Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αδελαΐδα του Λέβενσταϊν-Βέρτχαϊμ-Ρόζενμπεργκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Αδελαΐδα του Λέβενσταϊν-Βέρτχαϊμ-Ρόζενμπεργκ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Adelheid von Löwenstein-Wertheim-Rosenberg (Γερμανικά)
Γέννηση3  Απριλίου 1831[1][2]
Κλάινχουμπαχ
Θάνατος16  Δεκεμβρίου 1909[1][2]
Ryde
Τόπος ταφήςΜοναστήρι του Σάο Βισέντε ντε Φόρα και Βασιλικό Πάνθεον του Οίκου των Μπραγκάνσα
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Βαυαρίας
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Θρησκευτικό τάγμαΤάγμα του Αγίου Βενέδικτου
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμοναχή
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜιχαήλ Α' της Πορτογαλίας (από 1851)[3]
ΤέκναΜαρία του Νέβες της Πορτογαλίας
Μιχαήλ Β' της Μπραγκάνσα
Μαρία Τερέζα της Πορτογαλίας
Μαρία Ιωσηφίνα της Πορτογαλίας
Αδελγόνδη της Μπραγκάνσα
Ινφάντα Μαρία Άννα της Πορτογαλίας
Αντωνία της Μπραγκάνσα
ΓονείςΚωνσταντίνος του Λέβενσταϊν-Βέρτχαϊμ-Ρόζενμπεργκ και Αγνή του Χοενλόε-Λάνγκενμπουργκ
ΑδέλφιαΚάρολος Ερρίκος του Λέβενσταϊν-Βέρτχαϊμ-Ρόζενμπεργκ
ΟικογένειαLöwenstein-Wertheim
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Αδελαΐδα (γερμ. Adelaid von Löwenstein-Wertheim-Rosenberg, 3 Απριλίου 1831 - 16 Δεκεμβρίου 1909) από τον Οίκο του Λέβενσταϊν-Βέρτχαϊμ-Ρόζενμπεργκ ήταν κόρη του Διαδόχου στο πριγκιπάτο του Λέβενσταϊν-Βέρτχαϊμ-Ρόζενμπεργκ και με τον γάμο της έγινε σύζυγος του πρώην Βασιλιά της Πορτογαλίας.

Η Σοφία Αμαλία Αδελαΐδα Λουίζα Ιωάννα Λεοπολδίνα ήταν η μόνη κόρη του Κωνσταντίνου του Λέβενσταϊν-Βέρτχαϊμ-Ρόζενμπεργκ και της Αγνής, κόρης του Καρόλου Λουδοβίκου του Χόενλοε-Λάνγκενμπουργκ.

Γεννήθηκε στο Κλάινχοϊμπαχ, κοντά στο Μίλτενμπεργκ της Βαυαρίας την Κυριακή του Πάσχα. Στα 4,5 έτη της απεβίωσε η μητέρα της και στα 7 ο πατέρας της. Αυτή και ο αδελφός της Κάρολος ανατράφηκαν από τους γονείς του πατέρα τους, τον Κάρολο Θωμά και τη Σοφία του Βίντις-Γκράετς. Ο Οίκος της, που ήταν μοργανατικός κλάδος του Οίκου των Βίττελσμπαχ, είχε ανέλθει σε πριγκιπικό Οίκο.

Παντρεύτηκε τον Μιχαήλ Α΄ της Πορτογαλίας σε ηλικία 20 ετών, ενώ ο Βασιλιάς ήταν 49. Αυτός είχε πρώτα υπηρετήσει ως αντιβασιλέας της Πορτογαλίας κατά την ανηλικιότητα της ανιψιάς του Μαρίας Β΄, την οποία μνηστεύθηκε. Όμως το 1828 κατέλαβε τον θρόνο για τον εαυτό του. Ήταν ένθερμα συντηρητικός και θαυμαστής του Κλέμενς φον Μέττερνιχ. Ανέτρεψε το Συνταγματικό Καταστατικό που είχε γράψει ο αδελφός του Πέτρος Α΄ (πατέρας της Μαρίας Β΄) και προσπάθησε να κυβερνήσει ως απόλυτος μονάρχης. Το αποτέλεσμα ήταν οι αποκαλούμενοι Φιλελεύθεροι Πόλεμοι (1828-34), που στην πραγματικότητα ήταν ένας παρατεταμένος εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των προοδευτικών συνταγματικών και των απολυταρχικών μοναρχιστών.

Ο πόλεμος έληξε με την εκθρόνιση του Μιχαήλ, που αποκήρυξε όλες τις διεκδικήσεις του στον θρόνο με αντάλλαγμα μία ετήσια σύνταξη· επειδή αποποιήθηκε τους όρους της παραίτησής του, δεν την έλαβε ποτέ. Αναγκάστηκε σε ισόβια εξορία. Ήταν το πρεσβύτερο μέλος του Οίκου του· δεν αποκαταστάθηκε ποτέ στον θρόνο του και είναι αμφισβητήσιμο αν τα δυναστικά δικαιώματα των απογόνων του μπορούν να αποκατασταθούν. Το 1837 υποστήριξε τον Κάρολο των Βουρβόνων, πρώτο Καρλιστή διεκδικητή για τον θρόνο της Ισπανίας· αυτό είχε ως αποτέλεσμα την κατάργηση των δικών του δικαιωμάτων στον θρόνο αυτόν.

Παντρεύτηκε τον Μιχαήλ Α΄ της Πορτογαλίας και είχε τέκνα:

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10252.htm#i102517. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. p10252.htm#i102517. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  • "The Book of Kings: A Royal Genealogy" by C. Arnold McNaughton.
  • "Burke's Royal Families of the World", edited by Hugh Montgomery-Massingberd.