Μικρόδασος Κιλκίς
Συντεταγμένες: 41°4′11″N 22°34′15″E / 41.06972°N 22.57083°E
| Μικρόδασος | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Κιλκίς |
| Δήμος | Παιονίας |
| Δημοτική Ενότητα | Πολυκάστρου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονία |
| Νομός | Κιλκίς |
| Υψόμετρο | 143 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 250 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 612 00 |
| Τηλ. κωδικός | 23430 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Μικρό Δάσος ή Μικρόδασος είναι χωριό του δήμου Πολυκάστρου, της επαρχίας Κιλκίς, του νομού Κιλκίς, κείμενο στη δυτική όχθη του Αξιού.
Οι κάτοικοί του είναι Σαρακατσάνοι και Πόντιοι πρόσφυγες (που αποτελούν και την πλειοψηφία). Οι Πόντιοι κατάγονται από το Καρς, την Τσάλκα τη Σάντα και την Αργυρούπολη. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Σμόλι. Η σημερινή ονομασία δόθηκε από το μικρό δάσος που βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά του χωριού. Πριν το 1912 το χωριό ήταν αγρόκτημα Τούρκου μπέη, όπου εργάζονταν χριστιανοί κολίγοι.
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Την περίοδο των Ελληνιστικών χρόνων κατοικείται ο οικισμός στη θέση Τραπέζι[1], στο Μικρόδασος, κοντά στην όχθη του Αξιού, όπου υπήρχε ναός του Απόλλωνα. Άγαλμα του Απόλλωνα εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Κιλκίς, και πρόσφατα ανακαλύφθηκε και η νεκρόπολη του οικισμού.
Παρά την ίδρυση της Βουλγαρικής εξαρχίας το 1870 οι κάτοικοι του Σμολίου παρέμειναν πιστοί στο πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Το 1879 με την εγκατάσταση του Βούλγαρου ουνίτη επισκόπου στο Κιλκίς, Νείλου Ισβόρωφ, οι κάτοικοι του χωριού ασπάστηκαν την Ουνία. Μετά το 1893, όταν ο νέος Βουλγαρουνίτης επίσκοπος, Λάζαρος Μλαντένωφ προσχώρησε στην Βουλγαρική εξαρχία, οι Σμολιώτες προσχώρησαν σταδιακά και αυτοί στη Βουλγαρική εκκλησία. Μετά την συνθήκη του Νεϊγύ, το 1919, και το Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ του 1924 οι κάτοικοι αποχώρησαν στη Βουλγαρία.[2] Στο χωριό συνήφθησαν δύο από τις σημαντικότερες μάχες του Μακεδονικού Αγώνα στην περιοχή. Στις 13 Ιανουαρίου του 1905 ο οπλαρχηγός Μιχαήλ Σιωνίδης με το σώμα του, κατατρόπωσε τον κομιτατζή Αργύρη και την τσέτα του (σκοτώθηκαν 13 κομιτατζήδες). Την 1η Μαρτίου του ίδιου έτους οι τσέτες του Αποστόλ Πέτκωφ και του Σάββα Μιχαΐλοφ, οι οποίες αριθμούσαν 42 άνδρες, περικυκλώνονται στο Σμόλι από Οθωμανικό στρατό και μπασιμποζούκους (ατάκτους, τουρκικά başıbozuk). Μετά από 4-5 ώρες αιματηρών συγκρούσεων σκοτώνονται 36 μέλη από τις τσέτες μαζί με τον βοεβόδα Σάββα Μιχαΐλοφ. Σώζονται μόνον ο πληγωμένος στη φτέρνα Αποστόλ Πέτκωφ και 5 άνδρες. Η Οθωμανική κυβέρνηση επιβράβευσε όλους όσους συμμετείχαν στην επιχείρηση απονέμοντας μετάλλια, δίνοντας προαγωγές και διανέμοντας χρήματα[3].
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δίπλα στο χωριό, στην όχθη του Αξιού, υπάρχει το ξωκκλήσι του Αγίου Παντελεήμονα σε μια τοποθεσία μεγάλου φυσικού κάλλους, όπου καταλήγει το μονοπάτι του Αξιού που ξεκινά από το Πολύκαστρο.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Διαδικτυακές Πύλες, Δήμος Πολυκάστρου, Μικρόδασος[νεκρός σύνδεσμος]
- Πανδέκτης, Μετονομασίες οικισμών
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Νεκροταφείο, Τραπέζι Μικροδάσους[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Αθανάσιος Α. Αγγελόπουλος, Αι ξέναι Προπαγάνδαι εις την επαρχίαν Πολυανής κατά την περίοδον 1870 - 1912, Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ), Θεσσαλονίκη 1973, ανατύπωση 1993, σσ. 50, 103
- ↑ (βουλγαρικά) υποσ. 16, στο Алберт Сониксен (Albert Soniksen), Изповедта на един македонски четник (Εξομολογήσεις ενός Μακεδόνα αντάρτη, Βουλγαρία) (Σόφια: Издателство на Отечествения фронт (Έκδοση της Επιτροπής του Εθνικού Πατριωτικού Μετώπου, Βουλγαρία), 1983) (ανάκτηση 23-1-2010)
Οικισμοί του Δήμου Παιονίας | ||
|---|---|---|
| Δημοτική ενότητα Αξιουπόλεως |  | |
| Δημοτική ενότητα Γουμενίσσης | ||
| Δημοτική ενότητα Ευρώπου | ||
| Δημοτική ενότητα Λιβαδίων | ||
| Δημοτική ενότητα Πολυκάστρου | ||
| Ιστορικοί οικισμοί | ||
| Μονές | ||
| ||