Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γιάννης Ιωαννίδης (προπονητής καλαθοσφαίρισης)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 03/11/2012.
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Γιάννης Ιωαννίδης.
Γιάννης Ιωαννίδης
Προσωπικά στοιχεία
Πλ. ΌνομαΙωάννης Δ. Ιωαννίδης
ΠροσωνύμιοΞανθός
ΕθνικότηταΕλληνική
Γέννηση26 Φεβρουαρίου 1945
Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
Θάνατος4 Οκτωβρίου 2023 (78 ετών)
Αθήνα, Ελλάδα
Αθλ. καριέρα1959 - 1978
ΘέσηΠλέι μέικερ
Προπ. καριέρα1978 - 2003
Καριέρα σε συλλόγους
1959-197800Α.Σ. Άρης Θεσσαλονίκη
Σύλλογοι:

1978-197900Άρης
1979-198100Γ.Σ. Λάρισας
1982-199000Άρης
1991-199600Ολυμπιακός
1996-199800ΑΕΚ
1999-200000Ολυμπιακός
Εθνικές Ομάδες:
1980-198100Εθνική Ελλάδος Ανδρών

2002-200300Εθνική Ελλάδος Ανδρών
0

Ο Γιάννης Ιωαννίδης (Θεσσαλονίκη, 26 Φεβρουαρίου 1945 - Αθήνα, 4 Οκτωβρίου 2023)[1] ήταν Έλληνας καλαθοσφαιριστής, προπονητής και πολιτικός. Αναγνωρίζεται ως ένας από τους κορυφαίους προπονητές στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ: συνολικά κατέκτησε 12 Πρωταθλήματα και 6 Κύπελλα. Παραμένει μέχρι σήμερα ο προπονητής που κρατάει το ρεκόρ των περισσότερων τίτλων πρωταθλητή Ελλάδας, αφού κέρδισε 12, καθώς και των περισσότερων νικών σε αγώνες πρωταθλήματος (418 νίκες).[2]

Στην πολιτική, υπήρξε βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας από το 2004 μέχρι το 2015 και διετέλεσε υφυπουργός Πολιτισμού στην δεύτερη κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή (2007-09)[3] και υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού στην κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά (2012-13).[4].

Καριέρα ως παίκτης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεγάλη του αγάπη ήταν το μπάσκετ, με το οποίο ασχολήθηκε από τα παιδικά του χρόνια. Αν και αρχικά συμπαθούσε τον Ηρακλή, όπως και όλη η οικογένειά του, εγγράφηκε στα τμήματα υποδομής του Αρη του Ανέστη Πεταλίδη, με την παρακίνηση ενός φίλου του. Στα 15 του ξεκίνησε να αγωνίζεται βασικός στην ομάδα του Άρη. Η θέση του ήταν πλέι μέικερ. Ο Αρης ήταν η μόνη ομάδα όπου αγωνίστηκε και μάλιστα διετέλεσε για χρόνια αρχηγός του και ψυχή της ομάδας. Αποχώρησε το 1979 για να γίνει προπονητής του. Φορούσε το νο5 το οποίο και πρότεινε στον Παναγιώτη Γιαννάκη όταν μεταγράφηκε στον Αρη το 1984.

Προπονητική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γνώρισε μεγάλη επιτυχία στη θέση του προπονητή, έχοντας θητεύσει στους Άρη, Λάρισα, Ολυμπιακό, ΑΕΚ, αλλά και στην εθνική ομάδα.

Το 1978-79 οδήγησε τον Αρη στον τίτλο στην πρώτη χρονιά ως προπονητής. Την επόμενη σεζόν αν και πρωταθλητής Ελλάδος πήγε σε ομάδα Β' Εθνικής και οδήγησε τη Λάρισα αήττητη στην άνοδο. Επέστρεψε στον Αρη όπου έχτισε αυτοκρατορία με 7 πρωταθλήματα. Το 1990 αποχώρησε και παρά τις προτάσεις του ΠΑΟΚ δέχθηκε πίεση από τον κόσμο του Αρη να μην αναλάβει. Το 1991 πήγε στον Ολυμπιακό που μετέτρεψε σε πρωταγωνιστή με 5 σερί τίτλους. Το 1996 ο Σωκράτης Κόκκαλης δεν του πρότεινε ανανέωση και παρά τηο ενδιαφέρον του ΠΑΟΚ, υπέγραψε στην ΑΕΚ που μόλις είχε γλιτώσει τον υποβιβασμό. Το συμβόλαιό του ήταν 750 εκ. δραχμές για 3 σεζόν.[5] Το 1998 λύθηκε κοινή συναινέσει και δέχθηκε πρόταση από τον Παναθηναϊκό ως πρώτη επιλογή (εναλλακτική ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς). Την απέρριψε όμως και το 1999 επέστρεψε στον Ολυμπιακό, αλλά αποχώρησε στο τέλος της σεζόν.

Κατέκτησε συνολικά 18 τίτλους, με τον Άρη και τον Ολυμπιακό. Αναλυτικά:

Δεν κατάφερε, ωστόσο, να κατακτήσει κανέναν ευρωπαϊκό τίτλο, παρ' ότι βρέθηκε 6 φορές στο final four (φάιναλ φορ) της Ευρωλίγκα. Τις πρώτες 3 φορές με τον Άρη επί 3 συνεχόμενα χρόνια (1988, 1989, 1990) δεν κατάφερε να προκριθεί στον τελικό, ενώ το κατάφερε τις επόμενες 3 φορές (το 1994 και το 1995 με τον Ολυμπιακό και το 1998 με την ΑΕΚ), γνωρίζοντας όμως και τις 3 φορές την ήττα στον τελικό.

Ιδιόρρυθμος χαρακτήρας, ισχυρογνώμων και απόλυτος, έντονα προληπτικός και βαθιά θρησκευόμενος, παρά την τάση να ρίχνει «Παναγίες» στους παίκτες του στα τάιμ άουτ, ο Ιωαννίδης αναγνωρίζεται ως ο καθοδηγητής της μεγάλης ομάδας του Άρη της δεκαετίας του 1980, που βοήθησε πολύ στο να αγαπήσουν οι Έλληνες το μπάσκετ. Στον Ολυμπιακό, ήταν ο αγαπημένος προπονητής του Σωκράτη Κόκκαλη, ακριβώς λόγω του ιδιόρρυθμου χαρακτήρα του.

Πολιτική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τις εκλογές του 2004 μέχρι τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 κατείχε θέση βουλευτή στην Εκλογική περιφέρεια Α΄ Θεσσαλονίκης με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και μετά τις εκλογές του 2007 διορίστηκε στη θέση του υφυπουργού Πολιτισμού, αρμόδιου για θέματα Αθλητισμού, θέση που κράτησε μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2009. Μετά την επανεκλογή του το 2009, άσκησε τα καθήκοντα του υπεύθυνου Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Αθλητισμού της Νέας Δημοκρατίας. Στη νέα κυβέρνηση συνεργασίας της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ που συγκροτήθηκε μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 τοποθετήθηκε ξανά στη θέση του υφυπουργού Αθλητισμού, ως τον Ιούνιο του 2013.

Στις Αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014 ηγήθηκε με τον συνδυασμό "Περιφέρεια Πρωταθλήτρια" την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας δεν κατάφερε όμως να εκλεγεί.

Διετέλεσε μεταξύ άλλων μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας, της Υποεπιτροπής για την Παρακολούθηση θεμάτων Αθλητισμού, της Διαρκούς Επιτροπής Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης & Δικαιοσύνης, της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, της Διακομματικής Επιτροπής για τη Διαμόρφωση Θεσμικού Πλαισίου Εγγυήσεων Διαφάνειας στον Αθλητισμό, καθώς και της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος.

Του είχαν απονεμηθεί πολλές διακρίσεις, από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, από ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, από νομικά και φυσικά πρόσωπα και πλήθος άλλους φορείς. Ανάμεσα στις διακρίσεις του προεξέχουσα θέση κατέχει η βράβευση του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών που φέρει τον τίτλο HOMO HELLENICUS. Ο τιμητικός αυτός τίτλος απονέμεται σε προσωπικότητες από όλο τον κόσμο που υπηρέτησαν με το έργο και τη ζωή τους τις Αξίες του Ελληνισμού, καθώς και σε υψηλά πολιτικά πρόσωπα και αρχηγούς κρατών, όπως στον Τάσο Παπαδόπουλο, στον Βλαντιμίρ Πούτιν και στον Νικολά Σαρκοζί.

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη στις 26 Φεβρουαρίου 1945.[6] Ο πατέρας του, Δημήτριος, και η μητέρα του, Ελένη (το γένος Τσορλίνη), κατάγονταν από την Γευγελή. Ήταν παντρεμένος με τη Γιούλα Γκιουζελοπούλου και είχε μια κόρη, τη Θεοδώρα-Ελένη.[7] Ηταν πτυχιούχος Γεωπονικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και είχε εργασθεί ως γεωπόνος στην Αγροτική Τράπεζα.

Απεβίωσε σε ηλικία 78 ετών, στις 4 Οκτωβρίου 2023, καθώς τα τελευταία χρόνια έπασχε από άνοια.[8][9] Η σορός του τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο στις 6 Οκτωβρίου, ημέρα της κηδείας του, όπου πλήθος κόσμου προσήλθε για να τον αποχαιρετήσει. Ενταφιάστηκε στα Κοιμήτηρια Θέρμης στη Θεσσαλονίκη.[10]


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Γιάννης Ιωαννίδης – Ντούσαν Ίβκοβιτς Το Βήμα, 28 Νοεμβρίου 1999.
  2. ↑ Επίσημη ιστοσελίδα ΕΣΑΚΕ, Οι κορυφαίοι των ελληνικών πάγκων: Γιάννης Ιωαννίδης
  3. ↑ https://www.tovima.gr/2008/11/25/politics/i-synthesi-tis-neas-kybernisis/
  4. ↑ https://gslegal.gov.gr/?p=2880
  5. ↑ «ΑΕΚ: Ολα για Ιωαννίδη». Εφημερίδα Μακεδονία. 4 Ιουνίου 1996. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2004. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2024. CS1 maint: Unfit url (link)
  6. ↑ Γιάννης Ιωαννίδης – Ντούσαν Ιβκοβιτς Το Βήμα, 28 Νοεμβρίου 1999
  7. ↑ https://www.thetoc.gr/koinwnia/article/giannis-ioannidis-oi-teleutaies-dimosies-emfaniseis-tou---me-ti-suzugo-tou-gioula-kai-tin-kori-tous-theodora---eleni/
  8. ↑ «Η μάχη του Ιωαννίδη με την άνοια: "Τραγικό φινάλε, ζούσε καθηλωμένος στο σπίτι" - Τι αποκαλύπτει ο Βασίλης Σκουντής». thetoc.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2023. 
  9. ↑ «Πέθανε ο Γιάννης Ιωαννίδης». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2023. 
  10. ↑ https://www.thetoc.gr/koinwnia/article/kideia-gianni-ioannidi-suntetrimmeni-kai-upobastazomeni-i-kori-tou-eleni-theodora-sto-teleutaio-antio/

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιάννης_Ιωαννίδης_(προπονητής_καλαθοσφαίρισης)&oldid=10758224"