Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γεώργιος Μπονάνος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γεώργιος Μπονάνος
Γέννηση10  Απριλίου 1863[1]
Ληξούρι
Θάνατος10  Μαΐου 1939, 1939[2], 10  Μαΐου 1940[2] και 1940[3]
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
ΣπουδέςΑνωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών
Ιδιότηταγλύπτης
Σημαντικά έργαΙωάννης Καποδίστριας, Προτομή του Θεόφιλου Καΐρη, Χώρα Άνδρου, Ανδριάντας Ανδρέα Μιαούλη, Ερμούπολη, Μνημείο Μάρκου Μπότσαρη, Μεσολόγγι, Μνημείο Πεσόντων Βαλκανικών Πολέμων, Μεσολόγγι, Ανδριάντας του Στάμου Πετρίτση, Ληξούρι, Προτομή του Αγγελή Γοβιού, Λίμνη, Ανδριάντας Παναγή Βαλλιάνου, Στήλη Ριζοσπάστων, Αργοστόλι, Μνημείο Πεσόντων, Αργοστόλι, Προτομή του Νεόφυτου Δούκα, Άνω Πεδινά, Προτομή του Δημήτριου Ρακτιβάν, Βέροια, Προτομή του Αθανάσιου Διάκου, Αρτοτίνα, Προτομή του Καπετάν Φούφα, Πλατανάκι Κυνουρίας, Προτομή του Οδυσσέα Ανδρούτσου, Γραβιά, Προτομή του Πετρομπεη Μαυρομιχάλη, Λιμένι Οιτύλου, Ηρώο Πεσόντων, Γεράκι και Ανδριάντας του Σοφοκλή Βουρνάζου, Μυτιλήνη
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
Κυπριανός Κύπρου, Λευκωσία

Ο Γεώργιος Μπονάνος (1863 - 1940) ήταν Έλληνας γλύπτης του 19ου και 20ού αιώνα.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παναγής Βαλλιάνος, Εθνική Βιβλιοθήκη

Γεννήθηκε στο Βουνί Ληξουρίου το 1863. Σπούδασε γλυπτική στο Σχολείο των Τεχνών με τον Λεωνίδα Δρόση, δουλεύοντας παράλληλα στο εργαστήριο του Δημητρίου Φιλιππότη. Συνέχισε τις σπουδές του στην Ιταλία, στο Ινστιτούτο Καλών Τεχνών της Ρώμης ως μαθητής των Αντόνιο Αλλεγκρέτι (1840-1918) και Τζιρόλαμο Μασίνι (1840-1885). Το 1888 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και άνοιξε εργαστήριο γλυπτικής. Αργότερα μετέφερε το εργαστήριό του "εις την θελκτικήν εξοχήν των Αμπελοκήπων".[4] Κοντά του μαθήτευσαν, μεταξύ άλλων, οι γλύπτες Γεώργιος Ματαράγκας και Νίκος Σοφιαλάκης. Το 1911 διορίστηκε καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών. Μετά από μερικούς μήνες όμως παραιτήθηκε επειδή δεν έγιναν δεκτές οι εισηγήσεις του για θέματα εκπαίδευσης, διοίκησης και κρατικής πολιτικής για τις τέχνες από τον διευθυντή της σχολής Γεώργιο Ιακωβίδη και το Υπουργείο Παιδείας.

Συμμετείχε με έργα του σε πολλές εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό, όπως στα Δ΄Ολύμπια στο Ζάππειο το 1888, στη Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού το 1889 και το 1900 και στη Καλλιτεχνική Έκθεση του Ζαππείου το 1933, το 1938 και το 1939. Υπέγραφε τά έργα του τονίζοντας πάντα την καταγωγή του: ΓΕΩΡ. ΜΠΟΝΑΝΟΣ / ΚΕΦΑΛΛΗΝ / ΕΠΟΙΕΙ.

Η ψυχή, τάφος Ερνέστου Ι. Τόυα, Κεφαλονιά

Απεβίωσε στην Αθήνα το 1940.

Έργα του

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρξε από τους παραγωγικότερους γλύπτες της εποχής του έχοντας φιλοτεχνήσει εκατοντάδες έργα: ανδριάντες, ταφικά μνημεία, ηρώα, προτομές, αντίγραφα αρχαίων γλυπτών αλλά και ελεύθερες συνθέσεις. Τα έργα του βρίσκονται σε πολλές πόλεις της Ελλάδας αλλά και στην Κύπρο (Λευκωσία, Λάρνακα) και στην Αίγυπτο (Αλεξάνδρεια, Κάιρο). Μερικά από τα σημαντικότερα είναι:

Ελεύθερες συνθέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Έλλην εν Δουλεία (Αθήνα, Ιδιωτική Συλλογή), Νανά ή Κυνηγέτις (Αθήνα, Εθνική Γλυπτοθήκη), Φιλοδοξία (Χολαργός, Νομισματοκοπείο), Πάρις (Μαρούσι, Κτήμα Συγγρού - κατεστραμμένο), 4 εποχές (άγνωστο που βρίσκονται).

Ανδριάντες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παναγής, Ανδρέας και Μαρής Βαλλιάνος (Αθήνα, Εθνική Βιβλιοθήκη), Ιωάννης Καποδίστριας (Αθήνα, Προπύλαια Πανεπιστημίου), Ανδρέας Μιαούλης (Ερμούπολη, Πλατεία Μιαούλη), Σοφοκλής Βουρνάζος (Μυτιλήνη, Γυμνάσιο), Στάμος Πετρίτσης (Ληξούρι, Γυμνάσιο), Παντελής Βασσάνης (Πειραιάς, Σχολή Ναυτικών Δοκίμων).

Ταφικά Μνημεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αθήνα Α΄ Νεκροταφείο: Σταμπολτζή, Χαροκόπου, Κιμουλάκη, Βάρκα, Λιβιεράτου, Λαμπίρη, Καλλιγά, Παπαμιχαλόπουλου και πολλά άλλα.

Νεκροταφείο Ναυπλίου: Θερμογιάννη, Σωφρονίου, Μόρφη.

Αργοστόλι: Ανδρέα Ραζή (Νεκροταφείο Δράπανου), Άγγλου Συνταγματάρχη Ernest Toole (Βρετανικό Νεκροταφείο).

Ληξούρι: Μνημείο Αδελφών Ιακωβάτων (Ι. Ν. Αγ. Χαραλάμπους).

Κεραμειές Κεφαλονιάς: Σπύρου Βαλλιάνου (Νεκροταφείο Αγ. Βασιλείου).

Χίος: Μνημείο Μιχαήλ Ζυγομαλά (Αγ. Βλάσιος - Κάμπος), Μνημείο Πατριάρχη Ιωακείμ Δ΄(Καλλιμασιά).

Ηρώα-Προτομές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οδυσσέως Ανδρούτσου (Γραβιά), Αθανασίου Διάκου (Αρτοτίνα Φωκίδας), Αγγελή Γοβιού (Λίμνη Ευβοίας), Θεόφιλου Καΐρη (Χώρα Άνδρου), Μνημεία Πεσόντων (Γεράκι Λακωνίας, Αργοστόλι, Ληξούρι, Ψαρά).

Αντίγραφα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νίκη λύουσα τα εαυτής σανδάλια, (Αθήνα, Τρἀπεζα της Ελλάδος, Κεντρική Αίθουσα). Κόρη της Ελλάδος, (Μεσολόγγι, τάφος Μάρκου Μπότσαρη στον Κήπο Ηρώων. Το πρωτότυπο, που κατεστράφη[5], ήταν έργο του Γάλλου γλύπτη David d'Angers).

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Θεοδώρας Μαρκάτου Ο γλύπτης Γεώργιος Μπονάνος (1863-1940). Η ζωή και το έργο του, Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, 1992 (διδακτορική διατριβή)
  • Ζέττα Αντωνοπούλου, Τα γλυπτά της Αθήνας. Υπαίθρια γλυπτική 1834-2004, Ποταμός, 2003
  • Μαρία Α. Γαβρίλη, Σοφία Σ. Μπονάνου, Σωτήριος Σ. Μπονάνος, Γεώργιος Μπονάνος Κεφαλλήν εποίει, Αθήνα 2014
  • Τώνια Γιαννουδάκη, Υπαίθρια γλυπτά του δήμου Αθηναίων 1832-1922, μεταπτυχιακή εργασία, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Τμήμα Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης, Θεσσαλονίκη 1994
  • Τώνια Γιαννουδάκη, Εθνική Γλυπτοθήκη. Μόνιμη συλλογή, Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Αθήνα 2006
  • Αντωνία Γιαννουδάκη, Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Ίδρυμα Ευριπίδη Κουτλίδη. Η συλλογή νεοελληνικής γλυπτικής και η ιστορία της 1900-2006 (διδακτορική διατριβή), Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Τομέας Ιστορίας της Τέχνης, Θεσσαλονίκη 2009 (http://ikee.lib.auth.gr/record/115849) (8/5/2015) 
  • Δ. Καλλονάς, «Γεώργιος Μπονάνος, ο γλύπτης με την αχαλίνωτη φαντασία», Βραδυνή, 7 Ιανουαρίου 1935
  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών. Ζωγράφοι - Γλύπτες - Χαράκτες, 16ος-20ός αιώνας, επιστημονική επιμέλεια Ευγένιος Δ. Ματθιόπουλος, τόμ. 1, Μέλισσα, Αθήνα 1997-2000
  • Στέλιος Λυδάκης, Οι έλληνες γλύπτες. Η νεοελληνική γλυπτική. Ιστορία-τυπολογία-λεξικό γλυπτών, τόμ. 5, Μέλισσα, Αθήνα 1981
  • Στέλιος Λυδάκης, Η νεοελληνική γλυπτική. Ιστορία, τυπολογία, Μέλισσα, Αθήνα, 2011
  • Ηλίας Μυκονιάτης, Νεοελληνική γλυπτική, στη σειρά Ελληνική τέχνη, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1996
  • Χρύσανθος Χρήστου – Μυρτώ Κουμβακάλη-Αναστασιάδη, Νεοελληνική γλυπτική 1800-1940, έκδοση Εμπορικής Τραπέζης της Ελλάδος, Αθήνα 1982

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 10133561.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 10133561. Ανακτήθηκε στις 3  Ιουνίου 2024.
  3. ↑ Catalogue of the National Library of Greece. 45696. Ανακτήθηκε στις 3  Ιουνίου 2024.
  4. ↑ Αλέξανδρος Φιλαδελφεύς, Ποικίλη Στοά Αρχειοθετήθηκε 2008-09-16 στο Wayback Machine., 1912, σελίδες 344-347
  5. ↑ Η ιστορία του αγάλματος περιγράφεται στο άρθρο Η «Ελληνοπούλα» στον τάφο του Μάρκου Μπότσαρη Αρχειοθετήθηκε 2007-12-24 στο Wayback Machine. του Μιχάλη Κ. Τσώλη, περιοδικό Ιστορία, Μάρτιος 2003
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γεώργιος_Μπονάνος&oldid=9287005"