Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ζευγολάτης (Μουσείο του Λούβρου κ.α. CA 352)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζευγολάτης
Το ειδώλιο ζευγολάτη που ανακαλύφθηκε στη Θήβα και εκτίθεται με κωδικό αναγνώρισης CA 352 στο Μουσείο του Λούβρου.
ΕίδοςΤερακότα
ΥλικόΠηλός
ΔιαστάσειςΎψος: 11 εκατοστά
Πλάτος: 22 εκατοστά
Δημιουργήθηκε6ο αιώνας π.Χ. (600 π.Χ. – 575 π.Χ.)
ΔημιουργόςΒοιωτός κοροπλάστης
Περίοδος/πολιτισμόςΑρχαϊκή εποχή
Τοποθεσία ανακάλυψηςΘήβα, Βοιωτία, Στερεά Ελλάδα
Παρούσα τοποθεσίαSully, 1ος Όροφος, Αίθουσα 36, Προθήκη 21, Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι, Γαλλία
Κωδικός αναγνώρισηςCA 352
ΤαυτοποίησηΖευγολάτης (Ploughman)[1][2](Αγγλικά)(Γαλλικά)

Ο Ζευγολάτης με κωδικό αναγνώρισης CA 352 είναι έκθεμα που φιλοξενείται στο Μουσείο του Λούβρου και ανακαλύφθηκε στη Θήβα, στη Βοιωτία. Είναι αρχαίο Ελληνικό πήλινο ειδώλιο και προέρχεται από βιωτικό εργαστήριο. Είναι έργο της αρχαϊκής εποχής και κατασκευάστηκε στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ., το διάστημα 600 π.Χ. – 575 π.Χ..[1][2]

Το ειδώλειο απεικονίζει ένα ζευγολάτη να οργώνει τη γη, μια σκηνή από την καθημερινή ζωή που είχε σχεδιαστεί κυρίως για ταφική χρήση. Το έργο έχει ύψος 11 εκατοστά και πλάτος 22 εκατοστά και διατηρείται σε καλή κατάσταση, ακέραιο εκτός από το αριστερό χέρι που λείπει από τον αγρότη.[1][2] Είναι εντελώς πρότυπο με το χέρι και επίσης στηρίζεται σε τεχνικές κεραμικής που χρησιμοποιούνται, είναι ένα λεπτό στρώμα από πηλό που ονομάζεται «μαύρο βερνίκι» για τις λεπτομέρειες.[1]

Αποκτήθηκε το 1890[1] και εκτίθεται στο Τμήμα Ελληνικών, Ετρουσκικών και Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων (fr), στον 1ο όροφο, στην αίθουσα 36, στην προθήκη 21 του μουσείου μαζί με άλλα 238 εκθέματα.[3]