| dbo:abstract
|
- La poesia lírica és un tipus formal de poesia que expressa emocions o sentiments personals, normalment en primera persona. El terme deriva d'una forma de , la lírica, que es definia per l'acompanyament musical, generalment amb un instrument de corda conegut com a lira. El terme deu la seva importància a la teoria literària per la divisió desenvolupada per Aristòtil entre tres grans categories de poesia: lírica, i èpica. (ca)
- Lyrika je literární druh, který nemá děj, je to druh poezie vyslovující básníkovy pocity, jeho úvahy, myšlenky a nálady, upřednostňující monologické vyjádření v první osobě. Lyrika nezachycuje časovou následnost událostí, své téma rozvíjí v časově souběžných obrazech. Lyrika většinou neobsahuje děj, byť může obsahovat některé epické prvky jako jsou náznak děje, postava a prostředí. Slovo „lyrika“ je odvozeno z řeckého pojmenování veršovaného zpěvu doprovázeného hrou na lyru (lyrika melé = lyrou doprovázené verše). (cs)
- الشعر الغنائي وقد يسمَّى بالشعر الوجداني ،وهو يعني ذلك التعبير عن العواطف الخالصة في مجالاتها المختلفة من فرح وحُزن وحب وبغض، وما إلى ذلك من المشاعر الإنسانية. ويعد هذا اللون أقدم أشكال الشعر في الأدب العربي، فقد كان الشعراء القدامى يعبرون تعبيراً خالصًا عن هذه المشاعر الإنسانية وقد يكون هذا التعبير مصورًا لذات الشاعر ومشاعره. (ar)
- Als Lyrik (altgriechisch λυρική (ποίησις) lyrike (poiesis), deutsch ‚die zum Spiel der Lyra gehörende Dichtung‘) bezeichnet man die Dichtung in Versform, welche die dritte literarische Gattung neben der Epik und der Dramatik darstellt. Lyrische Texte werden Gedichte genannt. (de)
- Η λυρική ποίηση είναι λογοτεχνικό είδος, το οποίο αναπτύχθηκε στην Αρχαία Ελλάδα. Είναι ποίηση η οποία, μέσα από τα μονοπάτια της τέρψης, εκφράζει τα προβλήματα του ανθρώπου. (el)
- Liriko (helena, kanto kun la liro), la poezio en versoj; parte, precipe depost la klasika Greka kaj Latina periodoj, ankaŭ kun rimo. Ĝi estas verŝajne la praformo de la poezio. La liriko traktas principe personajn, ofte privatajn kaj sentoplenajn motivojn kaj estas unu el tri grandaj pra-specoj de la poezia literaturo, kune kun epiko (rakonta poezio) kaj drama arto (agade prezentata poezio). Apud ili, la literaturo ankaŭ enhavas prozon, ankaŭ kun siaspeca epiko (rakonta prozo) kaj siaspeca proza dramo. Ekzistas preskaŭ senlime multaj formoj por lirika poezio. Konataj estas interalie por liriko: elegio, kanto, hajko, epigramo, odo, soneto, himno, cio, amkanto, majstrokanto ktp. La lirika poemo estas subjektiva, portanta la personajn sentojn de la aŭtoro, kantanta pri si mem, lian sintenon al naturo, al aliaj, al Dio kaj pri la vivo. Emocioj estas esprimitaj per artaj rimedoj, kiel ekzemple: Komparoj, metaforoj, lingvaj bildoj kaj pli, kaj fariĝas universalaj homaj emocioj, objektivaj, super la privataj emocioj. La lirika kanto estas supertempa, kvankam la tempoj ene de la kanto povas varii. Ekzemploj: kantoj de amo kaj soleco, beleco kaj sopiro, feliĉo, preĝo kaj morto, envio kaj admiro. La lirika kanto havas plurajn karakterizaĵojn (ecojn) kiuj distingas ĝin de aliaj specoj de kantoj:
* Emocioj kaj sentoj.
* Unua persono-mi.
* Okazas en la nuna tempo kaj en la tempoj apudaj al ĝi
* Universala kaj ĉiam ĝisdata
* "Efekto" - la pejzaĝo kaj diversaj objektoj havas signifon.
* Tre muzika (eo)
- Lirika olerkariak bere barne-sentimenduak adierazten dituen poesia-mota da. Literatura-arloan, poesia lirikoa generotzat hartzen da. Lirika-lanak bi sailetan bereizten dira: nagusiak, elegia eta oda eta bigarren mailakoak (madrigalak, epigramak, sonetoak, baladak, abestiak). Lirika hitza lira hitz grekotik sortua da, antzinako greziarrek poesia lira musika-tresna joz abesten baitzuten. Ondorengo mendeetan esanahia zabaldu egin zen eta ia edozein poesia-mota adierazteko erabili zen lirika hitza. Lirikaren adibiderik adierazgarrienak herri-poesiakoak badira ere, antzinako Grezia eta Erromatik hasita, poesia landua ere erabili izan da. Erdi Aroan, herrialde erromaniko eta germaniarretan batez ere, izan zuen lirikak indarrik handiena. Izan ere, Erdi Aroko Proventzan lirika landua sortu zuten trobadoreek (Guillaume Poitiersekoa, Bernart Ventadormekoa) okzitanieraz, latina baztertuta alegia, eta handik sortu zen Europako lirika berria. Pizkunde garaian lirika idatzia landu zuten Europako herrialde askotako poetek. (eu)
- La poesía lírica (del griego λυρική, lyriké; y este de λύρα, lýra, lira) es la forma poética que expresa tradicionalmente un sentimiento intenso o una profunda reflexión, ambas ideas como manifestaciones de la experiencia del yo. Para los griegos antiguos la lira era un instrumento musical creado por Hermes o Polimnia y de cuya ejecución, entre otros, se encargaba Erato, la musa griega de la poesía. Aristóteles, en su Poética (ca. 330 a. C.), hace mención a la poesía lírica (para ser cantada junto a la cítara) junto a la dramática, la epopeya, la danza y la pintura como otras formas de mimesis. El adjetivo «lírico» aparece por primera vez en el siglo XV, haciendo mención a la poesía griega antigua que era cantada y distinguida de esta manera de la poesía dramática o narrativa y en el siglo XVI se define más como una forma de expresión más subjetiva, que concierne principalmente al dominio de los sentimientos privados. La poesía lírica popular se refiere a canciones, cantos y romances. (es)
- Modern lyric poetry is a formal type of poetry which expresses personal emotions or feelings, typically spoken in the first person.It is not equivalent to song lyrics, though song lyrics are often in the lyric mode, and it is also not equivalent to Ancient Greek lyric poetry, which was principally limited song lyrics, or chanted verse, hence the confusion.The term for both modern lyric poetry and modern song lyrics both derive from a form of Ancient Greek literature, the Greek lyric, which was defined by its musical accompaniment, usually on a stringed instrument known as a kithara. The term owes its importance in literary theory to the division developed by Aristotle among three broad categories of poetry: lyrical, dramatic, and epic. Lyric poetry is also one of the earliest forms of literature. (en)
- Sajak lira adalah bentuk puisi yang mengekspresikan perasaan emosional dan personal. Pada masa kuno, sajak jenis ini diiringi dengan lantunan dari alat musik Lira, karena itulah disebut sajak lira. Sajak lira tidak harus berima dan pada masa kini tidak selalu diiringi oleh musik. Aristoteles, dalam karyanya , menyebutkan sajak lira (kitharistike dimainkan dengan kithara) bersama dengan drama, wiracarita, tarian, lukisan, dan bentuk-benuk mimesis lainnya. (in)
- 서정시(抒情詩, lyric)는 서사시(敍事詩) · 극시(劇詩)와 함께 시의 3대 부문의 하나로 시인 자신의 주관적인 정서나 감동을 높이 노래하는 식으로 표현하는 시이다. 이러한 형태의 시가 그리스에서는 악기에 맞추어서 노래하기 위한 시로서 많이 만들어졌다. 때문에 서정시를 악기(리라) 반주에 맞추어 노래하기 쉽거나 노래를 연상시키는 표현 방식으로 개인적 감정을 나타내는 운문이나 시로 정의하기도 한다. 중국의 부(賦)와 한국의 시조(時調)가 이러한 정의에 해당한다. (ko)
- 抒情詩（じょじょうし, 英語: lyric, lyric poem, lyric poetry）は、詩歌の分類の一種。詩人個人の主観的な感情や思想を表現し、自らの内面的な世界を読者に伝える詩をいう。叙情詩とも言うが、「汲み出す」の意味から「表現する」を表すようになった漢字「抒」を使うのが本来的である。叙事詩と劇詩とともに詩の三大区分の一つである。 抒情には、直接内面を表現するもの、風景に寄せて内面を表現するもの、事物に託して内心を表現するもの、歴史的事件や人物に寄せて内面を表現するものなどさまざまな方法がある。 (ja)
- Lyriek is in de letterkunde de verzamelnaam voor teksten, meestal gedichten, die een persoonlijk gevoel uiten. Het woord is afgeleid van het Oudgriekse λύρα (lura), dat "lier" betekent. In de oorspronkelijke betekenis zijn het dus gedichten of liedteksten die met de lier begeleid kunnen worden. De lyriek wordt als literair genre traditioneel onderscheiden van de epiek, de dramatiek en de . Het verschil met epiek zit hem erin dat bij epiek een verhaal verteld wordt, een opeenvolging van gebeurtenissen, terwijl bij lyriek gevoelens geuit worden, bijvoorbeeld een liefdesverklaring of het bezingen van de schoonheid van de natuur. Bij lyriek gaat het dus om korte, niet verhalende gedichten. Een van de eerste lyrische dichters was Sappho. Het belangrijkste genre van de lyriek is het sonnet. Het leeuwendeel van de 19e- en 20e-eeuwse poëzie hoort ook bij de lyriek. In de zangkunst spreekt men soms ook van een lyrische zanger(es) - en dat kan zowel een alt, bas, sopraan of tenor zijn -, waarmee dan iemand bedoeld wordt met een zoete en gracieuze zangstem. (nl)
- Liryka (gr. λυρικóς lyrikós „odnoszący się do liry”) – jeden z trzech rodzajów literackich, obok dramatu i epiki. Obejmuje utwory, których głównym przedmiotem przedstawienia są przeżycia wewnętrzne, przekazywane za pośrednictwem wypowiedzi monologicznej (rzadziej dialogu), odznaczającej się subiektywizmem, podporządkowanej funkcji ekspresywnej oraz funkcji poetyckiej języka. Centralnym elementem utworu lirycznego jest tzw. podmiot liryczny. Niezależnie od gatunku język liryki oznacza się (w porównaniu z dramatem i epiką) wysokim zmetaforyzowaniem. Jej nazwa wywodzi się od nazwy starogreckiego instrumentu muzycznego – liry. Przy jej wtórze antyczni poeci śpiewali swoje pieśni. (pl)
- La poesia lirica (Lyrica) è un genere letterario nel quale il componimento poetico esprime in modo soggettivo il sentimento dell'autore e attraversa epoche e luoghi vasti. La parola lirica deriva dalla parola greca λυρική (lyrikē, sottinteso poiesis, "(poesia) che si accompagna con la lira"). (it)
- A poesia lírica é uma forma de poesia que surgiu na Grécia Antiga, e originalmente, era feita para ser cantada ou acompanhada de flauta e lira (daí o lírica). (pt)
- Ли́рика, лири́ческая поэ́зия (от греч. λυρικός — «исполняемый под звуки лиры, чувствительный, лирный») — род литературы, воспроизводящий субъективное личное чувство (отношение к чему-либо) или настроение автора.По словарю Ожегова лиризм означает чувствительность в переживаниях, настроениях, мягкость и тонкость эмоционального начала; словарь Т. Ф. Ефремовой отмечает характеризующие его эмоциональность, поэтическую взволнованность, задушевность. По словарю Л. П. Крысина лирическая поэзия — это поэзия, выражающая чувства и переживания поэта. «Лирическая манера повествования» предполагает такой тип построения художественного образа, который основан на эмоциональном переживании. Если в эпосе и драме в основе образа лежит многостороннее изображение человека в его деятельности, в сложных взаимоотношениях с людьми в жизненном процессе, лирический образ — это образ-переживание. Но переживание общественно-значимое, в котором индивидуальный духовный мир поэта, не теряя своей автобиографичности, получает обобщённое выражение, тем самым выходя за рамки его личности. Лирический образ — это эстетически значимое переживание, автобиографическое начало в нём присутствует как бы в снятом виде, и для нас важно, что поэт испытал данное переживание и что оно вообще могло быть испытано в данных обстоятельствах. Если нам известно, что лирическое переживание не автобиографично, оно всё равно сохраняет своё художественное значение, поскольку могло быть испытано. Существует традиция рассматривать лирику как сосредоточенность поэта на своей индивидуальной внутренней жизни. Таким образом, лирику трактуют как «исповедальное творчество», как «самовыражение» и «самораскрытие». В отличие от эпоса и драмы, лирика не связана с сюжетностью, как конструктивным признаком, хотя и не исключает простейшей сюжетной организации. Как заметил А. Потебня, в отличие от эпоса, где доминирует прошедшее время, лирическое произведение пишется в настоящем времени. Если по поводу эпических и драматических произведений мы вправе спросить «чем оно кончилось» или сжато изложить его событийную основу, то в отношении лирических произведений этот вопрос лишён смысла. Лирическое стихотворение в наиболее сосредоточенной его форме — это мгновение внутренней человеческой жизни. Мы оказываемся как бы в эпицентре переживания, которым охвачен поэт и которое целостно. В отличие от эпоса и драмы, лирика не обладает возможностями широкого описания явлений действительности, основным средством в лирическом произведении является слово, отвечающее своей организацией тому переживанию, которое находит в нём своё выражение. В лирическом произведении слово отличается своей уплотнённостью, значимостью каждого звукового, интонационного, ритмического элемента, оттенком ударения, паузы. Заметен каждый элемент речи, каждый нюанс и оттенок. К лирическим жанрам относятся романс, послание, элегия, ода, эпиграмма, идиллия. Истоки лирики лежат в умении певца (чтеца) передать настроение, эмоцию вокалом, интонацией, словом и рифмой. Древнейшие дошедшие до нас произведения искусственной лирики — Псалмы царя Давида и Песнь Песней. Псалмы впоследствии легли в основу религиозной христианской лирики и были переведены на все европейские языки. Песнь Песней, приписываемую царю Соломону, можно назвать лирико-драматической поэмой; содержание её вызвало много разнообразных толкований. (ru)
- Lyrik är, tillsammans med epik och dramatik, en av skönlitteraturens tre klassiska huvudgenrer. Ordet kommer av att man till en början framförde verken i ackompanjemang av lyra; på engelska betyder ordet lyric fortfarande låttext, medan genren kallas poetry. Opera kallades länge i Sverige för lyrisk teater. Lyrik utgörs ofta av korta, koncentrerade, poetiska texter som försöker förmedla en bild eller en känsla. Lyrik ger ofta en känsla av privat bekännelse och riktas sällan till en större grupp. (sv)
- 抒情诗是一种以艺术形象来反映生活，抒发诗人在生活中激发起来的思想感情的诗歌，有时直抒胸臆，有时含蓄。该种诗借景抒情，因此不会详写生活及事件的过程，一般無完整的故事情节，不具体描写人物和景物。与具有具体性、明确性的叙事诗相对，抒情诗具有含蓄性、主观性、个性化、诗意化等特征，有的还会体现时代特色。这种诗歌讲究押韵，有的还设置节拍与音乐。抒情诗主要反映社会生活的精神方面，并在意识中对现实进行审美改造，以此达到心灵的自由。 (zh)
- Лі́рика (грец. lyrikós — лірний; твір, виконаний під акомпанемент ліри) — один із трьох, нарівні з епосом та драмою, родів художньої літератури та мистецтва, в якому у формі естетизованих переживань осмислюється сутність людського буття. Ліричні твори не мають чітко окресленого сюжету‚ для них характерні віршова форма‚ велика кількість художніх засобів‚ високий рівень емоційності. У переносному значенні лірика може означати ліричний настрій або стиль (емоційно-забарвлений, хвилюючий, чутливий, схильний до вираження роздумів, почуттів, переживань). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- La poesia lírica és un tipus formal de poesia que expressa emocions o sentiments personals, normalment en primera persona. El terme deriva d'una forma de , la lírica, que es definia per l'acompanyament musical, generalment amb un instrument de corda conegut com a lira. El terme deu la seva importància a la teoria literària per la divisió desenvolupada per Aristòtil entre tres grans categories de poesia: lírica, i èpica. (ca)
- Lyrika je literární druh, který nemá děj, je to druh poezie vyslovující básníkovy pocity, jeho úvahy, myšlenky a nálady, upřednostňující monologické vyjádření v první osobě. Lyrika nezachycuje časovou následnost událostí, své téma rozvíjí v časově souběžných obrazech. Lyrika většinou neobsahuje děj, byť může obsahovat některé epické prvky jako jsou náznak děje, postava a prostředí. Slovo „lyrika“ je odvozeno z řeckého pojmenování veršovaného zpěvu doprovázeného hrou na lyru (lyrika melé = lyrou doprovázené verše). (cs)
- الشعر الغنائي وقد يسمَّى بالشعر الوجداني ،وهو يعني ذلك التعبير عن العواطف الخالصة في مجالاتها المختلفة من فرح وحُزن وحب وبغض، وما إلى ذلك من المشاعر الإنسانية. ويعد هذا اللون أقدم أشكال الشعر في الأدب العربي، فقد كان الشعراء القدامى يعبرون تعبيراً خالصًا عن هذه المشاعر الإنسانية وقد يكون هذا التعبير مصورًا لذات الشاعر ومشاعره. (ar)
- Als Lyrik (altgriechisch λυρική (ποίησις) lyrike (poiesis), deutsch ‚die zum Spiel der Lyra gehörende Dichtung‘) bezeichnet man die Dichtung in Versform, welche die dritte literarische Gattung neben der Epik und der Dramatik darstellt. Lyrische Texte werden Gedichte genannt. (de)
- Η λυρική ποίηση είναι λογοτεχνικό είδος, το οποίο αναπτύχθηκε στην Αρχαία Ελλάδα. Είναι ποίηση η οποία, μέσα από τα μονοπάτια της τέρψης, εκφράζει τα προβλήματα του ανθρώπου. (el)
- Sajak lira adalah bentuk puisi yang mengekspresikan perasaan emosional dan personal. Pada masa kuno, sajak jenis ini diiringi dengan lantunan dari alat musik Lira, karena itulah disebut sajak lira. Sajak lira tidak harus berima dan pada masa kini tidak selalu diiringi oleh musik. Aristoteles, dalam karyanya , menyebutkan sajak lira (kitharistike dimainkan dengan kithara) bersama dengan drama, wiracarita, tarian, lukisan, dan bentuk-benuk mimesis lainnya. (in)
- 서정시(抒情詩, lyric)는 서사시(敍事詩) · 극시(劇詩)와 함께 시의 3대 부문의 하나로 시인 자신의 주관적인 정서나 감동을 높이 노래하는 식으로 표현하는 시이다. 이러한 형태의 시가 그리스에서는 악기에 맞추어서 노래하기 위한 시로서 많이 만들어졌다. 때문에 서정시를 악기(리라) 반주에 맞추어 노래하기 쉽거나 노래를 연상시키는 표현 방식으로 개인적 감정을 나타내는 운문이나 시로 정의하기도 한다. 중국의 부(賦)와 한국의 시조(時調)가 이러한 정의에 해당한다. (ko)
- 抒情詩（じょじょうし, 英語: lyric, lyric poem, lyric poetry）は、詩歌の分類の一種。詩人個人の主観的な感情や思想を表現し、自らの内面的な世界を読者に伝える詩をいう。叙情詩とも言うが、「汲み出す」の意味から「表現する」を表すようになった漢字「抒」を使うのが本来的である。叙事詩と劇詩とともに詩の三大区分の一つである。 抒情には、直接内面を表現するもの、風景に寄せて内面を表現するもの、事物に託して内心を表現するもの、歴史的事件や人物に寄せて内面を表現するものなどさまざまな方法がある。 (ja)
- La poesia lirica (Lyrica) è un genere letterario nel quale il componimento poetico esprime in modo soggettivo il sentimento dell'autore e attraversa epoche e luoghi vasti. La parola lirica deriva dalla parola greca λυρική (lyrikē, sottinteso poiesis, "(poesia) che si accompagna con la lira"). (it)
- A poesia lírica é uma forma de poesia que surgiu na Grécia Antiga, e originalmente, era feita para ser cantada ou acompanhada de flauta e lira (daí o lírica). (pt)
- Lyrik är, tillsammans med epik och dramatik, en av skönlitteraturens tre klassiska huvudgenrer. Ordet kommer av att man till en början framförde verken i ackompanjemang av lyra; på engelska betyder ordet lyric fortfarande låttext, medan genren kallas poetry. Opera kallades länge i Sverige för lyrisk teater. Lyrik utgörs ofta av korta, koncentrerade, poetiska texter som försöker förmedla en bild eller en känsla. Lyrik ger ofta en känsla av privat bekännelse och riktas sällan till en större grupp. (sv)
- 抒情诗是一种以艺术形象来反映生活，抒发诗人在生活中激发起来的思想感情的诗歌，有时直抒胸臆，有时含蓄。该种诗借景抒情，因此不会详写生活及事件的过程，一般無完整的故事情节，不具体描写人物和景物。与具有具体性、明确性的叙事诗相对，抒情诗具有含蓄性、主观性、个性化、诗意化等特征，有的还会体现时代特色。这种诗歌讲究押韵，有的还设置节拍与音乐。抒情诗主要反映社会生活的精神方面，并在意识中对现实进行审美改造，以此达到心灵的自由。 (zh)
- Лі́рика (грец. lyrikós — лірний; твір, виконаний під акомпанемент ліри) — один із трьох, нарівні з епосом та драмою, родів художньої літератури та мистецтва, в якому у формі естетизованих переживань осмислюється сутність людського буття. Ліричні твори не мають чітко окресленого сюжету‚ для них характерні віршова форма‚ велика кількість художніх засобів‚ високий рівень емоційності. У переносному значенні лірика може означати ліричний настрій або стиль (емоційно-забарвлений, хвилюючий, чутливий, схильний до вираження роздумів, почуттів, переживань). (uk)
- Liriko (helena, kanto kun la liro), la poezio en versoj; parte, precipe depost la klasika Greka kaj Latina periodoj, ankaŭ kun rimo. Ĝi estas verŝajne la praformo de la poezio. La liriko traktas principe personajn, ofte privatajn kaj sentoplenajn motivojn kaj estas unu el tri grandaj pra-specoj de la poezia literaturo, kune kun epiko (rakonta poezio) kaj drama arto (agade prezentata poezio). Apud ili, la literaturo ankaŭ enhavas prozon, ankaŭ kun siaspeca epiko (rakonta prozo) kaj siaspeca proza dramo. (eo)
- Lirika olerkariak bere barne-sentimenduak adierazten dituen poesia-mota da. Literatura-arloan, poesia lirikoa generotzat hartzen da. Lirika-lanak bi sailetan bereizten dira: nagusiak, elegia eta oda eta bigarren mailakoak (madrigalak, epigramak, sonetoak, baladak, abestiak). Lirika hitza lira hitz grekotik sortua da, antzinako greziarrek poesia lira musika-tresna joz abesten baitzuten. Ondorengo mendeetan esanahia zabaldu egin zen eta ia edozein poesia-mota adierazteko erabili zen lirika hitza. (eu)
- Modern lyric poetry is a formal type of poetry which expresses personal emotions or feelings, typically spoken in the first person.It is not equivalent to song lyrics, though song lyrics are often in the lyric mode, and it is also not equivalent to Ancient Greek lyric poetry, which was principally limited song lyrics, or chanted verse, hence the confusion.The term for both modern lyric poetry and modern song lyrics both derive from a form of Ancient Greek literature, the Greek lyric, which was defined by its musical accompaniment, usually on a stringed instrument known as a kithara. The term owes its importance in literary theory to the division developed by Aristotle among three broad categories of poetry: lyrical, dramatic, and epic. Lyric poetry is also one of the earliest forms of lite (en)
- La poesía lírica (del griego λυρική, lyriké; y este de λύρα, lýra, lira) es la forma poética que expresa tradicionalmente un sentimiento intenso o una profunda reflexión, ambas ideas como manifestaciones de la experiencia del yo. Para los griegos antiguos la lira era un instrumento musical creado por Hermes o Polimnia y de cuya ejecución, entre otros, se encargaba Erato, la musa griega de la poesía. Aristóteles, en su Poética (ca. 330 a. C.), hace mención a la poesía lírica (para ser cantada junto a la cítara) junto a la dramática, la epopeya, la danza y la pintura como otras formas de mimesis. El adjetivo «lírico» aparece por primera vez en el siglo XV, haciendo mención a la poesía griega antigua que era cantada y distinguida de esta manera de la poesía dramática o narrativa y en el siglo (es)
- Lyriek is in de letterkunde de verzamelnaam voor teksten, meestal gedichten, die een persoonlijk gevoel uiten. Het woord is afgeleid van het Oudgriekse λύρα (lura), dat "lier" betekent. In de oorspronkelijke betekenis zijn het dus gedichten of liedteksten die met de lier begeleid kunnen worden. Een van de eerste lyrische dichters was Sappho. Het belangrijkste genre van de lyriek is het sonnet. Het leeuwendeel van de 19e- en 20e-eeuwse poëzie hoort ook bij de lyriek. (nl)
- Liryka (gr. λυρικóς lyrikós „odnoszący się do liry”) – jeden z trzech rodzajów literackich, obok dramatu i epiki. Obejmuje utwory, których głównym przedmiotem przedstawienia są przeżycia wewnętrzne, przekazywane za pośrednictwem wypowiedzi monologicznej (rzadziej dialogu), odznaczającej się subiektywizmem, podporządkowanej funkcji ekspresywnej oraz funkcji poetyckiej języka. Centralnym elementem utworu lirycznego jest tzw. podmiot liryczny. Niezależnie od gatunku język liryki oznacza się (w porównaniu z dramatem i epiką) wysokim zmetaforyzowaniem. (pl)
- Ли́рика, лири́ческая поэ́зия (от греч. λυρικός — «исполняемый под звуки лиры, чувствительный, лирный») — род литературы, воспроизводящий субъективное личное чувство (отношение к чему-либо) или настроение автора.По словарю Ожегова лиризм означает чувствительность в переживаниях, настроениях, мягкость и тонкость эмоционального начала; словарь Т. Ф. Ефремовой отмечает характеризующие его эмоциональность, поэтическую взволнованность, задушевность. По словарю Л. П. Крысина лирическая поэзия — это поэзия, выражающая чувства и переживания поэта. (ru)
|
