| dbo:abstract
|
- Pádový faktor (označený jako „f“) je bezrozměrná veličina udávající poměr mezi délkou pádu lezce H a činnou délkou lana – délkou lana, které absorbuje energii pádu L. Veličina je velmi důležitá pro horolezce a osoby, které provádějí činnosti ve výškách a nad volnou hloubkou. Při horolezectví může teoreticky dosáhnout hodnot od 0 do 2. Při lezení na tzv. zajištěných cestách (via ferrat neboli klettersteigů) může být jeho velikost i nad hodnotou f = 2, což už je smrtelně nebezpečné. V takových případech je nutno používat tlumiče pádu. Při zajištění činností ve výškách a nad volnou hloubkou pomocí textilních lan (např. v záchranářství) je důležité se snažit nepřekračovat hodnotu f = 1. Nad hodnotu f = 1 je nezbytné užívat horolezecké lano (dynamické). Níže je uvedeno grafické vyjádření pádového faktoru. (cs)
- Der Sturzfaktor ist eine Kenngröße bei einem Sturz in eine Auffangausrüstung (Seil, Falldämpfer, Höhensicherungsgerät, …), wie er beim Klettern, bei seilunterstützen Arbeitsverfahren und bei der seilunterstützten Baumklettertechnik vorkommen kann. Der Sturzfaktor wird berechnet als Quotient aus der Höhe des Sturzes und der Länge des ausgegebenen Verbindungsmittels (z. B. des Seils inklusive der Verbindungselemente (Karabiner) bis zur Öse des Klettergurtes): (de)
- In lead climbing using a dynamic rope, the fall factor (f) is the ratio of the height (h) a climber falls before the climber's rope begins to stretch and the rope length (L) available to absorb the energy of the fall, It is the main factor determining the violence of the forces acting on the climber and the gear. As a numerical example, consider a fall of 20 feet that occurs with 10 feet of rope out (i.e., the climber has placed no protection and falls from 10 feet above the belayer to 10 feet below—a factor 2 fall). This fall produces far more force on the climber and the gear than if a similar 20 foot fall had occurred 100 feet above the belayer. In the latter case (a fall factor of 0.2), the rope acts like a bigger, longer rubber band, and its stretch more effectively cushions the fall. (en)
- Le facteur chute ou facteur de chute est le rapport entre la hauteur de chute libre et la longueur au repos de corde dynamique disponible pour arrêter la chute. Le facteur de chute ne mesure donc pas le choc subi (force de choc), mais il en est un des éléments contributifs avec la masse et la nature de la corde (fr)
- En una escalada utilizando una cuerda dinámica el factor de caída (f) es la proporción entre la altura (h) que desciende un escalador antes que la cuerda del escalador empiece a estirarse y la longitud de cuerda (L) disponible para absorber la energía de la caída. (es)
- In arrampicata e alpinismo il fattore di caduta è un numero che descrive la gravità di una caduta durante una arrampicata o ascensione alpinistica. Il fattore di caduta è definito come il rapporto tra la quota che l'arrampicatore perde durante la caduta e la lunghezza della corda tra l'arrampicatore cadente e il punto di assicurazione; la corda al punto di assicurazione è considerata bloccata. Più è alto il fattore di caduta e più è alto il rischio di ferite. dove Q = quota persa nella cadutaL = lunghezza della corda Esempi: L'importanza del fattore di caduta è connessa con la possibilità di ferite gravi, dovute da un lato alla brusca decelerazione sopportata al momento dell'arresto dall'arrampicatore (influenzata anche dall'elasticità della corda) e dall'altro alla forza che agisce su corde moschettoni e imbragatura al momento dell'impatto con conseguente possibile rottura o danneggiamento degli stessi. (it)
- Współczynnik odpadnięcia – współczynnik używany do określenia obciążeń przenoszonych na układ asekuracyjny podczas odpadnięcia we wspinaczce. Współczynnik odpadnięcia jest określony wzorem: gdzie: – długość swobodnego lotu wspinacza, = całkowita długość liny wydanej podczas wspinaczki i biorącej udział w wyłapaniu spadającego wspinacza. Im mniejsza wartość WO, tym lot jest bezpieczniejszy z punktu widzenia wspinacza oraz obciążenia układu asekuracyjnego, a w szczególności liny i przelotów. Skrajny przypadek, w którym odpowiada sytuacji, w której lina o długości jest zamocowana do stanowiska, wspinacz wychodzi na wysokość ponad stanowisko (nie zakładając przelotów) po czym odpada, wykonując swobodny lot o długości (podwojona wysokość wyjścia nad stanowisko). Po fazie swobodnego lotu rozpoczyna się jego hamowanie związane z elastycznością liny. Siła naciągu liny stopniowo wzrasta, osiągając pewną wartość graniczną. Producenci podają różne wartości siły granicznej; według norm nie może ona przekroczyć 12 kN (wyższe wartości siły działającej na wspinacza mogą spowodować niebezpieczne urazy, np. kręgosłupa). Liny wspinaczkowe są testowane pod kątem wytrzymywania określonej liczby odpadnięć ze współczynnikiem odpadnięcia równym 1,77 (tzw. odpadnięcia UIAA – zobacz: testowanie lin wspinaczkowych). Droga hamowania lotu asekurowanego określoną długością liny rośnie wraz ze współczynnikiem odpadnięcia i zależy od parametru liny nazywanego wydłużeniem dynamicznym. Typowa wartość tego wydłużenia wynosi ok. 30%, co oznacza, że w przypadku WO bliskiego 2, odcinek liny o początkowej długości 10 m rozciągnie się do 13 m. Konstrukcja układów asekuracyjnych powinna być taka, aby minimalizować współczynnik odpadnięcia oraz chronić stanowisko asekuracyjne, co zwykle zapewnia się przez zakładanie dodatkowego przelotu (tzw. pierwszy przelot asekuracyjny) zaraz po wyjściu ze stanowiska, najdalej po ok. 2–4 metrach, niezależnie od trudności wspinaczki. Celem tego przelotu jest nie tylko zabezpieczenie odpadnięcia, ale również zapewnienie właściwej ochrony asekurującego partnera przed przyjęciem udaru skierowanego w dół, który byłby niebezpieczny z uwagi na sposób działania niektórych przyrządów asekuracyjnych, a także wiązałby się z niekorzystnym rozkładem sił działających na ciało (w szczególności kręgosłup) asekurującego. (pl)
- Begreppet fallfaktor används i samband med bergsklättring och klätterutrustning för att beteckna hur svårt ett fall är. Två faktorer vägs in:
* fallets längd (f)
* mängden rep mellan säkringsmannen och klättraren (r) Fallfaktorn definieras som f/r. Den högsta fallfaktorn som kan uppstå vid normal klättring är 2. Detta kan teoretiskt ske vid längre klätterturer då man bygger standplats mitt på väggen. Förstemannen leder vidare från standplatsen r antal meter utan att placera mellansäkringar. Vid ett fall kommer han att falla förbi standplatsen, sammanlagt 2r meter. Fallfaktorn blir då två. Den lägsta fallfaktorn är 0. Denna uppstår till exempel vid fall under topprepsklättring, eller vid ett mycket kort fall i slutet av en förstemansbestigning då mycket rep är ute. Fallfaktorn är nära kopplad till det fångryck som uppstår i systemet. Vid användning av dynamiska klätterrep töjer sig repet vid belastning, och minskar således fångrycket. Ju längre fall desto mer energi måste absorberas av repet, men ju mer rep som är ute desto mer töj. Fångrycket beror dock på fler faktorer än fallfaktor. För att undvika hög fallfaktor bör förstemannen alltid eftersträva att så tidigt som möjligt sedan han lämnat standplatsen placera sin första mellansäkring, och sedan säkra så tätt som möjligt. (sv)
- Фáктор рывкá (англ. fall factor, буквально — «фактор падения») — геометрический показатель, характеризующий относительную нагрузку на систему страховки альпиниста при срыве. Определяют как отношение высоты падения к длине альпинистской верёвки, используемой для остановки падения. В альпинизме и скалолазании может принимать значения от 0 до 2. При страховке скользящим карабином за вертикальные опоры (виа-феррата) может быть больше 2. Нагрузки на страховочную цепь зависят как от фактора падения, так и от жёсткости верёвки. Падение на статической верёвке с фактором больше 0 даст более жёсткий рывок, чем падение с тем же фактором на динамической верёвке. Падения с фактором рывка от 0 до 1 считают условно безопасными, они возникают, как правило, при верхней страховке лезущего (то есть, когда точка закрепления страховочной верёвки находится выше лезущего). Падения с фактором рывка от 1 до 2 могут стать причиной серьёзных травм, и в отдельных случаях даже привести к разрушению системы страховки. Такие падения происходят, как правило, когда крайняя точка закрепления страховочной верёвки находится ниже лезущего. При риске падения с фактором рывка более 1 для уменьшения нагрузки, приходящейся на тело человека, следует использовать амортизаторы рывка, либо специальные страховочные устройства для поглощения энергии падения. (ru)
- Фактор ривка (фактор падіння; фолл-фактор - від англ. fall factor) - показник, що характеризує відносне навантаження на систему страховки альпініста при зриві. Визначається як відношення висоти падіння до довжини мотузки, використовуваної для зупинки падіння. Може приймати значення від 0 до 2. Падіння з фактором ривка від 0 до 1 вважаються умовно-безпечними і виникають, як правило, при верхній страховці лізе (тобто коли точка закріплення страхувальної мотузки знаходиться вище того, хто лізе). Падіння з фактором ривка від 1 до 2 можуть стати причиною серйозних травм і в окремих випадках навіть призвести до руйнування системи страховки. Такі падіння відбуваються, як правило, коли крайня точка закріплення страхувальної мотузки знаходиться нижче того, хто лізе. При ризику падіння з фактором ривка більше 1 для зменшення навантаження, що припадає на тіло людини, слід використовувати амортизатори ривка, або спеціальні пристрої для зменшення фактора ривка. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Der Sturzfaktor ist eine Kenngröße bei einem Sturz in eine Auffangausrüstung (Seil, Falldämpfer, Höhensicherungsgerät, …), wie er beim Klettern, bei seilunterstützen Arbeitsverfahren und bei der seilunterstützten Baumklettertechnik vorkommen kann. Der Sturzfaktor wird berechnet als Quotient aus der Höhe des Sturzes und der Länge des ausgegebenen Verbindungsmittels (z. B. des Seils inklusive der Verbindungselemente (Karabiner) bis zur Öse des Klettergurtes): (de)
- Le facteur chute ou facteur de chute est le rapport entre la hauteur de chute libre et la longueur au repos de corde dynamique disponible pour arrêter la chute. Le facteur de chute ne mesure donc pas le choc subi (force de choc), mais il en est un des éléments contributifs avec la masse et la nature de la corde (fr)
- En una escalada utilizando una cuerda dinámica el factor de caída (f) es la proporción entre la altura (h) que desciende un escalador antes que la cuerda del escalador empiece a estirarse y la longitud de cuerda (L) disponible para absorber la energía de la caída. (es)
- Pádový faktor (označený jako „f“) je bezrozměrná veličina udávající poměr mezi délkou pádu lezce H a činnou délkou lana – délkou lana, které absorbuje energii pádu L. Veličina je velmi důležitá pro horolezce a osoby, které provádějí činnosti ve výškách a nad volnou hloubkou. Při horolezectví může teoreticky dosáhnout hodnot od 0 do 2. Při lezení na tzv. zajištěných cestách (via ferrat neboli klettersteigů) může být jeho velikost i nad hodnotou f = 2, což už je smrtelně nebezpečné. V takových případech je nutno používat tlumiče pádu. Níže je uvedeno grafické vyjádření pádového faktoru. (cs)
- In lead climbing using a dynamic rope, the fall factor (f) is the ratio of the height (h) a climber falls before the climber's rope begins to stretch and the rope length (L) available to absorb the energy of the fall, It is the main factor determining the violence of the forces acting on the climber and the gear. (en)
- In arrampicata e alpinismo il fattore di caduta è un numero che descrive la gravità di una caduta durante una arrampicata o ascensione alpinistica. Il fattore di caduta è definito come il rapporto tra la quota che l'arrampicatore perde durante la caduta e la lunghezza della corda tra l'arrampicatore cadente e il punto di assicurazione; la corda al punto di assicurazione è considerata bloccata. Più è alto il fattore di caduta e più è alto il rischio di ferite. dove Q = quota persa nella cadutaL = lunghezza della corda Esempi: (it)
- Współczynnik odpadnięcia – współczynnik używany do określenia obciążeń przenoszonych na układ asekuracyjny podczas odpadnięcia we wspinaczce. Współczynnik odpadnięcia jest określony wzorem: gdzie: – długość swobodnego lotu wspinacza, = całkowita długość liny wydanej podczas wspinaczki i biorącej udział w wyłapaniu spadającego wspinacza. Liny wspinaczkowe są testowane pod kątem wytrzymywania określonej liczby odpadnięć ze współczynnikiem odpadnięcia równym 1,77 (tzw. odpadnięcia UIAA – zobacz: testowanie lin wspinaczkowych). (pl)
- Фáктор рывкá (англ. fall factor, буквально — «фактор падения») — геометрический показатель, характеризующий относительную нагрузку на систему страховки альпиниста при срыве. Определяют как отношение высоты падения к длине альпинистской верёвки, используемой для остановки падения. В альпинизме и скалолазании может принимать значения от 0 до 2. При страховке скользящим карабином за вертикальные опоры (виа-феррата) может быть больше 2. (ru)
- Begreppet fallfaktor används i samband med bergsklättring och klätterutrustning för att beteckna hur svårt ett fall är. Två faktorer vägs in:
* fallets längd (f)
* mängden rep mellan säkringsmannen och klättraren (r) Fallfaktorn definieras som f/r. Den högsta fallfaktorn som kan uppstå vid normal klättring är 2. Detta kan teoretiskt ske vid längre klätterturer då man bygger standplats mitt på väggen. Förstemannen leder vidare från standplatsen r antal meter utan att placera mellansäkringar. Vid ett fall kommer han att falla förbi standplatsen, sammanlagt 2r meter. Fallfaktorn blir då två. (sv)
- Фактор ривка (фактор падіння; фолл-фактор - від англ. fall factor) - показник, що характеризує відносне навантаження на систему страховки альпініста при зриві. Визначається як відношення висоти падіння до довжини мотузки, використовуваної для зупинки падіння. Може приймати значення від 0 до 2. Падіння з фактором ривка від 0 до 1 вважаються умовно-безпечними і виникають, як правило, при верхній страховці лізе (тобто коли точка закріплення страхувальної мотузки знаходиться вище того, хто лізе). (uk)
|
