| dbo:abstract
|
- Les stations du carême correspondent à une tradition catholique. La pratique de visiter chaque jour du carême l'église qui dans le passé était celle de la messe stationnale a connu un regain de vigueur à partir du milieu du XXe siècle sous l'impulsion de l'Académie pontificale pour le culte des martyrs. Elles forment la partie la plus connue des messes stationnales traditionnelles, dont les dates sont indiquées dans le Missel romain du rite tridentin. (fr)
- Station days were days of fasting in the early Christian Church, associated with a procession to certain prescribed churches in Rome, where the Mass and Vespers would be celebrated to mark important days of the liturgical year. Although other cities also had similar practices, and the fasting is no longer prescribed, the Roman churches associated with the various station days are still the object of pilgrimage and ritual, especially in the season of Lent. (en)
- La messa stazionale è la messa celebrata con particolare solennità dal papa o da un altro vescovo diocesano con la partecipazione del suo clero e dei suoi fedeli. In origine era la messa celebrata tradizionalmente dal papa con un numeroso seguito di vescovi, presbiteri, diaconi, suddiaconi, accoliti, cantori e con la partecipazione del popolo. In essa il vescovo diocesano celebra l'eucaristia (soprattutto nella chiesa cattedrale) circondato dal suo presbiterio e dai ministri, con la partecipazione piena e attiva dei laici. A Roma la messa stazionale celebrata dal papa serviva da modello a tutte le altre, che la riproducevano con la massima esattezza possibile, anche se erano celebrate con minore solennità e le funzioni svolte dai ministri della messa stazionale venivano concentrate in un numero minore di persone, fino al livello della messa bassa tridentina celebrata da un solo sacerdote servito da un solo ministro. Le altre messe celebrate a Roma non avevano la pompa della stazionale, di quella grande assemblea liturgica alla quale si convocava tutto il clero e tutti i fedeli, addirittura presumendone la presenza. Ciò che distingueva la messa stazionale non era il rango episcopale, superiore a quello di un presbitero, perché abbastanza frequentemente, quando il papa si trovava impedito, la messa stazionale veniva celebrata da un presbitero con cerimoniale quasi identico per imponenza e complessità. In comparazione con la stazionale, veramente pubblica, le altre messe erano private, perché ad essa partecipava la Chiesa romana nella sua interezza. (it)
- Kościoły stacyjne w Rzymie − kościoły, w których zgodnie z tradycją Kościoła rzymskiego, zrodzoną w IV-V w., kultywowany jest zwyczaj stacji wielkopostnych, celebrowanych każdego dnia w innej świątyni Wiecznego Miasta. W dawnej organizacji kościelnej najważniejsze parafie rzymskie, wzniesione zazwyczaj w miejscach związanych ze świadectwem wiary pierwszych chrześcijan-męczenników Chrystusa, nazywano „titulus”. W tych właśnie najstarszych rzymskich kościołach „tytularnych” zaczęto regularnie w okresie Wielkiego Postu gromadzić się na modlitwę i sakramenty, zwykle pod przewodnictwem papieża lub jednego z tytularnych proboszczów Wiecznego Miasta (kardynałów). Tradycyjnie gromadzono się w jednym kościele i procesyjnie, śpiewając litanię do wszystkich świętych, przechodzono do wyznaczonego na dany dzień kościoła stacyjnego. Praktyka upadła w okresie niewoli awiniońskiej papieży. Do zwyczaju zaczęto powracać w XVI w., a ostatecznie powrócono do niego w XX w. W 1959 Jan XXIII powrócił do tradycji odprawiania przez papieża liturgii Środy Popielcowej. W 1993 roku diecezja rzymska wprowadziła nowy rytuał celebracji stacji wielkopostnych oraz okresu wielkanocnego. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Les stations du carême correspondent à une tradition catholique. La pratique de visiter chaque jour du carême l'église qui dans le passé était celle de la messe stationnale a connu un regain de vigueur à partir du milieu du XXe siècle sous l'impulsion de l'Académie pontificale pour le culte des martyrs. Elles forment la partie la plus connue des messes stationnales traditionnelles, dont les dates sont indiquées dans le Missel romain du rite tridentin. (fr)
- Station days were days of fasting in the early Christian Church, associated with a procession to certain prescribed churches in Rome, where the Mass and Vespers would be celebrated to mark important days of the liturgical year. Although other cities also had similar practices, and the fasting is no longer prescribed, the Roman churches associated with the various station days are still the object of pilgrimage and ritual, especially in the season of Lent. (en)
- La messa stazionale è la messa celebrata con particolare solennità dal papa o da un altro vescovo diocesano con la partecipazione del suo clero e dei suoi fedeli. In origine era la messa celebrata tradizionalmente dal papa con un numeroso seguito di vescovi, presbiteri, diaconi, suddiaconi, accoliti, cantori e con la partecipazione del popolo. In essa il vescovo diocesano celebra l'eucaristia (soprattutto nella chiesa cattedrale) circondato dal suo presbiterio e dai ministri, con la partecipazione piena e attiva dei laici. (it)
- Kościoły stacyjne w Rzymie − kościoły, w których zgodnie z tradycją Kościoła rzymskiego, zrodzoną w IV-V w., kultywowany jest zwyczaj stacji wielkopostnych, celebrowanych każdego dnia w innej świątyni Wiecznego Miasta. W dawnej organizacji kościelnej najważniejsze parafie rzymskie, wzniesione zazwyczaj w miejscach związanych ze świadectwem wiary pierwszych chrześcijan-męczenników Chrystusa, nazywano „titulus”. W tych właśnie najstarszych rzymskich kościołach „tytularnych” zaczęto regularnie w okresie Wielkiego Postu gromadzić się na modlitwę i sakramenty, zwykle pod przewodnictwem papieża lub jednego z tytularnych proboszczów Wiecznego Miasta (kardynałów). Tradycyjnie gromadzono się w jednym kościele i procesyjnie, śpiewając litanię do wszystkich świętych, przechodzono do wyznaczonego na d (pl)
|
