| dbo:abstract
|
- Joan de Gant (6 de març de 1340 - 3 de febrer de 1399), el 1r Duc de Lancaster, va ser el tercer fill del rei Eduard III d'Anglaterra que arribà a l'edat adulta. Després del seu matrimoni amb Blanca de Lancaster i la mort del seu sogre Enric de Grosmont, va rebre en herència les riques terres del Ducat de Lancaster, primer com a comte i després com a duc. Va exercir una notable influència durant el regnat del seu nebot Ricard II en minoria d'edat. També va tenir un paper important durant el període d'inestabilitat que marcà l'última etapa del regnat de Ricard, tot i que procurà que no se l'associés obertament amb els oponents del rei. Pel seu matrimoni amb Constança de Castella, filla del difunt Pere I de Castella i hereva legítima al tron, durant la Primera Guerra de Successió castellana va optar al tron de Castella, que Enric II de Castella va poder consolidar. Entre la descedència legítima de Joan de Gant hi trobem els tres reis Lancaster: Enric IV, Enric V i Enric VI. També hi trobem Felipa de Lancaster (reina consort de Joan I de Portugal i mare d'Eduard I de Portugal) i Caterina de Lancaster (reina consort d'Enric III de Castella i mare de Joan II de Castella). A més a més dels Beauforts, els fills bastards que tingué amb la seva amant Caterina Swynford que foren legitimitzats amb el matrimoni entre ambdós el 1396, descendia (per línia materna) Enric VII d'Anglaterra de la Casa Tudor. Quan Joan de Gant va morir el 1399, les seves terres van ser confiscades per la corona, ja que Ricard II havia exiliat el seu fill i hereu, Enric Bolingbroke un any abans. Bolingbroke va tornar i va derrocar l'impopular rei Ricard, iniciant el seu regnat com a Enric IV d'Anglaterra. Joan de Gant va ser enterrat al costat de la seva primera esposa Blanca de Lancaster a la Catedral de Sant Pau a Londres. (ca)
- جون غونت دوق لانكاستر الأول ولد في 6 مارس 1340 وهو الأبن الثالث على قيد الحياة لأبيه إدوارد الثالث من زوجته فيليبا هينو هو من العائلة المالكة بلانتاجانت وكان له النفوذ الكبير على أبن اخيه ريتشارد الثاني ملك إنجلترا، ومن سلالته ينحدر ملوك أسرة لانكاستر وهم هنري الرابع ملك إنجلترا وهنري الخامس ملك إنجلترا وهنري السادس وكذلك عائلة بيوفورت سلالتهم بقيت حتى يومنا هذا، أنشئ لهم لاحقاً . تزوج في الأول مرة في من دوقة التي يلتقي معها في جد الثالث الملك هنري الثالث، بعد وفاة والدها عام 1361 الذي لم يكن له وريثاً من الذكور، ورث جون غونت منه ، حيث أن الدوقية حسب قانونها لا يرثها إلا الذكور، وأنجبا منها أربعة أبناء، ثلاثة منهم وصلوا سن البلوغ، توفيت دوقة بلانش عام 1369. ثم تزوج ثانية في سبتمبر 1371 من انفانتا كونستانس من قشتالة هي أبنة بيدرو ملك قشتالة، انجب منها أبن توفي صغيراً وأبنة واحدة أصبحت لاحقا ملكة قشتالة القرينة، واستطاع جون غونت من خلالها بعد وفاة والدها أن يحكم أجزاء في قشتالة بحكم الأمر الواقع، توفيت كونستانس عام 1394. تزوج للمرة الثالثة في يناير 1396 من عشيقته الفرنسية التي أنجبت له أربعة أبناء من قبل في قلعة بيوفورت في مقاطعة آنجو في فرنسا، وبموجب هذا الزواج تم إضافة الشرعية لأولادهم الأربعة ومنحهم لقب بيوفورت ولكنهم بالمقابل منعو من وراثة عرش إنجلترا بقرار من أخيهم غير الشقيق هنري الرابع ملك إنجلترا، ومن نسلهم يأتي لاحقا هنري تيودور الذي أصبح ملكاً على إنجلترا. في يونيو 1376 توفي الأمير إدوارد الملقب بـ الأمير الأسود هو الأخو الأكبر، وفي الوقت ذاته مرض الملك إدوارد الثالث، حينها جون لانكاستر تولى السيطرة على الحكومة في إنجلترا لما يقارب السنة حتى وفاة والده الملك إدوارد الثالث ومن ثم اعتلاء العرش أبن أخيه ريتشارد الثاني كان أبن العاشرة في يونيو 1377. كان جون دوق لانكاستر فاحش الثراء حيث كان يمتلك العقارات الواسعة والثروات الضخمة وكان يقيم في في لندن الذي تم تدميره في ثورة الفلاحين عام 1381، كما أنه يعتبر بالترتيب السادس عشر بين الأغنياء عبر التاريخ إذ تقدر ثروته بعد دراسة معدلات التضخم في الوقت الحالي ما يعادل 110 مليار دولار. بعد وفاته عام 1399 جرد ابن أخيه ريتشارد الثاني أبنه هنري بولينيجبروك من جميع أملاكه مما أغضبه، بـ فعل نفذ أنقلاباً وزحه من العرش واصبح هنري بولينيجبروك ملك إنجلترا رسمياً تحت اسم "هنري الرابع" وأيضا تعتبر أبنته الكبرى فيليبا عقيلة الملك جواو الأول ملك البرتغال واصبح أبنها ملك على البرتغال ومن بعده أحفادها، وأيضا تعتبر ملكة قشتالة بزواجها من هنري الثالث ملك قشتالة وهي جدة إيزابيلا الأولى، ملكة قشتالة· وذلك له أخ يصغره بسنة أسمه إدموند لانغلي هو أول دوق ليورك واصبح أحفاد لاحقا ملوك إنجلترا خلال حرب الوردتين ومن ثم اتحاد مع عائلته من خلال هنري تيودور الذي يأتى من نسل جون غونت وإليزابيث يورك من نسل إدموند لانغلي واصبح ابنيهما هنري الثامن ملك على إنجلترا. (ar)
- Jan z Gentu (angl. John of Gaunt, 6. března 1340 – 3. února 1399), 1. vévoda z Lancasteru, byl anglický šlechtic, který pocházel z královského rodu Plantagenetů. Narodil se jako třetí syn anglického krále Eduarda III. a Filipy Henegavské. Jeho původní přídomek je odvozen ze jména jeho rodiště, města Gentu v současné Belgii. Měl velký vliv na politický vývoj a život u dvora za vlády krále Richarda II. Tato doba byla poznamenaná politickými spory, ale Jan z Gentu nikdy proti králi Richardovi otevřeně nevystoupil. Byl předkem anglických králů z rodu Lancasterů Jindřicha IV., Jindřicha V. a Jindřicha VI. Zdá se, že jeho portrét je společně s příbuznými ukryt ve Wiltonském diptychu, kde je zobrazen jako postava Jana Křtitele. (cs)
- Ο Ιωάννης της Γάνδης, 1ος δούκας του Λάνκαστερ (John of Gaunt, 24 Ιουνίου 1340 - 3 Φεβρουαρίου 1399) από τον Οίκο του Ανζού-Πλανταγενετών, ιδρυτής του κλάδου του Λάνκαστερ, ήταν δούκας του Λάνκαστερ. (el)
- John of Gaunt, Duke of Lancaster KG – deutsch Johann von Gent, Herzog von Lancaster, französisch Jean de Gand – (* 6. März 1340 in Gent; † 3. Februar 1399 in Leicester) war von 1362 bis zu seinem Tod Duke of Lancaster. Er begründete das Haus Lancaster, das mit seinem Sohn Heinrich erstmals den englischen König stellte. John entstammte dem ursprünglich französischen Adelsgeschlecht der Anjou-Plantagenet, das seit Heinrich II. die englischen Könige stellte; das Haus Lancaster war also eine Seitenlinie des Hauses Plantagenet. John of Gaunt war der dritte überlebende Sohn König Eduards III. von England (1312–1377) und dessen Ehefrau Philippa von Hennegau (1311–1369). Seine weiteren Titel lauteten Ritter des Hosenbandordens, Lord High Steward of England, Herzog von Aquitanien bzw. Herzog von Guyenne, Earl of Derby, Earl of Lincoln, Earl of Richmond, Earl of Leicester, Lord of Bergerac & Roche-sur-Yon, Lord of Beaufort & Nogent und König von Kastilien. Der Namenszusatz Gaunt (Gent) leitet sich von seinem Geburtsort Gent in der Grafschaft Flandern ab. (de)
- Johano de Gento (aŭ de Ganto) aŭ John of Gaunt, 1-a Duko de Lankastro, OĜ (6-a de marto 1340 – 3-a de februaro 1399) estis angla princo, militistestro, kaj ŝtatestro, tria el kvin survivantaj filoj de la reĝo Eduardo la 3-a de Anglio. Pro sia reĝa origino, avantaĝaj geedzecoj, kaj kelkaj malavaraj terdonacoj, Ganto estis unu el la plej riĉaj homoj siaepoke, kaj influa figuro dum la regadoj de sia patro kaj nevo, Rikardo la 2-a. Kiel Duko de Lankastro, li estis la fondinto de la reĝa dinastio de la Lankastroj, kies membroj ascendos al la trono post lia morto. Lia naskoloko, Gento, koruptiĝis en angla al Gaunt, el kio Ganto. Kiam li iĝis malpopulara poste, onidiroj cirkulis, ke li estis fakte la filo de buĉisto el Gento, eble ĉar Eduardo la 3-a ne ĉeestis dum la nasko. Tiu historio ĉiam furiozigis lin. Johano ekkarieris en Francio kaj Hispanio luktante en la Centjara milito. Li faris klopodon (kiu rezultos malsukcesa) por aliri al la trono de la Reĝlando Kastilio pro sia dua edzino Constanza de Castilla, kaj dum iom da tempo li nomis sin Reĝo de Kastilio. Kiam lia patroj kaj lia pli aĝa frato, Eduardo, la Nigra Princo, iĝis malkapablaj pro malsano, Gento ekkontrolis multajn regofunkciojn, kaj elstariĝis ĝis iĝi unu el la plej povegaj politikaj figuroj en Anglio. Li devis fronti militajn malfacilaĵojn eksterlande kaj politikajn dividojn hejme, kaj malkonsentoj pri kiel trakti tiujn krizojn kondukis al kontraŭstaroj inter Gento, la Angla Parlamento, kaj la reganta klaso, kio faris lin tre malpopulara figuro dum iom da tempo. Johano faris grandan influon super la anglia trono dum la minoritato de la reĝo Rikardo la 3-a, kaj la postaj periodoj de politika maltrankvilo. Li peris inter la reĝo kaj grupo de ribelemaj nobeloj, kiu inkludis la propran filon kaj heredonton de Gento, nome Henriko Bolingbroke. Post la morto de Gento en 1399, liaj bienoj kaj titoloj estis deklaritaj transpasendaj al la krono, kaj lia filo, nune senheredigitaj, estis markita kiel perfidulo kaj ekzilita. Henriko Bolingbroke revenis el ekzilo tuj poste por reklami sian heredaĵon, kaj elpostenigis Rikardon. li reĝis kiel Henriko la 4-a de Anglio (1399–1413), nokme unua el la posteuloj de Johano de Gento kiu tenis la Anglian tronon. La dinastio de Lankastroj regos Anglion el 1399 ĝis la epoko de la Militoj de rozoj, kiam la Anglia krono estis disputita kun la dinastio de Jorkoj (formitaj de posteuloj kaj de lia pli juna frato Edmundo, Duko de Jorko kaj de sia pli aĝa frato, Lionel, Duko de Klarence). Gento estis patro ankaŭ de kvin filoj ekster la geedzecoj; unu tre frue kun akompanservistino de sia patrino Philippe de Hainaut), la aliaj kun Katherine Swynford, sia longdaŭra amatino kaj tria edzino. Ili estis poste legitimigitaj pere de reĝaj kaj papaj dekretoj, sed tio ne tuŝis la rajton de Henriko la 4-a al la linio de sukcedo. Spite tiun malpliigon, tra tiuj idoj, nomitaj "Beaufort", Gento estas praulo de ĉiuj monarkoj de Skotlando komence el 1437, kaj de ĉiuj monarkoj de Anglio de la dinastioj de Lankastroj kaj Tudoroj same kiel, hazarde de, Jorkoj. (eo)
- Joan Gantekoa (Gante, Flandriako konderria, gaur egun Belgika, 1340ko martxoaren 6a - Leicesterko gaztelua, Leicestershire, Ingalaterra, 1399ko otsailaren 3a) Lancasterko eta Akitaniako dukea izan zen. (eu)
- Juan de Gante, duque de Lancaster (6 de marzo de 1340 - 3 de febrero de 1399) fue un noble inglés, cuarto hijo varón —pero tercero superviviente— del rey Eduardo III de Inglaterra y de Felipa de Henao. (es)
- John of Gaunt, Duke of Lancaster (6 March 1340 – 3 February 1399) was an English royal prince, military leader, and statesman. He was the fourth son (third to survive infancy as William of Hatfield died shortly after birth) of King Edward III of England, and the father of King Henry IV. Due to Gaunt's royal origin, advantageous marriages, and some generous land grants, he was one of the richest men of his era, and was an influential figure during the reigns of both his father and his nephew, Richard II. As Duke of Lancaster, he is the founder of the royal House of Lancaster, whose members would ascend the throne after his death. His birthplace, Ghent in Flanders, then known in English as Gaunt, was the origin of his name. When he became unpopular later in life, a scurrilous rumour circulated, along with lampoons, claiming that he was actually the son of a Ghent butcher. This rumour, which infuriated him, may have been inspired by the fact that Edward III had not been present at his birth. John's early career was spent in France and Spain fighting in the Hundred Years' War. He made an abortive attempt to enforce a claim to the Crown of Castile that came through his second wife, Constance of Castile, and for a time styled himself as King of Castile. When Edward the Black Prince, Gaunt's elder brother and heir-apparent to the ageing Edward III, became incapacitated due to poor health, Gaunt assumed control of many government functions, and rose to become one of the most powerful political figures in England. He was faced with military difficulties abroad and political divisions at home, and disagreements as to how to deal with these crises led to tensions among Gaunt, the English Parliament, and the ruling class, making him an extremely unpopular figure for a time. John exercised great influence over the English throne during the minority of King Richard II (Edward the Black Prince's son) and the ensuing periods of political strife. He mediated between the king and a group of rebellious nobles, which included Gaunt's own son and heir-apparent, Henry Bolingbroke. Following Gaunt's death in 1399, his estates and titles were declared forfeit to the Crown, and his son Henry, now disinherited, was branded a traitor and exiled. Henry returned from exile shortly after to reclaim his inheritance, and deposed Richard. He reigned as King Henry IV of England (1399–1413), the first of the descendants of John of Gaunt to hold the English throne. All English monarchs beginning with Henry IV are descended from John of Gaunt. His direct male line, the House of Lancaster, would rule England from 1399 until the time of the Wars of the Roses. Gaunt is also generally considered to have fathered five children outside marriage: one early in life by a lady-in-waiting to his mother; the others, surnamed Beaufort, by Katherine Swynford, his long-term mistress and third wife. They were later legitimised by royal and papal decrees, but this did not affect Henry IV's bar to their having a place in the line of succession. Through his daughter Joan Beaufort, Countess of Westmorland, he was an ancestor of the Yorkist kings Edward IV, Edward V and Richard III. Through his great-granddaughter Lady Margaret Beaufort he was also an ancestor of Henry VII, who married Edward IV's daughter Elizabeth of York, and all subsequent monarchs are descendants of their marriage. Two of John's daughters married into continental royal houses (those of Portugal and Castile). Through them, many royal families of Europe can trace lineage to him. (en)
- Jean de Gand, duc de Lancastre (6 mars 1340 – 3 février 1399), est un noble anglais et membre de la maison Plantagenêt. Il est le troisième fils du roi Édouard III et de la reine Philippa de Hainaut. Il est appelé au cours de sa vie Jean de Gand car il est né à Gand, alors en Flandre. Lorsqu’il devint plus tard impopulaire pendant les années 1370, des rumeurs circulèrent qu’il était en fait le fils d’un boucher de Gand, peut-être parce qu’Édouard III n’était pas présent à sa naissance. Jean exerce une grande influence politique au moment où son neveu Richard II accède au trône d’Angleterre et ce durant toute sa minorité. Gand est un acteur des tensions politiques qui marquent l’Angleterre à cette époque. Ayant reçu de son père de nombreuses terres, il devient l’un des hommes les plus riches de son époque. Il revendique sans succès la couronne de Castille au nom de sa seconde épouse Constance. Jean de Gand a notamment pour descendants les rois de la maison de Lancastre, qui sont Henri IV, Henri V et Henri VI d'Angleterre. On compte également parmi ses descendants légitimes ses filles Philippa, reine de Portugal, Élisabeth, duchesse d'Exeter et Catherine, reine de Castille. Jean de Gand est de plus le père de quatre enfants illégitimes par sa maîtresse Katherine Swynford, qu’il épouse en 1396. Il légitime ses enfants par des décrets royal et papal l’année suivante. De ce troisième et dernier mariage descendent Jeanne Beaufort, grand-mère des futurs rois Édouard IV et Richard III ; Jean Beaufort, arrière-grand-père d'Henri VII ; et Jeanne Beaufort, de qui descendent tous les rois d'Écosse à partir de 1437 et d'Angleterre à partir de 1603. Les trois maisons royales qui règnent sur l’Angleterre après 1399 — les maisons de Lancastre, d’York et Tudor — descendent respectivement d’Henri IV d’Angleterre, de Jeanne Beaufort et de Jean Beaufort. De plus, la fille de Jean de Gand, Catherine de Lancastre, épouse Henri III de Castille, ce qui fait de Jean de Gand, l’ancêtre de tous les rois de Castille à partir de 1406. Par sa fille Philippa de Lancastre, il est aussi l’ancêtre de tous les rois de Portugal à partir de 1433. Le fils aîné et héritier de Jean de Gand, Henri Bolingbroke, est exilé pour dix ans par le roi Richard II en 1398. Lorsque Jean de Gand mourut en 1399, ses vastes états furent confisqués par la couronne, après quoi Richard déclara Bolingbroke traître et l’exila à vie. Bolingbroke revint d’exil pour reprendre son héritage et déposa Richard. Bolingbroke régna alors sous le nom d’Henri IV jusqu’à sa mort en 1413. Il est le premier des descendants de Jean de Gand à régner sur l’Angleterre. (fr)
- John dari Gaunt, (Adipati Pertama Lancaster, 6 Maret 1340 – 3 Februari 1399) adalah anggota keluarga dari Wangsa Plantagenet, putra ketiga yang selamat dari Raja Edward III dari Inggris dan Philippa dari Hainault. Ia disebut "John dari Gaunt" karena ia dilahirkan di Ghent (nama modern Belgia), Gaunt dalam terjemahan ke dalam bahasa Inggris. John terlatih oleh pengaruh yang besar atas tahta Inggris selama keponakannya masih kecil, Richard II, dan selama periode berikutnya perselisihan politik, tetapi tidak diperkirakan terjadi di antara penentang Raja. Pewaris sah John dari Gaunt Lancaster yang lainnya (partai lain di dalam Perang Mawar, York, adalah putra saudaranya, Edmund), termasuk Raja Henry IV, Henry V, dan Henry VI. Keturunan sah yang lainnya termasuk putri-putrinya , istri John I dari Portugal dan ibu Raja , dan , ibu , melalui istri pertamanya, Blanche; dan melalui istri keduanya, Constance, John adalah ayah Ratu Catherine dari Kastilia, istri dan ibu . John merupakan ayah dari 5 orang anak di luar pernikahan, 1 dari dayang ibunya, dan 4 yang bernama "", oleh Katherine Swynford, gundik Gaunt dan ketiga istrinya. Keturunan Beaufort, 3 orang putra dan seorang putri, disahkan oleh dekret kerajaan dan keuskupan setelah John dan Katherine menikah pada tahun 1396. Keturunan dari pernikahan ini termasuk Henry Beaufort, Uskup Agung Winchester dan Kardinal; , nenek Raja Edward IV dari Inggris dan Richard III dari Inggris; dan John Beaufort, Earl Pertama Somerset, kakek buyut Raja Henry VII. Ketika John wafat pada tahun 1399, wilayahnya dirampas sebagai denda karena Raja Richard II membuang putra dan pewaris John ke pengasingan, Henry Bolingbroke, pada tahun 1398. Bolingbroke kembali dari pengasingan untuk menuntut warisannya dan menggulingkan Richard. Bolingbroke kemudian memerintah sebagai Raja Henry IV dari Inggris (1399–1413), keturunan pertama John dari Gaunt yang memegang tahta kerajaan Inggris. John dimakamkan di sisi istri pertamanya, Blanche dari Lancaster, dibagian tengah di makam alabaster yang dirancang oleh (yang serupa dengan makam putranya yang terletak di Katedral Canterbury). (in)
- Giovanni di Gand (in inglese John of Gaunt; Gand, 6 marzo 1340 – Leicestershire, 3 febbraio 1399), quartogenito di Edoardo III d'Inghilterra, fu conte di Richmond dal 1342 al 1372, duca di Lancaster dal 1362 e duca d'Aquitania dal 1390 alla sua morte; fu inoltre il capostipite del casato reale britannico di Lancaster. (it)
- 제1대 랭커스터 공작 곤트의 존(John of Gaunt, 1st Duke of Lancaster, 1340년 3월 6일 ~ 1399년 2월 3일)은 잉글랜드의 왕족이자 이었다. 현재 벨기에 헨트(Ghent)에서 태어났기 때문에 헨트(Ghent)의 변형인 곤트(Gaunt)의 존으로 불리게 되었다. 잉글랜드의 왕 에드워드 3세와 의 넷째 아들로, 흑태자 에드워드, 라이오넬 플랜태저넷의 동생이자 요크의 에드먼드 1세의 형이다. 랭커스터 왕가의 시조였으나, 혼인관계를 통해 요크 왕가와 튜더 왕가에게도 조상이 되는 복잡한 인척관계를 형성하였다. 1367년부터 1374년까지 그는 영국과 프랑스의 백년전쟁에 참전하여 지휘관으로 복무했고, 귀국 후에는 처가인 랭커스터 왕가의 영지를 상속했다. 조카인 리처드 2세가 즉위한 뒤에는 섭정 겸 왕의 유력한 조언자로 활약하였으나, 리처드 2세와의 관계는 원만하지 못했다. 1389년에 리처드 2세가 친정을 시작하자 이베리아 반도의 카스티아 왕국의 왕위를 계승하고자 잉글랜드를 떠난다. 곤트의 존이 죽은후의 아들 헨리가 1399년에 사촌동생인 리처드 2세의 왕위를 찬탈하여 헨리 4세로 잉글랜드 국왕의 자리에 오르게 된다. (ko)
- ジョン・オブ・ゴーント（John of Gaunt, 1340年3月6日 - 1399年2月3日）は、イングランドの王族。イングランド王エドワード3世とフィリッパ・オブ・エノーの成人へ達した3番目の息子。ランカスター家の祖で、ランカスター朝創始者ヘンリー4世の父。エドワード黒太子、クラレンス公ライオネル・オブ・アントワープは兄、ヨーク公エドマンド・オブ・ラングリー、グロスター公トマス・オブ・ウッドストックは弟。イングランド宗教改革の先駆者ジョン・ウィクリフの保護者として知られる。 (ja)
- Jan van Gent (Engels: John of Gaunt) (Gent, in de Sint-Baafsabdij, 24 juni 1340 – Londen, 3 februari 1399) was de vierde zoon van koning Eduard III van Engeland en Filippa van Henegouwen. Door zijn eerste huwelijk met zijn nicht Blanche van Lancaster (1359) kreeg hij in 1362 de titel hertog van Lancaster. Hij trok ten strijde in Spanje en Frankrijk. Na de dood van Blanche hertrouwde hij in 1371 met Constance van Castilië, dochter van Peter de Wrede. Vanwege dit huwelijk kon hij aanspraak maken op de titel van koning van Castilië en León. In 1374 keerde hij terug naar Engeland en na de dood van zijn broer Eduard de Zwarte Prins werd hij de machtigste man van het land. Hij beschermde de religieuze hervormer John Wyclif, met wie hij sympathiseerde. In 1377 stierf Eduard III en werd opgevolgd door Jans jeugdige neef Richard II. Hij bleef aanvankelijk diens raadgever maar na enkele domme besluiten raakte hij gebrouilleerd met de koning en een deel van het volk. Tijdens de boerenrevolte van 1381 verwoestte een menigte zijn kasteel, het . Op grond van zijn huwelijk met Constance van Castilië maakte hij aanspraak op de Castiliaanse troon. In 1386 landde hij met een grote krijgsmacht in La Coruña, veroverde Bayona, Santiago de Compostela en Vigo. De expeditie mislukte echter door tegenslag, waaronder ziekte van een deel van het leger. Jan van Gent besloot uiteindelijk om af te zien van zijn aanspraken op de troon, en via het Verdrag van Bayona werden deze uiteindelijk afgekocht. Na het mislukte avontuur in Spanje vertrok Jan van Gent naar Aquitanië, en pas in november 1389 keerde hij terug naar Engeland. Daar verzoende hij zich met de koning. Hij steunde Richard tegen de hertog van Gloucester, Thomas van Woodstock, maar na diens val werd de verhouding weer slechter. Jan had vier kinderen bij zijn minnares Katherine Swynford, een schoonzus van Geoffrey Chaucer. Na de dood van zijn vrouw huwde hij haar en de kinderen werden gewettigd maar uitgesloten van troonopvolging. Zijn achterachterkleinzoon Hendrik VII maakte desondanks aanspraak op de troon. Jans zoon uit zijn eerste huwelijk, Hendrik Bolingbroke, was minder diplomatiek dan zijn vader en werd door Richard II in 1398 verbannen. Jan stierf in 1399 en zijn bezittingen werden verbeurdverklaard. Hierop keerde Hendrik terug. Hij zette Richard af en werd zelf koning als Hendrik IV. De herkomst van de naam jan-van-gent voor een bepaald soort vogel heeft niets met deze persoon te maken, maar is mogelijk een verbastering van de Keltische naam voor de vogel (Iers: gainéad, Engels gannet). (nl)
- Jan z Gandawy, 1. książę Lancaster, KG, ang. John of Gaunt, 1st Duke of Lancaster (ur. 24 czerwca 1340 w Gandawie, zm. 3 lutego 1399 w zamku Leicester), trzeci syn króla Anglii Edwarda III i jego żony Filipy de Hainault, córki hrabiego Hainaut. 13 listopada 1362 r. jego ojciec nadał mu tytuł Duke of Lancaster - księcia Lancaster. Miał on ogromny wpływ na politykę angielską podczas rządów swego bratanka - Ryszarda II. Jego legalni potomkowie, zwani Lancasterami przez pewien czas rządzili Anglią, byli to: Henryk IV, Henryk V i Henryk VI - odpowiednio syn, wnuk i prawnuk Jana. Jego legitymizowani potomkowie ze związku pozamałżeńskiego z , zwani Beaufortami wżenili się w rodzinę Tudorów, która również rządziła Anglią począwszy od Henryka VII Tudora. Kiedy Jan zmarł w 1399 r., jego ziemie zostały włączone do korony, a w 1398 r. król Ryszard II wygnał z kraju syna Jana - Henryka Bolingbroke'a. Bolingbroke wrócił, obalił niepopularnego króla i sam został królem - rządził Anglią w latach 1399–1413. (pl)
- João de Gante (em inglês: John of Gaunt; Gante, 6 de março de 1340 - Leicester, 3 de fevereiro de 1399), senescal de Inglaterra, foi membro da Casa de Plantageneta, o terceiro dos quatro filhos sobreviventes do rei Eduardo III da Inglaterra e de Filipa de Hainault. Ele foi chamado de "João de Gante" porque nasceu em Gante, então traduzido em inglês como Gaunt. Quando ele se tornou impopular mais tarde na vida, rumores e sátiras circularam de que ele era na verdade filho de um açougueiro de Ghent, talvez porque Eduardo III não estava presente no nascimento. Essa história sempre o levou à fúria. Como irmão mais novo de Eduardo, Príncipe de Gales (Eduardo, o Príncipe Negro), João exerceu grande influência sobre o trono inglês durante a minoridade do filho de Eduardo, que se tornou o Rei Ricardo II, e nos períodos de conflito político que se seguiram. Devido a algumas concessões de terras generosas, João foi um dos homens mais ricos de sua época. Ele fez uma tentativa frustrada de impor uma reivindicação à Coroa de Castela que veio por cortesia de sua segunda esposa Constança, que era uma herdeira do Reino Castelhano, e por um tempo se autodenominou como tal. Os herdeiros legítimos de João, os Lancastres, incluem os reis Henrique IV, Henrique V e Henrique VI. Seus outros descendentes legítimos incluem suas filhas, a Rainha Filipa de Portugal e Isabel, a Duquesa de Exeter (por sua primeira esposa, Branca de Lancastre), e a Rainha Catarina de Castela (por sua segunda esposa Constança de Castela). João teve cinco filhos fora do casamento, um no início da vida com uma dama de companhia de sua mãe, e quatro com Catarina Swynford, amante de Gante há muito tempo e terceira esposa. Os filhos de Catarina Swynford, de sobrenome "Beaufort", foram legitimados por decretos reais e papais depois que João e Catarina se casaram em 1396. Os descendentes desse casamento incluem Joana Beaufort, condessa de Westmorland, avó dos reis Eduardo IV e Ricardo III; João Beaufort, primeiro conde de Somerset, bisavô do rei Henrique VII; e Joana Beaufort, Rainha dos Escoceses, de quem descendem todos os soberanos subsequentes da Escócia a partir de 1437 e todos os soberanos da Inglaterra, Grã-Bretanha e Reino Unido de 1603 até os dias atuais. As três casas de soberanos ingleses que sucederam ao governo de Ricardo II em 1399 - as casas de Lancastre, Iorque e Tudor eram todas descendentes dos filhos de João, Henrique IV, Joana Beaufort e João Beaufort, respectivamente. Além disso, a filha de João, Catarina de Lancastre, era casada com o rei Henrique III de Castela, o que o tornava avô do rei João II de Castela e ancestral de todos os monarcas subsequentes da Coroa de Castela e da Espanha unida. Por meio de sua filha Filipa, ele foi avô do rei Duarte de Portugal e também ancestral de todos os monarcas portugueses subsequentes. Por intermédio da neta de João II de Castela, Joana, a Louca, João de Gaunt também é um ancestral dos governantes dos Habsburgos que reinariam na Espanha e em grande parte da Europa central. O filho mais velho e herdeiro de João, Henrique Bolingbroke, duque de Hereford, filho de sua primeira esposa, Branca de Lancastre, foi exilado por dez anos pelo rei Ricardo II em 1398 como resolução para uma disputa entre Henrique e Thomas de Mowbray, duque de Norfolk. Quando João morreu em 1399, suas propriedades e títulos foram declarados perdidos para a coroa, visto que o rei Ricardo II nomeou Henrique como traidor e mudou sua sentença para o exílio vitalício. Henrique Bolingbroke voltou do exílio para reclamar sua herança e depor Ricardo. Bolingbroke então reinou como Rei Henrique IV da Inglaterra (1399-1413), o primeiro dos descendentes de João de Gante a ocupar o trono da Inglaterra. Sua primeira esposa, Branca de Lancastre, também era sua prima em terceiro grau; ambos eram tataranetos do rei Henrique III. Eles se casaram em 1359 em Reading Abbey como parte dos esforços de Eduardo III para arranjar casamento para seus filhos com herdeiras ricas. Após a morte de seu sogro, o 1º Duque de Lancaster, em 1361, João recebeu metade de suas terras, o título de "Conde de Lancastre", e distinção como o maior proprietário de terras do norte da Inglaterra como herdeiro do Palatinado de Lancastre. Ele também se tornou o 14º Barão de Halton e 11º Senhor de Bowland. João herdou o resto da propriedade de Lancastre quando a irmã de Branca, (casada com Guilherme V, conde de Hainaut), morreu sem filhos em 10 de abril de 1362. João recebeu o título de "duque de Lancastre" de seu pai em 13 de novembro de 1362. Já bem estabelecido, ele possuía pelo menos trinta castelos e propriedades na Inglaterra e na França e mantinha uma família comparável em escala e organização à de um monarca. Ele possuía terras em quase todos os condados da Inglaterra, um patrimônio que gerava uma renda líquida entre £ 8 000 e £ 10 000 por ano. Após a morte em 1376 de seu irmão mais velho Eduardo de Woodstock (também conhecido como o "Príncipe Negro"), João planejou proteger o reformador religioso John Wycliffe, possivelmente para neutralizar o crescente poder secular da igreja. No entanto, a crise se seguiu quase imediatamente em sua ausência, e em 1387 o desgoverno do rei Ricardo levou a Inglaterra à beira da Guerra Civil. Somente João, em seu retorno à Inglaterra em 1389, conseguiu persuadir os Lordes Apelantes e o Rei Ricardo a se comprometerem para inaugurar um período de relativa estabilidade. Durante a década de 1390, a reputação de devoção de João ao bem-estar do reino foi amplamente restaurada. Algum tempo depois da morte de Branca de Lancastre em 1368 e do nascimento de seu primeiro filho, João Beaufort, em 1373, João e Catarina Swynford, filha de um cavaleiro comum, iniciaram um caso de amor extraconjugal que produziria quatro filhos para o casal. Todos eles nasceram fora do casamento, mas foram legitimados no eventual casamento dos pais. A relação adúltera durou até 1381, quando foi rompida por necessidade política. Em 13 de janeiro de 1396, dois anos após a morte de Constança de Castela, Catarina e João se casaram na Catedral de Lincoln. As crianças tinham o sobrenome "Beaufort" em homenagem a uma ex-possessão francesa do duque. Os filhos Beaufort, três filhos e uma filha, foram legitimados por decretos reais e papais após o casamento de João e Catarina. Uma condição posterior de que eles foram especificamente impedidos de herdar o trono, a frase excepta regali dignitate ("exceto status real"), foi inserida com autoridade duvidosa por Henrique IV. João morreu de causas naturais em 3 de fevereiro de 1399 no Castelo de Leicester, com sua terceira esposa Catarina ao seu lado. João era patrono e amigo próximo do poeta Geoffrey Chaucer, mais conhecido por sua obra The Canterbury Tales (Os Contos de Cantuária). Perto do fim de suas vidas, Lancastre e Chaucer tornaram-se cunhados. Chaucer se casou com em 1366, e Lancastre tomou sua amante por quase 30 anos, Catarina Swynford, que era irmã de , como sua terceira esposa em 1396. Embora Filipa tenha morrido, os homens foram amarrados como irmãos e filhos de Lancastre por Catarina - João, Henrique, Tomás e Joana Beaufort eram sobrinhos e sobrinha de Chaucer. A atual Rainha Isabel II e seus predecessores desde Henrique IV são descendentes de João de Gante. (pt)
- Джон Гонт (англ. John of Gaunt; март/май 1340 — 3 февраля 1399) — английский принц, граф Ричмонд в 1342—1373 годах, герцог Ланкастерский, граф Ланкастер, Дерби, Лестер и Линкольн, сеньор де Бофор и де Ножан с 1362 года, герцог Аквитании с 1390 года, третий выживший сын короля Англии Эдуарда III и Филиппы Геннегау. Его прозвище «Гонт» означает, собственно, «родившийся в Генте». Основатель дома Ланкастеров, к которому принадлежали английские короли Генрих IV, Генрих V и Генрих VI. Благодаря первому браку с Бланкой Ланкастерской Джон унаследовал обширные владения в Северной Англии, сделавшие его одним из богатейших и влиятельных английских магнатов, а также получил герцогский титул. Второй брак позволил ему претендовать на трон Кастилии и Леона, однако его попытки стать королём, для чего он предпринял военный поход в королевство, провалились. В 1396 году Джон смог жениться на своей многолетней любовнице Екатерине Суинфорд, а родившиеся от этой связи дети, получившие фамилию Бофорт, были легитимизированы. В английской политике Джон играл заметную роль, особенно в последние годы жизни отца, а также в первые годы правления племянника, Ричарда II. Также он принимал активное участие в Столетней войне против Франции, хотя и не добился серьёзных военных успехов. Большего Джон достиг в качестве дипломата; благодаря его усилиям был заключён ряд перемирий с Францией и Шотландией, которые, однако, были очень непопулярны в Англии. Недовольство политикой Гонта, коррупцией в его правительстве, а также его поддержкой проповедника Джона Уиклифа вызвали политический кризис 1376—1377 годов и Лондонский бунт. В 1390 году Джон получил титул герцога Аквитании. В последующие годы он пытался заключить окончательный мир с Францией, но добился только перемирия на 28 лет. Главной проблемой в последние годы жизни Гонта стало положение его наследника, Генри Болингброка, враждовавшего с королём Ричардом II. В итоге в 1398 году Болингброк был изгнан из Англии. Известие об этом привело к ухудшению здоровья Гонта, и вскоре он умер. После смерти дяди Ричард II объявил о конфискации его владений, однако уже осенью Болингброк вторгся в Англию и сверг короля, короновавшись под именем Генриха IV и положив начало королевской династии Ланкастеров. Потомками Джона являются все английские и британские монархи, начиная с Генриха IV, короли Шотландии, начиная с Якова V, а также представители ряда европейских династий. (ru)
- Johan av Gent (engelska: John of Gaunt), född 24 juni 1340 i Gent, död 3 februari 1399 på Leicester Castle, var hertig av Lancaster, Edvard III och Filippa av Hainaut tredje överlevande son. Han kallas "av Gent" då han föddes i Gent (i nuvarande Belgien). (sv)
- 岡特的約翰（John of Gaunt，1340年－1399年），是英格蘭國王愛德華三世的兒子，理查二世的叔叔，因為侄子年幼，故此在1377年－1399年間代他治理國家。約翰因娶了的女兒布蘭奇而成为蘭開斯特公爵，而他的第二任妻子康斯坦絲是卡斯蒂利亞暴君佩德羅的女兒，他因此要求卡斯蒂利亞的王位，但未能戰勝競爭對手恩里克二世。 約翰死后，理查没收了蘭開斯特家的莊園，但约翰的長子亨利于當年兵不血刃奪取了理查的王位，成为亨利四世，建立了蘭開斯特王朝。而其後與其對立的約克王朝君主愛德華四世的母系內維爾家族以及後來的都鐸王朝創始人亨利七世的母系博福特家族都是他與第三任妻子所生的兒子約翰·博福特的后代， 亨利四世以後的英格蘭國王，及詹姆士二世以後的蘇格蘭國王皆為約翰的後裔。 (zh)
- Джо́н Го́нт (англ. John of Gaunt; 6 березня 1340 — 3 лютого 1399) — англійський шляхтич, герцог Ланкастерський. Представник дому Плантагенетів, засновник династії Ланкастерів. Народився в Генті, Фландрія. Син англійського короля Едварда III і геннегауської принцеси . Успадкував землі тестя, ланкастерського герцога Генріха Гросмонтського (1361); своячки Мод, а також землі батька. Був одним із найбільших феодалів Європи, володів 30 замками й маєтками в Англії та Франції. Його статки не поступалися королівським. Разом зі своїм старшим братом Едвардом, так званим Чорним принцом, був одним з провідних воєначальників англійського короля Едварда в Столітній війні. Здійснив п'ятимісячний рейд через всю Францію: від Кале до Бордо (1373). Мав великий вплив на державні справи за неповноліття короля Річарда II, а також в подальший період політичної нестабільності, не виступаючи при цьому відкрито на стороні противників Річарда. Певний час підтримував реформаторів, прибічників Джона Вікліфа, можливо, з міркувань боротьби з домаганнями Католицької церкви, які постійно зростали. Помер в Лестері, Англія. Після смерті всі його володіння конфіскували на користь корони, оскільки його син Генріх Болінгброк (майбутній Генріх IV) був вигнаний з країни (1398) за звинуваченням у зраді. Згодом Генріх повернувся до Англії, скинув Річарда II та вступив на престол. Прізвисько — Го́нт (Ге́нтський; англ. of Gaunt, «уродженець Гента»). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Ο Ιωάννης της Γάνδης, 1ος δούκας του Λάνκαστερ (John of Gaunt, 24 Ιουνίου 1340 - 3 Φεβρουαρίου 1399) από τον Οίκο του Ανζού-Πλανταγενετών, ιδρυτής του κλάδου του Λάνκαστερ, ήταν δούκας του Λάνκαστερ. (el)
- Joan Gantekoa (Gante, Flandriako konderria, gaur egun Belgika, 1340ko martxoaren 6a - Leicesterko gaztelua, Leicestershire, Ingalaterra, 1399ko otsailaren 3a) Lancasterko eta Akitaniako dukea izan zen. (eu)
- Juan de Gante, duque de Lancaster (6 de marzo de 1340 - 3 de febrero de 1399) fue un noble inglés, cuarto hijo varón —pero tercero superviviente— del rey Eduardo III de Inglaterra y de Felipa de Henao. (es)
- Giovanni di Gand (in inglese John of Gaunt; Gand, 6 marzo 1340 – Leicestershire, 3 febbraio 1399), quartogenito di Edoardo III d'Inghilterra, fu conte di Richmond dal 1342 al 1372, duca di Lancaster dal 1362 e duca d'Aquitania dal 1390 alla sua morte; fu inoltre il capostipite del casato reale britannico di Lancaster. (it)
- 제1대 랭커스터 공작 곤트의 존(John of Gaunt, 1st Duke of Lancaster, 1340년 3월 6일 ~ 1399년 2월 3일)은 잉글랜드의 왕족이자 이었다. 현재 벨기에 헨트(Ghent)에서 태어났기 때문에 헨트(Ghent)의 변형인 곤트(Gaunt)의 존으로 불리게 되었다. 잉글랜드의 왕 에드워드 3세와 의 넷째 아들로, 흑태자 에드워드, 라이오넬 플랜태저넷의 동생이자 요크의 에드먼드 1세의 형이다. 랭커스터 왕가의 시조였으나, 혼인관계를 통해 요크 왕가와 튜더 왕가에게도 조상이 되는 복잡한 인척관계를 형성하였다. 1367년부터 1374년까지 그는 영국과 프랑스의 백년전쟁에 참전하여 지휘관으로 복무했고, 귀국 후에는 처가인 랭커스터 왕가의 영지를 상속했다. 조카인 리처드 2세가 즉위한 뒤에는 섭정 겸 왕의 유력한 조언자로 활약하였으나, 리처드 2세와의 관계는 원만하지 못했다. 1389년에 리처드 2세가 친정을 시작하자 이베리아 반도의 카스티아 왕국의 왕위를 계승하고자 잉글랜드를 떠난다. 곤트의 존이 죽은후의 아들 헨리가 1399년에 사촌동생인 리처드 2세의 왕위를 찬탈하여 헨리 4세로 잉글랜드 국왕의 자리에 오르게 된다. (ko)
- ジョン・オブ・ゴーント（John of Gaunt, 1340年3月6日 - 1399年2月3日）は、イングランドの王族。イングランド王エドワード3世とフィリッパ・オブ・エノーの成人へ達した3番目の息子。ランカスター家の祖で、ランカスター朝創始者ヘンリー4世の父。エドワード黒太子、クラレンス公ライオネル・オブ・アントワープは兄、ヨーク公エドマンド・オブ・ラングリー、グロスター公トマス・オブ・ウッドストックは弟。イングランド宗教改革の先駆者ジョン・ウィクリフの保護者として知られる。 (ja)
- Johan av Gent (engelska: John of Gaunt), född 24 juni 1340 i Gent, död 3 februari 1399 på Leicester Castle, var hertig av Lancaster, Edvard III och Filippa av Hainaut tredje överlevande son. Han kallas "av Gent" då han föddes i Gent (i nuvarande Belgien). (sv)
- 岡特的約翰（John of Gaunt，1340年－1399年），是英格蘭國王愛德華三世的兒子，理查二世的叔叔，因為侄子年幼，故此在1377年－1399年間代他治理國家。約翰因娶了的女兒布蘭奇而成为蘭開斯特公爵，而他的第二任妻子康斯坦絲是卡斯蒂利亞暴君佩德羅的女兒，他因此要求卡斯蒂利亞的王位，但未能戰勝競爭對手恩里克二世。 約翰死后，理查没收了蘭開斯特家的莊園，但约翰的長子亨利于當年兵不血刃奪取了理查的王位，成为亨利四世，建立了蘭開斯特王朝。而其後與其對立的約克王朝君主愛德華四世的母系內維爾家族以及後來的都鐸王朝創始人亨利七世的母系博福特家族都是他與第三任妻子所生的兒子約翰·博福特的后代， 亨利四世以後的英格蘭國王，及詹姆士二世以後的蘇格蘭國王皆為約翰的後裔。 (zh)
- جون غونت دوق لانكاستر الأول ولد في 6 مارس 1340 وهو الأبن الثالث على قيد الحياة لأبيه إدوارد الثالث من زوجته فيليبا هينو هو من العائلة المالكة بلانتاجانت وكان له النفوذ الكبير على أبن اخيه ريتشارد الثاني ملك إنجلترا، ومن سلالته ينحدر ملوك أسرة لانكاستر وهم هنري الرابع ملك إنجلترا وهنري الخامس ملك إنجلترا وهنري السادس وكذلك عائلة بيوفورت سلالتهم بقيت حتى يومنا هذا، أنشئ لهم لاحقاً . بعد وفاته عام 1399 جرد ابن أخيه ريتشارد الثاني أبنه هنري بولينيجبروك من جميع أملاكه مما أغضبه، بـ فعل نفذ أنقلاباً وزحه من العرش واصبح هنري بولينيجبروك ملك إنجلترا رسمياً تحت اسم "هنري الرابع" (ar)
- Joan de Gant (6 de març de 1340 - 3 de febrer de 1399), el 1r Duc de Lancaster, va ser el tercer fill del rei Eduard III d'Anglaterra que arribà a l'edat adulta. Després del seu matrimoni amb Blanca de Lancaster i la mort del seu sogre Enric de Grosmont, va rebre en herència les riques terres del Ducat de Lancaster, primer com a comte i després com a duc. Va exercir una notable influència durant el regnat del seu nebot Ricard II en minoria d'edat. També va tenir un paper important durant el període d'inestabilitat que marcà l'última etapa del regnat de Ricard, tot i que procurà que no se l'associés obertament amb els oponents del rei. (ca)
- Jan z Gentu (angl. John of Gaunt, 6. března 1340 – 3. února 1399), 1. vévoda z Lancasteru, byl anglický šlechtic, který pocházel z královského rodu Plantagenetů. Narodil se jako třetí syn anglického krále Eduarda III. a Filipy Henegavské. Jeho původní přídomek je odvozen ze jména jeho rodiště, města Gentu v současné Belgii. (cs)
- John of Gaunt, Duke of Lancaster KG – deutsch Johann von Gent, Herzog von Lancaster, französisch Jean de Gand – (* 6. März 1340 in Gent; † 3. Februar 1399 in Leicester) war von 1362 bis zu seinem Tod Duke of Lancaster. Er begründete das Haus Lancaster, das mit seinem Sohn Heinrich erstmals den englischen König stellte. John entstammte dem ursprünglich französischen Adelsgeschlecht der Anjou-Plantagenet, das seit Heinrich II. die englischen Könige stellte; das Haus Lancaster war also eine Seitenlinie des Hauses Plantagenet. (de)
- Johano de Gento (aŭ de Ganto) aŭ John of Gaunt, 1-a Duko de Lankastro, OĜ (6-a de marto 1340 – 3-a de februaro 1399) estis angla princo, militistestro, kaj ŝtatestro, tria el kvin survivantaj filoj de la reĝo Eduardo la 3-a de Anglio. Pro sia reĝa origino, avantaĝaj geedzecoj, kaj kelkaj malavaraj terdonacoj, Ganto estis unu el la plej riĉaj homoj siaepoke, kaj influa figuro dum la regadoj de sia patro kaj nevo, Rikardo la 2-a. Kiel Duko de Lankastro, li estis la fondinto de la reĝa dinastio de la Lankastroj, kies membroj ascendos al la trono post lia morto. Lia naskoloko, Gento, koruptiĝis en angla al Gaunt, el kio Ganto. Kiam li iĝis malpopulara poste, onidiroj cirkulis, ke li estis fakte la filo de buĉisto el Gento, eble ĉar Eduardo la 3-a ne ĉeestis dum la nasko. Tiu historio ĉiam furi (eo)
- John of Gaunt, Duke of Lancaster (6 March 1340 – 3 February 1399) was an English royal prince, military leader, and statesman. He was the fourth son (third to survive infancy as William of Hatfield died shortly after birth) of King Edward III of England, and the father of King Henry IV. Due to Gaunt's royal origin, advantageous marriages, and some generous land grants, he was one of the richest men of his era, and was an influential figure during the reigns of both his father and his nephew, Richard II. As Duke of Lancaster, he is the founder of the royal House of Lancaster, whose members would ascend the throne after his death. His birthplace, Ghent in Flanders, then known in English as Gaunt, was the origin of his name. When he became unpopular later in life, a scurrilous rumour circulat (en)
- Jean de Gand, duc de Lancastre (6 mars 1340 – 3 février 1399), est un noble anglais et membre de la maison Plantagenêt. Il est le troisième fils du roi Édouard III et de la reine Philippa de Hainaut. Il est appelé au cours de sa vie Jean de Gand car il est né à Gand, alors en Flandre. Lorsqu’il devint plus tard impopulaire pendant les années 1370, des rumeurs circulèrent qu’il était en fait le fils d’un boucher de Gand, peut-être parce qu’Édouard III n’était pas présent à sa naissance. (fr)
- John dari Gaunt, (Adipati Pertama Lancaster, 6 Maret 1340 – 3 Februari 1399) adalah anggota keluarga dari Wangsa Plantagenet, putra ketiga yang selamat dari Raja Edward III dari Inggris dan Philippa dari Hainault. Ia disebut "John dari Gaunt" karena ia dilahirkan di Ghent (nama modern Belgia), Gaunt dalam terjemahan ke dalam bahasa Inggris. John terlatih oleh pengaruh yang besar atas tahta Inggris selama keponakannya masih kecil, Richard II, dan selama periode berikutnya perselisihan politik, tetapi tidak diperkirakan terjadi di antara penentang Raja. (in)
- Jan van Gent (Engels: John of Gaunt) (Gent, in de Sint-Baafsabdij, 24 juni 1340 – Londen, 3 februari 1399) was de vierde zoon van koning Eduard III van Engeland en Filippa van Henegouwen. Door zijn eerste huwelijk met zijn nicht Blanche van Lancaster (1359) kreeg hij in 1362 de titel hertog van Lancaster. Tijdens de boerenrevolte van 1381 verwoestte een menigte zijn kasteel, het . De herkomst van de naam jan-van-gent voor een bepaald soort vogel heeft niets met deze persoon te maken, maar is mogelijk een verbastering van de Keltische naam voor de vogel (Iers: gainéad, Engels gannet). (nl)
- João de Gante (em inglês: John of Gaunt; Gante, 6 de março de 1340 - Leicester, 3 de fevereiro de 1399), senescal de Inglaterra, foi membro da Casa de Plantageneta, o terceiro dos quatro filhos sobreviventes do rei Eduardo III da Inglaterra e de Filipa de Hainault. Ele foi chamado de "João de Gante" porque nasceu em Gante, então traduzido em inglês como Gaunt. Quando ele se tornou impopular mais tarde na vida, rumores e sátiras circularam de que ele era na verdade filho de um açougueiro de Ghent, talvez porque Eduardo III não estava presente no nascimento. Essa história sempre o levou à fúria. Como irmão mais novo de Eduardo, Príncipe de Gales (Eduardo, o Príncipe Negro), João exerceu grande influência sobre o trono inglês durante a minoridade do filho de Eduardo, que se tornou o Rei Rica (pt)
- Jan z Gandawy, 1. książę Lancaster, KG, ang. John of Gaunt, 1st Duke of Lancaster (ur. 24 czerwca 1340 w Gandawie, zm. 3 lutego 1399 w zamku Leicester), trzeci syn króla Anglii Edwarda III i jego żony Filipy de Hainault, córki hrabiego Hainaut. 13 listopada 1362 r. jego ojciec nadał mu tytuł Duke of Lancaster - księcia Lancaster. Miał on ogromny wpływ na politykę angielską podczas rządów swego bratanka - Ryszarda II. (pl)
- Джон Гонт (англ. John of Gaunt; март/май 1340 — 3 февраля 1399) — английский принц, граф Ричмонд в 1342—1373 годах, герцог Ланкастерский, граф Ланкастер, Дерби, Лестер и Линкольн, сеньор де Бофор и де Ножан с 1362 года, герцог Аквитании с 1390 года, третий выживший сын короля Англии Эдуарда III и Филиппы Геннегау. Его прозвище «Гонт» означает, собственно, «родившийся в Генте». Основатель дома Ланкастеров, к которому принадлежали английские короли Генрих IV, Генрих V и Генрих VI. (ru)
- Джо́н Го́нт (англ. John of Gaunt; 6 березня 1340 — 3 лютого 1399) — англійський шляхтич, герцог Ланкастерський. Представник дому Плантагенетів, засновник династії Ланкастерів. Народився в Генті, Фландрія. Син англійського короля Едварда III і геннегауської принцеси . Успадкував землі тестя, ланкастерського герцога Генріха Гросмонтського (1361); своячки Мод, а також землі батька. Був одним із найбільших феодалів Європи, володів 30 замками й маєтками в Англії та Франції. Його статки не поступалися королівським. Разом зі своїм старшим братом Едвардом, так званим Чорним принцом, був одним з провідних воєначальників англійського короля Едварда в Столітній війні. Здійснив п'ятимісячний рейд через всю Францію: від Кале до Бордо (1373). Мав великий вплив на державні справи за неповноліття короля (uk)
|
.svg){kind=link}
_(late_15th_C),_f.244v_-_BL_Royal_MS_14_E_IV.png){kind=link}
.jpg){kind=link}
.svg){kind=link}
_(late_15th_C),_f.244v_-_BL_Royal_MS_14_E_IV.png){kind=link}
.jpg){kind=link}