生在燃料和氧化剂的混合比例略低于通常的燃点。乙炔、臭氧、过氧化氢，可在没有氧气的情况下发生爆轰。 爆轰于1881年由两组法国科学家Marcellin Berthelot, P. Vieille 和 Ernest-François Mallard, Henry Louis Le Chatelier 分别发现。数学上，David Chapman 于1899预言了这一传播现象，其后Émile Jouguet 在20世纪初也进行了相关的研究。 在20世纪四十年代，Zeldovich，von Neumann和Doering对爆轰现象的进一步理解作出了重要的贡献。 (zh)
- Una detonació (del llatí: detonare: 'tronar') és un tipus de combustió supersònica que implica l'existència d'una ona expansiva i una zona de reacció darrera d'aquesta. Les detonacions ocorren en els explosius sòlids i liquids, com també en gasos reactius. La velocitat de detonació en els explosius sòlids i líquids és molt més alta que en els explosius gasosos, la qual cosa permet observar el sistema d'ones amb un detall més gran (a més alta ). Es diferencia de la deflagració, la qual és una combustió subsònica. (ca)
- Detonace je proces spalování, při kterém se objemem materiálu, například směsi kyslík-methan nebo výbušniny, šíří rázová vlna. Rázová vlna (též známá jako ) vzniklá v místě vznícení stlačuje okolní materiál a zvyšuje tak jeho teplotu nad bod vznícení. Dříve zapálený materiál hoří za rázovou vlnou, uvolňuje tepelnou energii a plyn pod vysokým tlakem, čímž napomáhá šíření vlny a udržuje soběstačnou reakci. (cs)
- Detonation (from Latin detonare 'to thunder down/forth') is a type of combustion involving a supersonic exothermic front accelerating through a medium that eventually drives a shock front propagating directly in front of it. Detonations propagate supersonically through shock waves with speeds in the range of 1 km/sec and differ from deflagrations which have subsonic flame speeds in the range of 1 m/sec. (en)
- Una detonación es una combustión supersónica que implica la existencia de una onda expansiva y una zona de reacción detrás de ella. Se diferencia de la deflagración, que es una combustión subsónica. Una detonación es un drástico proceso de transformación de la energía que contiene un material, casi siempre de naturaleza química, que se intercambia a elevadas velocidades con el medio adyacente. Así, para medir el poder detonante de un material con propiedades explosivas, se utiliza la definición de "poder detonante" y se expresa en metros por segundo, dadas las características particulares del material químico en cuestión. (es)
- Detonatie is een naam voor een specifieke vorm van een explosie. Bij een detonatie plant het reactiefront in het explosief zich sneller voort dan de geluidssnelheid in die stof. Hierdoor ontstaat een hypersone schokgolf die detonatiesnelheden tot wel 9 km/s kan bereiken. Vanwege de zeer hoge detonatiesnelheid uit zich het verschijnsel brisantie. Brisantie is een verschijnsel dat bij de civiele mijnbouw ongewenst is maar bij militaire toepassing vaak vereist is. Toepassing van het brisante effect is het verkrijgen van scherfwerking en het effect van gevormde ladingen.Naast het effect van schokgolf en brisantie ontstaat er een luchtdrukeffect door de gevormde gassen. (nl)
- Detonacja (fr. détonation z łac. detonare ‘grzmieć’) – wybuch (fala reakcji chemicznych) rozprzestrzeniający się w materiale wybuchowym z prędkością ponaddźwiękową, a najczęściej z wysoką prędkością hiperdźwiękową (z reguły wynosi od kilku tysięcy m/s do ponad 10 tysięcy m/s), powodujący powstanie w otaczającym go ośrodku fali uderzeniowej. Na jej czole występuje bardzo wysokie ciśnienie (do ok. 50 GPa) i temperatura (do ok. 5800 °C). Możliwość detonacji wykazują inicjujące i kruszące materiały wybuchowe. (pl)
- Детона́ция (от фр. détoner — «взрываться» и лат. detonare — «греметь») — режим горения, при котором по веществу распространяется ударная волна, инициирующая химические реакции горения, в свою очередь, поддерживающие движение ударной волны за счёт выделяющегося в экзотермических реакциях тепла. Комплекс, состоящий из ударной волны и зоны экзотермических химических реакций за ней, распространяется по веществу со сверхзвуковой скоростью и называется детонационной волной. Фронт детонационной волны — это поверхность гидродинамического . (ru)
- Детона́ція (від фр. détoner — «вибухати» та лат. detonare — «гриміти») — процес хімічного перетворення вибухових речовин, що супроводжується вивільненням енергії і поширюється по речовині у вигляді хвилі з постійною швидкістю, яка перевищує швидкість звуку в цій речовині. Наукові основи процесу детонації пояснюються гідродинамічною теорією детонації. Завдяки високій швидкості детонації, яка в газовому середовищі сягає 100—3500 м/с, а у рідинах і твердих тілах — до 9000 м/с, розвивається тиск, який у рідинах і твердих тілах становить декілька десятків ГПа. (uk)
|
