Αναττά
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Στο Βουδισμό ο όρος αναττά (anattā στη γλώσσα Παλί, anātman στα σανσκριτικά) περιγράφει το δόγμα της ανυπαρξίας του εαυτού σύμφωνα με το οποίο δεν υπάρχει μόνιμος, αέναος και αμετάβλητος εαυτός, ψυχή ή ουσία των φαινομένων. Αποτελεί μία από τις εφτά ευεργετικές πεποιθήσεις και ένα από τα τρία χαρακτηριστικά της ύπαρξης μαζί με το dukkha (δεινά) και το anicca (παροδικότητα).
Η βουδιστική έννοια του αναττά ή ανάτμαν είναι μία από τις βασικές διαφορές μεταξύ Βουδισμού και Ινδουισμού, ο οποίος διδάσκει ότι το άτμαν (εαυτός, ψυχή) υπάρχει.