| dbo:abstract
|
- Seax ([ˈsæɑks], conegut també com a sax, sex o sachsum) és la paraula de l'anglès antic per a designar 'ganivet'. En l'arqueologia moderna, el terme seax s'utilitza específicament per a un tipus d'espasa o daga típica dels pobles germànics del període de les migracions i de l'edat mitjana primerenca, sobretot entre els saxons, el nom dels quals probablement derivada d'aquesta arma (“saxons” en anglés). En heràldica, el seax és una espasa corba la fulla de la qual presenta una osca. Aquest símbol apareix, per exemple, en l'escut d'armes del comtat d'Essex (antigament anomenat Middlesex). (ca)
- Seax (sax, scramasax) je středověká zbraň. Jedná se o dlouhý nůž, ostřený na jedné straně, o délce 7 až 75 cm. Obyčejně se rozlišují dva typy, krátký (do 35 cm) a dlouhý (50 až 75 cm). Krátké nože sloužily jako předmět každodenního používání; dlouhé se nosily hlavně do boje a byly používány i pro práce na způsob mačety. Čepele byly rovné, pádné a masivní. Čepel se ke konci zužovala a byla naostřena tak, aby umožňovala bodání. Seax mohl být zdobený, ale záleželo na majetkových poměrech vlastníka zbraně. Nosil se v kožené pochvě. Původ nože je spojován se Sasy (od toho i jeho název). Společně se sekerou šlo o jednu z nejdostupnějších a nejpoužívanějších zbraní v raném středověku. (cs)
- Der Sax (auch Scramasax) war eine einschneidige Hiebwaffe, die in verschiedenen Varianten von der vorrömischen Eisenzeit bis ins Hochmittelalter in Mitteleuropa und Nordwesteuropa verbreitet war. Die früheste Verbreitung fanden Saxe ab dem 4. Jahrhundert v. Chr. in Skandinavien. Kontinental verbreiteten sie sich ab der frühen Römischen Kaiserzeit vom Baltikum und der Unterelbe ausgehend. Mit Aufgabe der Beigabensitte im 9. Jahrhundert kam der Sax im kontinentalen Raum allmählich aus der Mode und wurde durch andere Waffen abgelöst. Im Gegensatz dazu blieben Saxe auf den britischen Inseln und in Skandinavien noch einige Zeit im Gebrauch. (de)
- Σαξ ονομαζόταν στα γερμανικά και αγγλοσαξονικά φύλα ένα είδος μαχαιριού ή κοντού σπαθιού μιας κόψης, που ήταν ευρέως διαδεδομένο στην κεντρική Ευρώπη από την εποχή του σιδήρου μέχρι τα μέσα του Μεσαίωνα. (el)
- Scramasax (aurregermanierazko schramme, "azaleko zauri" eta sahs "daga" hitzen lotunea) edo seax (antzinako ingelesezko aizto) Erromatar Inperioaren gainbehera osteko mendebaldeko Europa mendean hartu zuten germaniarrek (franko, saxoi, godo, eta abar) erabiltzen zuten arma zuria izan zen. VIII. eta XIII. mendeen artean bikingoek ere erabili zuten. 10 eta 50 zentimetro arteko luzera, punta zorrotz eta aho bakarra zuen. (eu)
- Seax ([ˈsæɑks], conocido también como sax, sex o sachsum) es la palabra del inglés antiguo para 'cuchillo'. En la arqueología moderna, el término seax se utiliza específicamente para designar un tipo de espada o daga típica de los pueblos germánicos del período de las migraciones y de la Edad Media temprana, en especial los sajones, cuyo nombre probablemente deriva de esta arma (saxons en inglés). En heráldica, el seax es un mueble consistente en una espada curva cuya hoja presenta una muesca. Este mueble aparece, por ejemplo, en el escudo de armas del condado de Essex (antiguamente llamado Middlesex). (es)
- Un scramasaxe est une arme blanche franque et, pour certains types, pangermanique (saxonne, viking, wisigothique, etc.). Il s'agit d'un coutelas semi-long à un tranchant long sur un côté de la lame, l'autre côté n'étant affûté qu'à son extrémité (dernier tiers de la lame environ). (fr)
- Seax (Old English pronunciation: [ˈsæɑks]; also sax, sæx, sex; invariant in plural, latinized sachsum) is an Old English word for "knife". In modern archaeology, the term seax is used specifically for a type of small sword, knife or dagger typical of the Germanic peoples of the Migration Period and the Early Middle Ages, especially the Saxons, whose name derives from the weapon. These vary considerably in size. In heraldry, the seax is a charge consisting of a curved sword with a notched blade, appearing, for example, in the coats of arms of Essex and the former Middlesex. (en)
- スクラマサクス（古英語：scramasaxまたはscramaseax）は刀剣の一種。ヨーロッパの片刃の直刀で、肉切り包丁や鉈に似た外見を持つ。 紀元前には既に原型が出来ており、4世紀-11世紀にかけて使われた。 スクラマサクスとは、サクス（全長40センチ前後）の中でも特に長い物を示す名前で、戦争用武器として用いられた。 スクラマは「深い切り傷を負わせる」、サクスはナイフか刃を示す「sahs」という古高ドイツ語から来ている。 アングロ・サクソン人、サクソン人という呼び名はこのサクスに由来する。 この武器はサクソン人のみならず、イタリアのランゴバルド人を始めとする古代から中世初期のヨーロッパ中のゲルマン人諸族にとって、戦士の最後の武器、時にはその地位を示す物として携帯された。 (ja)
- ( 다른 뜻에 대해서는 색스 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 색스(Seax)는 고대 영어로 "칼"을 의미하는 단어로, 앵글로색슨족을 비롯한 여러 게르만 집단에서 사용하던 단검이다. (ko)
- Een sax of seax (Oudengels, ook hadseax, seaxe, scramaseax, scramsax en sachsum (Latijn)) is een mes of steek- en slagwapen. Een sax kan gemaakt zijn van of damaststaal. Archeologen duiden met sax de grote messen aan die mannen droegen van de 5e tot de 11e eeuw in het gebied van Ierland, Scandinavië tot Noord-Italië. In de heraldiek is een sax een embleem dat bestaat uit een kromzwaard met een lemmet met inkepingen. (nl)
- Lo scramasax era un'arma corta a un taglio, caratteristico dei popoli germanici, con un solo margine tagliente (filo). Pare che venisse usato generalmente come attrezzo, ma che avesse pure valenza di arma in situazioni estreme. (it)
- Сакс (лат. sax) — однолезвийное рубяще-колющее оружие с отличительной горбатой формой ломаной спинки, длина которого не превышала 30-40 см. Согласно некоторым[каким?] точкам зрения, название народа «саксы» произошло от этого меча. Использовались в Европе. Сама рукоять могла выполняться в виде головы птицы — ворона или орла. В силу веса, колющие удары саксом были опасны по силе. Обычно в паре с саксом использовался меч. Саксы носились в ножнах на бедре. Ножны некоторых саксов изготовлялись из деревянных пластин, покрытых кожей, подобно ножнам мечей, и покрывались декоративными украшениями. (ru)
- Sax (även Hadseax, Seax, Seaxe, Scramaseax, Scramsax och Sachsum-lat.) är ett eneggat svärd/huggkniv. Inom arkeologin används termen "sax" om eneggade svärd främst i germanskspråkiga områden under tiden 400-1100 e.Kr., särskilt Brittiska öarna, Skandinavien och . (sv)
- O saxo (em inglês antigo: sax, seax, sæx; em latim: sachsum, scramasaxus) é o termo anglo-saxão para facas, utilizado na arqueologia moderna, utilizado para denominar grandes facas ou espadas curtas que eram usadas por germanos na Alta Idade Média, especialmente pelos saxões, cujo nome daí deriva. No inglês moderno, a palavra zax ainda é utilizada para se referir a uma faca específica para trabalhos com ardósia. (pt)
- Saks – starogermański jednosieczny nóż bojowy używany od okresu wędrówek ludów do epoki wikingów (najdłużej w Skandynawii do końca XI w.). Noszono go też jako element stroju codziennego. Nazwa Sasi prawdopodobnie pochodzi właśnie od tej broni, zaś naczelne bóstwo tego plemienia Saksnot (dopatruje się w nim odpowiednika nordyckiego Tyra) był z nią często przedstawiany, np. na kamieniu grobowym z (VIII w.) Rozróżnić można dwie odmiany tej broni:
* Skramsaks – przeznaczony głównie do rąbania; miał zakrzywioną klingę długości ok. 30-70 cm i otwartą, bezjelcową dwuręczną rękojeść. Uważany za jedną z praform zachodnioeuropejskiego tasaka.
* Langsaks – długość całkowita ok. 1 m, jednoręczna rękojeść otwarta typu mieczowego, klinga prosta o sztychu przygrzbietowym. Broń typu Langsaks odkryto m.in. we wsi Bodzia. (pl)
- Сакс — однолезова рубаюча-колюча зброя з виразною горбатою формою ламаної спинки. Термін також використовують для позначення маленького меча, ножа чи кинджала, характерного для германських народів періоду міграції та раннього середньовіччя, особливо саксів, назва яких походить від зброї. Був широко поширений в різних варіантах від доримського залізного віку до високого середньовіччя в Центральній і Північно-Західній Європі. Найбільш рання знахідка датується 4 ст. до н. е.., в Скандинавії. Вони поширилися континентально з Прибалтики та Нижньої Ельби з часів ранньої Римської імперії. З відмовою від адитивного звичаю в 9 столітті сакс поступово вийшов з моди в континентальній зоні Європи і був замінений іншою зброєю. Деякий час залишалися у використанні на Британських островах і в Скандинавії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Seax ([ˈsæɑks], conegut també com a sax, sex o sachsum) és la paraula de l'anglès antic per a designar 'ganivet'. En l'arqueologia moderna, el terme seax s'utilitza específicament per a un tipus d'espasa o daga típica dels pobles germànics del període de les migracions i de l'edat mitjana primerenca, sobretot entre els saxons, el nom dels quals probablement derivada d'aquesta arma (“saxons” en anglés). En heràldica, el seax és una espasa corba la fulla de la qual presenta una osca. Aquest símbol apareix, per exemple, en l'escut d'armes del comtat d'Essex (antigament anomenat Middlesex). (ca)
- Der Sax (auch Scramasax) war eine einschneidige Hiebwaffe, die in verschiedenen Varianten von der vorrömischen Eisenzeit bis ins Hochmittelalter in Mitteleuropa und Nordwesteuropa verbreitet war. Die früheste Verbreitung fanden Saxe ab dem 4. Jahrhundert v. Chr. in Skandinavien. Kontinental verbreiteten sie sich ab der frühen Römischen Kaiserzeit vom Baltikum und der Unterelbe ausgehend. Mit Aufgabe der Beigabensitte im 9. Jahrhundert kam der Sax im kontinentalen Raum allmählich aus der Mode und wurde durch andere Waffen abgelöst. Im Gegensatz dazu blieben Saxe auf den britischen Inseln und in Skandinavien noch einige Zeit im Gebrauch. (de)
- Σαξ ονομαζόταν στα γερμανικά και αγγλοσαξονικά φύλα ένα είδος μαχαιριού ή κοντού σπαθιού μιας κόψης, που ήταν ευρέως διαδεδομένο στην κεντρική Ευρώπη από την εποχή του σιδήρου μέχρι τα μέσα του Μεσαίωνα. (el)
- Scramasax (aurregermanierazko schramme, "azaleko zauri" eta sahs "daga" hitzen lotunea) edo seax (antzinako ingelesezko aizto) Erromatar Inperioaren gainbehera osteko mendebaldeko Europa mendean hartu zuten germaniarrek (franko, saxoi, godo, eta abar) erabiltzen zuten arma zuria izan zen. VIII. eta XIII. mendeen artean bikingoek ere erabili zuten. 10 eta 50 zentimetro arteko luzera, punta zorrotz eta aho bakarra zuen. (eu)
- Un scramasaxe est une arme blanche franque et, pour certains types, pangermanique (saxonne, viking, wisigothique, etc.). Il s'agit d'un coutelas semi-long à un tranchant long sur un côté de la lame, l'autre côté n'étant affûté qu'à son extrémité (dernier tiers de la lame environ). (fr)
- Seax (Old English pronunciation: [ˈsæɑks]; also sax, sæx, sex; invariant in plural, latinized sachsum) is an Old English word for "knife". In modern archaeology, the term seax is used specifically for a type of small sword, knife or dagger typical of the Germanic peoples of the Migration Period and the Early Middle Ages, especially the Saxons, whose name derives from the weapon. These vary considerably in size. In heraldry, the seax is a charge consisting of a curved sword with a notched blade, appearing, for example, in the coats of arms of Essex and the former Middlesex. (en)
- スクラマサクス（古英語：scramasaxまたはscramaseax）は刀剣の一種。ヨーロッパの片刃の直刀で、肉切り包丁や鉈に似た外見を持つ。 紀元前には既に原型が出来ており、4世紀-11世紀にかけて使われた。 スクラマサクスとは、サクス（全長40センチ前後）の中でも特に長い物を示す名前で、戦争用武器として用いられた。 スクラマは「深い切り傷を負わせる」、サクスはナイフか刃を示す「sahs」という古高ドイツ語から来ている。 アングロ・サクソン人、サクソン人という呼び名はこのサクスに由来する。 この武器はサクソン人のみならず、イタリアのランゴバルド人を始めとする古代から中世初期のヨーロッパ中のゲルマン人諸族にとって、戦士の最後の武器、時にはその地位を示す物として携帯された。 (ja)
- ( 다른 뜻에 대해서는 색스 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 색스(Seax)는 고대 영어로 "칼"을 의미하는 단어로, 앵글로색슨족을 비롯한 여러 게르만 집단에서 사용하던 단검이다. (ko)
- Een sax of seax (Oudengels, ook hadseax, seaxe, scramaseax, scramsax en sachsum (Latijn)) is een mes of steek- en slagwapen. Een sax kan gemaakt zijn van of damaststaal. Archeologen duiden met sax de grote messen aan die mannen droegen van de 5e tot de 11e eeuw in het gebied van Ierland, Scandinavië tot Noord-Italië. In de heraldiek is een sax een embleem dat bestaat uit een kromzwaard met een lemmet met inkepingen. (nl)
- Lo scramasax era un'arma corta a un taglio, caratteristico dei popoli germanici, con un solo margine tagliente (filo). Pare che venisse usato generalmente come attrezzo, ma che avesse pure valenza di arma in situazioni estreme. (it)
- Сакс (лат. sax) — однолезвийное рубяще-колющее оружие с отличительной горбатой формой ломаной спинки, длина которого не превышала 30-40 см. Согласно некоторым[каким?] точкам зрения, название народа «саксы» произошло от этого меча. Использовались в Европе. Сама рукоять могла выполняться в виде головы птицы — ворона или орла. В силу веса, колющие удары саксом были опасны по силе. Обычно в паре с саксом использовался меч. Саксы носились в ножнах на бедре. Ножны некоторых саксов изготовлялись из деревянных пластин, покрытых кожей, подобно ножнам мечей, и покрывались декоративными украшениями. (ru)
- Sax (även Hadseax, Seax, Seaxe, Scramaseax, Scramsax och Sachsum-lat.) är ett eneggat svärd/huggkniv. Inom arkeologin används termen "sax" om eneggade svärd främst i germanskspråkiga områden under tiden 400-1100 e.Kr., särskilt Brittiska öarna, Skandinavien och . (sv)
- O saxo (em inglês antigo: sax, seax, sæx; em latim: sachsum, scramasaxus) é o termo anglo-saxão para facas, utilizado na arqueologia moderna, utilizado para denominar grandes facas ou espadas curtas que eram usadas por germanos na Alta Idade Média, especialmente pelos saxões, cujo nome daí deriva. No inglês moderno, a palavra zax ainda é utilizada para se referir a uma faca específica para trabalhos com ardósia. (pt)
- Seax (sax, scramasax) je středověká zbraň. Jedná se o dlouhý nůž, ostřený na jedné straně, o délce 7 až 75 cm. Obyčejně se rozlišují dva typy, krátký (do 35 cm) a dlouhý (50 až 75 cm). Krátké nože sloužily jako předmět každodenního používání; dlouhé se nosily hlavně do boje a byly používány i pro práce na způsob mačety. Čepele byly rovné, pádné a masivní. Čepel se ke konci zužovala a byla naostřena tak, aby umožňovala bodání. Seax mohl být zdobený, ale záleželo na majetkových poměrech vlastníka zbraně. Nosil se v kožené pochvě. (cs)
- Seax ([ˈsæɑks], conocido también como sax, sex o sachsum) es la palabra del inglés antiguo para 'cuchillo'. En la arqueología moderna, el término seax se utiliza específicamente para designar un tipo de espada o daga típica de los pueblos germánicos del período de las migraciones y de la Edad Media temprana, en especial los sajones, cuyo nombre probablemente deriva de esta arma (saxons en inglés). (es)
- Saks – starogermański jednosieczny nóż bojowy używany od okresu wędrówek ludów do epoki wikingów (najdłużej w Skandynawii do końca XI w.). Noszono go też jako element stroju codziennego. Nazwa Sasi prawdopodobnie pochodzi właśnie od tej broni, zaś naczelne bóstwo tego plemienia Saksnot (dopatruje się w nim odpowiednika nordyckiego Tyra) był z nią często przedstawiany, np. na kamieniu grobowym z (VIII w.) Rozróżnić można dwie odmiany tej broni: Broń typu Langsaks odkryto m.in. we wsi Bodzia. (pl)
- Сакс — однолезова рубаюча-колюча зброя з виразною горбатою формою ламаної спинки. Термін також використовують для позначення маленького меча, ножа чи кинджала, характерного для германських народів періоду міграції та раннього середньовіччя, особливо саксів, назва яких походить від зброї. Був широко поширений в різних варіантах від доримського залізного віку до високого середньовіччя в Центральній і Північно-Західній Європі. (uk)
|
