| dbo:abstract
|
- Nicetius († 1. Oktober/3. Oktober 566 oder 569 in Trier) war ein Bischof von Trier. Nicetius soll vor seinem Amtsantritt als Bischof ein Kloster in Limoges geleitet haben. König Theuderich erhob um 525/526 Nicetius zur Stärkung des Christentums im Moselgebiet zum Bischof von Trier. Nicetius nahm an den Konzilien von Clermont (535), , Toul (550) und Paris (552) teil. König Chlothar I. schickte ihn wegen seiner wiederholten heftigen Kritik an den Königen in die Verbannung. Unter König Sigibert I. durfte er bald nach 561 nach Trier zurückkehren. In einem Brief (vor 565) an den Kaiser Justinian I. mahnt er ihn, von den Irrlehren des Nestorius und Eutyches und der Verfolgung der Rechtgläubigen abzulassen. In seine Amtszeit als Trierer Bischof werden verschiedene Baumaßnahmen datiert (Dom, St. Maximin, Nicetius-Burg). Der Egbert-Psalter führt ihn um 981 erstmals als Heiligen. Gregor von Tours, der die älteste Nicetius-Vita verfasste, rühmte das furchtlose Eintreten des Bischofs für Recht und Gerechtigkeit. Im Bistum Trier wird er als Heiliger verehrt. Sein Gedenktag ist der 3. Oktober. (de)
- Nicecio de Tréveris, (Nizier o Nicet en francés), latinizado Nicetus Trevirensis (fines del siglo V - alrededor de 566), último obispo galorromano de Tréveris (Trier en alemán, Trèves en francés) durante los primeros reinados de los Francos en las Galias. San Nicecio fue el más importante obispo de la antigua sede de Tréveris en la época en la que, tras las migraciones de numerosos pueblos bárbaros, los Francos comenzaron a preponderar en la que había sido provincia romana de la Galia. Su vida se conoce por fuentes diversas y cartas escritas por o para él, dos poemas de Venancio Fortunato (Poem., lib. III, IX, X) y, sobre todo, por las declaraciones de su pupilo Aredius, más tarde abad de Limoges, preservadas por Gregorio de Tours (De Vitis Patrum, xvii, De Gloria Confessorum, XCIII-XCIV). De familia galorromana, su casa estaba al parecer en Auvernia; los Nicecios mencionados por Sidonio Apolinar (Epist. VIII, VI) pueden haber sido parientes. Desde su juventud se dedicó a la vida religiosa y entró en un monasterio de Limoges, en el que progresó hasta ser nombrado abad. Siéndolo ya, el rey merovingio Teodorico I de Austrasia (511-34) empezó a tenerle estima discutiendo con él sus frecuentes malas acciones, sin que por ello le tomara ojeriza. Tras la muerte del obispo , una representación de clérigos y ciudadanos de Tréveris fue a la Corte para elegir a un nuevo obispo, que deseaban fuera San Galo, pero el rey rehusó su propósito y nombró y confirmó a Nicecio. Alrededor del año 526 se estableció como nuevo obispo de Tréveris acompañado por una escolta enviada por el rey. Como obispo de esta ciudad gozó de gran ascendiente entre sus contemporáneos y ante la monarquía. Las invasiones bárbaras habían devastado la ciudad, así que hizo venir a su sede episcopal, mano de obra italiana para restaurar la catedral de San Juan, la iglesia de San Pedro de Neumagen y la abadía de San Maximino, como menciona el poeta Venancio Fortunato; la arqueología ha confirmado esta noticia. El mismo poeta escribe que levantó una fortaleza (castellum) con una capilla en el río Mosela (Poem., Lib. III, n. xii). El santo obispo destacó por su celo pastoral y predicó todos los días contra los males morales que aquejaban tanto a los estamentos humildes como a los elevados, sin perdonar siquiera al rey y sus cortesanos. Sufrió por ello amenazas a las que no hizo caso y excomulgó al rey Clotario I (511-61), por algún tiempo gobernante único del reino franco, quien lo desterró; Clotario I falleció al año siguiente y su hijo y sucesor, Sigeberto I, príncipe de Austrasia (561-575), permitió a Nicecio regresar a casa. Nicecio participó en varios sínodos de obispos francos: el (535), el de (549), el segundo de Clermont (549), el (550), que él mismo presidió, y el (555). Mantuvo correspondencia con dignatarios eclesiásticos de alto rango y lugares distantes, de la cual se conservan las cartas escritas para él por el abad (Cantón de Vaud, Suiza), las del obispo Rufus de Octodurum (ahora Martigny, cantón del Valais, Suiza), y del arzobispo . No descuidó los intereses generales de la Iglesia y escribió una epístola apremiante al emperador bizantino Justiniano pidiéndole que renunciase a la herejía monofisita de Nestorio y Eutiques y a la persecución de los fieles. Otra carta que se ha conservado es de , esposa del rey lombardo Alboin, en la que se exhorta a esta princesa para hacer cuanto sea posible para atraer a su esposo a la fe católica. En lo personal, la vida del santo obispo era ascética y se automortificaba con frecuentes ayunos y, mientras los sacerdotes y clérigos que convivían con él estaban cenando, se iba encapuchado para rezar en las iglesias de la ciudad. Fundó una escuela para formar clérigos y tuvo entre sus discípulos al abad de Limoges Aredius, autoridad de Gregorio de Tours para el relato biográfico de los años últimos de Nicecio. Murió hacia el 566 (o 569) y fue enterrado en la en Tréveris. Fue venerado, al parecer, como santo en la diócesis casi de inmediato, pero no hay huella de su culto en los libros de Tréveris hasta el siglo X. Su fiesta se celebra en Tréveris el 1 de octubre, pero en el Martirologio romano su advocación se puso el 5 de diciembre. Se duda de la autenticidad de los dos tratados que se le atribuyen: De vigiliis servorum Dei y De bono psalmodiæ. (es)
- Saint Nicetius (French: Saint Nizier) (c. 525 - c. 566) was a bishop of Trier, born in the latter part of the fifth century, exact date unknown; died in 563 or more probably 566. Nicetius was the most important bishop of the ancient see of Trier, in the era when, after the disorders of the Migrations, Frankish supremacy began in what had been Roman Gaul. Considerable detail of the life of this zealous bishop is known from various sources, from letters written either by or to him, from two poems of Venantius Fortunatus and above all from the statements of his pupil Aredius, later Abbot of Limoges, which have been preserved by Gregory of Tours. (en)
- Nicetius, Nicet ou Nizier est un évêque de Trèves de 526 à sa mort en 566 ou 569. Sa fête est le 1er octobre. (fr)
- Nicezio di Treviri (513 circa – Treviri, 566 o 569) è stato un vescovo e santo franco. Nicezio fu il più importante vescovo dell'antica sede di Treviri, nell'era in cui, dopo i disordini delle invasioni barbariche del V secolo, ebbe inizio la supremazia franca in quella che era stata la Gallia romana. Molti dettagli della vita di questo zelante vescovo sono noti grazie a varie fonti, dalle lettere scritte da o a lui, dai due poemi di Venanzio Fortunato e soprattutto dalle frasi del suo allievo Aredio, divenuto poi abate di Attane, presso Limoges, che fu poi preservato da san Gregorio di Tours. (it)
- De heilige Nicetius van Trier (ca. 500, Limoges – Trier, ca. 566) was in het midden van de 6e eeuw een kleine veertig jaar lang (ca. 527 - ca. 566) bisschop van Trier. Nicetius was bisschop van Trier en hervormde zijn bisdom zowel uiterlijk, door de wederopbouw van de dom van Trier en de restauratie van vervallen kerken, als geestelijk door het vernieuwen van de clerus, het bevorderen van het moniaal leven en het beschermen van de bevolking tegen allerlei ingrepen van de adel. De heilige Nicetius van Trier was in het tijdvak van de 5e tot en met de 7e eeuw de belangrijkste bisschop op de bisschopszetel van Trier, in de tijd waarin, na de wanorde gedurende de Grote Volksverhuizing, de streek nu onder Frankische overheersing stond, na een geschiedenis van bijna vier eeuwen als een Romeins-Gallische stad. Het leven van Nicetius is tot in vrij groot detail uit verschillende bronnen bekend; er zijn door hem of aan hem beschreven brieven bewaard gebleven; ook wijdde de schrijver Venantius Fortunatus twee gedichten aan Nicetius. De belangrijkste bron zijn echter de herinneringen van zijn leerling Aredius, later de abt van de abdij van Limoges, die bewaard zijn gebleven in het werk van Gregorius van Tours. Nicetius was afkomstig uit een vooraanstaande Gallo-Romeinse familie uit Auvergne. De Nicetius die genoemd wordt door Sidonius Apollinaris, kan een familielid zijn geweest. Vanaf zijn jeugd wijdde hij zich aan het religieuze leven. Hij trad al op jonge leeftijd toe tot een klooster, waar hij opviel door christelijke deugdzaamheid en geleerdheid. Mede door zijn hoge afkomst werd hij al spoedig benoemd tot abt. In deze functie leerde hij koning Theuderik I (511-34) kennen. De koning kon Nicetius blijkbaar wel waarderen. Nicetius berispte de koning vaak voor zijn wangedrag, zonder dat hij de gunst van de koning verloor. Na de dood van bisschop kwam een gezantschap van de geestelijkheid en de burgers van Trier naar het koninklijk hof om een nieuwe bisschop te kiezen. Men had een voorkeur voor de heilige Gallus, maar de koning weigerde zijn toestemming. Vervolgens selecteerde men de abt Nicetius, wiens verkiezing door Theodorik werd bevestigd. Omstreeks 527 reisde Nicetius naar Trier, waar hij de nieuwe bisschop werd. Hij werd op last van de koning begeleid door een escorte. Eenmaal op reis kreeg hij de gelegenheid zijn standvastigheid in de uitoefening van zijn ambt kenbaar te maken. Nicetius bleek een krachtig en energiek bisschop. Trier had in de periode van volksverhuizingen met name in de 5e eeuw zwaar geleden. Een van de eerste zorgen van de nieuwe bisschop was de wederopbouw van de kathedraalkerk. Dit herstel wordt verhaald door de dichter Venantius Fortunatus. Archeologisch onderzoek in de kathedraal van Trier heeft inderdaad het bestaan van metselwerk aangetoond, dat afkomstig lijkt te zijn uit de periode dat Nicetius bisschop van Trier was. Ook noemt Fortunatus de bouw van een versterkte burcht (castellum) met daarin een kapel, die door Nicetius van Trier aan de oevers van de Moezel zou zijn gebouwd. De heilige bisschop wijdde zich met grote ijver aan zijn pastorale taken. Hij predikte dagelijks en stelde zich krachtig te weer tegen het vele kwaad in de morele leven van zowel de hogere kringen als dat van het gewone volk. Hij spaarde daarbij ook de koning en zijn hovelingen niet. Ongevoelig voor bedreigingen vervulde hij zijn plichten standvastig. Op grond van diens wandaden excommuniceerde hij koning Chlotarius I (511-61), die enige tijd alleenheerser was over de Frankische Rijk. Koning Chlotarius was hier niet blij mee en verbande hem vervolgens uit Trier (560). Nicetius had echter geluk. De koning stierf al in het volgende jaar (561) en zijn zoon en opvolger Sigebert I, de koning van Austrasië (561-75), stond het Nicetius toe naar Trier terug te keren. Nicetius nam aan verschillende synodes van de Frankische bisschoppen deel: het Concilie van Clermont (535), dat van Orléans (549), het Tweede Concilie van Clermont (549), het Concilie van Toul (550), waar hij presideerde, en ten slotte het Concilie van Parijs (555). Nicetius correspondeerde met vele hooggeplaatste kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders in verre oorden. Er zijn door hem geschreven brieven bewaard gebleven aan van (kanton Vaud, Zwitserland), aan bisschop Rufus van (het huidige Martigny (in het kanton Wallis, Zwitserland) en aan aartsbisschop . Ook het algemeen belang van de Kerk ontsnapte niet aan zijn waakzame zorg. Hij schreef bijvoorbeeld een dringende brief aan keizer Justinianus I van Constantinopel, in verband met de positie van de keizer in de controverses, die voortvloeiden uit het monofysitisme. Een andere bewaard gebleven brief richtte zich tot de Frankische prinses , de vrouw van de Lombardische koning Alboin. Hierin vermaant hij de prinses al het mogelijke te doen om haar man tot het katholieke geloof te bekeren. In zijn persoonlijk leven was Nicetius zeer ascetisch en zelfvernederend; hij vastte regelmatig en, terwijl zijn ondergeschikte priesters en geestelijken zich bekommerden om hun avondmaaltijd, ging Nicetius, vermomd onder zijn kapmantel, naar een van de kerken in de stad, om daar te bidden. Hij stichtte in Trier ook een school voor de opleiding van nieuwe geestelijken. De bekendste van zijn leerlingen was de latere abt van Limoges, , op wiens gezag Gregorius van Tours zijn korte biografie over Nicetius schreef. (nl)
- Ницетий (Никетий, Никита, Низье; лат. Nicetius, фр. Nizier; конец V века — 560-е годы) — глава Трирской епархии с периода между 525 и 532 годами и до 560-х годов. Святой, почитаемый в Римско-католической церкви. Дни его памяти отмечаются 1 октября, 3 октября и 5 декабря. (ru)
- Nicécio de Tréveris (em latim: Nicetius Trevirensis; em francês: Nizier) foi um nascido no final do século V em data desconhecida. Morreu em 563 ou, com maior probabilidade, 566. É considerado santo pela Igreja Católica e festejado no dia 1 de outubro. São Nicécio foi o mais importante bispo da antiga Diocese de Tréveris, numa era em que, depois da confusão das invasões bárbaras, a supremacia dos francos começou a se fazer sentir na região da antiga Gália romana. Se conhece uma boa quantidade de detalhes da vida de Nicécio a partir de variadas fontes, de cartas escritas por ele ou para ele, dois poemas escritos por Venâncio Fortunato e, acima de tudo, pelas afirmações de seu pupilo, , que foi depois abade de Limoges, preservadas por Gregório de Tours . (pt)
- Ніцетій (лат. Nicetius; бл. 513 — бл. 566/569) — церковний і державний діяч Франкської держави, єпископ Тріра. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Saint Nicetius (French: Saint Nizier) (c. 525 - c. 566) was a bishop of Trier, born in the latter part of the fifth century, exact date unknown; died in 563 or more probably 566. Nicetius was the most important bishop of the ancient see of Trier, in the era when, after the disorders of the Migrations, Frankish supremacy began in what had been Roman Gaul. Considerable detail of the life of this zealous bishop is known from various sources, from letters written either by or to him, from two poems of Venantius Fortunatus and above all from the statements of his pupil Aredius, later Abbot of Limoges, which have been preserved by Gregory of Tours. (en)
- Nicetius, Nicet ou Nizier est un évêque de Trèves de 526 à sa mort en 566 ou 569. Sa fête est le 1er octobre. (fr)
- Nicezio di Treviri (513 circa – Treviri, 566 o 569) è stato un vescovo e santo franco. Nicezio fu il più importante vescovo dell'antica sede di Treviri, nell'era in cui, dopo i disordini delle invasioni barbariche del V secolo, ebbe inizio la supremazia franca in quella che era stata la Gallia romana. Molti dettagli della vita di questo zelante vescovo sono noti grazie a varie fonti, dalle lettere scritte da o a lui, dai due poemi di Venanzio Fortunato e soprattutto dalle frasi del suo allievo Aredio, divenuto poi abate di Attane, presso Limoges, che fu poi preservato da san Gregorio di Tours. (it)
- Ницетий (Никетий, Никита, Низье; лат. Nicetius, фр. Nizier; конец V века — 560-е годы) — глава Трирской епархии с периода между 525 и 532 годами и до 560-х годов. Святой, почитаемый в Римско-католической церкви. Дни его памяти отмечаются 1 октября, 3 октября и 5 декабря. (ru)
- Ніцетій (лат. Nicetius; бл. 513 — бл. 566/569) — церковний і державний діяч Франкської держави, єпископ Тріра. (uk)
- Nicetius († 1. Oktober/3. Oktober 566 oder 569 in Trier) war ein Bischof von Trier. Nicetius soll vor seinem Amtsantritt als Bischof ein Kloster in Limoges geleitet haben. König Theuderich erhob um 525/526 Nicetius zur Stärkung des Christentums im Moselgebiet zum Bischof von Trier. Nicetius nahm an den Konzilien von Clermont (535), , Toul (550) und Paris (552) teil. König Chlothar I. schickte ihn wegen seiner wiederholten heftigen Kritik an den Königen in die Verbannung. Unter König Sigibert I. durfte er bald nach 561 nach Trier zurückkehren. In einem Brief (vor 565) an den Kaiser Justinian I. mahnt er ihn, von den Irrlehren des Nestorius und Eutyches und der Verfolgung der Rechtgläubigen abzulassen. In seine Amtszeit als Trierer Bischof werden verschiedene Baumaßnahmen datiert (Dom, St. M (de)
- Nicecio de Tréveris, (Nizier o Nicet en francés), latinizado Nicetus Trevirensis (fines del siglo V - alrededor de 566), último obispo galorromano de Tréveris (Trier en alemán, Trèves en francés) durante los primeros reinados de los Francos en las Galias. (es)
- De heilige Nicetius van Trier (ca. 500, Limoges – Trier, ca. 566) was in het midden van de 6e eeuw een kleine veertig jaar lang (ca. 527 - ca. 566) bisschop van Trier. Nicetius was bisschop van Trier en hervormde zijn bisdom zowel uiterlijk, door de wederopbouw van de dom van Trier en de restauratie van vervallen kerken, als geestelijk door het vernieuwen van de clerus, het bevorderen van het moniaal leven en het beschermen van de bevolking tegen allerlei ingrepen van de adel. (nl)
- Nicécio de Tréveris (em latim: Nicetius Trevirensis; em francês: Nizier) foi um nascido no final do século V em data desconhecida. Morreu em 563 ou, com maior probabilidade, 566. É considerado santo pela Igreja Católica e festejado no dia 1 de outubro. (pt)
|
.jpg?width=300)
.jpg?width=300){kind=link}
.jpg){kind=link}