Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κάρολος Γ΄ του Ελμπέφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κάρολος Γ΄
δούκας του Ελμπέφ
Περίοδος1657 - 1692
ΠροκάτοχοςΚάρολος Β΄
ΔιάδοχοςΕρρίκος
Γέννηση1620
Οτέλ ντ'Ελμπέφ, Παρίσι
Θάνατος4 Μαΐου 1692
Οτέλ ντ'Ελμπέφ, Παρίσι
ΣύζυγοςΆννα-Ελισάβετ του Λανουά
Ελισάβετ ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν
Φραγκίσκη ντε Μοντώ ντε Ναβάιγ
ΕπίγονοιΆννα-Ελισάβετ
Κάρολος
Μαρία-Ελεονώρα
Μαρία-Φραγκίσκη
Ερρίκος
Λουδοβίκος
Εμμανουήλ-Μαυρίκιος
Σουζάνα-Ερριέττα
Λουίζα-Άννα
ΟίκοςΛωρραίνης-Ελμπέφ
ΠατέραςΚάρολος Β'
ΜητέραΑικατερίνη Ερριέττα των Βουρβόνων
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Κάρολος Γ΄, γαλλ. Charles III, (1620[1] - 4 Μαΐου 1692) από τον Οίκο της Λωρραίνης ήταν δούκας του Ελμπέφ (1657-1692).[1]

Γεννήθηκε στο Οτέλ ντ' Ελμπέφ στο Παρίσι[1] και ήταν ο πρωτότοκος γιος του Καρόλου Β΄ δούκα του Ελμπέφ και της Αικατερίνης-Ερριέττας των Βουρβόνων, νόθης κόρης του Ερρίκου Δ΄ της Γαλλίας με την Γκαμπριέλ ντ' Εστρέ.

Το 1657 απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε ως δούκας του Ελμπέφ. Ήταν ευγενής της Γαλλίας. Αδελφοί του ήταν ο Φραγκίσκος-Λουδοβίκος κόμης του Αρκούρ και ο Φραγκίσκος-Μάριος πρίγκιπας του Λιλεμπόν.

Συμμετείχε στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ιταλία το 1641 και στην Πικαρδία το επόμενο έτος, υπό τις διαταγές του θείου του Ερρίκου κόμη του Αρκούρ. Πήρε μέρος στον Τριακονταετή Πόλεμο και ήταν μαζί με τον Λουδοβίκο Β΄ των Βουρβόνων, πρίγκιπα του Κοντέ, στη νίκη στο Ροκρουά το 1643. Έλαβε μέρος επίσης στις μάχες του Τιονβίλ και Σιέρκ, όπως και στην πολιορκία του Γκραβελίν το 1644. Αργότερα πολέμησε στη μάχη του Νέρντλινγκεν το 1645 και στο Τρίερ.

Μετά το 1661, από τον εξάδελφό του Λουδοβίκο ΙΔ΄ που άρχισε να αναλαμβάνει τη βασιλεία, ορίστηκε κυβερνήτης της Πικαρδίας και του Αρτουά, μία θέση που κατείχε πριν ο πατέρας του. Απεβίωσε στο Οτέλ ντ' Ελμπέφ στο Παρίσι το 1692 σε ηλικία 61 ετών και τάφηκε στη μονή των Ιακωβιτών στο Παρίσι. Επειδή ο πρώτος γιος του είχε αποβιώσει, τον διαδέχθηκαν άλλοι γιοί του, πρώτα ο Ερρίκος και έπειτα ο Εμμανουήλ-Μαυρίκος, ως δούκες του Ελμπέφ.

Το 1648 νυμφεύτηκε πρώτα την Άννα-Ελισάβετ, κόρη του Καρόλου του Λανουά και είχαν τέκνα:

  • Άννα-Ελισάβετ 1649-1714, παντρεύτηκε τον 5ο εξάδελφό της Κάρολο-Ερρίκο πρίγκιπα του Κομερσύ.
  • Κάρολος 1650-1690, δεν νυμφεύτηκε.[1]

Η Άννα-Ελισάβετ απεβίωσε το 1654 και δύο έτη μετά ο Κάρολος Γ΄ νυμφεύτηκε, για δεύτερη φορά, την Ελισάβετ ντε Λα Τουρ ντ' Ωβέρν, κόρη του Μαυρίκιου δούκα του Μπουαγιόν και είχαν τέκνα:

  • Μαρία-Ελεονόρα 1658-1731, ηγουμένη στο αβαείο του Σαιν Ζακ.[2][3]
  • Μαρία-Φραγκίσκη γενν. 1659, ηγουμένη στο αββαείο του Σαιν Ζερμαίν.
  • Ερρίκος 1661-1748, δούκας του Ελμπέφ.
  • Λουδοβίκος 1662-1693, ηγούμενος στο αβαείο του Ορκάμ.
  • Εμμανουήλ-Μαυρίκιος 1677-1763, δούκας του Ελμπέφ.
  • Ερρίκος-Φρειδερίκος 1657-1666, απεβ 9 ετών.

Το 1684 νυμφεύτηκε, για 3η φορά, με τη Φραγκίσκη ντε Μοντώ ντε Ναβάιγ και είχαν τέκνα:

Από μία εκτός γάμου σχέση γιος του ήταν ο:

  • Κάρολος 1645-1708.[1]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 van de Pas, Leo. «Charles III de Lorraine, Duke of Elbeuf». Genealogics .org. 
  2. Carmel du faubourg Saint-Jacques; Eriau, Jean-Baptiste, L'ancien Carmel du faubourg Saint-Jacques (1604-1792), J. de Gigord, A. Picard, Paris, 1929 Σαιν Ζακ
  3. μονή των Καρμηλιτών στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα, στο Καρτιέ Λατίν.
  • Georges Poull, La maison ducale de Lorraine, 1991.