Αχιλλέας Γραμματικόπουλος
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 16 Μαΐου 1908 | ||
Τόπος γέννησης | Πειραιάς, Ελλάδα | ||
Ημερ. θανάτου | 30 Δεκεμβρίου 2008 (100 ετών) | ||
Θέση | Τερματοφύλακας | ||
Ομάδες νέων | |||
-1926 | Αήττητος Πειραιώς | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1926–1944 | Ολυμπιακός Πειραιώς | 55 | (-) |
Εθνική ομάδα | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1931–1935 | Ελλάδα | 5 | (-) |
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Αχιλλέας Γραμματικόπουλος (16 Μαΐου 1908 - 30 Δεκεμβρίου 2008)[1] ήταν Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Πειραιώς και από τις σημαντικότερες μορφές στην ιστορία του συλλόγου.[2][3] Αγωνιζόταν στη θέση του τερματοφύλακα και έμεινε γνωστός ως "Θαμόρα" από το διάσημο Ισπανό ομόλογό του της ίδιας -περίπου- εποχής.
Ποδοσφαιρική πορεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σε ηλικία 8 χρονών εντάχθηκε στον Πειραϊκό Σύνδεσμο ως αθλητής της αναρρίχησης επί κάλω. Με το ποδόσφαιρο ασχολήθηκε στο ανεπίσημο σωματείο Αήττητος Πειραιώς (που αργότερα απορροφήθηκε ενδεχομένως από τον τοπικό Άρη) με έδρα την πλατεία Αλεξάνδρας στο λιμάνι.
Ολυμπιακός Πειραιώς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετακινήθηκε στον Ολυμπιακό το 1926, για να υπερασπίσει πρώτη φορά την εστία του το 1928. Έπειτα 18ετίας στο σύλλογο, αποσύρθηκε το 1944 από την ενεργό δράση κατόπιν μίας φιλικής συνάντησης με τον ΑΠΟ Γουδή. Μετείχε σε 58 επίσημους αγώνες (δεν συμπεριλαμβάνεται ένα άγνωστο πλήθος στο πειραϊκό πρωτάθλημα), αναλυτικά ως εξής:
- 43 τελικής φάσης Πανελληνίου πρωταθλήματος, δεχόμενος 55 γκολ (5 από πέναλτι, 2 αυτογκόλ)[4]
- 12 προκριματικών στην ίδια διοργάνωση (δεν είναι γνωστός ο αριθμός τερμάτων)[5]
- κυπέλλου Ελλάδας με 2 γκολ.[6] 3
Υπήρξε θεαματικός και οξυδερκής, σε σημείο να του αποδοθεί το προσωνύμιο "Θαμόρα" που παρέπεμπε στο σύγχρονό του και θεωρούμενο ως τον κορυφαίο τερματοφύλακα προπολεμικά, το Ρικάρντο Θαμόρα των Εσπανιόλ, Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης και εθνικής Ισπανίας.
Εθνική Ελλάδας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Χρίστηκε 5 φορές διεθνής με την ομάδα των Ανδρών και συγκεκριμένα:[7] [8] [9] [10]
- Βελιγράδι 15/03/1931, στάντιον Μπεογκράτσκι: με Γιουγκοσλαβία 1–4 (1ο Βαλκανικό κύπελλο)
- Αθήνα 04/02/1934, γήπεδο Παναθηναϊκού: με Βουλγαρία 1–0 (φιλικό)
- Μιλάνο 25/3/1934, στάντιο Σαν Σίρο: με Ιταλία 0–4 (προκριματικά Παγκοσμίου κυπέλλου 1934, παρθενική αναμέτρηση της Ελλάδας στη διοργάνωση)
- Αθήνα 23/12/1934, γήπεδο Παναθηναϊκού: με Γιουγκοσλαβία 2–1 (4ο Βαλκανικό κύπελλο), αντικαθιστώντας το Χρήστο Ρίμπα στο 80'
- Αθήνα 01/01/1935, γήπεδο Παναθηναϊκού: με Βουλγαρία 1–2 (4ο Βαλκανικό κύπελλο).
Μετέπειτα πορεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με το τέλος της σταδιοδρομίας του, διετέλεσε διαιτητής στο ανώτατο επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το 1967 ήταν από τους ιδρυτές της ποδοσφαιρικής ακαδημίας του Ολυμπιακού, στον οποίο παρέμεινε ενεργό μέλος έως το τέλος της ζωής του. Για σειρά ετών αποτελούσε το ζωντανό προπολεμικό θρύλο του συλλόγου, από κοινού με τον Λεωνίδα Ανδριανόπουλο (απεβίωσε 3 χρόνια μετά τον ίδιο, επίσης υπεραιωνόβιος). Κατά τον εορτασμό των 99ων γενεθλίων του τo Μάιο του 2007, είχε δηλώσει:
"Ολη μου η ζωή είναι ο Ολυμπιακός και όταν θα κλείσω τα μάτια μου, θέλω να λένε όλοι ο κυρ Αχιλλέας, η Ολυμπιακάρα. Αυτά που πέρασα όλα αυτά τα χρόνια στο σύλλογο με κρατάνε στη ζωή και μου δίνουν αναπνοή."[11]
Έδινε συχνά το παρόν στον ετήσιο αγώνα παλαιμάχων Βραδυποριακός - Ταλαιπωριακός, πραγματοποιώντας δε το εναρκτήριο λάκτισμα το 2008 μόλις τρεις εβδομάδες πριν τη συμπλήρωση ενός αιώνα ζωής του,[12] κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ ηλικίας για ποδοσφαιριστή.
Απεβίωσε στις 30 Δεκεμβρίου 2008, έχοντας υπερβεί την ηλικία των 100 ετών και 7 μηνών.
Τίτλοι - διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1931, 1934, 1936, 1937 και 1938 (δεν μετείχε σε κάποιον αγώνα για τη διοργάνωση της περιόδου 1932-33)
6 πρωταθλήματα ΕΠΣ Πειραιώς:[13]
- 1930, 1931, 1934, 1937, 1938 και 1940 (δεν μετείχε σε κάποιον αγώνα για τη διοργάνωση της περιόδου 1928-29).
Όντας στέλεχος του Συνδέσμου Βετεράνων Ποδοσφαιριστών Ολυμπιακού Πειραιώς, βραβεύθηκε από τον Κάρολο Παπούλια στις 19 Νοεμβρίου 2008, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αναφέρει μεταξύ άλλων:
"Ήταν για μένα μια μεγάλη συγκίνηση. Είστε ονόματα που πέρασαν στην ψυχή της νεολαίας και στη δικιά μου ψυχή. Και δώσατε το παράδειγμα αυτού του αθλητισμού, που όλοι θέλουμε και επιδιώκουμε να είναι: ένας αθλητισμός για τον αθλητισμό, ένας αθλητισμός για ένα στεφάνι δάφνης. Σας εύχομαι να τα χιλιάσετε στα χρόνια, να σας έχουμε πάντοτε εδώ, να βλεπόμαστε, να συγκινούμαστε και να σας ευχαριστήσω θερμότατα για τη σημερινή συγκινητική μέρα."
Παραπομπές - σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Αχιλλέας Γραμματικόπουλος, βάση δεδομένων εθνικών ομάδων Ευρώπης eu-football.info με ακριβή ημ/νία και εσφαλμένη χρ/γία γέννησης, σύμφωνα τουλάχιστον με τη νεκρολογία στον επίσημο ιστότοπο της ΠΑΕ Ολυμπιακός
- ↑ Ο Αχιλλέας Γραμματικόπουλος, το σύμβολο της ιστορίας του Ολυμπιακού, απεβίωσε σήμερα σε ηλικία 100 ετών, sportfm.gr
- ↑ Φτωχότερη είναι από σήμερα η οικογένεια του Ολυμπιακού, καθώς απεβίωσε ο βετεράνος ποδοσφαιριστής και σύμβολο της ιστορίας του συλλόγου Αχιλλέας Γραμματικόπουλος., απόσπασμα ανακοίνωσης ΠΑΕ Ολυμπιακός Πειραιώς
- ↑ "Η ιστορία του Ολυμπιακού, με πλήρη στοιχεία 1925-2000 • 75 χρόνια θρύλου", Στάθης Αρβανίτης, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2000, ISBN 960-0329-45-1, σελ. 194, 190 και 192
- ↑ "Η ιστορία του Ολυμπιακού", ό.π, σελ. 259
- ↑ "Η ιστορία του Ολυμπιακού", ό.π, σελ. 354
- ↑ "Όλα για το ποδόσφαιρο • Αλμανάκ '91", συλλογικό έργο (δ/νση Ανδρέας Μπόμης), έκδοση περιοδ. «ΕΙΚΟΝΕΣ», Αθήνα 1991, τόμ. Α' σελ. 21-25
- ↑ "Η εθνική ομάς της Ελλάδος (και οι δέκα αγώνες της εθνικής Ενόπλων)", Αλέξανδρος Σιδηρόπουλος, ιδιωτική έκδοση, Αθήνα 1953, σελ. 23-40 και 81
- ↑ Συμμετοχές Ελλήνων διεθνών, Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία ΕΠΟ
- ↑ Greece - International Matches 1929-1938, Αλέξανδρος Μαστρογιανόπουλος για το Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation RSSSF
- ↑ "Εφυγε" ο μεγάλος Αχιλλέας Γραμματικόπουλος[νεκρός σύνδεσμος], sport.gr
- ↑ Μεγάλη Παρασκευή 25 Απριλίου 2008 Αρχειοθετήθηκε 2014-12-23 στο Wayback Machine., users.otenet.gr
- ↑ 13,0 13,1 "Η ιστορία του Ολυμπιακού", ό.π, σελ. 23
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η Ιστορία του Ολυμπιακού, Εκδόσεις Γ.Χ. Αλεξανδρή, Αθήνα 1996
- Θρύλος πορεία μέσα στο χρόνο, Εκδόσεις Ηλιοτρόπιο, Αθήνα 1997 ISBN 569-584-365-2
- Χρυσός Θρύλος, Εκδόσεις Art Press, Αθήνα 1997
- Εθνική Ελλάδος πορεία μέσα στο χρόνο, Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2001
- Ολυμπιακός ένα αρχείο μια ιστορία, Εκδόσεις Μίλητος 1997
- Αλμανάκ, έκδοση περιοδ. «ΕΙΚΟΝΕΣ», 1991
- 80 χρόνια, 80 μορφές, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, ISBN 960-442-021-6
- Έσβησε στα 100 ο θρύλος του Ολυμπιακού, εφημ. «ΤΑ ΝΕΑ» 31/12/2008, σ. 28
- Ένας θρύλος του Ολυμπιακού, εφημ. «SPORTDAY» 30/12/2012.