Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μάχη της Θυρέας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάχη της Θυρέας
Χρονολογία546 π.Χ
ΤόποςΠεδιάδα Θυρεάτιδος, Ελλάδα
ΈκβασηΔιαφιλονικούμενη νίκη.
Τελική επικράτηση των Λακεδαιμονίων μετά από δεύτερη μάχη.
Αντιμαχόμενοι
Δυνάμεις
300 επίλεκτοι οπλίτες
300 επίλεκτοι οπλίτες
Απώλειες
299
298

Η Μάχη της Θυρέας, ή αλλιώς Μάχη των 600 λογάδων, διεξήχθη το 546 π.Χ. στην αρχαία πεδιάδα της Θυρέας, κοντά το σημερινό Άστρος. Υπήρξε η σημαντικότερη ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Λακεδαιμονίων και Αργείων για την κυριαρχία του καθενός επί της περιοχής της Κυνουρίας.[1]

Η πεδιάδα που έχει πάρει την ονομασία της από την Αρχαία Θυρέα. Οπτική από τη Ζάβιτσα. Διακρίνονται το Άστρος και το Παράλιο Άστρος.

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο οι Λακεδαιμόνιοι είχαν εισβάλλει στην πεδιάδα της Θυρέας καταλαμβάνοντας την περιοχή, με αποτέλεσμα οι Αργείοι να στείλουν ένα εκστρατευτικό σώμα για αντεπίθεση. Παραδόξως δεν συνέβησε ολοκληρωτική μάχη, διότι οι δύο στρατοί συμφώνησαν στην διεξαγωγή μιας μονομαχίας 300 επίλεκτων οπλιτών εκατέρωθεν από κάθε πόλη να πολεμήσουν - με τον νικητή να διεκδικεί την περιοχή. Προφανώς η ιδέα προτάθηκε ώστε να μειωθεί ο συνολικός αριθμός των θυμάτων. Προϋπόθεση για την νίκη ήταν η ολοκληρωτική καταστροφή της αντίπαλης παράταξης, όμως κανένας δεν κατείχε το πάνω χέρι. Πολέμησαν μέχρι το βράδυ, και μετά από μια αιματηρή μάχη μόνο τρεις άνδρες κατάφεραν να επιβιώσουν, δύο Αργείοι και ένας Λακεδαιμόνιος. Οι Αργείοι Αλκήνωρ και Χρόμιος, πιστεύοντας ότι είχαν νικήσει, αποχώρησαν από το πεδίο της μάχης κατευθυνόμενοι προς το Άργος για να ανακοινώσουν τον θρίαμβό τους. Ωστόσο ο Οθρυάδης, ένας τραυματίας Σπαρτιάτης, είχε επιζήσει και καθώς ήταν ουσιαστικά ο τελευταίος οπλίτης που στεκόταν στο πεδίο της μάχης, ισχυρίστηκε και αυτός ότι νίκησε. Μάλιστα, κατάφερε να έρθει σε επαφή με τους υπόλοιπους συμπολεμιστές του που δεν είχαν λάβει μέρος στη μάχη και να ανακοινώσει την νίκη του, ενώ ύστερα αυτοκτόνησε από την ντροπή του ως ο μόνος επιζών άνδρας της μονάδας του. Ο λόγος της αυτοκτονίας τίθεται ακόμη προς συζήτηση, αλλά η πράξη έχει μεγάλη σημασία επειδή ο Οθρυάδης δεν πέθανε λαβωμένος από ξίφος των Αργείων και έτσι οι Λακεδαιμόνιοι ισχυρίστηκαν ότι επέζησε της μάχης και αργότερα αυτοκτόνησε ντροπιασμένος. Οι Αργείοι εξοργισμένοι με το θράσος των Λακεδαιμονίων, οι οποίοι διεκδικούσαν επίσης τη νίκη, επιτέθηκαν με ολόκληρο το στράτευμά τους ενάντια σε μία σπαρτιατική δύναμη ίσου περίπου μεγέθους. Οι Λακεδαιμόνιοι κέρδισαν με μια αποφασιστική νίκη και ως εκ τούτου απέκτησαν τον έλεγχο της Θυρέας.

Η Κυνουρία παρέμεινε υπό την κυριαρχία της Σπάρτης μέχρι το 338 π.Χ. όταν ο Φίλιππος Β΄ ο Μακεδών παρέδωσε την Κυνουρία πίσω στους Αργείους.

  • Κυνουρία-Περιήγηση στην Ανατολική Αρκαδία,Εκδοτική Καλαμάτας, σελ.10
  1. Herodotus (5 Μαρτίου 1998). Book 7. Oxford University Press.