| dbo:abstract
|
- دوفتون ستاردي (بالإنجليزية:Doveton Sturdee) (يونيو 1859 - 7 مايو 1925) بريطاني. انضم إلى البحرية الملكية في عام 1871. في 8 ديسمبر 1914 دمر اسطول شرق آسيا الألماني بقيادة الأميرال ماكسيمليان فون شبيه في معركة جزر فوكلاند، والتي جعلته باروناً. كما خاض معركة يولند 1916. (ar)
- Sir Frederick Charles Doveton Sturdee, 1. Baronet, GCB, KCMG, CVO (* 9. Juni 1859 in Lewisham, London; † 7. Mai 1925 in Camberley) war ein britischer Admiral während des Ersten Weltkriegs. (de)
- Admiral of the Fleet Sir Frederick Charles Doveton Sturdee, 1st Baronet GCB, KCMG, CVO (9 June 1859 – 7 May 1925) was a Royal Navy officer. After training as a torpedo officer, he commanded two different cruisers and then three different battleships before becoming commander of the 1st Battle Squadron of the Home Fleet. He went on to command the 3rd Cruiser Squadron and then the 2nd Cruiser Squadron. Just before the start of the First World War Sturdee became Chief of War Staff at the Admiralty. In November 1914 the Royal Navy suffered a serious defeat at the Battle of Coronel. In response Sturdee was sent to the South Atlantic to seek out the German squadron, commanded by Graf Maximilian von Spee, which had caused the damage at Coronel. On 8 December 1914, while coaling at Stanley, Sturdee encountered von Spee and the subsequent action became known as the Battle of the Falkland Islands. Von Spee, finding that he was engaged with a superior force, was forced to flee. In the course of the pursuit Sturdee's forces sank almost the entire German squadron. Only one light cruiser escaped but she was hunted down in March 1915. In the closing years of the war Sturdee served as commander of the 4th Battle Squadron in the Grand Fleet and then as Commander-in-Chief, The Nore. (en)
- Sir Frederick Charles Doveton Sturdee, 1er baronnet, né à Charlton (Kent) le 9 juin 1859 et mort à Camberley le 7 mai 1925, est un officier de marine britannique. (fr)
- Frederick Charles Doveton Sturdee (Lewisham, Londres, Gran Bretaña; 9 de junio de 1859 - Camberley Surrey, 7 de mayo de 1925) fue un Almirante de la Flota de la Real Marina Británica cuya principal actuación fue la destrucción de la escuadra alemana del almirante Graf Maximilian von Spee en las islas Malvinas en 1914. (es)
- Sir Frederick Charles Doveton Sturdee, 1º baronetto (Lewisham, 9 giugno 1859 – Camberley, 7 maggio 1925), è stato un ammiraglio britannico. (it)
- 初代準男爵サー・フレデリック・チャールズ・ダブトン・スターディー海軍元帥（英語: Sir Frederick Charles Doveton Sturdee, 1st Baronet,GCB KCMG CVO、1859年6月9日 - 1925年5月7日）は、イギリスの海軍軍人。1914年、フォークランド沖海戦でマクシミリアン・フォン・シュペー率いるドイツ東洋艦隊を破った。 海軍内部においては反主流派に属し、ジャッキー・フィッシャー提督に対抗する集まり『不満のシンジケート(syndicate of discontent)』の主要人物であった。 (ja)
- Frederick Charles Doveton Sturdee was een Brits admiraal tijdens de Eerste Wereldoorlog. Hij versloeg admiraal graaf Maximilian von Spee tijdens de slag bij de Falklands. Hij voerde nadien het bevel tijdens de Slag bij Jutland. Zijn grafzerk bevat een houten kruis, gemaakt van wrakhout van de Victory, het vlaggenschip van Horatio Nelson. (nl)
- Frederick Charles Doveton Sturdee (ur. 9 czerwca 1859 w Charlton, zm. 7 maja 1925 w Camberley) − brytyjski wojskowy, admirał Royal Navy z okresu I wojny światowej, zwycięzca w bitwie koło Falklandów 8 grudnia 1914 roku. Doveton Sturdee pochodził z rodziny o tradycjach służby wojskowej, jego ojciec, Frederick Rannie Sturdee był komandorem marynarki, zaś dziadek ze strony matki pułkownikiem armii. W 1871 roku rozpoczął służbę w Royal Navy jako kadet na okręcie szkolnym . W początkach swej służby służył na różnych okrętach, brał między innymi udział w bombardowaniu Aleksandrii podczas wojny brytyjsko-egipskiej 1882 roku. W latach 1893−1897, już w stopniu komandora porucznika (Commander), był specjalistą torpedowym w Departamencie Uzbrojenia Admiralicji. Później obejmował różne stanowiska, zarówno na morzu (dowodził między innymi pancernikiem ), jak i w pracy sztabowej. W 1908 roku został promowany do stopnia kontradmirała (Rear-Admiral). W latach 1910−1912 dowodził 1. Eskadrą Pancerników Home Fleet, 1912−1913 2. Eskadrą Krążowników. W 1913 roku awansował na wiceadmirała (Vice-Admiral). W lipcu 1914 roku został mianowany szefem sztabu wojennego Admiralicji. Pełniąc tę funkcję, był odpowiedzialny między innymi za dyslokację zespołów floty w pierwszych miesiącach wojny. Pośrednio przyczynił się do tragedii trzech okrętów 7. Dywizjonu Krążowników, decydując się, wbrew opinii innych członków sztabu, na utrzymywanie patroli przestarzałych jednostek u wybrzeży Holandii. Po objęciu stanowiska Pierwszego Lorda Morskiego przez admirała Johna Fishera, z którym był skonfliktowany, Doventon Sturdee został usunięty ze sztabu i wytypowany do objęcia dowództwa nad zespołem dwóch krążowników liniowych, HMS „Invincible” i HMS „Inflexible”, wysyłanych na południowy Atlantyk w celu odszukania i zniszczenia Eskadry Wschodnioazjatyckiej admirała von Spee, zwycięzcy w bitwie pod Coronelem. Po niemal miesięcznym rejsie, przerywanym zawijaniem do kolejnych portów dla uzupełnienia zapasów, eskadra brytyjska dotarła 7 grudnia 1914 roku do Port Stanley. Następnego dnia doszło do starcia z zaskoczonymi obecnością krążowników liniowych na tych wodach Niemcami. Admirał Sturdee odniósł zdecydowane zwycięstwo, zatopione zostały obydwa niemieckie krążowniki pancerne, SMS „Scharnhorst” i SMS „Gneisenau” oraz dwa z trzech krążowników lekkich. Zabitych zostało około 2200 marynarzy niemieckich, w tym admirał von Spee i jego dwaj synowie. Pomimo niechęci lorda Fishera, admirał Sturdee powrócił do Wielkiej Brytanii witany jako bohater i uhonorowany tytułem baroneta. Powierzono mu dowództwo 4. Eskadry Pancerników. Na jej czele, na pancerniku , wziął udział w bitwie jutlandzkiej. W 1917 roku awansował do stopnia pełnego admirała (Admiral), zaś po zakończeniu wojny otrzymał specjalne podziękowania od Parlamentu i 10 tysięcy funtów gratyfikacji. W latach 1918−1921 pełnił funkcję dowódcy zespołu baz marynarki w Nore. W 1921 roku otrzymał stopień Admiral of the Fleet. Po przejściu na emeryturę pełnił funkcję prezesa Society for Nautical Research, biorąc aktywny udział w przywróceniu dawnego stanu okrętowi flagowemu admirała Nelsona z bitwy pod Trafalgarem, HMS „Victory”. (pl)
- Фредерик Чарльз Доветон Стэрди, 1-й баронет Стэрди (англ. Frederick Charles Doveton Sturdee, 1st Baronet Sturdee; 9 июня 1859, , Лондон, Англия, Великобритания — 7 мая 1925, , Суррей, там же) — британский военный деятель, офицер Королевского военно-морского флота Великобритании, адмирал флота. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- دوفتون ستاردي (بالإنجليزية:Doveton Sturdee) (يونيو 1859 - 7 مايو 1925) بريطاني. انضم إلى البحرية الملكية في عام 1871. في 8 ديسمبر 1914 دمر اسطول شرق آسيا الألماني بقيادة الأميرال ماكسيمليان فون شبيه في معركة جزر فوكلاند، والتي جعلته باروناً. كما خاض معركة يولند 1916. (ar)
- Sir Frederick Charles Doveton Sturdee, 1. Baronet, GCB, KCMG, CVO (* 9. Juni 1859 in Lewisham, London; † 7. Mai 1925 in Camberley) war ein britischer Admiral während des Ersten Weltkriegs. (de)
- Sir Frederick Charles Doveton Sturdee, 1er baronnet, né à Charlton (Kent) le 9 juin 1859 et mort à Camberley le 7 mai 1925, est un officier de marine britannique. (fr)
- Frederick Charles Doveton Sturdee (Lewisham, Londres, Gran Bretaña; 9 de junio de 1859 - Camberley Surrey, 7 de mayo de 1925) fue un Almirante de la Flota de la Real Marina Británica cuya principal actuación fue la destrucción de la escuadra alemana del almirante Graf Maximilian von Spee en las islas Malvinas en 1914. (es)
- Sir Frederick Charles Doveton Sturdee, 1º baronetto (Lewisham, 9 giugno 1859 – Camberley, 7 maggio 1925), è stato un ammiraglio britannico. (it)
- 初代準男爵サー・フレデリック・チャールズ・ダブトン・スターディー海軍元帥（英語: Sir Frederick Charles Doveton Sturdee, 1st Baronet,GCB KCMG CVO、1859年6月9日 - 1925年5月7日）は、イギリスの海軍軍人。1914年、フォークランド沖海戦でマクシミリアン・フォン・シュペー率いるドイツ東洋艦隊を破った。 海軍内部においては反主流派に属し、ジャッキー・フィッシャー提督に対抗する集まり『不満のシンジケート(syndicate of discontent)』の主要人物であった。 (ja)
- Frederick Charles Doveton Sturdee was een Brits admiraal tijdens de Eerste Wereldoorlog. Hij versloeg admiraal graaf Maximilian von Spee tijdens de slag bij de Falklands. Hij voerde nadien het bevel tijdens de Slag bij Jutland. Zijn grafzerk bevat een houten kruis, gemaakt van wrakhout van de Victory, het vlaggenschip van Horatio Nelson. (nl)
- Фредерик Чарльз Доветон Стэрди, 1-й баронет Стэрди (англ. Frederick Charles Doveton Sturdee, 1st Baronet Sturdee; 9 июня 1859, , Лондон, Англия, Великобритания — 7 мая 1925, , Суррей, там же) — британский военный деятель, офицер Королевского военно-морского флота Великобритании, адмирал флота. (ru)
- Admiral of the Fleet Sir Frederick Charles Doveton Sturdee, 1st Baronet GCB, KCMG, CVO (9 June 1859 – 7 May 1925) was a Royal Navy officer. After training as a torpedo officer, he commanded two different cruisers and then three different battleships before becoming commander of the 1st Battle Squadron of the Home Fleet. He went on to command the 3rd Cruiser Squadron and then the 2nd Cruiser Squadron. In the closing years of the war Sturdee served as commander of the 4th Battle Squadron in the Grand Fleet and then as Commander-in-Chief, The Nore. (en)
- Frederick Charles Doveton Sturdee (ur. 9 czerwca 1859 w Charlton, zm. 7 maja 1925 w Camberley) − brytyjski wojskowy, admirał Royal Navy z okresu I wojny światowej, zwycięzca w bitwie koło Falklandów 8 grudnia 1914 roku. Po przejściu na emeryturę pełnił funkcję prezesa Society for Nautical Research, biorąc aktywny udział w przywróceniu dawnego stanu okrętowi flagowemu admirała Nelsona z bitwy pod Trafalgarem, HMS „Victory”. (pl)
|
.jpg?width=300)
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
