Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ελισάβετ του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελισάβετ του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1300 (περίπου)
Θάνατος14ος αιώνας
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Δανίας
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΒασιλική σύζυγος
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙωάννης Β΄ της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ (1315–1322)[1]
Έρικ Κριστόφερσεν της Δανίας (1330–1331)[2]
ΤέκναΑλβέρτος Δ΄ της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ[3]
ΓονείςΕρρίκος Α΄ του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ[3] και Χάιλβιγκ του Μπρόνκχορστ[3]
ΑδέλφιαΓεράρδος Γ΄ του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ
Αδελαΐδα του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ
ΟικογένειαΟίκος του Σάουμμπουργκ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

H Ελισάβετ, γερμ. Elisabeth (περ. 1300 - πριν το 1340) από τον Οίκο του Σάουμμπουργκ ήταν κόρη του κόμη του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ και με τον πρώτο γάμο της έγινε δούκισσα της Σαξονίας και αντιβασίλισσα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ κατά την ανηλικιότητα του γιου της. Με τον δεύτερο γάμο της έγινε σύζυγος του διαδόχου και συμβασιλιά της Δανίας.

Σφραγίδα (σιγίλλιον) της Ελισάβετ του Σάουμμπουργκ: SIGILLUM ELYZABETH DUCISSE SAXONIE.

Ήταν η δεύτερη κόρη του Ερρίκου Α΄, κόμη του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ και της Χάιλβιγκ, κόρης του Φλόρις, κόμη του Μπρόνκχορστ. Αδελφή της ήταν η Αδελαΐδα, μητέρα του Βάλντεμαρ Γ΄ της Δανίας.

Ο πρώτος της σύζυγος απεβίωσε σε πόλεμο με το Χόλσταϊν. Ο δεύτερος γάμος της ήταν με τον Ερρίκο, διάδοχο της Δανίας, γιο του Χριστόφορου Β΄ της Δανίας. Ο τελευταίος ήταν εχθρός του αδελφού της Γεράρδου Γ΄, κόμη του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ.

Παντρεύτηκε πρώτα περί το 1315 τον Ιωάννη Β΄ των Ασκάνια, δούκα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ και είχε τέκνα:

Το 1322 απεβίωσε ο Ιωάννης Β΄ και η Ελισάβετ έκανε το 1330 δεύτερο γάμο με τον Έρικ των Έστριντσεν, συμβασιλιά της Δανίας. Δεν απέκτησαν απογόνους και ο γάμος λύθηκε το επόμενο έτος.

  1. p4089.htm#i40884. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. p10552.htm#i105520. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  • Eduard Wippermann, Kurze Staatsgeschichte der Herzogthümer Schleswig und Holstein, p. 61 Online