| dbo:abstract
|
- الأُنسيال (بالإنجليزية: Uncial) أو الخط البوصي خط كبير الأحرف استعمله النساخون اللاتينيون واليونانيون من القرن الثالث إلى الثامن للميلاد، واستعمل من القرن الثامن إلى الثالث عشر كخط عرض للعنواين. تستعمل كلمة أنسيال أيضا للإشارة إلى مخطوطات أحرف كبيرة خاصة لتفريقها من مخطوطات الأحرف الصغيرة . (ar)
- L'escriptura uncial té forma de majúscules gregues i llatines, és arrodonida i es va emprar en els còdexs des del segle iv fins al viii. (ca)
- Unciála je majuskulní latinské písmo, jehož počátek lze datovat do 3. století našeho letopočtu. Unciála vznikla postupným zaokrouhlováním některých liter písma předchozího období, které nazýváme . Nově se tvořily vokály A, E, U a konsonanty D, G, H, M. Moderním prvkem byly rovněž kontrakční zkratky, které se objevily na konci antického období a svůj původ měly v Řecku. Šíření unciály velmi pomohl rozkvět křesťanství a literatury ve 3. století. Přepisovaly se starší papyrové texty (Plinius starší, Titus Livius) do kvalitnějších pergamenových kodexů. Vznikly první latinské překlady Bible (Itala, Afra), které pronikly téměř do celého antického světa a s sebou přinesly právě tento nový typ písma. Rozvoji křesťanství dopomohl známý Edikt milánský vydaný Konstantinem I. Velikým a jeho spoluvládcem Luciniem v roce 313, který uznal křesťanskou víru v Západní a Východní části Římské říše. Unciálu hojně užívali písaři ještě v 7. století, tedy na počátku období tzv. národních písem. V následujících staletích již toto písmo ustoupilo do pozadí a užívalo se jen v nadpisech až do konce středověku. Poté se používají karolinské minuskuly. Pojem unciála se poprvé objevil v polovině 18. století v díle „Nouveau traité de diplomatique“ od Toustaina a Tassina. (cs)
- Η στρογγυλόσχημη γραφή είναι σύμφωνα με την ελληνική παλαιογραφία γραφικός χαρακτήρας των χειρογράφων. (el)
- Uncialo estas antikva skribmaniero majuskla. Ĝi estis uzata ekde la 3-a ĝis la 8-a jarcentoj en la manuskriptoj de la kopiistoj latinaj kaj bizanciaj, kaj poste ekde la 8-a ĝis la 12-a jarcentoj precipe en la inicialoj kaj titoloj. (eo)
- Die Unziale oder Unzialschrift (lat. littera uncialis) ist eine Majuskelschrift, die wahrscheinlich aus der älteren römischen Kursive entstanden ist. Die Unziale wurde mit dem Calamus auf Papyrus, Prachtexemplare mit dem Federkiel auf Pergament geschrieben. (de)
- La caligrafía uncial (del latín unciālis ‘de una pulgada’) es un tipo de escritura en el que todo el texto se escribía en letras mayúsculas, tomando «mayúscula» en su sentido paleográfico, es decir, un tipo de letra que queda determinado por dos líneas paralelas horizontales (la minúscula requiere cuatro). Fue de uso común entre los siglos III d. C. y VII d. C., principalmente por los escribas latinos y griegos. Desde el siglo VIII d. C. y hasta el siglo XIII d. C. este tipo de escritura se utilizó a menudo en títulos y letras capitales. (es)
- L’onciale est une graphie particulière des alphabets latin, grec et copte utilisée du IIIe au VIIIe siècle. Au IXe siècle se développe également l'onciale cyrillique pour le slavon de la Rous' de Kiev, sur le modèle de l'onciale grecque. Pour l’alphabet latin, elle a été créée à partir de la majuscule et de l’ancienne cursive romaine. C’est l’écriture par excellence des codex, adaptée à la plume. Au début du IXe siècle, la minuscule caroline tend à la remplacer et elle n’est plus utilisée que pour tracer les débuts de livres, de chapitres ou de sections, à la manière des majuscules actuelles. L’imprimerie l’a définitivement fait disparaître des usages courants. (fr)
- Uncial adalah jenis tulisan tangan yang seluruhnya menggunakan hanya "huruf besar" (bahasa Inggris: upper case, large letters, capital letters, capitals, caps, majuscule, upper-case, atau uppercase) yang umum digunakan dari abad ke-4 sampai ke-8 M oleh para jurutulis untuk membuat naskah bahasa Latin dan bahasa Yunani Bizantin. Huruf-huruf uncial dipakai untuk menulis dalam bahasa Yunani, Latin, dan Gothik. (in)
- Uncial is a majuscule script (written entirely in capital letters) commonly used from the 4th to 8th centuries AD by Latin and Greek scribes. Uncial letters were used to write Greek and Latin, as well as Gothic and Coptic. (en)
- L'onciale è un'antica scrittura maiuscola. Fu usata dal III all'VIII secolo nei manoscritti dagli amanuensi latini e bizantini, e successivamente dall'VIII al XIII secolo soprattutto nelle intestazioni e nei titoli. (it)
- 언셜체(uncial script)는 서기 4세기부터 8세기에 걸쳐 라틴어와 그리스어의 필사본에서 사용되었던 대문자만의 글꼴이다. 언셜체는 그리스어, 라틴어, 고트어 표기에 사용되었다. (ko)
- Unciaal is een Romeins schrift uit de antieke tijd. Het is een majuscuul schrift en bestaat dus uitsluitend uit hoofdletters. In tegenstelling tot de capitalis quadrata of de capitalis rustica zijn de schachten gebogen en de hoeken afgerond. Dit type schrift is waarschijnlijk ontstaan uit het minuskelcursief. (nl)
- Uncjała (łac. scriptura uncialis) – typ pisma kodeksowego występujący w okresie od końca III do X wieku. Wywodzi się ona z kapitały i charakteryzuje się zanikaniem kantów i tendencją do zaokrąglania liter. Do powstania tego rodzaju pisma przyczyniło się zastosowanie pergaminu w miejsce dotychczasowych zwojów papirusu. Pochodzenia nazwy uncjały nie jest udokumentowane. Jedna z teorii mówi, że słowo to pochodzi z języka łacińskiego „uncia” oznaczającego 1/12 libry. Uncjała jest pismem majuskułowym – dającym się wpisać między dwie linie – jednak sporo liter zmienia dość znacznie kształt: a, d, e, h, m, q, t oraz u, które w pismach średniowiecznych wyprze niemal zupełnie literę v. Najstarsze znane rękopisy pisane uncjałą pochodzą z IV wieku. (pl)
- アンシャル体（アンシャルたい、英語: uncial script）は、西暦4世紀から8世紀にかけてラテン語とギリシャ語の写本に使われた大文字の書体である。アンシャル体の文字は、ギリシャ語、ラテン語、ゴート語を記すのに使われた。アンシャル書体（アンシャルしょたい）、アンシャル字体（アンシャルじたい）ともいう。アンシャルはアンシアルとも表記される。 (ja)
- Унциа́л (от лат. uncialis — равный по длине одной унции) — вид письма преимущественно маюскульного типа, распространённый в латинских и греческих рукописях IV—IX вв. (ru)
- Uncial é uma grafia particular dos alfabetos latino e grego, utilizada a partir do século III ao século VIII nos manuscritos, pelos amanuenses latinos e bizantinos. Posteriormente, do século VIII ao século XIII, foi usada sobretudo nos títulos, capítulos ou seções de livros, sendo gradativamente substituída pela minúscula carolina. Constituía-se de letras grandes, arredondadas que, mesmo conservando a forma das maiúsculas, já prenunciavam as minúsculas carolinas. É por excelência a grafia dos codex adaptada à pena. Com o advento da imprensa, desapareceu definitivamente do uso corrente. Os manuscritos unciais (escritos em koiné maiúsculo) destacam-se em relação aos manuscritos na escrita cursiva (escritos em minúsculas) devido principalmente ao fato de serem mais antigos e portanto mais próximos dos originais “autógrafos”. Suas letras eram bem juntas umas das outras a fim de economizar espaço no pergaminho. Há pelo menos 170 porções de unciais no Novo Testamento, sendo 44 delas escritas em folhas de pergaminho e não em rolos de papiro. Os principais manuscritos gregos unciais são:
* Codex Athous Lavrensis (século VIII)
* Codex Coridethianus(século IX)
* Codex Sangallensis (século IX)
* Codex Porphyrianus (século IX)
* Codex Regius (c. século XI-XIII)
* Codex Petropolitanus Purpureus
* Codex Boreelianus (século IX)
* Codex Claromontanus
* Codex Sinaiticus (ALEF)
* Codex Alexandrinus (A)
* Codex Vaticanus (B)
* Codex Efraemi Rescriptus (C)
* Codex Bezae (D)
* Codex Washingtoniensis (W) (pt)
- Uncialskrift (av latin: uncia, "tolftedel") är en med majuskelkaraktär som uppkom omkring 150 e.Kr. och var i allmänt bruk i romerska manuskript på latin och bysantinska på grekiska under senantiken och tidig medeltid, d.v.s. från 200-talet till 700-talet, i senare varianter över hela Europa samt för rubriker, överskrifter och titlar fram till 1200-talet. Uncialskriften utvecklades ur och sedermera ersatte romersk kursiv- och . Sedan pergament ersatt papyrus som skrivunderlag visade sig uncialskriften med sina rundare former och sitt universalalfabet vara en snabbare handskrift. Innan minuskelskriften utvecklades var det den dominerande bokskriften vid alla skrivcentra över hela Europa och kom att utvecklas i många olika regionala varianter. Långt in på 1900-talet har den dock fortsatt att användas för titlar, inskriptioner och i andra "officiella" sammanhang, i synnerhet på Irland och i Skottland. (sv)
- 安色尔字体（英語：uncial）是一种全大写字母的字体，在公元3到8世纪中被拉丁和希腊的抄写员使用。安色尔字体用來書寫希腊語、拉丁語和哥特語。 (zh)
- Унціа́л (унціальне письмо) — середньовічний рукописний шрифт, що склався до початку 4 століття н. е. Застосування унціалу заохочувалося Християнською церквою для вжитку в рукописах Біблії. Тому рання християнська література відрізняється від класичних текстів того ж періоду. Унціал вирізнявся округлими формами, оскільки писався звичайно очеретяним або пташиним пером. Ранній унціал (3—6 ст.) позбавлений зарубок. Унціальне письмо, що розвинулось повністю в 4 столітті, стало незабаром панівним книжковим письмом, і майже вся література того часу, що дійшла до нас, виконана унціалом. Оскільки унціалом писати було багато легше і швидше, ніж квадратним капіталом, і він був чіткіший, ніж рустика, то його вважають першим письмом, спеціально призначеним для написання широконечним пером. В унціалі горизонтальні штрихи мають мале значення, і тому в написанні немає різких відсічень вгорі й внизу. Унціал залишався в ужитку до 8 століття, але унціальні форми, змішані з формами капітального письма, трапляються й у пізніші часи в заголовках і ініціалах. Слід розрізняти унціал старий і новий. Простою ознакою старого, або старшого, унціалу є діагональний, приблизно 45 градусний напрям пера і відсутність зарубок. Найдавнішим прикладом старого унціалу в грецькому письмі є знахідки папірусу Тимофійя Мілетського, візантійські Синайський кодекс та трактат давногрецького лікаря Діоскорида У новому, або молодшому, унціалі спостерігаються загалом легкі зарубки і горизонтальний напрям пера. Але трапляється й писаний похило унціал. Якщо в капітальному написанні слова одне від одного ще не відокремлені, то в унціальному написанні 7 ст. це вже звична річ. З часом в унціал стали дедалі більше просякатися елементи курсиву, що безперервно розвивався. Так у 5 ст. був порушений принцип розміщення букв рядка в межах двох ліній, що об'єднувало унціал з капітальним написанням, і унціал наблизився до рядкового курсиву. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- الأُنسيال (بالإنجليزية: Uncial) أو الخط البوصي خط كبير الأحرف استعمله النساخون اللاتينيون واليونانيون من القرن الثالث إلى الثامن للميلاد، واستعمل من القرن الثامن إلى الثالث عشر كخط عرض للعنواين. تستعمل كلمة أنسيال أيضا للإشارة إلى مخطوطات أحرف كبيرة خاصة لتفريقها من مخطوطات الأحرف الصغيرة . (ar)
- L'escriptura uncial té forma de majúscules gregues i llatines, és arrodonida i es va emprar en els còdexs des del segle iv fins al viii. (ca)
- Η στρογγυλόσχημη γραφή είναι σύμφωνα με την ελληνική παλαιογραφία γραφικός χαρακτήρας των χειρογράφων. (el)
- Uncialo estas antikva skribmaniero majuskla. Ĝi estis uzata ekde la 3-a ĝis la 8-a jarcentoj en la manuskriptoj de la kopiistoj latinaj kaj bizanciaj, kaj poste ekde la 8-a ĝis la 12-a jarcentoj precipe en la inicialoj kaj titoloj. (eo)
- Die Unziale oder Unzialschrift (lat. littera uncialis) ist eine Majuskelschrift, die wahrscheinlich aus der älteren römischen Kursive entstanden ist. Die Unziale wurde mit dem Calamus auf Papyrus, Prachtexemplare mit dem Federkiel auf Pergament geschrieben. (de)
- La caligrafía uncial (del latín unciālis ‘de una pulgada’) es un tipo de escritura en el que todo el texto se escribía en letras mayúsculas, tomando «mayúscula» en su sentido paleográfico, es decir, un tipo de letra que queda determinado por dos líneas paralelas horizontales (la minúscula requiere cuatro). Fue de uso común entre los siglos III d. C. y VII d. C., principalmente por los escribas latinos y griegos. Desde el siglo VIII d. C. y hasta el siglo XIII d. C. este tipo de escritura se utilizó a menudo en títulos y letras capitales. (es)
- Uncial adalah jenis tulisan tangan yang seluruhnya menggunakan hanya "huruf besar" (bahasa Inggris: upper case, large letters, capital letters, capitals, caps, majuscule, upper-case, atau uppercase) yang umum digunakan dari abad ke-4 sampai ke-8 M oleh para jurutulis untuk membuat naskah bahasa Latin dan bahasa Yunani Bizantin. Huruf-huruf uncial dipakai untuk menulis dalam bahasa Yunani, Latin, dan Gothik. (in)
- Uncial is a majuscule script (written entirely in capital letters) commonly used from the 4th to 8th centuries AD by Latin and Greek scribes. Uncial letters were used to write Greek and Latin, as well as Gothic and Coptic. (en)
- L'onciale è un'antica scrittura maiuscola. Fu usata dal III all'VIII secolo nei manoscritti dagli amanuensi latini e bizantini, e successivamente dall'VIII al XIII secolo soprattutto nelle intestazioni e nei titoli. (it)
- 언셜체(uncial script)는 서기 4세기부터 8세기에 걸쳐 라틴어와 그리스어의 필사본에서 사용되었던 대문자만의 글꼴이다. 언셜체는 그리스어, 라틴어, 고트어 표기에 사용되었다. (ko)
- Unciaal is een Romeins schrift uit de antieke tijd. Het is een majuscuul schrift en bestaat dus uitsluitend uit hoofdletters. In tegenstelling tot de capitalis quadrata of de capitalis rustica zijn de schachten gebogen en de hoeken afgerond. Dit type schrift is waarschijnlijk ontstaan uit het minuskelcursief. (nl)
- アンシャル体（アンシャルたい、英語: uncial script）は、西暦4世紀から8世紀にかけてラテン語とギリシャ語の写本に使われた大文字の書体である。アンシャル体の文字は、ギリシャ語、ラテン語、ゴート語を記すのに使われた。アンシャル書体（アンシャルしょたい）、アンシャル字体（アンシャルじたい）ともいう。アンシャルはアンシアルとも表記される。 (ja)
- Унциа́л (от лат. uncialis — равный по длине одной унции) — вид письма преимущественно маюскульного типа, распространённый в латинских и греческих рукописях IV—IX вв. (ru)
- 安色尔字体（英語：uncial）是一种全大写字母的字体，在公元3到8世纪中被拉丁和希腊的抄写员使用。安色尔字体用來書寫希腊語、拉丁語和哥特語。 (zh)
- Unciála je majuskulní latinské písmo, jehož počátek lze datovat do 3. století našeho letopočtu. Unciála vznikla postupným zaokrouhlováním některých liter písma předchozího období, které nazýváme . Nově se tvořily vokály A, E, U a konsonanty D, G, H, M. Moderním prvkem byly rovněž kontrakční zkratky, které se objevily na konci antického období a svůj původ měly v Řecku. Unciálu hojně užívali písaři ještě v 7. století, tedy na počátku období tzv. národních písem. V následujících staletích již toto písmo ustoupilo do pozadí a užívalo se jen v nadpisech až do konce středověku. (cs)
- L’onciale est une graphie particulière des alphabets latin, grec et copte utilisée du IIIe au VIIIe siècle. Au IXe siècle se développe également l'onciale cyrillique pour le slavon de la Rous' de Kiev, sur le modèle de l'onciale grecque. Pour l’alphabet latin, elle a été créée à partir de la majuscule et de l’ancienne cursive romaine. C’est l’écriture par excellence des codex, adaptée à la plume. (fr)
- Uncial é uma grafia particular dos alfabetos latino e grego, utilizada a partir do século III ao século VIII nos manuscritos, pelos amanuenses latinos e bizantinos. Posteriormente, do século VIII ao século XIII, foi usada sobretudo nos títulos, capítulos ou seções de livros, sendo gradativamente substituída pela minúscula carolina. Constituía-se de letras grandes, arredondadas que, mesmo conservando a forma das maiúsculas, já prenunciavam as minúsculas carolinas. É por excelência a grafia dos codex adaptada à pena. Com o advento da imprensa, desapareceu definitivamente do uso corrente. (pt)
- Uncjała (łac. scriptura uncialis) – typ pisma kodeksowego występujący w okresie od końca III do X wieku. Wywodzi się ona z kapitały i charakteryzuje się zanikaniem kantów i tendencją do zaokrąglania liter. Do powstania tego rodzaju pisma przyczyniło się zastosowanie pergaminu w miejsce dotychczasowych zwojów papirusu. Pochodzenia nazwy uncjały nie jest udokumentowane. Jedna z teorii mówi, że słowo to pochodzi z języka łacińskiego „uncia” oznaczającego 1/12 libry. Najstarsze znane rękopisy pisane uncjałą pochodzą z IV wieku. (pl)
- Uncialskrift (av latin: uncia, "tolftedel") är en med majuskelkaraktär som uppkom omkring 150 e.Kr. och var i allmänt bruk i romerska manuskript på latin och bysantinska på grekiska under senantiken och tidig medeltid, d.v.s. från 200-talet till 700-talet, i senare varianter över hela Europa samt för rubriker, överskrifter och titlar fram till 1200-talet. Långt in på 1900-talet har den dock fortsatt att användas för titlar, inskriptioner och i andra "officiella" sammanhang, i synnerhet på Irland och i Skottland. (sv)
- Унціа́л (унціальне письмо) — середньовічний рукописний шрифт, що склався до початку 4 століття н. е. Застосування унціалу заохочувалося Християнською церквою для вжитку в рукописах Біблії. Тому рання християнська література відрізняється від класичних текстів того ж періоду. Унціал вирізнявся округлими формами, оскільки писався звичайно очеретяним або пташиним пером. Ранній унціал (3—6 ст.) позбавлений зарубок. Слід розрізняти унціал старий і новий. (uk)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
