Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γκαλερία Βιτόριο Εμανουέλε Β΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 45°27′56″N 9°11′24″E / 45.46556°N 9.19000°E / 45.46556; 9.19000

Γκαλερία Βιτόριο Εμανουέλε Β΄
Galleria Vittorio Emanuele II
Χάρτης
Είδοςcommercial gallery[1] και συγκρότημα κτηρίων[1]
Αρχιτεκτονικήνεοαναγεννησιακή αρχιτεκτονική
ΔιεύθυνσηPiazza Duomo, 19-21[1]
Γεωγραφικές συντεταγμένες45°27′56″N 9°11′24″E
Διοικητική υπαγωγήΜιλάνο[2][1]
ΧώραΙταλία[3]
Έναρξη κατασκευής13  Σεπτεμβρίου 1867
Ολοκλήρωση15  Σεπτεμβρίου 1867
Χρήσηcommercial gallery
ΈνοικοιTownHouse Galleria, Prada, Αρμάνι, Versace, Gucci, Louis Vuitton και Rolex
ΙδιοκτήτηςΜιλάνο
ΔιαχειριστήςTownHouse Galleria, Prada, Αρμάνι, Versace, Gucci, Louis Vuitton και Rolex
Όροφοι3
ΑρχιτέκτοναςΤζουζέπε Μενιόνι
Προστασίαιταλικό πολιτισμικό αγαθό[1]
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Η Γκαλερία Βιτόριο Εμανουέλε Β΄ (ιταλικά: Galleria Vittorio Emanuele II) είναι εμπορικό κέντρο το οποίο βρίσκεται στο Μιλάνο. Στεγάζεται σε μια τετραώροφη διπλή στοά με γυάλινη οροφή, η οποία σχεδιάστηκε το 1861 και χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Τζουζέπε Μενγκόνι ανάμεσα στο 1865 και το 1877. Έχει πάρει το όνομά της από τον Βίκτορα Εμμανουήλ Β΄, τον πρώτο βασιλιά του βασιλείου της Ιταλίας.

Αρχιτεκτονική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γκαλερία κατασκευάστηκε στο χώρο ανάμεσα στην πλατεία του Ντουόμο και την πλατεία της Σκάλας του Μιλάνου. Έχει τη μορφή σταυρού, με το μήκος του ενός άξονα να είναι 196 μέτρα και του άλλου 105. Στο σημείο όπου τέμνονται βρίσκεται ένα οκτάγωνο διαμέτρου 36 μέτρων. Πάνω από αυτό το οκτάγωνο βρίσκεται γυάλινος θόλος, με συνολικό ύψος 44,8 μέτρα. Η στοά είναι επίσης σκεπασμένη από γυάλινη οροφή. Τα κτίρια είναι πενταόροφα. Το μωσαϊκό στο πάτωμα αναπαριστά το στέμμα του οίκου της Σαβοΐας και τα οικόσημα των ιταλικών επαρχιών. Η είσοδος από την πλατεία Ντουόμο γίνεται μέσω θριαμβικής αψίδας.[4]

Οροφή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το εσωτερικό της Γκαλερία περί το 1880

Η οροφή της Γκαλερία αναγνωρίζεται ως σημαντικό σημείο αναφοράς για την αρχιτεκτονική σιδήρου και γυαλιού του 19ου αιώνα από τους Πέβσνερ[5] και Χίτσκοκ.[6] Η οροφή αποτελείται από τέσσερις βαρελοειδείς τοξωτές οροφές (με πλάτος περίπου 14,5 μέτρα και ύψος 8,5) οι οποίες ενώνονται στο κέντρο με ένα μεγάλο θόλο (με εσωτερική διάμετρο 37,5 μέτρα και ύψος 17,10 μέτρα).[7] Οι διαστάσεις της οροφής ήταν άνευ προηγουμένου για εμπορικές στοές.[8] Μια άλλη διαφορά με τις υπάρχουσες στοές ήταν ο μνημειακός χαρακτήρας της οροφής.[9] Σε σύγκριση με άλλες στοές, όπως η Γκαλερί της Ορλεάνης (1828-1829) η Βασιλική Γκαλερί Σαιντ-Υμπέρ (1845-1847), η στοά του Μιλάνου διαθέτει μεγαλύτερο πλάτος.[10]

Η κατασκευή της Γκαλερία ήταν αποτέλεσμα διεθνούς συνεργασίας. Ιδίως όσον αφορά την οροφή,[11] ο σίδηρος παράχθηκε, μεταφέρθηκε και τοποθετήθηκε από το γαλλικό ατελιέ Ανρί Ζορ[12] και οι γυάλινες επιφάνειες φτιάχτηκαν από την Saint-Gobain.[13] Για την κατασκευή της οροφής χρησιμοποιήθηκαν κύριες αψίδες από σφυρήλατο σίδηρο για να υποστηρίξουν την τοποθέτηση των γυάλινων επιφανειών.[14] Επίσης, η Γκαλερία διαθέτει αόρατες ενισχύσεις στους φέροντες τοίχους.[15][16]

Η αρχική οροφή υπέστη σημαντικές ζημιές κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[17][18]

Καταστήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το εσωτερικό της Γκαλερία

Η Γκαλερία συχνά αναφέρεται ως το «σαλόνι του Μιλάνου», λόγω των πολυάριθμων μαγαζιών και τη σημασία της ως τόπο συνάντησης και εστίασης για τους Μιλανέζους.[19] Όσον αφορά το 2013, η Γκαλερία στεγάζει κυρίως πολυτελή καταστήματα υψηλής ραπτικής, κοσμηματοπωλεία και βιβλιοπωλεία , καθώς και εστιατόρια, καφέ και μπαρ. Η Γκαλερία είναι διάσημη καθώς περιλαμβάνει μερικά από τα παλαιότερα καταστήματα και εστιατόρια στο Μιλάνο, όπως το Biffi Caffè (το οποίο ιδρύθηκε το 1867 από τον Πάολο Μπίφι, ζαχαροπλάστη του βασιλιά), το Savini και το Αρ Νουβώ Camparino in Galleria. Μέχρι το 2012 μέσα στη Γκαλερία λειτουργούσε για 20 χρόνια ένα εστιατόριο McDonald, καθώς δεν του επιτράπηκε να ανανεώσει το συμβόλαιο ενοικίασής του.[20][21]

Εικόνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Η τοποθέτηση του θεμέλιου λίθου
    Η τοποθέτηση του θεμέλιου λίθου
  • Ο γυάλινος θόλος
    Ο γυάλινος θόλος
  • H Γκαλερία το βράδυ
    H Γκαλερία το βράδυ
  • Η είσοδος από την πλατεία Ντουόμο
    Η είσοδος από την πλατεία Ντουόμο
  • Άποψη από το TownHouse Hotel
    Άποψη από το TownHouse Hotel

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 (Ιταλικά) SIRBeC.
  2. ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 1287. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  3. ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. Ανακτήθηκε στις 30  Ιουλίου 2018.
  4. ↑ 100 Θαύματα του Κόσμου. Εκδόσεις Καρακωτσόγλου. 2005. σελίδες 124–125. ISBN 960-6611-03-5. 
  5. ↑ Pevsner, N. (1976). A History of Building Types. Princeton, JC: Princeton University Press. σελίδες 265. 
  6. ↑ Hitchcock, H.-R. (1977). Architecture: Nineteenth and Twentieth Centuries. Harmondsworth: Penguin books. σελίδες 75, 120, 146. 
  7. ↑ Chizzolini, G.· Poggi, F. (1885). Piazza del Duomo e Galleria Vittorio Emanuele in Milano tecnica dal 1859 al 1884. Milano: Ulrico Hoepli. ISBN 88-7685-022-8. 
  8. ↑ Geist, J. F. (1985). Arcades: The History of a Building Type. Cambridge, MA: MIT Press. σελίδες 100, 101, 371. 
  9. ↑ Jodice, R. (1985). L’architettura del ferro. L’Italia, 1796-1914. Roma: Bulzoni. σελ. 274. 
  10. ↑ Bertels, I.; Wouters, I.; Stoyanova, I. (2015). «Glazed wrought-iron arcades: building technologies and spatial effects». International Journal of the Construction History Society 30 (2): 61. ISSN 0267-7768. 
  11. ↑ Stoyanova, I. (2015). «The Iron-Glass Roof of the Milan Gallery Vittorio Emanuele II: Knowing the Past for Understanding the Present and Preserving for the Future». Στο: Brebbia, C.A.· Hernández, S. Structural Studies, Repairs and Maintenance of Heritage Architecture XIV. Southampton, Boston: WIT Press. σελ. 78. ISBN 978-1-84564-968-5. 
  12. ↑ Chizzolini & Poggi, Piazza del Duomo: 216.
  13. ↑ Chizzolini & Poggi, Piazza del Duomo: 217.
  14. ↑ Geist, Arcades: 97-99.
  15. ↑ Saldini, επιμ. (1885). «La copertura della Galleria Vittorio Emanuele di Milano». L’architettura del ferro: raccolta di motivi per costruzioni civili, ferroviarie ed artistiche compilata col concorso dei migliori ingegneri, architetti e costruttori italiani. Milano: Prem. Litog. e Tipog. degli ingegneri. 
  16. ↑ Selvafotla, O. (1983). «La Galleria Vittorio Emanuele». Στο: Castellano, A.· Selvafolta, O. Aspetti e problemi di storia edilizia. Milano: Electa. σελ. 245. 
  17. ↑ Gianforma, G. (1959). Il salotto di Milano. Milano: Tip. L. maestri. σελίδες 33–35. 
  18. ↑ Rondello, A. (1967). La galleria Vittorio Emanuele 2. Milano: Itala ars. σελίδες 277–295. 
  19. ↑ Insight Guides (2004) p.220.
  20. ↑ Masoni, Danilo (October 16, 2012), Hill, Gary, επιμ., McDonald's sues Milan over eviction from Galleria (U.S. έκδοση), New York, NY, U.S.A.: Reuters, OCLC 557213585, https://www.reuters.com/article/2012/10/16/us-mcdonalds-milan-idUSBRE89F1BP20121016, ανακτήθηκε στις October 18, 2012 
  21. ↑ Sylvers, Eric (October 16, 2012), McDonald’s sues over Milan eviction (International έκδοση), London, England, U.K.: Financial Times Limited, OCLC 60638918, http://www.ft.com/intl/cms/s/0/11eb1f1a-1779-11e2-8ebe-00144feabdc0.html, ανακτήθηκε στις October 18, 2012 

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γκαλερία_Βιτόριο_Εμανουέλε_Β΄&oldid=10725180"