| dbo:abstract
|
- حرب مالي تشير إلى صراع مسلح بدأ من يناير 2012 بين الأجزاء الشمالية والجنوبية من مالي. في 16 يناير 2012، بدأت عدة مجموعات متمردة حملة ضد الحكومة المالية لنيل استقلال أو إعطاء حكم ذاتي لشمال مالي، وهي منطقة تعرف بأزواد. سيطرت الحركة الوطنية لتحرير أزواد وهي منظمة تقاتل من أجل تكوين دولة أزواد المستقلة التي هي الموطن الأصلي للطوارق على المنطقة في أبريل 2012. في 22 مارس 2012، أطيح بالرئيس أمادو توماني توري في انقلاب عسكري من أجل حل الأزمة، قبل شهر من الانتخابات الرئاسية. دعا الجنود المتمردون أنفسهم باسم اللجنة الوطنية لاستعادة الديمقراطية والدولة، لتثبيت سيطرتهم ثم أوقفوا العمل بالدستور المالي. نتيجة لعدم الاستقرار بعد الانقلاب، تم اجتياح أكبر مدن شمال مالي —كيدال، غاو وتمبكتو— من قبل المتمردين في ثلاثة أيام متتالية. في 5 أبريل 2012، بعد احتلال دوينتزا، قالت الحركة الوطنية لتحرير أزواد أنها حققت أهدافها وأوقفت بعدها الهجوم. بعد يوم، أعلن عن استقلال أزواد عن مالي. دُعمَت الحركة الوطنية لتحرير أزواد في الأول من قبل تنظيم أنصار الدين الإسلامي. بعد هجوم القوات المسلحة المالية على مالي، بدأت أنصار الدين وعدد من الجماعات الإسلامية الصغيرة فرض قوانين الشريعة الإسلامية بطريقة متشددة. كافحت الحركة الوطنية لتحرير أزواد والإسلاميون للتوفيق بين الرؤى المتناقضة المعدة للدولة الجديدة. بعدئذ، بدأت الحركة الوطنية لتحرير أزواد بمحاربة أنصار الدين والجماعات الإسلامية الأخرى، بما في ذلك، حركة التوحيد والجهاد في غرب أفريقيا، مجموعة منشقة عن تنظيم القاعدة في بلاد المغرب الإسلامي. في 17 يناير 2012، خسرت الحركة الوطنية لتحرير أزواد السيطرة على معظم مدن شمال مالي إلى الإسلاميين. طلبت حكومة مالي المساعدة العسكرية الأجنبية من أجل السيطرة مجددا على الشمال. في 11 يناير 2013، بدأت القوات المسلحة الفرنسية عمليات ضد الإسلاميين. نشرت قوات من دول الاتحاد الأفريقي الأخرى بعد وقت قصير من ذلك. في 8 فبراير، تم تحرير المنطقة التي تقع تحت سيطرة الإسلاميين من قبل القوات المسلحة المالية، بمساعدة من التحالف الدولي. استمر الانفصاليون الطوارق بقتال الإسلاميين كذلك، رغم اتهام الحركة الوطنية لتحرير أزواد أيضا بشن هجمات ضد القوات المسلحة المالية. وقع اتفاق سلام بين الحكومة والمتمردين الطوارق في 18 يونيو 2013 لكن انسحب المتمردون من اتفاق السلام في 26 سبتمبر 2013 وزعموا أن الحكومة لم تحترم التزاماتها بعقد الهدنة. بقي القتال مستمرا رغم اتخاد القوات الفرنسية لقرار الانسحاب. وقع اتفاق لوقف إطلاق النار في 19 فبراير 2015 في العاصمة الجزائرية لكن لا زالت الهجمات الإرهابية المتقطعة مستمرة. (ar)
- El conflicte de la regió del nord de Mali és un conflicte armat que va tenir lloc entre el mes de gener del 2012 fins a l'alto el foc signat el 19 de febrer de 2015 a l'Alger, tot i que els atacs no van cessar completament. El conflicte va tenir com a actors principals els pobles tuaregs i grups islàmics fonamentalistes de la regió d'Azauad del desert del Sàhara, que pretenen la separació contra el govern de Mali. Conduïda inicialment pel Moviment Nacional de Liberació d'Azauad (MNLA), la més recent encarnació d'una sèrie de revoltes de poblacions nòmades tuaregs que remunta com a mínim al 1916, contra l'exploració del sòl per multinacionals europees i estatunidenques. L'MNLA va ser format per antics rebels amb un nombre significant de combatents tuaregs fortament armats que lluitaven pel Consell Nacional de Transició o per l'Exèrcit de Líbia durant la Guerra Civil de Líbia. (ca)
- Válka v Mali či občanská válka v Mali je řada ozbrojených konfliktů, které začaly od ledna 2012 mezi severní a jižní částí Mali v Africe. Od 16. ledna 2012 začaly boje Tuaregů proti malijské vládě s cílem vytvořit si samostatný stát Azavad. Mali v roce 2013 požádala Francii o pomoc, čímž došlo k obsazení Azavadu. Přes mírovou dohodu v Alžírsku v roce 2015 boje pokračují. Při konfliktu byla zesílena aktivita Al-Káidy, která zprvu přispěla ke vzniku Azavadu a která už od začátku 21. století operuje v poušti Sahara. Naopak na jihovýchodě Mali na hranicích s Burkinem Fasem a Nigerem působí Islámský stát, který začátkem 20. let 21. století zaznamenal velký úspěch v získání sféry vlivu, a to i v Nigeru a Burkina Fasu. Byť mají obě teroristické skupiny stejné nepřátele a byl kvůli nim navýšen počet mezinárodních sil, tak si konkurují a válčí spolu. Al-Káida je brána za umírněnou a Islámský stát za extremistickou organizaci. Počet islamistů se odhaduje řádově na několik stovek až tisíc bojovníků. Sféra vlivu teroristických skupin se rozšiřuje, nicméně stále nemají plně pod kontrolou téměř žádné území. V Mali stále[kdy?] působí přes pět tisíc francouzských vojáků a stovky dalších z celého světa, avšak francouzský prezident Emmanuel Macron dlouhodobě sděluje, že se Francie hodlá stáhnout. (cs)
- Der Konflikt in Mali ist ein seit 2012 andauernder bewaffneter Konflikt zwischen der malischen Regierung, die von mehreren europäischen Staaten militärisch unterstützt wird, der bewaffneten Unabhängigkeitsbewegung der Tuareg sowie diversen nichtstaatlichen Milizen, von denen mehrere dem islamistischen Spektrum zuzurechnen sind. Der Konflikt begann mit dem bewaffneten Unabhängigkeitskampf der Tuareg im Norden des Landes, der zwischenzeitlich die einseitige Abspaltung der nördlichen Regionen und die Ausrufung eines unabhängigen Staates Azawad zur Folge hatte. Die Nationale Bewegung für die Befreiung des Azawad (MNLA) verlor jedoch sukzessive die Kontrolle über die zuvor eroberten Gebiete an islamistische Milizen. Nach Eroberung des gesamten Nordens erweiterten jene islamistischen Gruppen den bewaffneten Kampf auf die südlicheren Gebiete des Landes. Daraufhin intervenierten französische Streitkräfte an der Seite der malischen Zentralregierung und konnten im Rahmen der Operationen Serval den Vormarsch der islamistischen Milizen stoppen und alle zuvor verlorenen Gebiete zurückerobern. Die daran anschließende Operation Barkhane wurde von mehreren westlichen Staaten zur dauerhaften Bekämpfung verbliebener islamistischer Milizen durchgeführt. Seit 2013 werden zudem im Rahmen der UN-Mission MINUSMA über 10.000 Blauhelmsoldaten zur Stabilisierung des Landes eingesetzt, an dem sich auch die Bundeswehr mit über 1.000 Soldaten beteiligt. (de)
- Mali iparraldeko gatazka liskar armatua izan zen, 2012ko urtarrilean hasitakoa, tuareg nazionalistak eta talde armatu jihadistak Maliko gobernuaren aurka matxinatu zirelarik. Nazionalisten xedea Azawaden independentzia lortzea zen; jihadistek, berriz, Mali osoan xaria ezarri nahi zuten. 2015ean bake hitzarmena sinatu bazen ere, liskarrak izaten dira noizbehinka. (eu)
- El conflicto en el norte de Malí o también conocido como la Guerra de Malí es un conflicto armado en curso que comenzó en enero de 2012 entre las partes norte y sur de Malí en África. Desde el 16 de enero de 2012, varios grupos insurgentes lanzaron una campaña contra el Gobierno de Malí reclamando la independencia o una mayor autonomía para el norte de Malí, un área conocida como Azawad. El Movimiento Nacional para la Liberación del Azawad (MNLA), una organización que lucha para hacer del Azawad un hogar independiente para los tuareg, tomó el control de la zona en abril de 2012. (es)
- La guerre du Mali est un conflit armé qui a lieu au Mali depuis 2012, à la suite d'une insurrection de groupes salafistes djihadistes et indépendantistes pro-Azawad. Ce conflit s'inscrit dans le contexte de la guerre du Sahel et des rébellions touarègues contre l'État malien. Depuis le début des années 1990, le nord du Mali est le théâtre de plusieurs insurrections menées par des rebelles touaregs. Au début des années 2000, des djihadistes algériens viennent également se réfugier clandestinement au Mali après leur défaite lors de la guerre civile algérienne. En 2011, la guerre civile libyenne rallume indirectement le conflit au Mali. Des arsenaux militaires libyens sont pillés par des groupes armés, tandis que des mercenaires touaregs au service de la Jamahiriya arabe libyenne de Kadhafi s'enfuient vers le Sahara et rejoignent des mouvements rebelles avec armes et bagages. Le 17 janvier 2012, les rebelles touaregs du Mouvement national de libération de l'Azawad (MNLA, indépendantiste) et d'Ansar Dine (salafiste) déclenchent la cinquième rébellion touarègue contre le Mali. Bientôt rejoints par les djihadistes d'Al-Qaïda au Maghreb islamique (AQMI) et du Mouvement pour l'unicité et le jihad en Afrique de l'Ouest (MUJAO), ils prennent Aguel'hoc, Ménaka et Tessalit. À la suite de ces défaites, une partie de l'armée malienne tente un coup d'État en mars qui provoque des affrontements entre « bérets verts » et « bérets rouges » et désorganise les opérations au Nord. Les rebelles en profitent et s'emparent de Kidal, Tombouctou et Gao. Le 6 avril, le MNLA annonce la fin de son offensive et proclame l'indépendance de l'Azawad. Les combats ont alors fait des centaines de morts et des centaines de milliers de réfugiés. Cependant, les divergences idéologiques entre indépendantistes et djihadistes brisent rapidement leur alliance. Entre juin et novembre 2012, les combats tournent au désavantage du MNLA, qui est chassé de Gao, de Tombouctou, de Kidal et de Ménaka. Les djihadistes prennent alors le contrôle de presque tout le nord malien. Fin 2012, les négociations échouent et en janvier 2013, les djihadistes lancent une offensive sur Ségou et Mopti, dans le centre du Mali. Cette attaque provoque l'entrée en guerre de la France, avec le lancement de l'opération Serval, et de plusieurs pays africains de la CEDEAO dans le cadre de la MISMA. En quelques jours, les islamistes sont repoussés à Konna et Diabaly, puis Gao et Tombouctou sont reprises. Les forces djihadistes en déroute abandonnent les villes, dont certaines comme Kidal sont reprises par le MNLA, et se retranchent dans l'Adrar Tigharghar, situé dans l'Adrar des Ifoghas. En mars, Tigharghar, la principale base djihadiste au Mali, est conquise au terme d'une offensive franco-tchadienne. De nombreux combattants islamistes désertent, changent de camp ou fuient à l'étranger, d'autres, en revanche, poursuivent la guérilla, posent des mines et mènent des attentats. Des affrontements ponctuels opposent également le gouvernement malien aux indépendantistes, qui refusent la venue de l'armée malienne dans la région de Kidal. Le 18 juin 2013, après deux semaines de négociations, le gouvernement de transition malien et les rebelles du MNLA, du HCUA et du MAA signent un accord de cessez-le-feu qui permet le retour des autorités maliennes à Kidal et la tenue de l'élection présidentielle le 28 juillet 2013 dans le nord du pays. De son côté, l'ONU prend le relais de la MISMA et met en place la MINUSMA, tandis que l'Union européenne engage la mission de formation de l'Union européenne au Mali. Les affrontements entre l'armée malienne et les rebelles touaregs et arabes reprennent en mai 2014. Les Maliens sont vaincus à Kidal et chassés de la ville par les rebelles, qui reprennent le contrôle de la quasi-totalité de la région de Kidal et de la plus grande partie de la région de Gao. Rassemblées au sein d'une alliance appelée la Plateforme des mouvements du 14 juin 2014 d'Alger, des milices loyalistes passent alors à l'offensive contre les rebelles, désormais regroupés au sein de la Coordination des mouvements de l'Azawad (CMA). Après plusieurs mois de combats, un accord de paix, l'Accord d'Alger, est conclu et signé le 15 mai et le 20 juin 2015. Cependant, les djihadistes poursuivent leurs attaques, les accords de paix sont violés à de nombreuses reprises et des violences ethniques prennent de plus en plus d'ampleur. En 2015, certains djihadistes locaux prêtent allégeance à l'État islamique et forment l'État islamique dans le Grand Sahara (EIGS). Les groupes liés à al-Qaïda se rassemblent quant à eux en 2017 au sein du Groupe de soutien à l'islam et aux musulmans (GSIM). En 2020, les deux organisations djihadistes ennemies entrent en conflit. En 2020, le président malien Ibrahim Boubacar Keïta est renversé par un coup d'État qui amène au pouvoir une junte militaire dirigée par le colonel Assimi Goïta. Cette dernière opère alors un changement d'alliance et se rapproche de la Russie. En 2022, des mercenaires russes du Groupe Wagner interviennent au Mali et l'armée française se retire du pays. (fr)
- The Mali War is an ongoing armed conflict that started in January 2012 between the northern and southern parts of Mali in Africa. On 16 January 2012, several insurgent groups began fighting a campaign against the Malian government for independence or greater autonomy for northern Mali, which they called Azawad. The National Movement for the Liberation of Azawad (MNLA), an organization fighting to make this area of Mali an independent homeland for the Tuareg people, had taken control of the region by April 2012. On 22 March 2012, President Amadou Toumani Touré was ousted in a coup d'état over his handling of the crisis, a month before a presidential election was to have taken place. Mutinous soldiers, calling themselves the National Committee for the Restoration of Democracy and State (CNRDR), took control and suspended the constitution of Mali. As a consequence of the instability following the coup, Mali's three largest northern cities—Kidal, Gao and Timbuktu—were overrun by the rebels on three consecutive days. On 5 April 2012, after the capture of Douentza, the MNLA said that it had accomplished its goals and called off its offensive. The following day, it proclaimed the independence of northern Mali from the rest of the country, renaming it Azawad. The MNLA were initially backed by the Islamist group Ansar Dine. After the Malian military was driven from northern Mali, Ansar Dine and a number of smaller Islamist groups began imposing strict Sharia law. The MNLA and Islamists struggled to reconcile their conflicting visions for an intended new state. Afterwards, the MNLA began fighting against Ansar Dine and other Islamist groups, including Movement for Oneness and Jihad in West Africa (MOJWA/MUJAO), a splinter group of Al-Qaeda in the Islamic Maghreb. By 17 July 2012, the MNLA had lost control of most of northern Mali's cities to the Islamists. The government of Mali asked for foreign military help to re-take the north. On 11 January 2013, the French military began operations against the Islamists. Forces from other African Union states were deployed shortly after. By 8 February, the Islamist-held territory had been re-taken by the Malian military, with help from the international coalition. Tuareg separatists have continued to fight the Islamists as well, although the MNLA has also been accused of carrying out attacks against the Malian military. A peace deal between the government and Tuareg rebels was signed on 18 June 2013, however on 26 September 2013 the rebels pulled out of the peace agreement and claimed that the government had not respected its commitments to the truce. In mid-2014, the French military in Mali ended its Operation Serval and transitioned to the broader regional counterterrorist effort, Operation Barkhane. Despite a ceasefire agreement signed on 19 February 2015 in Algiers, Algeria, and a peace accord in the capital on 15 April 2015, fighting continued. Starting in 2018, there was an increase in rebel attacks in the Sahel, accompanied by a French troop surge. Mali experienced two successful coups in 2020 and 2021, both orchestrated by the Malian military. After the Malian coup in 2021, the government and French forces in the country had a falling out, with the former demanding the latter's withdrawal. Amid popular Malian anti-French protests and increasing involvement in the war by the Russian mercenary Wagner Group, the French withdrew their forces from the country entirely by August 15, 2022, ending their presence in the country. (en)
- Konflik Mali Utara, Perang Saudara Mali atau Perang Mali adalah konflik bersenjata yang dimulai dari bulan Januari 2012 yang melibatkan antara Mali bagian utara dan selatan. Pada 16 Januari 2012, beberapa kelompok-kelompok pemberontak mulai berjuang melawan pemerintah Mali untuk mendapatkan kemerdekaan atau otonomi lebih besar untuk wilayah bagian utara Mali, sebuah area yang dikenal sebagai Azawad. Gerakan Nasional untuk Pembebasan Azawad (MNLA), sebuah organisasi yang berjuang untuk memperjuangkan kemerdekaan bagi wilayah Azawad dan membuatnya menjadi tanah air bagi orang-orang Tuareg, yang telah memegang kontrol wilayah tersebut sejak bulan April 2012. Pada 22 Maret 2012, Presiden Amadou Toumani Touré dilengserkan dalam kudeta terkait kegagalan penanganan krisis yang dilakukan olehnya, tepat sebulan sebelum pelaksanaan pemilihan presiden. Tentara pemberontak, yang menyebut dirinya sebagai Komite Nasional untuk Pemulihan Demokrasi dan Negara (CNRDR), mengambil kontrol dan menangguhkan konstitusi dari Mali. Sebagai akibat dari ketidakstabilan setelah terjadinya kudeta, tiga kota terbesar di utara Mali—Kidal, Gao dan Timbuktu—dikuasai oleh pemberontak selama tiga hari berturut-turut. Pada 5 April 2012, setelah pendudukan Douentza, MNLA mengatakan bahwa mereka telah mencapai tujuannya dan menghentikan tindakan penyerangan. Pada hari berikutnya, mereka menyatakan kemerdekaan Azawad dari Mali. MNLA pada awalnya didukung oleh kelompok Islam Ansar Dine. Setelah militer pemerintah Mali dipukul mundur dari Azawad, Ansar Dine dan sejumlah kecil kelompok Islam mulai memaksakan hukum syariah secara ketat. MNLA dan kelompok muslim mencoba mencari titik tengah terkait dengan perbedaan visi untuk negara baru. Setelah itu, MNLA mulai berperang melawan Ansar Dine dan kelompok muslim lainnya, termasuk Gerakan untuk Kesatuan dan Jihad di Afrika Barat (MOJWA/MUJAO), pecahan kelompok Al-Qaeda di Maghreb Islam. Sejak 17 Juli 2012, MNLA telah kehilangan kontrol dari sebagian besar dari kota di bagian utara Mali kepada kelompok muslim. Pemerintah Mali meminta bantuan militer asing untuk mengambil alih wilayah Mali bagian utara. Pada tanggal 11 Januari 2013, Militer Prancis memulai operasi melawan kelompok muslim. Pasukan lain dari Uni Afrika dikerahkan sesaat setelah itu. Sejak tanggal 8 Februari, wilayah yang dikuasai kelompok muslim telah kembali diambil oleh militer Mali, dengan bantuan dari koalisi internasional. Separatis Tuareg terus melawan kelompok muslim juga, meskipun pada saat yang sama MNLA juga telah dituduh melaksanakan serangan terhadap militer Mali. Sebuah kesepakatan damai antara pemerintah dan pemberontak Tuareg ditandatangani pada 18 Juni 2013 tetapi pada tanggal 26 September 2013 pemberontak menarik diri dari perjanjian perdamaian dan menyatakan bahwa pemerintah tidak menghormati kesepakatan untuk gencatan senjata. Pertempuran masih terus berjalan meskipun pasukan Prancis dijadwalkan untuk ditarik dari wilayah tersebut. Perjanjian gencatan senjata telah ditandatangani pada tanggal 19 februari, 2015 di Aljazair, Aljazair tapi serangan teroris masih terjadi secara sporadis. (in)
- La guerra in Mali si è sviluppata a seguito del colpo di Stato del marzo 2012 e dell'offensiva del Movimento Nazionale di Liberazione dell'Azawad (a prevalenza tuareg) e degli islamisti nel dicembre 2012. Nel gennaio 2013 una forza multinazionale a guida francese (Operazione Serval) è intervenuta, su mandato ONU, per ristabilire la sovranità del Mali sui territori sahariani settentrionali. Nonostante l'avvio di trattative di pace, i ripetuti fallimenti dei colloqui tra i diversi attori (principalmente, i rappresentanti dello Stato, delle diverse etnie, Tuareg e non, nonché di alcuni gruppi islamisti) fanno sì che il conflitto sia da considerarsi ancora attivo. (it)
- De Malinese burgeroorlog is sinds januari 2012 een veelzijdig conflict in het West-Afrikaanse land Mali, waarbij verschillende islamistische en nationalistische rebellengroeperingen in Noord-Mali (Azawad) het regeringsleger en elkaar bestrijden, en sinds januari 2013 een internationale interventie door Frankrijk en de ECOWAS plaatsvindt ter ondersteuning van de Malinese regering. (nl)
- マリ北部紛争は、マリ共和国の北部地域（アザワド）において中央政府からの独立を求めるトゥアレグ族による武装蜂起と、それにひき続いてイスラム原理主義勢力による独立派占領地の乗っ取り、そして事態悪化に対して介入した諸外国やイスラム勢力が入り乱れる紛争。 武装蜂起は（MNLA）の戦闘員がマリ軍駐屯地を襲撃した2012年1月17日に開始される。アザワド戦争（guerre de l'Azawad）の呼び名は、主にMNLAとトゥアレグ分離独立派との争いで用いられるが、統一的なイスラム国家の確立を画策している（MOJWA）やイスラーム・マグリブ諸国のアル＝カーイダ機構（AQIM）に関しては適用されない点に留意が必要である。 MNLAは北部マリの重要都市であるキダル、トンブクトゥおよびガオの3都市を占領し、アザワドの自決と独立を主張する。2012年4月5日にドゥエンツァ（Douentza）の掌握を持って攻撃の終了を発表し翌日に独立宣言をする。通常、「トゥアレグ紛争」または「トゥアレグ反乱」と呼称され、MNLAの蜂起の影響により主に食糧事情の悪化から現地住民が難民化し周辺国（モーリタニア、アルジェリア、ニジェールおよびブルキナファソ）に流入する結果となった。 4月上旬、マリ軍との戦闘終了時にMNLAとイスラム過激派は新たな国家像をめぐって対立し始めた。6月27日、ガオの支配権をめぐりMNLAとイスラム過激派は交戦状態に至る。戦闘終了後、イスラム過激派はトゥアレグ人を排除し町の支配権を確立し、残りの地域を制圧しにかかる。7月17日、トゥアレグ人が確保していた北部マリの主要都市は全て陥落する。 2013年1月11日、二つに分かたれたマリの境界線となっていた中部の要衝コンナ（Konna）を超えてイスラム武装勢力は南下を開始、首都バマコが占領される危機が迫り国家非常事態宣言が発令された。 (ja)
- 말리 전쟁 또는 말리 내전은 2012년 1월부터 말리 북부 및 남부 일대에서 시작된 전쟁을 일컫는다. 이 2012년 1월 16일 시작되었고, 북부 말리의 아자와드라 일컫는 지역에서 자치의 확대 또는 독립을 요구하는 세력들이 이에 가담했다. 아자와드 민족해방운동이 2012년 4월 아자와드 전체를 장악했다. 2012년 3월 22일, 대통령 아마두 투마니 투레가 위기 대처를 제대로 못함에 따라 쿠데타로 실각했다. 이 치러지기 몇 달 전 발생한 사건이었다. 민주주의와 국가 회복위원회라 주장하는 병사들이 말리를 장악해 말리의 헌법을 정지시켰다. 쿠데타로 인한 불안정의 결과로 말리의 3개 대도시인 키달, 가오, 팀북투가 반군에 의해 함락되었다. 2012년 4월 5일 를 점령한 이후 아자와드 민족해방운동은 목표를 달성해 공세를 취소하겠다고 밝혔고, 4월 6일 말리로부터 아자와드의 독립을 선포했다. 아자와드 민족해방운동은 안사르 디네와 같은 이슬람 원리주의 집단의 지지를 받았다. 아자와드에서 말리군이 축출된 이후 안사르 디네와 소수의 이슬람 원리주의 단체가 엄격한 샤리아를 적용하기 시작했다. 아자와드 민족해방운동과 이슬람 무장단체는 새로운 국가에서 상충하는 목표를 가짐에 따라 충돌을 시작했다. 결국 아자와드 민족해방운동은 안사르 디네와 , 알카에다 이슬람 마그레브 지부의 분파 등 다른 이슬람주의 단체들과 전투를 벌였다. 2012년 7월 17일 아자와드 민족해방운동은 대부분의 북부 도시들을 이슬람주의자들에게 빼앗겼다. 말리 정부는 북부를 장악하기 위해 외국의 군사적 도움을 요청했다. 2013년 1월 11일 프랑스군이 이슬람주의자들을 상대로 작전을 시작했다. 아프리카 연합에서 온 다른 군대들도 그 이후 파병되었다. 2월 8일 이슬람주의자들이 점령한 영토는 말리군이 수복했고, 국제동맹군의 도움이 이에 큰 기여를 했다. 투아레그 반군도 이슬람주의자들과의 전투를 이어갔지만 아자와드 민족해방운동은 말리군에 공격을 수행하여 비난을 받았다. 정부와 투아레그 반군 사이의 평화협정이 2013년 6월 18일 체결되었지만, 2013년 9월 26일 반군은 평화협정을 끝내고 정부가 휴전에 대한 약속을 어겪다고 주장했다. 프랑스군이 철수를 예정 중임에도 전투는 이어지고 있다. 알제리의 알제에서 2015년 2월 19일 휴전 협정이 체결되었지만 간헐적인 테러 공격이 여전히 발생 중이다. 2015년 4월 15일 수도에서 평화 협정이 체결되었음에도 불구하고 전두가 계속되고 있다. (ko)
- Wojna domowa w Mali (2012–2014) – seria konfliktów zbrojnych między armią malijską a rebeliantami tuareskimi z Narodowego Ruchu Wyzwolenia Azawadu (MNLA), a następnie MNLA z ich dawnymi sojusznikami z islamistycznych ugrupowań ekstremistycznych. Po pokonaniu MNLA przez islamistów do ofensywy przystąpiła ponownie armia malijska. Rebelia Tuaregów została rozpoczęta 17 stycznia 2012 atakiem rebeliantów na wojsko narodowe, co oznaczało złamanie rozejmu z 2009. W wyniku operacji Tuaregów od stycznia do marca 2012, władze centralne utraciły kontrolę nad kilkoma miastami, a rebelianci zdobyli kontrolę nad większością terenu Azawadu. Niezadowolone z sytuacji wojsko zbuntowało się i 22 marca 2012 odsunęło od władzy prezydenta Amadou Toumani Touré. Zamach stanu spowodował nałożenie na Mali sankcji przez społeczność międzynarodową. Sytuację polityczną wykorzystali Tuaregowie, którzy zainicjowali nową ofensywę wobec bezradnego wojska.W dniach 30 marca – 1 kwietnia 2012 zajęli kolejno najważniejsze miasta północnego Mali: Kidal, Gao, Timbuktu. Rebelianci ogłosili swoje zwycięstwo i zadeklarowali zakończenie operacji wojskowych 5 kwietnia 2012. 6 kwietnia 2012 Azawad proklamował niepodległość. Pod koniec czerwca 2012 w Azawadzie doszło do wojny, w wyniku której islamscy radykałowie pokonali Tuaregów i wypędzili ich z głównych miast. W krótkim czasie Al-Ka’ida Islamskiego Maghrebu, Ruch na rzecz Jedności i Dżihadu w Afryce Zachodniej i Ansar ad-Din przejęły kontrolę nad całym Azawadem, zaprowadzając tam własne porządki i prawo opierające się na szariacie. Wobec groźby ataków terrorystycznych w Afryce i Europie przygotowywanych przez fundamentalistów z Azawadu, opracowano przy malijskim poparciu plan odbicia tego obszaru przez kraje stowarzyszone w ECOWAS. Plan operacji został ostatecznie zatwierdzony 20 grudnia 2012 przez Radę Bezpieczeństwa ONZ. Dzień później islamiści i MNLA ogłosiły zakończenie walk. 10 stycznia 2013 wojsko malijskie rozpoczęło akcje zaczepne na obrzeżach terenów zajętych przez islamistów. Rebelianci zajęli wówczas miasto Konna i po apelu prezydenta Dioncounda Traore, 11 stycznia 2013 siły francuskie rozpoczęły bombardowania pozycji dżihadystów w ramach operacji Serwal. W pierwszym tygodniu operacji francuskie siły powietrzne bombardowały nacierających na południe Mali bojowników, by powstrzymać ich postępy (14 stycznia 2013 zajęli Diabaly, lecz cztery dni później Francuzi je odbili). Dokonywano również nalotów na twierdze rebeliantów w północnym Mali, doprowadzając do ucieczki dużych grup partyzanckich z miast, co ułatwiło w następnej fazie operacji siłom lądowym przechwytywanie kolejnych bastionów. 17 stycznia 2013 siły francuskie rozpoczęły ofensywę naziemną. Już w pierwszym dniu odbiło miasto Konna. Do 21 stycznia 2013 przełamanie rebeliantów na linii miast Diabaly – Konna – Douentza, dzięki czemu powstałą możliwość wejścia na ziemie dawnego Azawadu. Do Mali wprowadzano pierwsze oddziały międzynarodowych wojsk pod egidą ECOWAS. W dniach 16–19 stycznia 2013 miał miejsce odwetowy atak terrorystów z ugrupowania Zamaskowana Brygada na pola gazowe In Amnas w Algierii, gdzie uprowadzono setki osób w tym 132 cudzoziemców. Według terrorystów był to odwet za francuskie bombardowania w Mali. Po czterech dniach i szturmie algierskich jednostek specjalnych uwolniono zakładników, jednak 39 z nich poniosło śmierć. Po 21 stycznia 2013 wojska francuskie rozpoczęły marsz ku największym miastom północnego Mali. 25 stycznia 2013 siły malijsko-francuskie wkroczyły do Hombori, dzień później zajęto bombardowane Gao. 28 stycznia 2013 siły francuskie wkroczyły do Timbuktu, gdzie nie napotkano większego oporu. W akcji zajmowania tamtejszego lotniska udział wzięli paralotniarze z Legii Cudzoziemskiej. 30 stycznia 2013 odbito ostatnie duże miasto zajmowane wcześniej przez rebeliantów – Kidal. Po spacyfikowaniu terenu samozwańczego Azawadu, w lutym 2013 fundamentaliści islamscy przegrupowali siły i rozpoczęli kampanię partyzancką. Był to początek ataków rebeliantów na konwoje wojsk francuskich oraz miasta odbite przez armie sprzymierzonych. Zdecydowana przewaga podmiotów interweniujących (Francja i wojska wchodzące w skład afrykańskiej misji AFISMA) nad dżihadystami nie pozwoliła im zdobycia przewagi terytorialnej, jednak powodowało przeciąganie się misji oraz powiększało straty aliantów. Tymczasem siły francuskie wspierane przez wojsko czadyjskie i malijskie przerzucano na pustynny płaskowyż w północnych sektorach Mali, gdzie swoje bazy miała Al-Ka’ida Islamskiego Maghrebu i jej satelickie ugrupowania. W połowie kwietnia 2013 terytorium byłego Azawadu zostało spacyfikowane, a dżihadyści zagrozili atakami odwetowymi. Miasta znalazły się pod kontrolą wojsk malijskich. W niektórych stacjonowały wojska francuskie (Gao, Kidal, Tessalit, Timbuktu), czadyjskie (Gao, Kidal, Menaka), nigerskie (Gao, Gossi, Ansongo i Menaka) oraz tuareskie (Aguelhok, Anefis, Kidal, In Khalil, Tessalit, Tinzaouaten). Podczas gdy siły francuskie rozpoczęły wycofywać się z Mali, ogłoszono, iż 28 lipca 2013 odbędą się wybory generalne, które wyłonią parlament i prezydenta kraju i zastąpią pełniącego obowiązki głowy państwa Dioncoundę Traoré, który tymczasowo piastował władzę po oddaniu rządów w ręce cywilne przez lidera junty wojskowej Amadou Sanogo. W czerwcu 2013 w stolicy Burkinie Faso prowadzono rokowania między rządem w Bamako i Tuaregami, które zakończyły się podpisaniem porozumienia pokojowego dnia 18 czerwca 2013. Równocześnie przygotowywano się do wprowadzenia misji stabilizacyjnej ONZ według rezolucji z 25 kwietnia 2013. Zgodnie z ustaleniami wraz z dniem 1 lipca 2013, żołnierze z państw Afryki Zachodniej przeszło pod dowództwo ONZ. Tym samym wojska Organizacji Narodów Zjednoczonych MINUSMA przejęły misję z rąk AFISMA. Na przełomie lipca i sierpnia 2013 odbyły się wybory prezydenckie. Pierwszą turę przeprowadzoną zgodnie z planem 28 lipca 2013 wygrał były premier Ibrahim Boubacar Keïta, który uzyskał 39,23%. Do drugiej tury wszedł również były minister finansów Soumaïla Cissé (19,44%). Frekwencja wyborcza wyniosła 51,54%. Druga tura mimo ulew odbyła się 11 sierpnia 2013. Zdecydowane zwycięstwo odniósł Keïta uzyskując 77,61%. Frekwencja w drugiej turze wyniosła 45,78%. Cissé uznał swoją przegraną, z kolei Keïta został zaprzysiężony na stanowisku prezydenta 4 września 2013. Mimo iż francuski prezydent François Hollande ogłosił 19 września 2013 zwycięstwo w wojnie z terroryzmem, konflikt nie dobiegł końca. Dżihadyści prowadzili w dalszym ciągu działania partyzanckie, które doprowadziły 2 listopada 2013 do mordu na dwóch francuskich dziennikarzach pod Kidalem. W wyniku tego siły francuskie podjęły kolejne działania prewencyjne wobec zagrożenia wynikającego ze strony terrorystów. Na domiar złego, 29 listopada 2013 tuarescy separatyści ogłosili zakończenie zawieszenia broni, trwającego od czerwcowego porozumienia z Wagadugu. Przyczyną wznowienia wojny były oskarżenia rebeliantów o łamanie ustaleń z Wagadugu przez malijski rząd. W związku z tym MNLA, HCUA i MAA atakowały malijskie siły bezpieczeństwa. Punktem kulminacyjnym był szturm na Kidal z 17 maja 2014, w czasie kiedy w mieście z wizytą przebywał premier Moussa Mara. Rebelianci zajęli budynek gubernatora, który bezskutecznie próbowało odbić malijskie wojsko pobite przez separatystów. W roli mediatora do Kidalu przybył prezydent Mauretanii Muhammad uld Abd al-Aziz, który 22 maja 2014 wynegocjował między skonfliktowanymi stronami pięciopunktowe zawieszenie broni. (pl)
- Konflikten i Mali startade den 17 januari 2012 då tuareggerillan MNLA i norra Mali gjorde uppror mot regeringsarmén. Gerillan erövrade tre av landets norra provinser och utropade en oberoende nation, Azawad där. Malis armé, som var besvikna på att de inte fått vapenkraft nog att bekämpa gerillan, svarade med att i mars 2012 genomföra en regeringskupp och att störta president Amadou Toumani Touré. De lyckades dock inte slå tillbaks MNLA-gerillan i norr, som tvärtom stärkte sin ställning i regionen. Efter hand manövrerades MNLA ut av väpnade islamistgrupper som Ansar al-Din och AQIM vars mål är att göra landet till en gudsstat med sharialagar. När dessa avancerade söderut mot Bamako ingrep fransk och västafrikansk militär och drev ut islamist-gerillan i öknen. Ett fredsavtal slöts i juni 2013 med tuaregrebellerna och i juli hade läget stabiliserats så att det blev möjligt att arrangera presidentval. (sv)
- Guerra Civil do Mali ou Guerra do Mali é um conflito armado que começou em janeiro de 2012 e prossegue até os dias atuais. O conflito teve inicio na sequência de uma rebelião separatista contra o governo do Mali por elementos dos povos tuaregues e grupos islâmicos fundamentalistas na região de Azauade, no deserto do Sara. Conduzida inicialmente pelo Movimento Nacional de Libertação do Azauade (MNLA), a mais recente encarnação de uma série de revoltas das populações nômades tuaregues que remonta pelo menos até 1916, contra a exploração desse solo por multinacionais europeias e estadunidenses. O MNLA foi formado por antigos revoltosos e um número significante de combatentes tuaregues fortemente armados que lutaram pelo Conselho Nacional de Transição ou pelo Exército Líbio durante a Guerra Civil Líbia. No dia 22 de março, o presidente constitucionalmente eleito Amadou Toumani Touré foi deposto por um golpe de Estado promovido por militares contrários à conduta do governo na resolução da crise, apenas um mês antes que ocorressem as eleições para a presidência. Os militares rebelados, sob a bandeira do Comitê Nacional para a Restauração da Democracia e do Estado (CNRDE) suspenderam a constituição do Mali, embora essa ação tenha sido revertida no dia primeiro de abril. Como uma consequência da instabilidade política que se seguiu ao golpe, as três maiores cidades do norte do Mali - Quidal, Gao e Tombuctu - foram tomadas por rebeldes tuaregues. Em 5 de abril, depois da captura de , o MNLA afirmou que havia atingido seus objetivos e cancelou sua ofensiva. No dia seguinte, foi proclamada a independência de Azauade do Mali. O MNLA inicialmente apoiado pelo grupo islâmico Ansar Dine. Depois que os militares do Mali foram expulsos de Azauade, o Ansar Dine começou a impor a xaria. O MNLA e os islâmicos se esforçaram para conciliar suas visões conflitantes para o novo Estado pretendido. Posteriormente, o MNLA começou a lutar contra o Ansar Dine e outros grupos islâmicos, incluindo Movimento para a Unidade e Jihad na África Ocidental (MUJOA), um grupo dissidente do Al Qaida no Magrebe Islâmico. Até 17 de julho de 2012, o MNLA perdeu o controle da maioria das cidades do norte do Mali para os islamitas. Em 11 de janeiro de 2013, o presidente da França, François Hollande, afirmou que havia concordado com um pedido do governo de Mali para ajuda externa e que "as forças francesas prestariam apoio ao Mali". Em 18 de junho, após quase um ano e meio desde o começo da crise, o governo do Mali e os rebeldes tuaregues assinaram um acordo de paz. Contudo, em 26 de setembro de 2013, os rebeldes anunciaram que não mais aceitariam o acordo de paz e afirmaram que o governo não havia respeitado os entendimentos que haviam sido firmados no ano anterior. Enquanto a luta continuava, as forças francesas afirmaram que pretendiam se retirar do país. Em 20 de fevereiro de 2015 entrou em vigor um novo cessar-fogo, embora combates esporádicos ainda acontecessem pela região. (pt)
- 16 січня 2012 року кілька повстанських груп розпочали військову кампанію проти уряду Малі за незалежність або більшу автономію для півночі Малі — району, відомого як Азавад. Національний рух за звільнення Азаваду (MNLA), рух який очолив боротьбу туарегів за отримання Азавадом незалежності, взяв під свій контроль регіон у квітні 2012. 22 березня 2012 року президент Амаду Тумані Туре був повалений в результаті через його дії під час кризи за місяць до президентських виборів Повсталі солдати створили , взяли під свій контроль Бамако і призупинили дію конституції Малі Як наслідок нестабільності після перевороту, Малі три найбільші північні міста — Кідаль, Гао і Томбукту — були захоплені повстанцями протягом трьох днів 5 квітня 2012, після захоплення , MNLA заявила, що вона виконала свої завдання і скасувала подальший наступ. Наступного дня повстанці проголосили незалежність Азаваду від Малі 11 січня 2013 року президент Франції Франсуа Олланд заявив, про позитивне рішення на прохання уряду Малі щодо іноземної допомоги і що «французькі війська нададуть підтримку Малі» 19 лютого 2015 року було підписано угоду про припинення вогню. Однак бойові дії низької інтенсивності тривають. (uk)
- Туарегское восстание 2012—2014 годов — вооружённый конфликт между сепаратистами-туарегами, борющимися за независимость Азавада — территории на севере Мали, и армией Мали. 22 марта военные, поставившие в вину президенту неспособность подавить восстание туарегов, совершили государственный переворот. После военного переворота в Мали НДОА (Национальное движение за освобождение Азавада) ещё более активизировало свои действия, взяло историческую столицу Азавада Томбукту и всю территорию Малийского Азавада, объявило об одностороннем прекращении огня в связи с достижением цели освобождения Азавада и 6 апреля 2012 года провозгласило Независимое Государство Азавад. (ru)
- 馬里北部衝突又稱馬利戰爭(Mali War)、馬利內戰(Malian Civil War)，是指自2012年至今，馬里北部地區的持续武装冲突，起初是尋求马里北部獨立的分離主義武装组织与馬里政府军之間的戰鬥，至2013年已變為尋求控制整個馬里的伊斯蘭激進組織與馬里政府軍及多國部隊之間的戰鬥。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Mali iparraldeko gatazka liskar armatua izan zen, 2012ko urtarrilean hasitakoa, tuareg nazionalistak eta talde armatu jihadistak Maliko gobernuaren aurka matxinatu zirelarik. Nazionalisten xedea Azawaden independentzia lortzea zen; jihadistek, berriz, Mali osoan xaria ezarri nahi zuten. 2015ean bake hitzarmena sinatu bazen ere, liskarrak izaten dira noizbehinka. (eu)
- El conflicto en el norte de Malí o también conocido como la Guerra de Malí es un conflicto armado en curso que comenzó en enero de 2012 entre las partes norte y sur de Malí en África. Desde el 16 de enero de 2012, varios grupos insurgentes lanzaron una campaña contra el Gobierno de Malí reclamando la independencia o una mayor autonomía para el norte de Malí, un área conocida como Azawad. El Movimiento Nacional para la Liberación del Azawad (MNLA), una organización que lucha para hacer del Azawad un hogar independiente para los tuareg, tomó el control de la zona en abril de 2012. (es)
- La guerra in Mali si è sviluppata a seguito del colpo di Stato del marzo 2012 e dell'offensiva del Movimento Nazionale di Liberazione dell'Azawad (a prevalenza tuareg) e degli islamisti nel dicembre 2012. Nel gennaio 2013 una forza multinazionale a guida francese (Operazione Serval) è intervenuta, su mandato ONU, per ristabilire la sovranità del Mali sui territori sahariani settentrionali. Nonostante l'avvio di trattative di pace, i ripetuti fallimenti dei colloqui tra i diversi attori (principalmente, i rappresentanti dello Stato, delle diverse etnie, Tuareg e non, nonché di alcuni gruppi islamisti) fanno sì che il conflitto sia da considerarsi ancora attivo. (it)
- De Malinese burgeroorlog is sinds januari 2012 een veelzijdig conflict in het West-Afrikaanse land Mali, waarbij verschillende islamistische en nationalistische rebellengroeperingen in Noord-Mali (Azawad) het regeringsleger en elkaar bestrijden, en sinds januari 2013 een internationale interventie door Frankrijk en de ECOWAS plaatsvindt ter ondersteuning van de Malinese regering. (nl)
- Туарегское восстание 2012—2014 годов — вооружённый конфликт между сепаратистами-туарегами, борющимися за независимость Азавада — территории на севере Мали, и армией Мали. 22 марта военные, поставившие в вину президенту неспособность подавить восстание туарегов, совершили государственный переворот. После военного переворота в Мали НДОА (Национальное движение за освобождение Азавада) ещё более активизировало свои действия, взяло историческую столицу Азавада Томбукту и всю территорию Малийского Азавада, объявило об одностороннем прекращении огня в связи с достижением цели освобождения Азавада и 6 апреля 2012 года провозгласило Независимое Государство Азавад. (ru)
- 馬里北部衝突又稱馬利戰爭(Mali War)、馬利內戰(Malian Civil War)，是指自2012年至今，馬里北部地區的持续武装冲突，起初是尋求马里北部獨立的分離主義武装组织与馬里政府军之間的戰鬥，至2013年已變為尋求控制整個馬里的伊斯蘭激進組織與馬里政府軍及多國部隊之間的戰鬥。 (zh)
- حرب مالي تشير إلى صراع مسلح بدأ من يناير 2012 بين الأجزاء الشمالية والجنوبية من مالي. في 16 يناير 2012، بدأت عدة مجموعات متمردة حملة ضد الحكومة المالية لنيل استقلال أو إعطاء حكم ذاتي لشمال مالي، وهي منطقة تعرف بأزواد. سيطرت الحركة الوطنية لتحرير أزواد وهي منظمة تقاتل من أجل تكوين دولة أزواد المستقلة التي هي الموطن الأصلي للطوارق على المنطقة في أبريل 2012. (ar)
- El conflicte de la regió del nord de Mali és un conflicte armat que va tenir lloc entre el mes de gener del 2012 fins a l'alto el foc signat el 19 de febrer de 2015 a l'Alger, tot i que els atacs no van cessar completament. (ca)
- Válka v Mali či občanská válka v Mali je řada ozbrojených konfliktů, které začaly od ledna 2012 mezi severní a jižní částí Mali v Africe. Od 16. ledna 2012 začaly boje Tuaregů proti malijské vládě s cílem vytvořit si samostatný stát Azavad. Mali v roce 2013 požádala Francii o pomoc, čímž došlo k obsazení Azavadu. Přes mírovou dohodu v Alžírsku v roce 2015 boje pokračují. (cs)
- Der Konflikt in Mali ist ein seit 2012 andauernder bewaffneter Konflikt zwischen der malischen Regierung, die von mehreren europäischen Staaten militärisch unterstützt wird, der bewaffneten Unabhängigkeitsbewegung der Tuareg sowie diversen nichtstaatlichen Milizen, von denen mehrere dem islamistischen Spektrum zuzurechnen sind. Seit 2013 werden zudem im Rahmen der UN-Mission MINUSMA über 10.000 Blauhelmsoldaten zur Stabilisierung des Landes eingesetzt, an dem sich auch die Bundeswehr mit über 1.000 Soldaten beteiligt. (de)
- The Mali War is an ongoing armed conflict that started in January 2012 between the northern and southern parts of Mali in Africa. On 16 January 2012, several insurgent groups began fighting a campaign against the Malian government for independence or greater autonomy for northern Mali, which they called Azawad. The National Movement for the Liberation of Azawad (MNLA), an organization fighting to make this area of Mali an independent homeland for the Tuareg people, had taken control of the region by April 2012. (en)
- La guerre du Mali est un conflit armé qui a lieu au Mali depuis 2012, à la suite d'une insurrection de groupes salafistes djihadistes et indépendantistes pro-Azawad. Ce conflit s'inscrit dans le contexte de la guerre du Sahel et des rébellions touarègues contre l'État malien. Depuis le début des années 1990, le nord du Mali est le théâtre de plusieurs insurrections menées par des rebelles touaregs. Au début des années 2000, des djihadistes algériens viennent également se réfugier clandestinement au Mali après leur défaite lors de la guerre civile algérienne. En 2011, la guerre civile libyenne rallume indirectement le conflit au Mali. Des arsenaux militaires libyens sont pillés par des groupes armés, tandis que des mercenaires touaregs au service de la Jamahiriya arabe libyenne de Kadhafi s (fr)
- Konflik Mali Utara, Perang Saudara Mali atau Perang Mali adalah konflik bersenjata yang dimulai dari bulan Januari 2012 yang melibatkan antara Mali bagian utara dan selatan. Pada 16 Januari 2012, beberapa kelompok-kelompok pemberontak mulai berjuang melawan pemerintah Mali untuk mendapatkan kemerdekaan atau otonomi lebih besar untuk wilayah bagian utara Mali, sebuah area yang dikenal sebagai Azawad. Gerakan Nasional untuk Pembebasan Azawad (MNLA), sebuah organisasi yang berjuang untuk memperjuangkan kemerdekaan bagi wilayah Azawad dan membuatnya menjadi tanah air bagi orang-orang Tuareg, yang telah memegang kontrol wilayah tersebut sejak bulan April 2012. (in)
- マリ北部紛争は、マリ共和国の北部地域（アザワド）において中央政府からの独立を求めるトゥアレグ族による武装蜂起と、それにひき続いてイスラム原理主義勢力による独立派占領地の乗っ取り、そして事態悪化に対して介入した諸外国やイスラム勢力が入り乱れる紛争。 武装蜂起は（MNLA）の戦闘員がマリ軍駐屯地を襲撃した2012年1月17日に開始される。アザワド戦争（guerre de l'Azawad）の呼び名は、主にMNLAとトゥアレグ分離独立派との争いで用いられるが、統一的なイスラム国家の確立を画策している（MOJWA）やイスラーム・マグリブ諸国のアル＝カーイダ機構（AQIM）に関しては適用されない点に留意が必要である。 MNLAは北部マリの重要都市であるキダル、トンブクトゥおよびガオの3都市を占領し、アザワドの自決と独立を主張する。2012年4月5日にドゥエンツァ（Douentza）の掌握を持って攻撃の終了を発表し翌日に独立宣言をする。通常、「トゥアレグ紛争」または「トゥアレグ反乱」と呼称され、MNLAの蜂起の影響により主に食糧事情の悪化から現地住民が難民化し周辺国（モーリタニア、アルジェリア、ニジェールおよびブルキナファソ）に流入する結果となった。 (ja)
- 말리 전쟁 또는 말리 내전은 2012년 1월부터 말리 북부 및 남부 일대에서 시작된 전쟁을 일컫는다. 이 2012년 1월 16일 시작되었고, 북부 말리의 아자와드라 일컫는 지역에서 자치의 확대 또는 독립을 요구하는 세력들이 이에 가담했다. 아자와드 민족해방운동이 2012년 4월 아자와드 전체를 장악했다. 2012년 3월 22일, 대통령 아마두 투마니 투레가 위기 대처를 제대로 못함에 따라 쿠데타로 실각했다. 이 치러지기 몇 달 전 발생한 사건이었다. 민주주의와 국가 회복위원회라 주장하는 병사들이 말리를 장악해 말리의 헌법을 정지시켰다. 쿠데타로 인한 불안정의 결과로 말리의 3개 대도시인 키달, 가오, 팀북투가 반군에 의해 함락되었다. 2012년 4월 5일 를 점령한 이후 아자와드 민족해방운동은 목표를 달성해 공세를 취소하겠다고 밝혔고, 4월 6일 말리로부터 아자와드의 독립을 선포했다. 2015년 4월 15일 수도에서 평화 협정이 체결되었음에도 불구하고 전두가 계속되고 있다. (ko)
- Wojna domowa w Mali (2012–2014) – seria konfliktów zbrojnych między armią malijską a rebeliantami tuareskimi z Narodowego Ruchu Wyzwolenia Azawadu (MNLA), a następnie MNLA z ich dawnymi sojusznikami z islamistycznych ugrupowań ekstremistycznych. Po pokonaniu MNLA przez islamistów do ofensywy przystąpiła ponownie armia malijska. Rebelia Tuaregów została rozpoczęta 17 stycznia 2012 atakiem rebeliantów na wojsko narodowe, co oznaczało złamanie rozejmu z 2009. (pl)
- Guerra Civil do Mali ou Guerra do Mali é um conflito armado que começou em janeiro de 2012 e prossegue até os dias atuais. O conflito teve inicio na sequência de uma rebelião separatista contra o governo do Mali por elementos dos povos tuaregues e grupos islâmicos fundamentalistas na região de Azauade, no deserto do Sara. Conduzida inicialmente pelo Movimento Nacional de Libertação do Azauade (MNLA), a mais recente encarnação de uma série de revoltas das populações nômades tuaregues que remonta pelo menos até 1916, contra a exploração desse solo por multinacionais europeias e estadunidenses. O MNLA foi formado por antigos revoltosos e um número significante de combatentes tuaregues fortemente armados que lutaram pelo Conselho Nacional de Transição ou pelo Exército Líbio durante a Guerra Ci (pt)
- Konflikten i Mali startade den 17 januari 2012 då tuareggerillan MNLA i norra Mali gjorde uppror mot regeringsarmén. Gerillan erövrade tre av landets norra provinser och utropade en oberoende nation, Azawad där. Malis armé, som var besvikna på att de inte fått vapenkraft nog att bekämpa gerillan, svarade med att i mars 2012 genomföra en regeringskupp och att störta president Amadou Toumani Touré. De lyckades dock inte slå tillbaks MNLA-gerillan i norr, som tvärtom stärkte sin ställning i regionen. Efter hand manövrerades MNLA ut av väpnade islamistgrupper som Ansar al-Din och AQIM vars mål är att göra landet till en gudsstat med sharialagar. (sv)
- 16 січня 2012 року кілька повстанських груп розпочали військову кампанію проти уряду Малі за незалежність або більшу автономію для півночі Малі — району, відомого як Азавад. Національний рух за звільнення Азаваду (MNLA), рух який очолив боротьбу туарегів за отримання Азавадом незалежності, взяв під свій контроль регіон у квітні 2012. 11 січня 2013 року президент Франції Франсуа Олланд заявив, про позитивне рішення на прохання уряду Малі щодо іноземної допомоги і що «французькі війська нададуть підтримку Малі» (uk)
|
