Αντουανέτ ντε Μαινιελαί
| Αντουανέτα ντε Μαινιελαί | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Antoinette de Maignelais (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1434 (περίπου) Λος |
| Θάνατος | 5 Νοεμβρίου 1470[1] Βρετάνη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης royal mistress |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | André de Villequier (1450–1454) |
| Σύντροφος | Κάρολος Ζ' της Γαλλίας Φραγκίσκος Β΄ της Βρετάνης |
| Τέκνα | Jeanne de Maignelais Artus de Villequier Antonie de Villequier Jeanne de Villequier Francesc I d'Avaugour Antoine de Maignelais Françoise de Maignelais |
| Γονείς | Jean II de Maignelais και Alix Marie de Jouey |
| Αδέλφια | Jeanne de Maignelais |
| Συγγενείς | Αγνή Σορέλ (ξαδέρφη) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Αντουανέτ ντε Μαινιελαί (1434–1474) ήταν η επίσημη ερωμένη του Καρόλου Ζ΄ της Γαλλίας από το 1450 μέχρι το θάνατό του. Βαρόνη του Βικιελιέ μέσω γάμου, αντικατέστησε την ξαδέλφη της Αγνή Σορέλ ως αγαπημένη ερωμένη του βασιλιά μετά τον ξαφνικό θάνατο της Σορέλ το 1450.[2] Αργότερα στη ζωή της ήταν η ερωμένη του Φραγκίσκου Β΄, Δούκα της Βρετάνης.[2] Ενήργησε ως κατάσκοπος στον Κάρολο Ζ΄ για λογαριασμό του γιου του, Λουδοβίκου ΙΑ΄.
Ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρώιμα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Αντουανέτ ήταν η κόρη του Ζαν Β΄ ντε Μαινιελαί και της Μαρί ντε Ζουά.[3] Μέσω του πατέρα της ήταν η πρώτη ξαδέρφη της Αγνής Σορέλ, η οποία υπηρέτησε τον Κάρολο Ζ΄ ως κυρίαρχη ερωμένη του από το 1441 έως τον ξαφνικό θάνατό της το 1450.
Ακόμα και πριν από το θάνατο του ξαδέλφου της, η Αντουανέτ είχε τραβήξει την προσοχή του βασιλιά. Το 1448, όταν ήταν δεκατεσσάρων ετών, της έδωσε τα εδάφη του Μαινιελαί, τα οποία είχαν αποτελέσει αντικείμενο μιας μακράς αγωγής μεταξύ του προγόνου της, Ραούλ ντε Μαινιελαί, και του Δούκα των Βουρβόνων. Στο τέλος, το κτήμα παρέμεινε στην κατοχή του δούκα.
Βασιλική ερωμένη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο δεκαέξι της, λίγο μετά το θάνατο της Αγνής, η Αντουανέτ έγινε βασιλική ερωμένη του Κάρολου Ζ΄.[4] Επιπλέον, ο Κάρολος πάντρεψε την Αντουανέτ με τον Αντρέ, Βαρώνο του Βιλεκιέρ.[5] Με την ευκαιρία αυτή, ο βασιλιάς έδωσε στην Αντουανέτ τα νησιά Oleron, Marennes και Arvert ως τμήμα γάμου, και σύνταξη 6.000 λιβρών το χρόνο για όλη της την ζωή.[6] Για αυτήν και τον σύζυγό της, ο βασιλιάς διέταξε την κατασκευή του Château de la Guerche.[7]
Το 1458, ο Κάρολος προίκισε στην κόρη της, την Ιωάννα, με 8.250 φράγκα μετά το γάμο της με το Κύριο του Ροσεφόρ. Η Αντουανέτ είχε άλλη μια κόρη. Ο Κάρολος Ζ΄ δεν αναγνώρισε καμία από τις δύο.
Κατά τη διάρκεια της θητείας της ως βασιλικής ερωμένης στη Γαλλία, η Αντουανέτ συνεργάστηκε με τον Δελφίνο (το μελλοντικό Λουδοβίκο ΙΑ΄ της Γαλλίας) με τον οποίο ο Βασιλιάς ήταν σύγκρουση, και ενημέρωνε τον Δελφίνο για τις ενέργειες του πατέρα του, ενεργώντας άρα ως κατάσκοπος του Δελφίνου.[8]
Ερωμένη του δούκα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όταν ο βασιλιάς πέθανε το 1461, η Αντουανέτ έγινε ερωμένη του Φραγκίσκου Β΄, Δούκα της Βρετάνης. Της δόθηκε μεγάλη αποζημίωση από τον Δούκα και κατοικούσε στο Κάστρο του Σολέ, όπου φιλοξένησε έναν πολιτιστικό κύκλο και δημιουργώντας ένα κέντρο πολιτισμού στη Βρετάνη. Με τον Φραγκίσκο έκανε πέντε παιδιά[9] :
- Φραγκίσκος Α΄ του Ωβεγκούρ, παντρεύτηκε τη Μανταλένα του Μπρος και είχε απογόνους
- Αντώνιος, πέθανε άγαμος
- Φραγκίσκη, που ανατράφηκε μαζί με την Άννα της Βρετάνης[10]
- Δύο γιοι, που πέθαναν σε παιδική ηλικία[9]
Όταν έγινε ερωμένη του Δούκα της Βρετάνης, ο Λουδοβίκος ΙΑ΄ της Γαλλίας περίμενε να συνεχίσει να ενεργεί ως κατάσκοπος, αυτή τη φορά στον Δούκα της Βρετάνης. Αρχικά, εκπλήρωσε αυτήν την προσδοκία, αλλά τελικά, άλλαξε γνώμη σχετικά με την αφοσίωσή της. Κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Γαλλίας και Βρετάνης, η Αντουανέτ ντε Μενιελαί πούλησε τα κοσμήματά της για να χρηματοδοτήσει τον στρατό της Βρετάνης εναντίον της Γαλλίας. Όταν το άκουσε αυτό, ο Λουδοβίκος κατάσχεσε την περιουσία της στη Γαλλία.[10]
Πέθανε ειρηνικά στο δουκάτο του Φραγκίσκου Β΄ το 1474[10].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ sla
.cholet .pagesperso-orange .fr /patrimoine /commentaire _patrimoine .htm. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2016. - ↑ 2,0 2,1 Wellman 2013, p. 61.
- ↑ Jean-François Dreux du Radier, Mémoires historiques, critiques et anecdotes des reines et régentes de France, vol. 3, 1827, 408 p. (lire en ligne [archive]), p. 212 Réédition en 6 volumes des 6 tomes parus de 1764 à 1777. « (...) Agnès Sorel étoit fille de Jean Soreau et de Catherine de Maignelais ; Catherine étoit sœur de Jean de Maignelais second du nom ; du mariage de ce Jean de Maignelais (qui étoit mort en 1462) avec Marie de Joui, naquit entre autres enfants Antoinette de Maignelais, laquelle étoit par conséquent cousine germaine, et non pas nièce, comme on l’a dit, d’Agnès Sorel. »
- ↑ Wellman 2013, p. 47.
- ↑ Vale 1974, p. 135.
- ↑ Vale 1974, p. 189.
- ↑ Roy 1970, p. 428.
- ↑ Emile Boutin, « Les griffes de Louis XI dans notre histoire régionale » [archive], sur Société des historiens du Pays de Retz (consulté le 5 octobre 2016)
- ↑ 9,0 9,1 « Les Favorites royales » [archive], sur http://favoritesroyales.canalblog.com [archive] (consulté le 8 octobre 2016)
- ↑ 10,0 10,1 10,2 Pierre Richard, « Antoinette de Maignelais », Bulletin de la Société Archéologique et Historique de Nantes, vol. Tome 131, 1996
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Roy, Émile (1970). La vie et les oeuvres de Charles Sorel, Sieur de Souvigny:(1602-1674). Slatkine Reprints.
- Vale, Malcolm Graham Allan (1974). Charles the Seventh. University of California Press.
- Wellman, Kathleen (2013). Queens and Mistresses of Renaissance France. Yale University Press.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Antoinette de Maignelais στο Wikimedia Commons