Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κωνσταντίνος Γιάνναρης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κωνσταντίνος Γιάνναρης
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Κωνσταντίνος Γιάνναρης (Ελληνικά)
Γέννηση1959[1][2]
Σίδνεϊ
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου, ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης[3]

Ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης (Σίδνεϊ, 1959) είναι Έλληνας σκηνοθέτης του κινηματογράφου.

Γεννήθηκε στο Σίδνεϊ.[4] Πραγματοποίησε σπουδές οικονομικών, ιστορίας και φιλοσοφίας στα Πανεπιστήμια Κιλ και Μπέρμιγχαμ της Βρετανίας. Η σταδιοδρομία του στον κινηματογράφο ξεκίνησε στην Αγγλία, όπου ολοκλήρωσε ανεξάρτητες ταινίες μικρού μήκους, χαμηλού προϋπολογισμού. Συμμετείχε στο πειραματικό αγγλικό ντοκιιμαντέρ του 1982 The Revenge of the Teenage Perverts κατά το οποίο έφηβοι ομοφυλόφιλοι ρωτούν Άγγλους ετεροφυλόφιλους σχετικά με τις απόψεις τους για την ομοφυλοφιλία. Η πρώτη του ελληνική ταινία, Μια θέση στον ήλιο του 1995, απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Ελληνικής Ταινίας στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας. Ακολούθησε την ίδια χρονιά η ταινία Κοντά στον Παράδεισο και το 1998 η ταινία Από την άκρη της πόλης, που απέσπασε το δεύτερο βραβείο Καλύτερης Ταινίας του Υπουργείου Πολιτισμού. Το 2001 γύρισε τον Δεκαπενταύγουστο και το 2004 τον Όμηρο.

Ταινίες του έχουν προβληθεί σε πολλά παγκόσμια κινηματογραφικά φεστιβάλ και φόρα. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Κοντά στον Παράδεισο, χρηματοδοτήθηκε και γυρίστηκε στο Λονδίνο. Σήμερα εργάζεται και ζει στην Αθήνα. Έχει δηλώσει ανοιχτά πως είναι ομοφυλόφιλος[5] και άθεος.[6] Κατά δική του δήλωση, ο φόβος του θανάτου ήταν βασικό κίνητρο της έκφρασής του ως καλλιτέχνη στα πρώτα χρόνια της καριέρας του, ενώ σε επόμενες ταινίες του διαφαίνεται μια πιο αισιόδοξη στάση ζωής.[7]

Ταινίες Μεγάλου Μήκους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βραβείο Σκηνοθεσίας Cattolica Film Festival Ιταλία – 1995
Βραβείο Σκηνοθεσίας Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα Φεστιβάλ Κιν/φου Θεσσαλονίκης – 1998
Βραβείο Ελλήνων Κριτικών / Καλύτερη Ελληνική Ταινία – 1998
Δεύτερο Κρατικό Βραβείο – 1998
Βραβείο Ένωσης Κριτικών – Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2001
Επίσημη Συμμετοχή Διαγωνιστικό Τμήμα – Φεστιβάλ Βερολίνου 2002
Βραβείο Σεναρίου – Φεστιβάλ TROIA
5 λεπτά επεισόδια ενιαίας σειράς 25 επεισοδίων
Κρατικά Βραβεία Ποιότητος για τη Σκηνοθεσία (Κωνσταντίνος Γιάνναρης) και ως τρίτη Ταινία Μυθοπλασίας
Βραβείο του διεθνούς "Φόρουμ και Φεστιβάλ Ευρωπαϊκής Ταινίας" Βιέννης
Βραβείο κοινού στο 56ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Ταινίες Μικρού Μήκους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Jean Genet is Dead (1989) 45΄
Arts Council of Britain - 1998
Επίσημη Συμμετοχή Πανόραμα Berlinale – 1989
  • Τρώες (1990) 35΄
Arts Council of Britain – 1989
Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους Cork International Film Festival - 1990
Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους Da Sodoma a Hollywood Torino - 1990
International Film Jury Prize Da Sodoma a Hollywood Torino - 1990
Βραβείο Teddy Bear Πανόραμα Berlinale – 1990
  • North of Vortex (1991) 58΄
Arts Council of Britain/Channel Four Television – 1990
Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους Chicago Film Festival – 1991
  • Caught Looking (1991) 35΄
Channel Four Television – 1991
Βραβείο Teddy Bear Πανόραμα Berlinale – 1991
Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους Festival des Homosexualites Bruxelles – 1991
  • Μια θέση στον Ήλιο (1994) 45΄
Arts Council of Britain / Channel Four Television / ΕΚΚ – 1994-45
Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους Φεστιβάλ Δράμας – 1995
Καλύτερη Βαλκανική Ταινία Φεστιβάλ Δράμας – 1995
Βραβείο ΕΤΕΚ Φεστιβάλ Δράμας – 1995
  • Disco's Revenge
Channel Four Television – 1989-90
  • A Matter of Life and Death
Channel Four Television – 1991
  • Silences
Greater London Arts Association – 1990
  • Greeks
Channel Four Television – 1991
  • A Desperate Vitality – the films of Pier Paolo Pasolini / 25΄
BBC Television – 1992

Στο πλαίσιο του 49ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης διοργανώθηκε έκθεση από το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης με τις μικρού μήκους ταινίες του Γιάνναρη Ο Ζαν Ζενέ πέθανε (1989), Τρώες (1989), Σιωπές (1990), Σ' έπιασα να κοιτάς (1991), Βορείως της δίνης (1991) και Μια θέση στον ήλιο (1994-1995). Στην ίδια έκθεση προβλήθηκαν και αποσπάσματα από πειραματικά βίντεο, φωτογραφίες και εγκαταστάσεις. Η έκθεση είχε διάρκεια έναν μήνα, από 14 Νοεμβρίου έως 14 Δεκεμβρίου 2008.[8]

Στο 52ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έγινε αφιέρωμα στον σκηνοθέτη.[9]

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 141156651. Ανακτήθηκε στις 14  Αυγούστου 2015.
  2. (Αγγλικά) SNAC. w6z747r6. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. www.acmi.net.au/creators/34856.
  4. Θοδωρής Αντωνόπουλος (06-03-2013). «Κωνσταντίνος Γιάνναρης - ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ». Lifo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-10-25. https://web.archive.org/web/20171025072956/http://www.lifo.gr/mag/features/3677. Ανακτήθηκε στις 25-02-2016. 
  5. «Κ. Γιάνναρης: "Στα 13 μου συνειδητοποίησα την ομοφυλοφιλία μου!"». TLIFE. 25 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2024. 
  6. Δεκαπενταύγουστος: Συνέντευξη με τον Κωνσταντίνο Γιάνναρη[νεκρός σύνδεσμος]
  7. Ανέστης, Παναγιώτης (2023). Η έννοια του “δημιουργού” (auteur) στον ελληνικό μεταπολεμικό κινηματογράφο. Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Σχολή Κοινωνικών Επιστημών. Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, σελ. 268. http://hdl.handle.net/10442/hedi/54832. 
  8. Ράμμου, Ελένη (2008). 49ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αθήνα: Υπουργείο Πολιτισμού. σελ. 323. 
  9. «Κερδίστε βιβλία για τον Κωνσταντίνο Γιάνναρη». flix.gr. 28 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]