| dbo:abstract
|
- هوس التجوال أو درومومانيا هي حالة نفسية يقوم على أثرها المرء بالتخلي عن روتين حياته اليومي، ويبدأ بالسفر لمسافات طويلة، ويتقلد مناصب وتصبح له هويات مختلفة. وقد تمر شهور قبل أن يعود هذا الشخص لحالته الطبيعية. من الحالات الشهيرة التي سجلت لهذه الحالة، كانت جين ألبرت دادس الذي كان يعمل في مجال الميكانيكا. بدأ جين السفر على قدميه، حتى وصل إلى براغ وفينا، حتى أنه وصل إلى موسكو. دارس الطب فيليب تسي كتب عن حالة جين ألبرت في أطروحة الدكتوراه خاصته في العام 1887. سجلت أعداد قليلة لهذه الحالة، معظمها في فرنسا خلال نهايات القرن التاسع عشر. (ar)
- Die Poriomanie (altgriechisch πορεία poreîa = „Reise“), auch als Dromomanie (altgriechisch δρόμος dromos = „Lauf“) oder Fugue (französisch für „Flucht“) bezeichnet, ist eine Impulskontrollstörung, die ein zwanghaftes unvermitteltes Weglaufen ohne einen einsichtigen Grund und ohne ein fassbares Ziel beinhaltet. Darüber hinaus zeigt sie alle Kennzeichen einer dissoziativen Amnesie (ICD-10: F44.0). Das zwanghafte Weglaufen kann geschehen als Folge von einer Neurose, Depression, Wahn, Schizophrenie und/oder anderen psychischen Störungen und bei Personen mit kognitiver Behinderung und altersbedingter Demenz. Sie kommt sporadisch auch bereits bei Kindern und pubertierenden Jugendlichen vor. Besonders bekannt ist die zwanghafte Wander-/Fluchtbereitschaft bei Menschen mit Alzheimer-Krankheit. Jean-Martin Charcot beschrieb 1888 in seinen Leçons du mardi einen 37-jährigen Briefträger, welcher drei Episoden von stundenlangem Herumwandern in Paris mit jeweils vollständiger Amnesie durchlebte. Man meint heute, dass es sich um einen nicht-konvulsiven Status epilepticus mit Fugue-Status (Poriomanie) handelte. Gefahr droht den Entlaufenen bei ihrem Herumirren besonders durch den Verkehr, Unterkühlung oder Stürze. Die meisten Betroffenen sind nicht in der Lage, den Heimweg zu finden, sie können auch ihre Motive kaum erklären. Die Poriomanie ist nicht einfach mit Fernweh, Neugier oder Abenteuerlust zu erklären. Die meisten Ausreißer leiden bei ihren Ausflügen auch unter Angst und Heimweh und sind kaum in der Lage, umzukehren. Die Ausbruchversuche wiederholen sich regelmäßig, die entsprechenden Auslöseimpulse bleiben oft lange verborgen. (de)
- Dromomania was a historical psychiatric diagnosis whose primary symptom was uncontrollable urge to walk or wander. Dromomania has also been referred to as travelling fugue.Non-clinically, the term has come to be used to describe a desire for frequent traveling or wanderlust. (en)
- La dromomanie (impulsion à se déplacer) est une affection psychiatrique historique décrite à la fin du XIXe siècle et abandonnée au début du XXe siècle. (fr)
- La dromomania (dal greco δρόμος (dromos), "corsa", e μανία (mania), "ossessione", ossia "ossessione del viaggio") o poriomania è la tendenza nevrotica ossessiva a camminare senza una meta precisa. Può anche manifestarsi sotto forma di fughe improvvise. È presente in alcuni soggetti anoressici, epilettici e schizofrenici. Il dromomane, in buona sostanza, vede nel camminare un modo per liberare la propria mente da tutti i pensieri che lo affliggono, egli spesso rinuncia a molte cose per perseguire la sua mania e tende a vivere una vita isolata. In contesti non clinici può indicare il desiderio di viaggiare; in questo caso è sinonimo di Wanderlust. (it)
- Poriomania (dromomania) – popęd do włóczęgi i bezustannej podróży. Takie zachowanie może być spowodowane chęcią uniknięcia konfliktów służbowych lub prywatnych. Wystąpienie poriomanii może być spowodowane zaburzeniami nerwicowymi, depresyjnymi, schizofrenią lub innymi zaburzeniami psychicznymi jak na przykład otępienie. Częste przypadki poriomanii stwierdzono także u dzieci oraz młodzieży w okresie dojrzewania i może to prowadzić do ucieczek z domu bez żadnego szczególnego powodu. Szczególnie znane są przypadki tego zaburzenia u osób cierpiących na chorobę Alzheimera. W większości wypadków osoby cierpiące na poriomanię nie są w stanie rzeczowo wyjaśnić przyczyn swoich wycieczek. Przeważająca część chorych w czasie swoich podróży odczuwa lęk i tęsknotę za domem, jednakże osoby te nie są w stanie dobrowolnie wrócić do domu. Poriomanii nie należy mylić z chorobliwą żądzą przygód, ciekawością świata czy z włóczęgostwem, jako że osoby cierpiące na tę chorobę decyzje o wyjeździe podejmują mając ograniczoną świadomość swoich czynów. (pl)
- Дромома́ния (греч. δρόμος «бег», греч. μανία «бешенство, помешательство»), пориома́ния (греч. πόρος «путь»), вагабонда́ж (фр. vagabondage «бродяжничество») — импульсивное влечение к перемене мест. Под дромоманией принято понимать влечение к побегам из дома, скитанию и перемене мест, наблюдается при различных психических заболеваниях. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- هوس التجوال أو درومومانيا هي حالة نفسية يقوم على أثرها المرء بالتخلي عن روتين حياته اليومي، ويبدأ بالسفر لمسافات طويلة، ويتقلد مناصب وتصبح له هويات مختلفة. وقد تمر شهور قبل أن يعود هذا الشخص لحالته الطبيعية. من الحالات الشهيرة التي سجلت لهذه الحالة، كانت جين ألبرت دادس الذي كان يعمل في مجال الميكانيكا. بدأ جين السفر على قدميه، حتى وصل إلى براغ وفينا، حتى أنه وصل إلى موسكو. دارس الطب فيليب تسي كتب عن حالة جين ألبرت في أطروحة الدكتوراه خاصته في العام 1887. سجلت أعداد قليلة لهذه الحالة، معظمها في فرنسا خلال نهايات القرن التاسع عشر. (ar)
- Dromomania was a historical psychiatric diagnosis whose primary symptom was uncontrollable urge to walk or wander. Dromomania has also been referred to as travelling fugue.Non-clinically, the term has come to be used to describe a desire for frequent traveling or wanderlust. (en)
- La dromomanie (impulsion à se déplacer) est une affection psychiatrique historique décrite à la fin du XIXe siècle et abandonnée au début du XXe siècle. (fr)
- Дромома́ния (греч. δρόμος «бег», греч. μανία «бешенство, помешательство»), пориома́ния (греч. πόρος «путь»), вагабонда́ж (фр. vagabondage «бродяжничество») — импульсивное влечение к перемене мест. Под дромоманией принято понимать влечение к побегам из дома, скитанию и перемене мест, наблюдается при различных психических заболеваниях. (ru)
- Die Poriomanie (altgriechisch πορεία poreîa = „Reise“), auch als Dromomanie (altgriechisch δρόμος dromos = „Lauf“) oder Fugue (französisch für „Flucht“) bezeichnet, ist eine Impulskontrollstörung, die ein zwanghaftes unvermitteltes Weglaufen ohne einen einsichtigen Grund und ohne ein fassbares Ziel beinhaltet. Darüber hinaus zeigt sie alle Kennzeichen einer dissoziativen Amnesie (ICD-10: F44.0). (de)
- La dromomania (dal greco δρόμος (dromos), "corsa", e μανία (mania), "ossessione", ossia "ossessione del viaggio") o poriomania è la tendenza nevrotica ossessiva a camminare senza una meta precisa. Può anche manifestarsi sotto forma di fughe improvvise. È presente in alcuni soggetti anoressici, epilettici e schizofrenici. Il dromomane, in buona sostanza, vede nel camminare un modo per liberare la propria mente da tutti i pensieri che lo affliggono, egli spesso rinuncia a molte cose per perseguire la sua mania e tende a vivere una vita isolata. (it)
- Poriomania (dromomania) – popęd do włóczęgi i bezustannej podróży. Takie zachowanie może być spowodowane chęcią uniknięcia konfliktów służbowych lub prywatnych. Wystąpienie poriomanii może być spowodowane zaburzeniami nerwicowymi, depresyjnymi, schizofrenią lub innymi zaburzeniami psychicznymi jak na przykład otępienie. Częste przypadki poriomanii stwierdzono także u dzieci oraz młodzieży w okresie dojrzewania i może to prowadzić do ucieczek z domu bez żadnego szczególnego powodu. Szczególnie znane są przypadki tego zaburzenia u osób cierpiących na chorobę Alzheimera. (pl)
|
