| dbo:abstract
|
- Serafí de Sarov, en rus Серафим Саровский (Serafim Saróvskiy), al món Прохор Исидорович Машнин (Prókhor Isidórovitx Maixnín), fou un monjo ortodox, un starets, un dels sants més venerats a l'Església ortodoxa. Nasqué el 19 de juliol de 1759 a la ciutat de Kursk a Rússia. Sent nen va resultar indemne després de caure d'un campanar, però als 10 anys es va guarir d'un mal greu per una aparició de la Verge, i després d'això va adquirir l'habilitat de veure als àngels. En 1777 ja és un novici en el monestir de Sarov. En 1786 va prendre els hàbits i va rebre el nom de Serafí. L'any 1804, va ser atacat per lladres, els quals el van batre a cops fins quasi matar-lo. Les ferides de l'atac van fer que per la resta de la seva vida hagués de caminar amb l'ajuda d'un bastó. Després que el seu instructor morís l'any 1807, durant molts anys va portar una vida de reclusió i d'ermità en un bosc remot. Per la seva vida santa en 1831 va merèixer amb els seus alumnes veure, per la segona vegada en la seva vida, l'aparició de la Verge, acompanyada per Joan el Baptista i Joan l'Evangelista. Va morir en 1833 mentre orava agenollat en la seva cel·la en el monestir de Sarov. Serafí de Sarov va ser beatificat per l'Església Ortodoxa Russa el 29 de gener de 1903. Les seves relíquies descansen en el monestir de Divéievo prop de Níjniy Nóvgorod. (ca)
- Svatý Serafim Sarovský (rusky Серафим Исидорович Саровский, 1. srpna/19. července 1754 nebo 1759) – (14. ledna/2. ledna 1833), občanským jménem Prochor Mošnin (Прохор Мошнин), patří k nejvíce uctívaným ruským mnichům a mystikům pravoslavné církve. Je považován za jednoho z největších starců (duchovních otců) 19. století. Učil o sebeobětování, kontemplaci a o pojetí křesťanského života jako o cestě k přijetí Svatého Ducha.Serafim byl kanonizován Ruskou pravoslavnou církví roku 1903. Datum úmrtí je vzpomínáno jako jeho velký svátek. Jeho uctívání je rozšířeno i mimo pravoslavnou církev; Papež Jan Pavel II. o něm mluví jako o svatém ve své knize, Překročení prahu naděje. Většinu toho, co o něm dnes víme, o něm napsalo jedno z jeho „duchovních dětí“, .Jedním z nejslavnějších výroku svatého Serafima, poměrně dobře známým mezi pravoslavnými věřícími, je: „Získej vnitřní pokoj a tisíce okolo tebe naleznou spásu.“ (cs)
- La sankta Serafimo de Sarov (ruse Серафи́м Саро́вский [Serafím Saróvskij], naskiĝis la 19-an de julio 1759 laŭ julia kalendaro, la 30-an de julio laŭ gregoria kalendaro en Kursk, mortis la 2-an de januaro 1833 laŭ julia respektive 14-an de januaro laŭ gregoria kalendaro en Sarov, naskonomo Proĥor Moŝnin (прохор мошнин), estas unu el la plej famaj rusaj monaĥoj kaj mistikuloj en la Ortodoksismo. Li estas ĝenerale konsiderata la plej elstara el la ortodoksaj saĝaj aĝuloj (ruse старец [starec]) de la 19-a jarcento, kaj, verŝajne, la unua. Li provis komprenigi la monaĥajn regulojn de kontemplado kaj altruismo al nemonaĥoj, kaj instruis ke la celo de la kristana vivo estu "akiri la Sanktan Spiriton". Serafim estis deklarita sanktulo fare de la Rusa Ortodoksa Eklezio en 1903. La dato de lia morto estas plej grava festotago de la eklezio. Respekto por li ne estas limigita al la ortodoksa eklezio; la papo Johano Paŭlo la 2-a nomis lin sanktulo en sia libro "Krucante la Sojlon de Espero". Unu el liaj "spiritaj infanoj", Nikolao Motovilov, verkis la plej grandan parton el tio, kion ni scias pri li hodiaŭ. Eble la plej populara citaĵo de Serafimo inter ortodoksaj kredantoj estas "Akiru pacan spiriton, kaj miloj da homoj ĉirkaŭ vi estos savitaj." Naskita la 19-an de julio 1759, li estis baptita je la nomo Proĥor, laŭ Sankta Proĥoro, unu el la unuaj sep diakonoj de la frua kristana eklezio kaj disĉiplo de la Sankta Johano la Evangeliisto. Liaj gepatroj, Isidoro kaj Agatia Moŝnin, vivis en en la urbo Kursk de la Rusa Imperio. Lia patro estis komercisto, sed Serafimo havis malgrandan intereson en komerco. Anstataŭe, li jam junaĝe komencis vivon dediĉitan al la ortodoksismo. Laŭ ortodoksa tradicio, kiel malgranda knabo li estis resanigita per mirfunkcia ikono de la Dipatrino "Nia Sinjorino de Kursk". Estas raportoj ke dum lia vivo li travivis kelkaj viziojn. En 1777, en la aĝo de 19 jaroj, li kiel novico (posluŝnik) eniris la monaĥejon de Sarov. En 1786 li estis oficiale tonsurita, do prenis siajn monaĥpromesojn, kaj por li estis fiksita religia nomo "Serafimo", laŭ hebrea vorto kiu signifas "fajra" aŭ "bruliganta". Baldaŭ poste, li estis konsekrita monaĥa diakono. En 1793 li estis konsekrita kiel monaĥa pastro kaj iĝis la spirita gvidanto de la Divejevo-monaĥejo, kiu intertempe laŭ lia nomo estas konata kiel Serafimo-Divejevo-Monaĥejo. Baldaŭ post tio, li retiriĝis al trabkabano en la arbaro ekster ls monaĥejo de Sarov kaj dum 25 jaroj havis izolitan vivstilon kiel ermito. Dum tiu tempo liaj piedoj iĝis tiom ŝvelintaj ke li havis problemon paŝi. Unu tagon, hakante lignon, Serafimo estis atakita fare de ŝtelista bando kiuj batis lin senindulge ĝis ili opiniis ke li estis mortinta. Li neniam rezistis kaj estis batita kun la tenilo de sia propra hakilo. La ŝtelistoj serĉis monon, sed ĉio kion ili trovis en lia kabano estis ikono de la Dipatrino. La okazaĵo lasigis al Serafimo kurban dorson por la resto de sia vivo. Tamen, ĉe la proceso de la ŝtelistoj li pledis al la juĝisto kompati pri la atakintoj. Post tiu okazaĵo Serafimo pasigis 1 000 sinsekvajn noktojn sur roko en kontinua preĝo kun liaj brakoj levitaj al la ĉielo, preskaŭ superhoma atingo de asketismo, aparte pripensante la doloron de liaj vundoj. En 1815, en obeemo al laŭdira spirita travivaĵo kiun li atribuis al la Dipatrino Maria, Serafimo komencis allasi pilgrimojn al sia ermitejo. Li baldaŭ iĝis popularega pro lia reputacio pri resanigoj kaj profetaj kapabloj. Li ofte estis vizitita fare de centoj da pilgrimoj je tago kaj havis la renomon kapabli respondi la demandojn de siaj gastoj antaŭ ol ili povis demandi. Kiom eksterordinare severa Serafimo ofte estis al li mem, tiom ĝentila kaj indulga li estis direkte al aliaj - ĉiam salutanta siajn gastojn kun brakumo, kiso, kriante "Ke Kristo estas leviĝinta!", kaj nomante ĉiun "mia ĝojo". Li mortis surgenuiĝante antaŭ ikono de la Dipatrino en la aĝo de 74 jaroj. (eo)
- Der Heilige Seraphim von Sarow (russisch Серафи́м Саро́вский, wiss. Transliteration Serafim Sarovskij; * 19.jul. / 30. Juli 1759greg. in Kursk; † 2.jul. / 14. Januar 1833greg. in Sarow), bürgerlich Prochor Moschnin (russisch: Прохор Мошнин), war einer der bekanntesten russischen Mönche und Mystiker der Orthodoxen Kirche. Man bezeichnet ihn als den größten Starez (staritsa) des 19. Jahrhunderts. Seraphim versuchte, die klösterlichen Lehren der Kontemplation und der Selbstverneinung den Laien zu vermitteln, und lehrte, dass das Ziel eines christlichen Lebens die Erlangung des Heiligen Geistes sei. Seraphim wurde von der Russisch-Orthodoxen Kirche 1903 heiliggesprochen. Seit 2007 ist er der Schutzpatron der Atomstreitkräfte der Streitkräfte Russlands. Durch , eines seiner „geistigen Kinder“, wurde der Hauptteil seiner geistlichen Lehren in schriftlicher Form der Nachwelt übermittelt. (de)
- Serafín de Sarov, ru. Серафим Саровский (Serafim Saróvskiy), en el mundo Про́хор Иси́дорович Мошни́н (Prójor Isídorovich Moshnín), un monje ortodoxo, un stárets, uno de los santos más venerados en la Iglesia ortodoxa. Nació el 19 de julio de 1759 en la ciudad de Kursk en Rusia. (es)
- Séraphin ou Seraphim de Sarov (en russe : Серафим Саровский), né Prokhore Isidorovitch Mochnine (en russe : Про́хор Исидо́рович Мошни́н), né à Koursk le 19 juillet 1754 (ou 1759) et mort au monastère de Sarov le 2 janvier 1833, est un saint orthodoxe. Il compte parmi les saints les plus populaires de cette Église, qui le fête le 2 janvier, ainsi que le 19 juillet. (fr)
- Santo Serafim dari Sarov (bahasa Rusia: Серафим Саровский) (30 Juli [K.J.: 19 Juli] 1754 (atau 1759) – 14 Januari [K.J.: 2 Januari] 1833), nama lahir Prokhor Moshnin (Прохор Мошнин), adalah salah satu orang kudus Rusia paling terkenal dalam Gereja Ortodoks Timur. Ia umumnya dianggap merupakan (tetua) abad ke-19 terbesar. Serafim menghimpun mengajaran monastik dari , dan penyangkalan diri kepada kaum awam. (in)
- Seraphim of Sarov (Russian: Серафим Саровский; 30 July [O.S. 19 July] 1754 (or 1759) – 14 January [O.S. 2 January] 1833), born Prókhor Isídorovich Moshnín (Mashnín) [Про́хор Иси́дорович Мошни́н (Машни́н)], is one of the most renowned Russian saints and is venerated in the Eastern Orthodox Church. He is generally considered the greatest of the 18th-century startsy (elders). Seraphim extended the monastic teachings of contemplation, theoria and self-denial to the layperson. He taught that the purpose of the Christian life was to receive the Holy Spirit. Perhaps his most popular quotation amongst his devotees is "acquire a peaceful spirit, and thousands around you will be saved." Seraphim was glorifed by the Russian Orthodox Church in 1903. (en)
- Serafino di Sarov, in russo Серафи́м Саро́вский, al secolo Próchor Isídorovič Mošnín (Про́хор Иси́дорович Мошни́н) (Kursk, 19 luglio 1759 – Sarov, 2 gennaio 1833), è stato un monaco cristiano e mistico russo, considerato dalle Chiese ortodosse uno dei più importanti. Starec vissuto nel XIX secolo, è ricordato per aver esteso gli insegnamenti monastici di contemplazione e di disprezzo del proprio corpo ai laici, indicando lo scopo della vita cristiana nell'acquisizione in sé dello Spirito Santo. Serafino fu glorificato dalla Chiesa ortodossa russa nel 1903 ed è ricordato il 1º agosto e il 15 gennaio, date della sua nascita e della sua morte. Il suo "figlio spirituale", , riportò un dialogo spirituale riguardante il fine della vita cristiana, che è uno dei testi più importanti della spiritualità russa. (it)
- 사로프의 성 세라핌(러시아어: Серафим Саровский, 1759년 7월 30일 - 1833년 1월 14일)은 러시아에서 유명한 정교회 수사이자 신비가 가운데 한 사람이다. 일반적으로 19세기 러시아의 가장 위대한 영적 스승으로 추앙을 받고 있다. 그는 수도명상과 자기 부정 그리고 그리스도인의 삶의 목적은 성령을 얻기 위한 것이라고 가르쳤다. 세라핌은 1759년 7월 30일(율리우스력 19일) 러시아의 쿠르스크에서 태어났으며, 이름은 프로호르 이시도로비치 모시닌(러시아어: Прохор Исидорович Мошнин)이었다. 1778년 사로프 수도원에 입회하였으며, 1793년 사제로 서품되었다. 이후 삶의 대부분에는 수도원을 떠나 은둔생활을 하였다. 세라핌은 1903년 러시아 정교회에 의해 성인으로 시성되었다. 그의 축일은 그가 안식에 든 날짜로 지정되었다. 정교회 내에서 세라핌에 대한 공경심은 탁월하며, 로마 가톨릭교회에서도 교황 요한 바오로 2세는 저서 《희망의 문턱을 넘어서》에서 세라핌을 성인이라고 언급한 바 있다. 한국 정교회의 공동 수호성인 24인 가운데 한 명이기도 하다. (ko)
- サロフのセラフィム（1759年7月19日 - 1833年1月2日、ロシア語：Серафим Саровский、英語：Seraphim of Sarov）は、正教会の聖人。1903年にロシア正教会によって列聖された。正教において著名な長老の一人。サロフの克肖者聖セラフィム（サロフのこくしょうしゃ せいセラフィム）とも。 クリスチャンの信仰生活の目的を尋ねるモトフィロフに対して、「信仰生活の本当の目的は聖神（せいしん：聖霊）の獲得にあります」と答えた言葉が特に知られている。 (ja)
- De heilige Serafim van Sarov (Russisch: Серафи́м Саро́вский) is een van de grootste mystici uit de Russische geschiedenis. Hij trachtte monastieke leringen als contemplatie en zelfopoffering aan de leek te onderwijzen en leerde dat het doel van christelijk leven de aanraking van de Heilige Geest moest zijn. Hij wordt omschreven als de grootste starets van de 19e eeuw. (nl)
- Serafin z Sarowa (Serafin Sarowski, ros. Серафим Саровский, imię świeckie: Prochor Izydorowicz Masznin, ros. Прохор Исидорович Машнин; ur. 19 lipca 1759 lub 1754 w Kursku, zm. 2 lutego 1833 w Sarowie) – święty prawosławny, mnich, asceta, „święty starzec” i mistyk związany z monasterem Zaśnięcia Matki Bożej w Sarowie. Ostatni święty Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego kanonizowany przed upadkiem caratu. Do jego kanonizacji przyczynił się car Mikołaj II Romanow, jednak nieformalny kult Serafina zaczął funkcjonować natychmiast po jego śmierci. Serafin z Sarowa, obok Sergiusza z Radoneża, Teodozjusza Pieczerskiego i Tichona Zadońskiego, wymieniany jest jako jedna z kluczowych postaci dla historii duchowości prawosławia rosyjskiego. (pl)
- Преподобний Серафим Саровський (Прохір Мошнин, 19 липня 1754, Курськ, Російська імперія — 2 січня 1833, Саров, Російська імперія) — російський подвижник і інок з числа прославлений Російською Церквою в лику святих і преподобних, один з найшанованіших в Росії. (uk)
- Serafim av Sarov, Прохор Сидорович Машнин, Prochor Sidorovitj Masjnin, född 1754 eller 19 juli 1759 i Kursk, död 1 januari 1833, helgonförklarad 19 juli 1903, var en rysk munk och mystiker som levde i det ryska klostret Sarov. (sv)
- Серафи́м Саро́вский (в миру Про́хор Иси́дорович Мошни́н, в некоторых источниках — Машни́н; 19 (30) июля 1754 (или 1758, или 1759), Курск, Курский уезд, Белгородская губерния, Российская империя — 2 (14) января 1833, Саровский монастырь, Саров, Темниковский уезд, Тамбовская губерния, Российская империя) — иеромонах Саровского монастыря, основатель и покровитель Дивеевской женской обители. Прославлен Русской православной церковью в 1903 году в лике преподобных по инициативе императора Николая II. Великий подвижник Русской церкви и один из наиболее почитаемых монахов в её истории. (ru)
- São Serafim de Sarov (em russo, Серафи́м Саро́вский, Serafim Sarovskiy) (Kursk, 1 de agosto de 1759 – Sarov, 14 de janeiro de 1833), nascido Prokhor Issidórovitch Mashnin (em russo, Прохор Исидорович Машнин, Prokhor Isidorovich Mashnin), foi um monge e taumaturgo ortodoxo, um stárets e um dos santos mais venerados da Igreja Ortodoxa Russa. Foi glorificado pela Igreja Ortodoxa em 19 de janeiro de 1903, e, apesar de não ter sido canonizado pelo Vaticano, é popularmente venerado pelas Igrejas Católicas Orientais e a ele o Papa João Paulo II referiu-se como santo, alguns considerando uma forma de oficializar a canonização como equipolente. As suas relíquias estão no Convento Diveiévski, próximo de Sarov, Níjni Novgorod. (pt)
- 萨罗夫的塞拉芬（俄語：Серафим Саровский，1794年7月30日-1833年1月14日），本名普罗霍尔·伊西多维奇·莫什宁（俄語：Про́хор Иси́дорович Мошни́н），是俄罗斯正教会最富盛名的圣人之一，他在正教会与公教会中都受敬拜。人们普遍将他看做19世纪诸长老中最伟大者。塞拉芬发展了修道主义中有关沉思、神知以及对平信徒所展现的自谦。他教导人们，基督徒生活的目标是获得圣灵。其最著名的一句隽语或许是：“当你获得平静的灵魂，你身边的千百人都会因此得救。”塞拉芬于1903年被俄罗斯正教会封圣。若望·保禄二世教宗也称他为圣人并将其纳入教会历中。1903年，在圣彼得堡都主教安东尼与下诺夫哥罗德主教拿撒里乌、坦波夫主教英诺肯提主持了其圣髑迁徙与供奉仪式，尼古拉二世一家与多达20万信众参加了圣礼。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Serafín de Sarov, ru. Серафим Саровский (Serafim Saróvskiy), en el mundo Про́хор Иси́дорович Мошни́н (Prójor Isídorovich Moshnín), un monje ortodoxo, un stárets, uno de los santos más venerados en la Iglesia ortodoxa. Nació el 19 de julio de 1759 en la ciudad de Kursk en Rusia. (es)
- Séraphin ou Seraphim de Sarov (en russe : Серафим Саровский), né Prokhore Isidorovitch Mochnine (en russe : Про́хор Исидо́рович Мошни́н), né à Koursk le 19 juillet 1754 (ou 1759) et mort au monastère de Sarov le 2 janvier 1833, est un saint orthodoxe. Il compte parmi les saints les plus populaires de cette Église, qui le fête le 2 janvier, ainsi que le 19 juillet. (fr)
- Santo Serafim dari Sarov (bahasa Rusia: Серафим Саровский) (30 Juli [K.J.: 19 Juli] 1754 (atau 1759) – 14 Januari [K.J.: 2 Januari] 1833), nama lahir Prokhor Moshnin (Прохор Мошнин), adalah salah satu orang kudus Rusia paling terkenal dalam Gereja Ortodoks Timur. Ia umumnya dianggap merupakan (tetua) abad ke-19 terbesar. Serafim menghimpun mengajaran monastik dari , dan penyangkalan diri kepada kaum awam. (in)
- 사로프의 성 세라핌(러시아어: Серафим Саровский, 1759년 7월 30일 - 1833년 1월 14일)은 러시아에서 유명한 정교회 수사이자 신비가 가운데 한 사람이다. 일반적으로 19세기 러시아의 가장 위대한 영적 스승으로 추앙을 받고 있다. 그는 수도명상과 자기 부정 그리고 그리스도인의 삶의 목적은 성령을 얻기 위한 것이라고 가르쳤다. 세라핌은 1759년 7월 30일(율리우스력 19일) 러시아의 쿠르스크에서 태어났으며, 이름은 프로호르 이시도로비치 모시닌(러시아어: Прохор Исидорович Мошнин)이었다. 1778년 사로프 수도원에 입회하였으며, 1793년 사제로 서품되었다. 이후 삶의 대부분에는 수도원을 떠나 은둔생활을 하였다. 세라핌은 1903년 러시아 정교회에 의해 성인으로 시성되었다. 그의 축일은 그가 안식에 든 날짜로 지정되었다. 정교회 내에서 세라핌에 대한 공경심은 탁월하며, 로마 가톨릭교회에서도 교황 요한 바오로 2세는 저서 《희망의 문턱을 넘어서》에서 세라핌을 성인이라고 언급한 바 있다. 한국 정교회의 공동 수호성인 24인 가운데 한 명이기도 하다. (ko)
- サロフのセラフィム（1759年7月19日 - 1833年1月2日、ロシア語：Серафим Саровский、英語：Seraphim of Sarov）は、正教会の聖人。1903年にロシア正教会によって列聖された。正教において著名な長老の一人。サロフの克肖者聖セラフィム（サロフのこくしょうしゃ せいセラフィム）とも。 クリスチャンの信仰生活の目的を尋ねるモトフィロフに対して、「信仰生活の本当の目的は聖神（せいしん：聖霊）の獲得にあります」と答えた言葉が特に知られている。 (ja)
- De heilige Serafim van Sarov (Russisch: Серафи́м Саро́вский) is een van de grootste mystici uit de Russische geschiedenis. Hij trachtte monastieke leringen als contemplatie en zelfopoffering aan de leek te onderwijzen en leerde dat het doel van christelijk leven de aanraking van de Heilige Geest moest zijn. Hij wordt omschreven als de grootste starets van de 19e eeuw. (nl)
- Преподобний Серафим Саровський (Прохір Мошнин, 19 липня 1754, Курськ, Російська імперія — 2 січня 1833, Саров, Російська імперія) — російський подвижник і інок з числа прославлений Російською Церквою в лику святих і преподобних, один з найшанованіших в Росії. (uk)
- Serafim av Sarov, Прохор Сидорович Машнин, Prochor Sidorovitj Masjnin, född 1754 eller 19 juli 1759 i Kursk, död 1 januari 1833, helgonförklarad 19 juli 1903, var en rysk munk och mystiker som levde i det ryska klostret Sarov. (sv)
- Серафи́м Саро́вский (в миру Про́хор Иси́дорович Мошни́н, в некоторых источниках — Машни́н; 19 (30) июля 1754 (или 1758, или 1759), Курск, Курский уезд, Белгородская губерния, Российская империя — 2 (14) января 1833, Саровский монастырь, Саров, Темниковский уезд, Тамбовская губерния, Российская империя) — иеромонах Саровского монастыря, основатель и покровитель Дивеевской женской обители. Прославлен Русской православной церковью в 1903 году в лике преподобных по инициативе императора Николая II. Великий подвижник Русской церкви и один из наиболее почитаемых монахов в её истории. (ru)
- 萨罗夫的塞拉芬（俄語：Серафим Саровский，1794年7月30日-1833年1月14日），本名普罗霍尔·伊西多维奇·莫什宁（俄語：Про́хор Иси́дорович Мошни́н），是俄罗斯正教会最富盛名的圣人之一，他在正教会与公教会中都受敬拜。人们普遍将他看做19世纪诸长老中最伟大者。塞拉芬发展了修道主义中有关沉思、神知以及对平信徒所展现的自谦。他教导人们，基督徒生活的目标是获得圣灵。其最著名的一句隽语或许是：“当你获得平静的灵魂，你身边的千百人都会因此得救。”塞拉芬于1903年被俄罗斯正教会封圣。若望·保禄二世教宗也称他为圣人并将其纳入教会历中。1903年，在圣彼得堡都主教安东尼与下诺夫哥罗德主教拿撒里乌、坦波夫主教英诺肯提主持了其圣髑迁徙与供奉仪式，尼古拉二世一家与多达20万信众参加了圣礼。 (zh)
- Serafí de Sarov, en rus Серафим Саровский (Serafim Saróvskiy), al món Прохор Исидорович Машнин (Prókhor Isidórovitx Maixnín), fou un monjo ortodox, un starets, un dels sants més venerats a l'Església ortodoxa. Nasqué el 19 de juliol de 1759 a la ciutat de Kursk a Rússia. Sent nen va resultar indemne després de caure d'un campanar, però als 10 anys es va guarir d'un mal greu per una aparició de la Verge, i després d'això va adquirir l'habilitat de veure als àngels. En 1777 ja és un novici en el monestir de Sarov. En 1786 va prendre els hàbits i va rebre el nom de Serafí. (ca)
- Svatý Serafim Sarovský (rusky Серафим Исидорович Саровский, 1. srpna/19. července 1754 nebo 1759) – (14. ledna/2. ledna 1833), občanským jménem Prochor Mošnin (Прохор Мошнин), patří k nejvíce uctívaným ruským mnichům a mystikům pravoslavné církve. Je považován za jednoho z největších starců (duchovních otců) 19. století. Většinu toho, co o něm dnes víme, o něm napsalo jedno z jeho „duchovních dětí“, .Jedním z nejslavnějších výroku svatého Serafima, poměrně dobře známým mezi pravoslavnými věřícími, je: „Získej vnitřní pokoj a tisíce okolo tebe naleznou spásu.“ (cs)
- Der Heilige Seraphim von Sarow (russisch Серафи́м Саро́вский, wiss. Transliteration Serafim Sarovskij; * 19.jul. / 30. Juli 1759greg. in Kursk; † 2.jul. / 14. Januar 1833greg. in Sarow), bürgerlich Prochor Moschnin (russisch: Прохор Мошнин), war einer der bekanntesten russischen Mönche und Mystiker der Orthodoxen Kirche. Man bezeichnet ihn als den größten Starez (staritsa) des 19. Jahrhunderts. Seraphim versuchte, die klösterlichen Lehren der Kontemplation und der Selbstverneinung den Laien zu vermitteln, und lehrte, dass das Ziel eines christlichen Lebens die Erlangung des Heiligen Geistes sei. (de)
- La sankta Serafimo de Sarov (ruse Серафи́м Саро́вский [Serafím Saróvskij], naskiĝis la 19-an de julio 1759 laŭ julia kalendaro, la 30-an de julio laŭ gregoria kalendaro en Kursk, mortis la 2-an de januaro 1833 laŭ julia respektive 14-an de januaro laŭ gregoria kalendaro en Sarov, naskonomo Proĥor Moŝnin (прохор мошнин), estas unu el la plej famaj rusaj monaĥoj kaj mistikuloj en la Ortodoksismo. Li estas ĝenerale konsiderata la plej elstara el la ortodoksaj saĝaj aĝuloj (ruse старец [starec]) de la 19-a jarcento, kaj, verŝajne, la unua. Li provis komprenigi la monaĥajn regulojn de kontemplado kaj altruismo al nemonaĥoj, kaj instruis ke la celo de la kristana vivo estu "akiri la Sanktan Spiriton". (eo)
- Seraphim of Sarov (Russian: Серафим Саровский; 30 July [O.S. 19 July] 1754 (or 1759) – 14 January [O.S. 2 January] 1833), born Prókhor Isídorovich Moshnín (Mashnín) [Про́хор Иси́дорович Мошни́н (Машни́н)], is one of the most renowned Russian saints and is venerated in the Eastern Orthodox Church. He is generally considered the greatest of the 18th-century startsy (elders). Seraphim extended the monastic teachings of contemplation, theoria and self-denial to the layperson. He taught that the purpose of the Christian life was to receive the Holy Spirit. Perhaps his most popular quotation amongst his devotees is "acquire a peaceful spirit, and thousands around you will be saved." (en)
- Serafino di Sarov, in russo Серафи́м Саро́вский, al secolo Próchor Isídorovič Mošnín (Про́хор Иси́дорович Мошни́н) (Kursk, 19 luglio 1759 – Sarov, 2 gennaio 1833), è stato un monaco cristiano e mistico russo, considerato dalle Chiese ortodosse uno dei più importanti. Starec vissuto nel XIX secolo, è ricordato per aver esteso gli insegnamenti monastici di contemplazione e di disprezzo del proprio corpo ai laici, indicando lo scopo della vita cristiana nell'acquisizione in sé dello Spirito Santo. (it)
- Serafin z Sarowa (Serafin Sarowski, ros. Серафим Саровский, imię świeckie: Prochor Izydorowicz Masznin, ros. Прохор Исидорович Машнин; ur. 19 lipca 1759 lub 1754 w Kursku, zm. 2 lutego 1833 w Sarowie) – święty prawosławny, mnich, asceta, „święty starzec” i mistyk związany z monasterem Zaśnięcia Matki Bożej w Sarowie. Ostatni święty Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego kanonizowany przed upadkiem caratu. Do jego kanonizacji przyczynił się car Mikołaj II Romanow, jednak nieformalny kult Serafina zaczął funkcjonować natychmiast po jego śmierci. (pl)
- São Serafim de Sarov (em russo, Серафи́м Саро́вский, Serafim Sarovskiy) (Kursk, 1 de agosto de 1759 – Sarov, 14 de janeiro de 1833), nascido Prokhor Issidórovitch Mashnin (em russo, Прохор Исидорович Машнин, Prokhor Isidorovich Mashnin), foi um monge e taumaturgo ortodoxo, um stárets e um dos santos mais venerados da Igreja Ortodoxa Russa. (pt)
|
