Ισανζώ
Συντεταγμένες: 45°8′34″N 4°7′25″E / 45.14278°N 4.12361°E
| Ισανζώ | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
| Χώρα | Γαλλία | |
| Διοικητική υπαγωγή | Ωτ-Λουάρ και διαμέρισμα του Ισανζώ | |
| Ταχυδρομικός κώδικας | 43200[1] | |
| Κωδικός Κοινότητας | 43268[2] | |
| Πληθυσμός | 7.345 (1 Ιανουαρίου 2021)[3] | |
| Έκταση | 80,57 km²[4] | |
| Υψόμετρο | 840 μέτρα, 589 μέτρα[5] και 1.320 μέτρα[5] | |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
  Ισανζώ | ||
| Ιστότοπος | http://www.yssingeaux.fr[6] | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
| δεδομένα | ||
Το Ισανζώ (γαλλικά: Yssingeaux) είναι γαλλική κοινότητα που βρίσκεται στο νομό Ωτ-Λουάρ, στη διοικητική περιοχή Ωβέρνη-Ρον-Αλπ. Είναι υπονομαρχία από το 1800[7] και βρίσκεται σε μέσο υψόμετρο περίπου 955 μέτρων. Ο πληθυσμός ανέρχεται σε 7.202 κατοίκους (2017).
Οι κάτοικοί του ονομάζονται Ισανζελαί (ζ).[8]
Γεωγραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κοινότητα Ισανζώ βρίσκεται στα ανατολικά του νομού Ωτ-Λουάρ, μέσα στον Κεντρικό Ορεινό Όγκο (Μασίφ Σαντράλ), στην περιοχή Ωβέρνη-Ρον-Αλπ. Ήταν τμήμα της πρώην διοικητικής περιοχής της Ωβέρνης.
Είναι η μία υπονομαρχία του νομού Ωτ-Λουάρ, η δεύτερη είναι η κοινότητα Μπριούντ. Έχει πληθυσμό 7.202 κατοίκους (2017) και είναι το κέντρο πολεοδομικού συγκροτήματος που συγκεντρώνει 7.553 κατοίκους (2015). Απέχει 27 χιλιόμετρα οδικώς από το Πουί-αν-Βελαί, την πρωτεύουσα του νομού.[9] και 49 από το Σαιντ-Ετιέν.
Είναι ορεινή κοινότητα, χτισμένη σε μέσο υψόμετρο 955 μέτρα στην οροσειρά του Μεγκάλ και διασχίζεται από τον ποταμό Λινιόν.
Το Ισανζώ βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του Βελαί. Η περιοχή ονομάζεται μερικές φορές «περιοχή των Συκ» (συκ είναι ηφαιστειακοί βράχοι που αφθονούν στην περιοχή).
Η πόλη χαρακτηρίζεται από οικονομικό και δημογραφικό δυναμισμό. Το Ισανζώ βρίσκεται υπό την άμεση επιρροή του γειτονικού Σαιντ-Ετιέν και σήμερα έχουν εγκατασταθεί αρκετοί νέοι κάτοικοι από την περιοχή του.
Η έκταση της κοινότητας είναι 80,57 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Τοπωνυμία και γλώσσα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πόλη αναφέρεται αρχικά με τις λατινικές εκφράσεις Parrochia de Issinguaudo από το 985[10], Vicaria de Issingaudo το έτος 1000[11], στη συνέχεια Territorium Singaudense το 1079[12], ως Issinger το 1383 και Yssinghaux τον 15ο αιώνα.
Το τοπωνύμιο Ισανζώ στα βελάβ (τοπικό ιδίωμα που έχει δεχθεί επιρροές από τα φρανκοπροβηγγιανά[13]) προφέρεται παρόμοια με το "Los Cinc Jalhs" ("Les Cinq Coqs" στα γαλλικά, δηλαδή οι Πέντε Κόκορες). Για πολύ καιρό, οι κάτοικοι της πόλης, που όλοι μιλούσαν την τοπική διάλεκτο, πίστευαν ότι το όνομα της πόλης τους σήμαινε πράγματι «Οι Πέντε Κόκορες» και αυτή η πεποίθηση έπαιξε αναμφισβήτητα σημαντικό ρόλο στη δημιουργία του εμβλήματος της πόλης.
Στην περιοχή της κοινότητας Ισανζώ, η παραδοσιακή γλώσσα είναι η οξιτανική. Στα οξιτανικά-ωβερνιά, την τοπική διάλεκτο, η πόλη αναφέρεται ως Sinjaus.[14]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Ισανζώ υπήρχε από τη γαλατο-ρωμαϊκή εποχή,[15] για πρώτη φορά αναφέρεται στα αρχεία του αββαείου του Σαμαλιέρ τον 10ο αιώνα. Οχυρωμένη πόλη με προμαχώνες και πύργους, ενσωματώθηκε στην Ωβέρνη, αργότερα στην κομητεία της Τουλούζης και στη συνέχεια στις γαλλικές βασιλικές κτήσεις.
Ο Ζαν ντε Μπουρμπόν κατασκεύασε ένα οχυρωμένο αρχοντικό-κάστρο ανάμεσα στην επισκοπική έδρα και τη θερινή κατοικία των επισκόπων στο Μονιστρόλ-συρ-Λουάρ, το κτίριο αυτό είναι το σημερινό δημαρχείο.[16]
Στις 4 Αυγούστου 1621 η πόλη δέχτηκε επίθεση από τους Ουγενότους κατά τη διάρκεια των Θρησκευτικών πολέμων.[17] 400 Ουγενότοι, αφού λεηλάτησαν γειτονικές πόλεις κατευθύνθηκαν προς το Ισανζώ, οι κάτοικοι του οποίου προειδοποιήθηκαν, αμύνθηκαν και απέκρουσαν την επίθεση.
Στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η πόλη απελευθερώθηκε στα τέλη Αυγούστου 1944.
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το κάστρο του Ισανζώ, παλιό κάστρο που οι επίσκοποι χρησιμοποιούσαν για να ξεκουραστούν όταν έκαναν το ταξίδι μεταξύ Πουί-αν-Βελαί και Μονιστρόλ-συρ-Λουάρ. Σήμερα στεγάζει το δημαρχείο, ένα παλιό οχυρωμένο αρχοντικό κοντά στη βρύση στην κεντρική πλατεία της πόλης.
- Το Παρεκκλήσι των Μετανοούντων που χρονολογείται από τον 17ο αιώνα, αφιερωμένο στην Παναγία των Μετανοούντων, έχει ρομανικούς θόλους και στο δάπεδο ένα σταυρό 12 μέτρων, απομεινάρι της πρώτης κατασκευής του κτιρίου που ανάγεται στον 12ο αιώνα, ιδρύθηκε ως καταφύγιο για τους προσκυνητές που πήγαιναν στο Πουί.
- Το μουσείο Σαιν-Ρος, που βρίσκεται στο νεο-γοτθικό παρεκκλήσι του νοσοκομείου, αφιερωμένο στην ιατρική από τον 15ο αιώνα μέχρι τον 19ο αιώνα, με πάνω από 150 ταξινομημένα αντικείμενα που μαρτυρούν τη ζωή σε ένα νοσοκομείο την εποχή εκείνη σε μια ορεινή περιοχή. Υπάρχει επίσης μια αξιόλογη συλλογή φαρμακευτικών πήλινων ειδών.[18]
- Το Μουσείο Λαϊκών Τεχνών και Παραδόσεων Βερσιλάκ προσφέρει αναπαραστάσεις της ζωής του παρελθόντος, των συναλλαγών, των εορτών καθώς και μιας παλιάς σχολικής τάξης.[19]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ (Γαλλικά) Code INSEE.
- ↑ «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ 4,0 4,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. 2015. wxs-telechargement
.ign .fr /83edtfdyqte031y0ra49d2e3 /telechargement /inspire /RGC-2015-01$RGC2015 /file /RGC2015 .7z. - ↑ Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ Yssingeaux, repères historiques, Maurice Déchaud, 1991, p. 99.
- ↑ . «habitants.fr/yssingeaux/services-publics».
- ↑ . «distance.to/Yssingeaux,Haute-Loire».
- ↑ στα αρχεία του αββαείου Σαμαλιέρ
- ↑ στα αρχεία του αββαείου Μοναστιέ
- ↑ στα αρχεία του αββαείου του Κλυνύ
- ↑ Pierre Bonnaud (géographe),De l'Auvergne : un fil d'Ariane pour aller de la Confédération Arverne au IIIe millénaire , Nonette, Créer, 2003, 318 p.(ISBN 2-84819-001-9)
- ↑ Joannès DUFAU,Dictionnaire Français - Nord-Occitan Nord du Vivarais et du Velay , Saint-Julien-Molin-Molette, Jean-Pierre Huguet, 1998, 335 p., p. 20
- ↑ Pierre-Éric Poble, «Yssingeaux – Saussac », ADLFI. Archéologie de la France - Informations. une revue Gallia, 1er mars 2007
- ↑ . «futura-sciences.com/planete/dossiers/haute-loire-tourisme-haute-loire».
- ↑ Joseph Denais, «L'attaque d'Yssingeaux par les protestants (4 Août 1621.) », Tablettes historiques de la Haute-Loire, 1874, p. 566-569
- ↑ . «yssingeaux.fr/fr/histoire-et-patrimoine/chappelle-de-l-hopital». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ . «auvergnevacances.com/visiter-auvergne/musee-darts-et-traditions-populaires-yssingeaux/».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η επίσημη ιστοσελίδα της κοινότητας Ισανζώ (γαλλικά)
- Η ιστοσελίδα του Γραφείου Τουρισμού (γαλλικά)