Γιανίκ Σίνερ
| Γιανίκ Σίνερ | |
|---|---|
_04_(cropped).jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jannik Sinner (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 16 Αυγούστου 2001 Σαν Κάντιντο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία |
| Ύψος | 192 cm  |
| Βάρος | 75 kg |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γερμανικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά Ιταλικά Αγγλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αντισφαιριστής |
| Περίοδος ακμής | 2018 |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | Anna Kalinskaya (από 2024)[1] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Gold Collar for Sports Merit (2023)[2] |
| Ιστότοπος | |
| janniksinner | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γιανίκ Σίνερ (Jannik Sinner) είναι Ιταλός επαγγελματίας αντισφαιριστής. Αυτή τη στιγμή είναι ο νεότερος παίκτης στο τοπ 10 και βρίσκεται στο Νο. 1 της παγκόσμιας κατάταξης της Ένωσης Επαγγελματιών Αντισφαίρισης (ATP) και στο Νο. 341 του κόσμου στο διπλό, στις 4 Αυγούστου 2024. Η μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας του είναι η κατάκτηση του Αυστραλιανού Όπεν το 2024. Στο Γαλλικό Όπεν του 2020, έγινε ο νεαρότερος παίκτης που αγωνίστηκε σε προημιτελικό στο μονό ανδρών μετά τον Νόβακ Τζόκοβιτς το 2006 και την 1η Νοεμβρίου 2021 έγινε ο πρώτος παίκτης που γεννήθηκε τη δεκαετία του 2000 που μπήκε στο top 10 του ATP. Έχει κερδίσει πέντε τίτλους ATP στο απλό και έναν στο διπλό, και έγινε ο νεότερος κάτοχος τίτλου ATP από το 2008 κερδίζοντας το Sofia Open το 2020 και ο νεαρότερος που κατέκτησε τίτλους μετά τον Τζόκοβιτς το 2006[3]. Ήταν επίσης ο νεότερος πρωταθλητής ATP 500 από τη δημιουργία της κατηγορίας το 2009 κερδίζοντας το Citi Open του 2021 στην Ουάσιγκτον και έγινε ο πρώτος έφηβος που σήκωσε τρόπαιο σε αυτό το επίπεδο.
Ο Σίνερ μεγάλωσε στη βόρεια Ιταλία στην κυρίως γερμανόφωνη περιοχή του Νότιου Τιρόλου. Ως παιδί ασχολήθηκε ενεργά με το σκι, το ποδόσφαιρο και το τένις.[4][5] Αφού κέρδισε ένα εθνικό πρωτάθλημα στο σκι σε ηλικία οκτώ ετών, ο Σίνερ στράφηκε στο τένις σε ηλικία δεκατριών ετών και μετακόμισε στην ιταλική Ριβιέρα για να προπονηθεί με τον βετεράνο προπονητή Ρικάρντο Πιάτι. Παρά την περιορισμένη επιτυχία του ως παίδας, ο Σίνερ άρχισε να αγωνίζεται σε επαγγελματικά σε ηλικία 16 ετών και έγινε ένας από τους λίγους παίκτες που κέρδισαν πολλούς τίτλους ATP Challenger Tour σε ηλικία 17 ετών. Στη συνέχεια κέρδισε το βραβείο ATP Νεοεισερχόμενος της Χρονιάς το 2019[6] αφού κατατάχθηκε στους κορυφαίους 100, φτάνοντας στον πρώτο του ημιτελικό ATP[7] και κέρδισε τον Next Generation ATP Finals στο Μιλάνο έναντι του Αλέξ ντε Μινώρ.[8] Ο Σίνερ συνέχισε την άνοδό του στους 50 κορυφαίους το 2020 με τις πρώτες του νίκες εναντίον παικτών στο top 10, έφτασε σε έναν προημιτελικό Grand Slam και κατάκτησε τον παρθενικό του τίτλο ATP.[9] Είχε ένα δυνατό ξεκίνημα το 2021, όταν κατέκτησε το δεύτερό του τίτλο ATP και τη θέση του επιλαχόντα στο Masters 1000 στο Miami Open.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www
.vogue .com /article /who-is-jannik-sinners-girlfriend-anna-kalinskaya. - ↑ 152397.
- ↑ «Forget Tomorrow, Sinner is A Clear & Present Danger». ATP Tour. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Five Things To Know About Jannik Sinner». ATP Tour. 23 Μαΐου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «First-Time Winner Spotlight: Jannik Sinner». ATP Tour. 14 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Sinner Honoured With Newcomer Of The Year Award». ATP Tour. 19 Δεκεμβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Sinner In The Semis: #NextGenATP Italian Makes Breakthrough In Antwerp». ATP Tour. 18 Οκτωβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ «Sinner Stuns De Minaur For Milan Title». ATP Tour. 9 Νοεμβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «One Year On, Sinner Earns Second De Minaur Victory». ATP Tour. 12 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2020.