Γεώργιος Βαρδινογιάννης
Γιώργος Βαρδινογιάννης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 7 Απριλίου 1936 Επισκοπή Λαππαίων |
Κατοικία | Εκάλη Αττικής |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
Σπουδές | Σχολή Εμποροπλοιάρχων Σαουθάμπτον |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | επιχειρηματίας |
Γνωστός για | Ενασχόληση με την ΠΑΕ Παναθηναϊκός |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Αγάπη Πολίτη (χώρισε) |
Τέκνα | 3 |
Γονείς | Ιωάννης Βαρδινογιάννης Χρυσή Θεοδωρουλάκη |
Αδέλφια | Παύλος Βαρδινογιάννης Αμαλία Σεραφειμάκη Σήφης Βαρδινογιάννης Νίκος Βαρδινογιάννης Βαρδής Βαρδινογιάννης Θεόδωρος Βαρδινογιάννης Ελένη Κεφαλογιάννη |
Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης (Επισκοπή Λαππαίων, 7 Απριλίου 1936)[1] είναι Έλληνας επιχειρηματίας και εφοπλιστής, μέλος της γνωστής επιχειρηματικής οικογένειας Βαρδινογιάννη.
Η ζωή του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης γεννήθηκε το 1936 στην Επισκοπή Ρεθύμνου, και είναι ένα από τα δέκα παιδιά του Γιάννη Βαρδινογιάννη, που είχε απώτερη καταγωγή από τον Άγιο Ιωάννη Σφακίων, και της Χρυσής Θεοδωρουλάκη από το Γεράνι Ρεθύμνου. Ο πρωτότοκος γιος της οικογένειας, Παύλος Βαρδινογιάννης, ασχολήθηκε με την πολιτική και διατέλεσε βουλευτής Ρεθύμνου και υπουργός του Γεωργίου Παπανδρέου. Από τα υπόλοιπα αδέλφια του, οι Νίκος και Βαρδής έγιναν αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού και αργότερα επιχειρηματίες και επικεφαλής του Ομίλου Βαρδινογιάννη, ο Θεόδωρος και ο Σήφης έγιναν εφοπλιστές (ο Θεόδωρος υπήρξε και μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ ΟΦΗ) και η Ελένη παντρεύτηκε τον βουλευτή και υπουργό Γιάννη Κεφαλογιάννη.[2]
Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης προτίμησε το εμπορικό ναυτικό, και αποφοίτησε από τη Σχολή Εμποροπλοιάρχων του Σαουθάμπτον στην Αγγλία.[2][3] Το παρατσούκλι Καπετάνιος το απέκτησε όταν με μία τολμηρή κίνηση κατάφερε και έσπασε το εμπάργκο που είχε επιβληθεί στη Ροδεσία (σημερινή Ζιμπάμπουε), ενώ μαινόταν ο πόλεμος και τον καταδίωκε το βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό.[3]
Υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών για δύο θητείες.[4]
Προεδρος Παναθηναϊκού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 17 Ιουλίου 1979 η οικογένεια Βαρδινογιάννη αγόρασε το πλειοψηφικό πακέτο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός και ο Γιώργος Βαρδινογιάννης τοποθετήθηκε πρόεδρος. Για τον σύλλογο ενδιαφέρον απόκτησης είχε επιδείξει και ο Παύλος Γιαννακόπουλος, ο οποίος είχε συμφωνήσει με τον τότε πρόεδρο του συλλόγου, Απόστολο Νικολαΐδη.[5] Τελευταία στιγμή εμφανίστηκε ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, ο οποίος έπεισε τον Νικολαΐδη να του πουλήσει τον Παναθηναϊκό και πρόλαβε να καταθέσει την εγγυητική επιστολή πριν τον Γιαννακόπουλο.[6]
Υπήρξε πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός για σχεδόν 21 χρόνια, από τον Ιούλιο του 1979 μέχρι τον Μάιο του 2000. Σ' αυτό το διάστημα, η ομάδα κατέκτησε 6 Πρωταθλήματα, 9 Κύπελλα και 3 Σούπερ Καπ, ενώ δύο φορές έφτασε πολύ κοντά στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, του Κυπέλλου Πρωταθλητριών - Τσάμπιονς Λιγκ: τη σεζόν 1984 - 1985 (αποκλείστηκε στα ημιτελικά από τη Λίβερπουλ), και τη σεζόν 1995 - 1996 (αποκλείστηκε στα ημιτελικά από τον Άγιαξ). Παράλληλα έφερε στον Παναθηναϊκό μερικούς από τους πιο αγαπητούς παίκτες και προπονητές στην ιστορία του (Δημήτρης Σαραβάκος, Χουάν Ραμόν Ρότσα, Βέλιμιρ Ζάετς, Στράτος Αποστολάκης, Γιάτσεκ Γκμοχ, Ίβιτσα Όσιμ, Χουάν Χοσέ Μπορέλι, Κριστόφ Βαζέχα κτλ). Η σχέση του με τους οπαδούς του Παναθηναϊκού πέρασε από διάφορες φάσεις, από τη λατρεία και την αποθέωση μέχρι την έντονη κριτική.
Τίτλοι και διακρίσεις ως πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πρωτάθλημα Ελλάδας (6) : 1983-84, 1985-86, 1989-90, 1990-91, 1994-95, 1995-96
- Κύπελλο Ελλάδας (9) : 1981-82, 1983-84, 1985-86, 1987-88, 1988-89, 1990-91, 1992-93, 1993-94, 1994-95
- Σούπερ Καπ Ελλάδας (3) : 1987-88, 1992-93, 1993-94
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Επίτομο Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδος, Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, εκδ. Ερμής, ΑΘήνα 2001
- ↑ 2,0 2,1 Λήμμα «Βαρδινογιάννης, Γεώργιος», Εγκυκλοπαίδεια Υδρία-Cambridge-Ήλιος, Τόμος 3, σελ. 762
- ↑ 3,0 3,1 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2015.
- ↑ «Τα 262 εκλεγέντα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων της ΕΕΕ (1916 - 2025)». Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2024.
- ↑ Σαριδάκης, Μανώλης. 20 χρόνια χωρίς τον Καπετάνιο. Τόπος. σελ. 25.
- ↑ Αρκουλής, Γιώργος (2009). Τριάντα χρόνια επαγγελματικό ποδόσφαιρο, Πρόσωπα, σφάλματα, ιδέες. Τόπος. σελ. 23.