Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ακτίνα (θεωρία γράφων)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην θεωρία γράφων, η ακτίνα ενός γράφου είναι η ελάχιστη εκκεντρότητα από όλες τις κορυφές , δηλαδή[1]:9[2]:35[3][4]:21

.

Ισοδύναμα, ορίζεται ως

,

όπου είναι η απόσταση των κορυφών και στον γράφο , δηλαδή το μήκος του συντομότερου μονοπατιού μεταξύ τους (ή αν δεν υπάρχει).

Κάθε κορυφή για την οποία λέγεται κεντρική και το σύνολο αυτών των κορυφών λέγεται κέντρο του .

  • Η ακτίνα του παρακάτω γράφου είναι , καθώς οι εκκεντρότητες είναι , , , , , , , .
Αριστερά ο αρχικός γράφος και δεξιά οι αποστάσεις σε κόκκινο από την κορυφή , που δίνει την ελάχιστη εκκεντρότητα.
  • Ο κύκλος έχει ακτίνα .
Αριστερά ο αρχικός γράφος και δεξιά οι αποστάσεις σε κόκκινο για μία από τις κορυφές του κύκλου .
  • Ο πλήρης γράφος έχει ακτίνα , καθώς όποια κορυφή και να διαλέξουμε οι αποστάσεις τις προς όλες τις κορυφές είναι .
Αριστερά ο αρχικός γράφος και δεξιά οι αποστάσεις σε κόκκινο για μία από τις κορυφές του πλήρους γράφου .
  1. Diestel, Reinhard. Graph theory (3η έκδοση). Berlin Heidelberg: Springer. ISBN 9783540261834. 
  2. Δημήτριος Μ. Θηλυκός. «Σημειώσεις στη θεωρία γραφημάτων» (PDF). Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2024. 
  3. Συμβώνης, Α. «Θεωρία Γραφημάτων: 3η Διάλεξη» (PDF). Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2024. 
  4. Καβρουδάκης, Δημήτρης. «Εισαγωγή στην θεωρία γράφων» (PDF). Τμήμα Γεωγραφίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2024.