Αριστερή Ανασύνθεση

Αριστερή Ανασύνθεση
Ίδρυση	2003
Διάλυση	2024
Συγχωνεύθηκε σε	Μετάβαση - Οργάνωση για την Κομμουνιστική Προοπτική
Έδρα	Στρατηγοπούλου 7, Νεάπολη
Εφημερίδα	Εκτός Γραμμής
Φοιτητική πτέρυγα	Ενωτική Κίνηση Σχημάτων και Αγωνιστ(ρι)ών
Ιδεολογία	Μαρξισμός Κομμουνισμός Μαοϊσμός Αντικαπιταλισμός
Πολιτικό φάσμα	Αριστερά
Χρώματα	Ερυθρό      Ερυθρό σκούρο
Ιστότοπος
anasynthesi.gr
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας Πολιτικά κόμματα Εκλογές

Η Αριστερή Ανασύνθεση (ΑΡ.ΑΝ.) ήταν πολιτική οργάνωση της ριζοσπαστικής αριστεράς στην Ελλάδα. Αυτοπροσδιορίζόταν ως οργάνωση με αναφορά στον κομμουνισμό, ενώ ήταν έντονα επηρεασμένη από τον Μάο Τσετούνγκ, τον Αντόνιο Γκράμσι, τον Νίκο Πουλατζά και το ρεύμα του Αλτουσέρ στη Γαλλία. Δημιουργήθηκε στα τέλη του 2003, αλλά έχει τις ρίζες της στην ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος - Β΄ Πανελλαδική, ενώ σήμερα υποστηρίζει στο φοιτητικό συνδικαλισμό, τα σχήματα που μετέχουν στην ΕΑΑΚ.

Στις εκλογές του 2007 συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο Ενωτική Αντικαπιταλιστική Αριστερά μαζί με άλλες οργανώσεις. Στις ευρωεκλογές του 2009 η ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α. μαζί με το ΜΕ.Ρ.Α. αλλά και άλλες οργανώσεις του χώρου δημιούργησαν την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. (Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή). Στις δημοτικές/περιφερειακές εκλογές έχει λάβει μέρος σε ψηφοδέλτια των δυνάμεων που απαρτίζουν την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, αλλά και ψηφοδέλτια από κοινού με άλλα κομμάτια της αριστεράς και αγωνιστών του κινήματος (Ανυπόταχτη Πολιτεία στο Δήμο Πάτρας, αντίσταση με τους πολίτες του Χαλανδρίου). Στα πανεπιστήμια στηρίζει τα σχήματα της Ε.Α.Α.Κ. (Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση), ενώ παρεμβαίνει και σε εργασιακούς χώρους μέσω των σχημάτων των συσπειρώσεων-παρεμβάσεων-κινήσεων. Το 2015 προσχώρησε στη Λαϊκή Ενότητα, από όπου αποχώρησε τον Φεβρουάριο του 2020.

Έχει γραφεία στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα. Οι εκδόσεις της οργάνωσης είναι οι Εκτός Γραμμής, ενώ κυκλοφορεί το περιοδικό "Εκτός Γραμμής" και το περιοδικό νεολαίας "Εκ Νέου".

Ιστορικό

Το 1977-78 δημιουργείται ένα συνεχώς αυξανόμενο δυναμικό αγωνιστών, ανένταχτων μεν πολιτικοποιημένων δε. Ήταν σχεδόν όλοι "πρώην" (Κνίτες, "Ρηγάδες", αριστεριστές μια και οι οργανώσεις άρχισαν να δείχνουν σημάδια κρίσης). Με την διάσπαση της Β' πανελλαδικής από την ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος και βοηθούντος του Ν.815 για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, που λειτουργεί ως πρόκληση και δημιουργεί το έδαφος για τις καταλήψεις του '79, δημιουργούνται οι "Συσπειρώσεις" στις οποίες κυριαρχούν οι "πανελλαδικάριοι", οι ανένταχτοι "πρώην", ενώ η μόνη οργάνωση που μπαίνει στις συσπειρώσεις εκείνη την εποχή είναι η Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση (ΟΣΕ).

Με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1981 - που δεν ήξεραν πως να το αντιμετωπίσουν - η πλειοψηφία της άκρας αριστεράς (Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό) και Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας) περνάει τρομερή ιδεολογική και πολιτική κρίση όπως και άλλες οργανώσεις (π.χ. ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος - Β΄ Πανελλαδική). Σχήματα "συσπειρωσιακά" εξακολουθούν να υπάρχουν αλλά να απομαζικοποιούνται, ενώ δεν εκφράζονται κεντρικά ως παράταξη.

Το 1983, με την κόντρα στον νόμο-πλαίσιο του ΠΑΣΟΚ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, συσπειρώνεται ξανά ότι είχε απομείνει, παίρνει πανελλαδική έκφραση, ονομάζεται ΑΣΦ-Σ (Αριστερές Συσπειρώσεις Φοιτητών-Σπουδαστών) και πλέον εκεί κυριαρχούν οι λεγόμενοι αριστεριστές (ανένταχτοι και ενταγμένοι με κύριες οργανώσεις τις ΟΣΕ και Α/συνέχεια (διάσπαση του ΚΚΕ (μ-λ) ) και κάποιες άλλες που στην πορεία διαλύθηκαν).

Το 1987-89 δημιουργείται νέα κρίση και οι ΑΣΦ-Σ διασπώνται στα τρία και παύουν να έχουν πανελλαδική έκφραση. Υπάρχουν πλέον οι συσπειρώσεις που ελέγχει η ΟΣΕ και εκφράζονται πανελλαδικά σαν ΕΣΟΦ-Σ, υπάρχουν οι συσπειρώσεις που κυριαρχεί η Α/συνέχεια και καταγράφονται πανελλαδικά σαν Αριστερά Σχήματα και υπάρχουν οι συσπειρώσεις που ελέγχουν διάφοροι "ανεξάρτητοι συνδικαλιστές" που καταγράφονται πανελλαδικά σαν Α.ΣΥΣ. (Αριστερές Συσπειρώσεις).

Οι ΑΣΥΣ θα μπουν στη συνέχεια στα ΕΑΑΚ και μετά από αυτούς (δηλ. τις ΑΣΥΣ) κυρίως θα προκύψουν οι ΑΡ.Α.Σ. και ΑΡΑΝ. Πιο αναλυτικά, τα ΕΑΑΚ σχηματίστηκαν από τα σχήματα που συμμετείχαν στις ΑΣΥΣ μαζί με την ΚΝΕ-ΝΑΡ το 1990-1991.

Το 1998 Οι ΑΣΥΣ, που εν τω μεταξύ είχαν μετατραπεί από αμιγής φοιτητική οργάνωση σε πολιτική με παρεμβάσεις και σε εργασιακούς χώρους, διασπάστηκαν και δημιουργήθηκε η ΑΡ.Α.Σ. (Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση).

Τέλος, το 2003 το ένα μέρος των ΑΣΥΣ (που κράτησε και το όνομα) ενώθηκε με την Αριστερή Κίνηση (με φοιτητικά σχήματα την ΑΑΠη και τον Αντίλογο που συμμετείχαν στα ΕΑΑΚ και δραστηριοποιούνταν κυρίως στην Πάτρα) και δημιούργησαν την ΑΡΑΝ.

Το 2009 δημιούργησε μαζί με άλλες οργανώσεις την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

Στις 29 Αυγούστου 2015, η Αριστερή Ανασύνθεση αποχώρησε από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ξεκίνησε να συμμετέχει στη Λαϊκή Ενότητα.

Στις 18, 19 και 20 Δεκεμβρίου 2015 πραγματοποιήθηκε στην ΑΣΟΕΕ η 5η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΑΡΑΝ.

Τον Φεβρουάριο του 2020, η Αριστερή Ανασύνθεση αποχώρησε από την Λαϊκή Ενότητα και παραιτήθηκαν τα μέλη της από όλα τα όργανα και τις πολιτικές επιτροπές της. Σε αυτό το πλαίσιο ξεκίνησε διεργασίες συνεννόησης με άλλες οργανώσεις που κατέληξαν στη δημιουργία της Αριστερής Πρωτοβουλίας Διαλόγου και Δράσης..Τον Μάη του 2024 από κοινού με την οργάνωση Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο αποφάσισαν την ίδρυση νέας οργάνωσης με τίτλο Μετάβαση - Οργάνωση για την Κομμουνιστική Προοπτική.

Πηγές

• Ο "Αριστερισμός". Μέρος 2ο. Οι Μεγάλοι (και σίγουροι)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Εκδόσεις Εκτός Γραμμής