Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπέα Άρθουρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπέα Άρθουρ
Η Μπέα Άρθουρ το 1989
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Bernice Frankel (Αγγλικά)
ΓέννησηΜπέρνις Φράνκελ
13 Μαίου 1922
Νέα Υόρκη, Η.Π.Α.
Θάνατος25 Απριλίου 2009
Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, Η.Π.Α.
Αιτία θανάτουΚαρκίνος του πνεύμονα
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
ΨευδώνυμοBea Arthur και Beatrice Arthur
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΘρησκείαΙουδαϊσμός
Ύψος178 cm Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑμερικανικά αγγλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
ΕκπαίδευσηΙνστιτούτο Φράνκλιν
New School
ΣπουδέςBlackstone College for Girls
Η Νέα Σχολή
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΗθοποιός, κωμικός, τραγουδίστρια
Αξιοσημείωτο έργοMaude
All in the Family
Τα χρυσά κορίτσια
Καθαρή θέση8.000.000 δολάριο ΗΠΑ
Περίοδος ακμής1947 - 2009
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΔημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ
Οικογένεια
ΣύζυγοςΡόμπερτ Άλαν Όρθουρ
(1944-1950)
Τζιν Σακς
(1950-1978)
Τέκνα2
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΕπιλοχίας/Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ
Πόλεμοι/μάχεςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςDisney Legends (2009)[1]
Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Α' Γυναικείου Ρόλου σε Κωμική Σειρά (1977)
Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Α' Γυναικείου Ρόλου σε Κωμική Σειρά (1988)
Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Α' Γυναικείου Ρόλου σε Κωμική Σειρά (1989)
Βραβείο Τόνυ Α' Γυναικείου Ρόλου σε Μιούζικαλ (1966)
TV Land Award (2008)
βραβείο Τόνυ καλύτερου Β' γυναικείου ρόλου σε μιούζικαλ (1966)
Εν ενεργεία1947-2008
Ιστότοπος
www.beatricearthur.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μπέρνις Φράνκελ ή οπως ήταν γνωστή Μπέατρις Άρθουρ (13 Μαΐου 1922 - 25 Απριλίου 2009) ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός, κωμικός και τραγουδίστρια. Ξεκίνησε την καριέρα της στη σκηνή το 1947, προσελκύοντας κριτική αποδοχή πριν επιτύχει παγκόσμια αναγνώριση για το έργο της στην τηλεόραση αρχίζοντας τη δεκαετία του 1970 ως Μόντ Φίντλεϊ στη δημοφιλή σειρά All in the Family (1971-1972) και Maude (1972-1978) και αργότερα στις δεκαετίες του 1980 και 1990 ως Ντόροθι Ζμπορνάκ στα Χρυσά κορίτσια (1985-1992).

Η Άρθουρ κέρδισε πολλά βραβεία κατά τη διάρκεια της καριέρας της, ξεκινώντας το 1966 με ένα Βραβείο Tony για την καλύτερη ηθοποιό σε μιούζικαλ για το ρόλο της Βέρας Τσαρλς στο Mame. Αργότερα, κέρδισε Βραβεία Emmy για την καλύτερη πρωταγωνίστρια ηθοποιό σε κωμική σειρά το 1977 για την Maude και το 1988 για τα Χρυσά Κορίτσια. Η Άρθουρ είναι η τρίτη με τις περισσότερες υποψηφιότητες για το Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Α' Γυναικείου Ρόλου σε Κωμική Σειρά με εννέα υποψηφιότητες, ακριβώς μετά την Τζούλια Λουί-Ντράιφους (11) και τη Μαίρη Τάιλερ Μουρ (10). Η Άρθουρ εισήχθη στην Ακαδημία της Τηλεοπτικού Hall of Fame το 2008. [2]

Η καριέρα της Άρθουρ στον κινηματογράφο περιλαμβάνει το Lovers and Other Strangers (Εραστές και Άλλοι Περαστικοί) το 1970 και την ταινία Mame (Μαμά) 1974. Το 2002, πρωταγωνίστησε στην δική της σειρά Bea Arthur on Broadway: Just Between Friends (Η Μπέα Άρθουρ στο Μπροντγουέι: Μεταξύ Φίλων) . Ένα μεταθανάτιο αφιέρωμα περιέγραψε την Άρθουρ ως "την ψηλή, βαθύφωνη ηθοποιό, της οποίας η κορυφαία ερμηνεία των κωμικών διαλόγων την έκανε τηλεοπτική σταρ".[3]

Πρώιμη ζωή, οικογένεια, εκπαίδευση και στρατιωτική θητεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μπερνίς Φράνκελ γεννήθηκε στις 13 Μαΐου 1922 στην συνοικία του Μπρούκλιν της Νέα Υόρκης, με γονείς την Ρεμπέκα Πρέσνερ (γεννημένη στην Αυστρία) και τον Φίλιπ Φράνκελ (γεννημένος στην Πολωνία).[4][5] Η Άρθουρ μεγάλωσε σε ένα εβραϊκό σπιτικό με μία μεγαλύτερη αδελφή, την Γκέρτρουντ και μία μικρότερη αδελφή, την Μαριάν (1926-2014). [6]

Το 1933, η οικογένεια Φράνκελ μετακόμισε στο Κέιμπριτζ, στο Μέριλαντ, όπου οι γονείς της αργότερα λειτουργούσαν ένα κατάστημα γυναικείων ρούχων. Στα 16 της, η Μπέατρις ανέπτυξε μια σοβαρή πάθηση, γνωστή ευρύτερα ως coagulation, εξαιτίας της οποίας το αίμα της δεν έπηζε. [7] Ανησυχώντας για την υγεία της, οι γονείς της την έστειλαν στο Linden Hall, ένα πανεπιστήμιο για κορίτσια στo Λίτιτς, στην Πενσυλβάνια, για τα τελευταία δύο χρόνια της μέσης εκπαίδευσής της. [7] Στη συνέχεια, σπούδασε για ένα χρόνο στο Blackstone College για Κορίτσια στο Μπλάκστοουν, στη Βιρτζίνια.[8]

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Φρανκέλ κατατάχθηκε ως ένα από τα πρώτα μέλη του Αμερικανικού Σώματος Πεζοναυτών γυναικείων αποθεματικών το 1943. Μετά τη βασική εκπαίδευση, υπηρέτησε ως γραφέας στο αρχηγείο του Ναυτικού στην Ουάσιγκτον, Π.Κ. Τον Ιούνιο του 1943, το Ναυτικό Σώμα αποδέχθηκε την αίτησή της για μετάθεση στην Σχολή Μεταφορών στο Καμπ Λεζούν, στην Βόρεια Καρολίνα. Η Φράνκελ εργάστηκε στη συνέχεια ως οδηγός φορτηγών και διανομέας στο Τσέρι Πόιντ, στη Βόρεια Καρολίνα μεταξύ 1944 και 1945. Απολύθηκε με τιμή με βαθμό λοχία τον Σεπτέμβριο του 1945.[9]

Μετά την στρατιωτική θητεία της στο ναυτικό, η Φρανκέλ μελέτησε για ένα χρόνο στο Franklin School of Science and Arts στη Φιλαδέλφεια, από όπου έλαβε άδεια ιατρικού τεχνίτη. [10][11] Μετά την πρακτική άσκηση σε ένα τοπικό νοσοκομείο για το καλοκαίρι, αποφάσισε να μην εργασθεί ως τεχνικός εργαστηρίου, αναχωρώντας για την Νέα Υόρκη το 1947 για να εγγραφεί στην Δραματική Σχολή στο New School. [10]

Από το 1947, η Άρθουρ σπούδασε στο Δραματικό Εργαστήρι της Νέας Σχολής στη Νέα Υόρκη με τον Γερμανό σκηνοθέτη Ερβίν Πισκάτερ. Η Άρθουρ ξεκίνησε την καριέρα της στην ηθοποιία ως μέλος μιας εκτός-Broadway θεατρικής ομάδας στο Cherry Lane Theatre στη Νέα Υόρκη στα τέλη της δεκαετίας του 1940. Στην σκηνή, οι ρόλοι της περιλάμβαναν την Λούσι Μπράουν στην πρεμιέρα του 1954 της αγγλικής διασκευής του The Threepenny Opera του Κερτ Γουέιλ, την Ναντίν Φέζερ στην πρεμιέρα του 1957 του Nature's Way του Χέρμαν Γουκ στο Coronet Theatre, την Γιέντε την Προξενήτρα στην πρεμιέρα του 1964 του Fiddler on the Roof στο Μπρόντγουεϊ.

Το 1966, η Άρθουρ πέρασε από ακρόαση για έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στο μιούζικαλ Mame, το οποίο ο σύζυγός της, Τζιν Σακς, θα σκηνοθετούσε, αλλά η Άντζελα Λάνσμπερι (που θα γινόταν αργότερα καλή φίλη της Άρθουρ) κέρδισε τον ρόλο αντί γι' αυτή. [12] Η Άρθουρ δέχτηκε τον "βοηθητικό" ρόλο της Βέρα Τσαρλς, με τον οποίο κέρδισε μεγάλη αναγνωσιμότητα, κερδίζοντας μάλιστα το Βραβείο Τόνι για την καλύτερη ηθοποιό σε μιούζικαλ το ίδιο έτος. Επέστρεψε στο ρόλο στην ταινία του 1974 με την Λούσιλ Μπάλ. Το 1981, εμφανίστηκε στη σκηνή στο The Floating Light Bulb του Γούντι Άλεν.[13]

Το 1994, η Άρθουρ έκανε το ντεμπούτο της στην Μητροπολιτική Όπερα στον ρόλο της Δούκισσας του Κρακενθορπ στην ταινία La fille du régiment του Γκαετάνο Ντονιτσέτι. [14] Και το1995, πρωταγωνίστησε με την Ρενέ Τέιλορ και τον Τζόζεφ Μπολόνια στο Bermuda Avenue Triangle στο Λος Άντζελες. [15]

Το 1971, η Άρθουρ δέχτηκε μία πρόσκληση από τον Νόρμαν Λιρ να συμμετέχει ως guest-star στην καθημερινή κωμωδία του All in the Family, ως Μωντ Φίντλεϊ, ξαδέλφη της Έντιθ Μπάνκερ. Μια ανοιχτά φιλελεύθερη φεμινίστρια, η Μωντ θεωρήθηκε η αντίθεση απέναντι στον αντιδραστικό χαρακτήρα του Άρτσι Μπάνκερ, ο οποίος την περιέγραψε ως "φανατική του New Deal". Στην ηλικία των 49 ετών, η ερμηνεία της Άρθουρ στο All in the Family εντυπωσίασε τους θεατές καθώς και τους υπεύθυνους του CBS, οι οποίοι, όπως θα θυμόταν αργότερα, ρώτησαν "'Ποιο είναι αυτό το κορίτσι; Ας της δώσουμε την δική της σειρά.'" [16]

Η Μωντ πρωτοστάτησε στην δεύτερη εμφάνισής της. Έκανε το ντεμπούτο της το 1972, η σειρά της την βρήκε να ζει στην πλούσια κοινότητα του Τούκαχο, Γουέστσεστερ, Νέα Υόρκη, με τον τέταρτο σύζυγό της, τον Γουόλτερ (Μπιλ Μέισι), και την χωρισμένη κόρη της, την Κάρολ (Αντριάν Μπαρμπό). Η ερμηνεία της Άρθουρ ως Μωντ της έφερε πολλές υποψηφιότητες για Emmy και Golden Globe για την σειρά και την οδήγησε να κερδίσει ένα Emmy το 1977 για την καλύτερη ηθοποιό σε κωμική σειρά. Η Μωντ χάρισε στην Άρθουρ μία θέση στην ιστορία του κινήματος χειραφέτησης των γυναικών. [17]

Η Μπέα Άρθουρ ως Μωντ Φίντλεϊ, περίπου το 1973

Η σειρά έθιξε σοβαρά κοινωνικοπολιτικά θέματα της εποχής που θεωρούνταν ταμπού για μια τηλεοπτική σειρά, συμπεριλαμβανομένου του Πολέμου του Βιετνάμ, της Κυβέρνησης Νίξον, της προσπάθειας της Μωντ για μια θέση στο Κογκρέσο, το διαζύγιο, την εμμηνόπαυση, τη χρήση ναρκωτικών, τον αλκοολισμό, την ψυχική ασθένεια, την χειραφέτηση των γυναικών, τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, την άμβλωση και την έμφυλη βία. Ένα εξαιρετικό παράδειγμα είναι το "Δίλλημα της Μωντ", ένα επεισόδιο δύο μερών που μεταδόθηκε κοντά στις ευχαριστίες του 1972 όπου η Μωντ ταλαιπωρείται από μια εγκυμοσύνη σε μεγάλη ηλικία, αποφασίζοντας τελικά να κάνει έκτρωση. [18] Παρόλο που η έκτρωση ήταν νόμιμη στη Νέα Υόρκη από το 1970, καθώς και στην Καλιφόρνια από το 1969, ήταν παράνομη σε πολλές άλλες πολιτείες της χώρας και, ως εκ τούτου, το επεισόδιο πυροδότησε διαμάχες. Ως αποτέλεσμα, δεκάδες συνεργαζόμενες εταιρείες του δικτύου αρνήθηκαν να μεταδώσουν το επεισόδιο, αντικαθιστώντας είτε με μια επανάληψη από προηγούμενα επεισόδιά της σεζόν είτε ένα ειδικό τηλεοπτικό πρόγραμμα για τις Ευχαριστίες. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής επαναπροβολής της σεζόν έξι μήνες αργότερα, η αναταραχή μειώθηκε, και οι σταθμοί που αρνήθηκαν να μεταδώσουν το επεισόδιο κατά την πρώτη εκπομπή του αυτή την φορά το εξέπεμψαν κανονικά. Ως αποτέλεσμα, 65 εκατομμύρια θεατές είδαν το επεισόδιο είτε κατά την πρώτη εκπομπή του Νοεμβρίου αυτού είτε κατά τη διάρκεια του ερχόμενου καλοκαιριού. [19] Το επεισόδιο μεταδόθηκε για πρώτη φορά δύο μήνες πριν το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ νομιμοποιήσει τη διαδικασία άμβλωσης σε εθνικό επίπεδο ως αποτέλεσμα της υπόθεσης Ρόου εν. Ουέιντ τον Ιανουάριο του 1973. [20]

Η Άρθουρ αποφάσισε να αποχωρήσει από την σειρά κατά τη διάρκεια της έκτης σεζόν της. Αργότερα το 1978, εμφανίστηκε στο Star Wars Holiday Special, στο οποίο εκτελούσε ένα τραγούδι στην καντίνα Mos Eisley. Στις 19 Ιανουαρίου 1980, παρουσίασε το Beatrice Arthur Special για το CBS, παρουσιάζοντας μια μουσική κωμωδία με τους Ροκ Χάτσον, Μέλμπα Μουρ και Wayland Flowers με τη Madame.[21] Η Άρθουρ επέστρεψε στην τηλεόραση με τη βραχύβια κωμωδία του 1983 Amanda's (μια διασκευή της βρετανικής σειράς Fawlty Towers). Μόνο 10 από τα 13 επεισόδια της σειράς μεταδόθηκαν.

H Άρθουρ (αριστερά) μαζί με την φίλη της Άντζελα Λάνσμπερι (δεξιά) στα Βραβεία Έμμυ του 1989

Το 1985, η Άρθουρ συμμετείχε στην αγαπημένη σειρά Τα Χρυσά Κορίτσια, στην οποία υποδύθηκε την Ντόροθι Ζμπορνάκ, μια χωρισμένη μητέρα και αναπληρώτρια δασκάλα που ζει σε ένα σπίτι του Μαϊάμι, στη Φλόριντα, το οποίο ανήκει στην χήρα Μπλανς Ντεβερό (την οποία υποδυόταν η Ρου ΜακΚλάναχαν ενώ είχε πρωταγωνιστήσει με την Άρθουρ και στο Maude). Οι άλλοι συγκάτοικοι της ήταν η χήρα Ροζ Νάιλαντ (που υποδυόταν η Μπέτι Γουάιτ) και η μητέρα της Ντόροθι, Σοφία Πετρίλο (την οποία υποδυόταν η Εστέλ Γκέτι). Η σειρά ήταν μια τεράστια επιτυχία και παρέμεινε στην πρώτη δεκάδα αξιολογήσεων για έξι από τις επτά σεζόν της. Οι επιδόσεις της Άρθουρ οδήγησαν σε αρκετές υποψηφιότητες για Emmy κατά τη διάρκεια της σειράς και μάλιστα κέρδισε ένα Emmy το 1988. Η Άρθουρ έφυγε από την σειρά μετά το τέλος της έβδομης σεζόν και η σειρά έριξε αυλαία. Το 1992, μετατράπηκε σε The Golden Palace (Το Χρυσό Παλάτι) με τις άλλες τρεις ηθοποιούς και μεταδόθηκε στο CBS καθώς δεν επιλέχθηκε από το NBC. Η νέα σειρά, ωστόσο, διήρκησε μόνο μια σεζόν. [22][23]

Το 1984, η Αρθούρ, η οποία αρνούνταν τακτικά τις διαφημιστικές καμπάνιες, δέχτηκε μια μεγάλη προσφορά από την καναδική αλυσίδα φαρμακευτικών καταστημάτων Shoppers Drug Mart να γίνει εκπρόσωπος των διαφημίσεών τους, υπό τον όρο ότι οι διαφημίσεις δεν θα εκπέμπουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Άρθουρ παρέμεινε επτά χρόνια στην θέση, συνεχίζοντας ως εκπρόσωπος κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του Τα Χρυσά Κορίτσια με το να πηγαινοέρχοντας στο Τορόντο για τα γυρίσματα. [24][25]

Η Άρθουρ επανεμφανίστηκε στο ρόλο της ως Βέρα Τσαρλς στην ταινία Mame το 1974, με την Λουσίλ Μπολ. Υποδύθηκε την ανυπόφορη μητέρα Μπέα Βέκιο στο Lovers and Other Strangers (1970) και έκανε μία μικρή εμφάνιση ως Ρωμαϊκή υπάλληλος ανεργίας στην Ιστορία του Κόσμου του Μελ Μπρουκς, Μέρος Πρώτο (1981). Εμφανίστηκε επίσης στην αμερικανική ταινία του 1995 For Better or Worse ως Μπέβερλι Μέικσιφτ.[26] Ενώ η τελευταία της ταινία ήταν το Εnemies of Laughter το 2000, με τον Πίτερ Φάλκ.

Το 1999, η Άρθρουρ δήλωσε σε έναν δημοσιογράφων τους τρεις ανθρώπους που επηρέασαν την καριέρα της: "Ο Σιντ Σίζαρ μου έμαθε το εξωφρενικό, ο Λι Στράσμπεργκ μου έμαθε αυτό που ονομάζω πραγματικότητα και η Λότε Λένια, την οποία λατρεύω, μου έμαθε οικονομία". Μια άλλη πηγή επιρροής για την Άρθουρ ήταν η διάσημη ηθοποιός / σκηνοθέτης Άιντα Λουπίνο, την οποία η Άρθουρ επαίνεσαι: "Το όνειρό μου ήταν να γίνω ένα πολύ μικρό ξανθό αστέρι ταινιών όπως η Άιντα Λουπίνο και εκείνες οι άλλες γυναίκες που είδα εκεί πάνω στην οθόνη κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης".[27][28]

Η Άρθουρ σε φωτογραφία της στρατιωτικής της ταυτότητας στο ναυτικό των ΗΠΑ το 1943

Η Άρθουρ παντρεύτηκε δύο φορές. Ο πρώτος γάμος της έγινε το 1944, κατά τη διάρκεια της θητείας της στο στρατό, όταν παντρεύτηκε τον συνάδελφο της πεζοναύτη Ρόμπερτ Άλαν Όρθουρ, αργότερα σεναριογράφο, τηλεοπτικό και κινηματογραφικό παραγωγό και σκηνοθέτη.[29] Τρία χρόνια αργότερα, χώρισαν, αλλά εκείνη κράτησε το επίθετό του, κάνοντάς του μία μικρή αλλαγή σε Άρθουρ. Λίγο μετά το διαζύγιο τους το 1950, παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη Τζιν Σακς με τον οποίο υιοθέτησε δύο παιδιά, τον Μάθιου, ο οποίος έγινε ηθοποιός και τον Ντάνιελ, ο οποίος έγινε σχεδιαστή μόδας. Αυτή και ο Σάκς παρέμειναν παντρεμένοι μέχρι το 1978.[30][31]

Το 1972, μετακόμισε στο Λος Άντζελες και επινοικίασε το διαμέρισμά της στο Central Park West της Νέας Υόρκης και το εξοχικό της σπίτι στο Μπέντφορντ της Νέας Υόρκης. [32] Σε μια συνέντευξη του 2003, ενώ ήταν στο Λονδίνο προωθώντας την εκπομπή της στην οποία πρωταγωνιστούσε η ίδια, περιέγραψε την αγγλική πρωτεύουσα ως την "αγαπημένη πόλη της στον κόσμο".[33]

Η Άρθουρ ήταν μακροχρόνια υπέρμαχος των ίσων δικαιωμάτων για τις γυναίκες και ενεργός υποστηρικτής των ηλικιωμένων και των Εβραϊκών κοινοτήτων τόσο μέσω των μεγάλων τηλεοπτικών της ρόλων όσο και μέσω της φιλανθρωπικής της δουλειάς και της προσωπικής της ευθύτητας. Σε αντίθεση με τον χαρακτήρα που έπαιξε ως Μωντ, αρχικά ήταν σκεπτικιστική για το γυναικείο κίνημα. Μετά το διαζύγιο της από τον Τζιν Σακς υιοθέτησε τις αρχές αυτού του κινήματος. [34]

Ώντας για πολλά χρόνια ένα είδωλο των γκέι, αγκάλιασε την κοινότητα των γκέι που την είχε υποστηρίξει από τη δεκαετία του 1970. Στα τέλη της ζωής της, η Άρθουρ συνέβαλε στην αντιμετώπιση της φτώχειας των ΛΟΑΤΚΙ+ νέων. Συγκέντρωσε 40.000 δολάρια για το Ali Forney Center με μια από τις τελευταίες της ζωντανές εμφανίσεις, μια αναβίωση του show της στο Broadway (στο οποίο πρωταγωνιστούσε η ίδια) το 2005 αφότου ανακάλυψε ότι πάσχει από καρκίνο. Συνέχισε να υποστηρίζει το ίδρυμα μέχρι και το θάνατό της, δηλώνοντας στο Next Magazine ότι "Αυτά τα παιδιά στο Ali Forney Center κυριολεκτικά απορρίπτονται από τις οικογένειές τους επειδή είναι λεσβίες, γκέι ή τρανς - αυτή η οργάνωση πραγματικά σώζει ζωές. " [35][36][37]

Θάνατος και υστεροφημία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Άρθουρ πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα στο σπίτι της στο Μπρέντγουντ του Λος Άντζελες στις 25 Απριλίου 2009, σε ηλικία 86 ετών. Το πτώμα της Άρθουρ αποτεφρώθηκε και οι στάχτες της δόθηκαν στην οικογένειά της. [38]

H Μπέα Άρθουρ το 2005 σε ηλικία 83 ετών

Στις 28 Απριλίου 2009 στις 8μμ, η κοινότητα του Μπρόντγουεϊ απέδωσε φόρο τιμής στην Άρθουρ κρατώντας σβηστές τις φωτεινές επιγραφές της περιοχής του Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης για διάρκεια ενός λεπτού.[39] Στις 16 Σεπτεμβρίου 2009, πραγματοποιήθηκε δημόσιος φόρος τιμής στην Άρθουρ στο Majestic Theatre στο Μανχάταν, όπου φίλοι και συνάδελφοί, συμπεριλαμβανομένων των Άντζελα Λάνσμπερι, Νόρμαν Λιρ, Ρόζι Ο'Ντόνελ και Ρου ΜακΚλάναχαν, απέδωσαν φόρο τιμής στην ηθοποιό. [40] 

Οι επιζήσασες συμπρωταγωνίστριες της Άρθουρ από Τα Χρυσά Κορίτσια, η ΜακΚλάναχαν και η Γουάιτ, σχολίασαν το θάνατό της μέσω τηλεφώνου στο επεισόδιο της 27ης Απριλίου του Larry King Live. Αργότερα, στο Today Show, η ΜακΚλάναχαν δήλωσε τηλεφωνικώς ότι εκείνη και η Άρθουρ τα πήγαιναν πολύ καλά μεταξύ τους.[41][42]

Οι μακροχρόνιες φίλες της, Άντριεν Μπάρμπο (με την οποία είχε συνεργαστεί στο Maude) και Άντζελα Λάνσμπερι (με την οποίους είχε συνεργασει στο Mame) σχολίασαν επίσης για το θάνατό της. Η Μπάρμπο είπε: "Έχουμε χάσει ένα μοναδικό, απίστευτο ταλέντο. Κανείς δεν μπορούσε να αποδώσει μια ατάκα ή να καθηλώσει μια λήψη όπως η Μπέα και κανείς δεν ήταν πιο γενναιόδωρος ή δοτικός στους συναδέλφους της".[43] Η Λάνσμπερι είπε πως "Ήταν και παραμένει η καρδιακή μου φίλη [...] Είμαι βαθιά λυπημένη από το θάνατό της, αλλά επίσης ανακουφίστηκα που απελευθερώθηκε από τον πόνο".[44]

Η Άρθουρ άφησε 300.000 δολάρια στο Ali Forney Center, μια οργάνωση της Νέας Υόρκης που παρέχει στέγαση για άστεγους ΛΟΑΤΚΙ+ νέους. [45][46] Το κέντρο υπέστη σοβαρές ζημιές τον Οκτώβριο του 2012 από τον τυφώνα Σάντι αλλά έχει αποκατασταθεί και ξανανοίξει έκτοτε. [47][48][49] Η Οικία Μπέα Άρθουρ, η οποία ξεκίνησε την λειτουργία της το 2017, είναι μια κατοικία 18 κλινών στο Μανχάταν για άστεγους ΛΟΑΤΚΙ νέους που διευθύνεται από το Ali Forney Center. [50][51]

Βραβείο Έτος Κατηγορία Έργο Διάκριση
Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης 1973 Α' Γυναικείου Ρόλου σε Κωμική Σειρά Maude Υποψήφια
1974 Υποψήφια
1976 Υποψήφια
1977 Νικήτρια
1978 Υποψήφια
Μεμονωμένης Ερμηνείας σε Μιούζικαλ Laugh-in Υποψήφια
1986 Α' Γυναικείου Ρόλου σε Κωμική Σειρά Τα Χρυσά Κορίτσια Υποψήφια
1987 Υποψήφια
1988 Νικήτρια
1989 Υποψήφια
2000 Γκεστ-Σταρ σε Κωμική Σειρά Η τρελή οικογένεια του Μάλκολμ Υποψήφια
Χρυσές Σφαίρες 1973 Καλύτερη Ηθοποιός σε Κωμική Σειρά ή Μιούζικαλ Maude Υποψήφια
1974 Υποψήφια
1975 Καλύτερη "Βοηθητική" Ηθοποιός σε Συγκινητική Ταινία Mame Υποψήφια
1976 Καλύτερη Ηθοποιός σε Κωμική Σειρά ή Μιούζικαλ Maude Υποψήφια
1978 Υποψήφια
1986 Τα Χρυσά Κορίτσια Υποψήφια
1987 Υποψήφια
1988 Υποψήφια
1989 Υποψήφια
Βραβεία Τόνυ 1966 Καλύτερη Ηθοποιός σε Μιούζικαλ Mame Νικήτρια

Έχοντας κερδίσει ένα βραβείο Emmy και ένα Tony, η Arthur ήταν ένα Όσκαρ μακριά από την επίτευξη του Triple Crown of Acting όπως αποκαλούν οι Αμερικανοί τον συνδυασμό των τριών αυτών βραβείων.

Η Άρθουρ κέρδισε πολλά βραβεία κατά τη διάρκεια της καριέρας της, ξεκινώντας το 1966 με ένα Tony Award για την καλύτερη ηθοποιό σε μιούζικαλ για το ρόλο της Βέρα Τσαρλς στο Mame. Αργότερα, κέρδισε Βραβεία Emmy για την καλύτερη πρωταγωνίστρια σε κωμική σειρά το 1977 για την Maude και το 1988 για τα Χρυσά Κορίτσια. Η Άρθουρ είναι η τρίτη με τις περισσότερες υποψηφιότητες για το Primetime Emmy Award για την καλύτερη πρωταγωνίστρια σε κωμική σειρά με εννέα υποψηφιότητες, ακριβώς μετά την Τζούλια Λουί-Ντράιφους (11) και τη Μαίρη Τάιλερ Μουρ (10). Η Άρθουρ εισήχθη στο Τηλεοπτικό Hall of Fame το 2008. [52]

Στις 8 Ιουνίου 2008, Τα χρυσά κορίτσια βραβεύτηκαν με το βραβείο Pop Culture στο 6α Ετήσια Βραβεία TV Land. Η Άρθουρ (σε μία από τις τελευταίες δημόσιες εμφανίσεις της) δέχτηκε το βραβείο μαζί με την ΜακΚλάναχαν και την Γουάιτ. [53]

Έτος Ταινία Ρόλος
1959 That Kind of Woman -
1970 Ερωτικά ζευγάρια και τόσοι άλλοι γύρω τους

(Lovers and Other Strangers)

Μπέα Βέκιο
1974 Mame Βέρα Τσαρλς
1981 Η Ιστορία του Κόσμου, Μέρος 1

(History of the World, Part I)

Ρωμαία υπάλληλος
1995 For Better or Worse Μπέβερλι Μέικσιφτ
2000 Ερωτική Τρικυμία

(Enemies of Laughter)

Μητέρα του Πολ
  1. d23.com/walt-disney-legend/bea-arthur/.
  2. The Academy of Television Arts & Sciences (April 17, 2008). Television Academy Hall of Fame Reveals Six Honorees for 2008. Δελτίο τύπου.
  3. Lynn Elber, Beatrice Arthur, 86, deep-voiced star of 'Golden Girls,' 'Maude' Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή |url=. Empty., boston.com, April 26, 2009.
  4. «'Golden Girls' star Bea Arthur dies aged 86». Haaretz. 26 Απριλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2013. 
  5. «Certificate and Record of Birth #21106». kevinbuckstiegel.com. City of New York, Department of Health. 13 Μαΐου 1922. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (.JPG) στις 29 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2008. 
  6. Weber, Bruce (April 26, 2009). «Bea Arthur, Star of Two TV Comedies, Dies at 86» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 8, 2022. https://web.archive.org/web/20220208235507/https://www.nytimes.com/2009/04/26/arts/television/26arthur.html. Ανακτήθηκε στις February 12, 2022. 
  7. 7,0 7,1 Bea Arthur 2002 Intimate Portrait (HD). Lifetime TV. 17 Σεπτεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2018.  and at ghostarchive.org, 2021-12-11.
  8. «Bea Arthur (1926–2009)». jewishvirtuallibrary.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 14, 2018. https://web.archive.org/web/20180914131941/https://www.jewishvirtuallibrary.org/bea-arthur. Ανακτήθηκε στις September 14, 2018. 
  9. «#VeteranOfTheDay Marine Veteran Bea Arthur». VAntage Point. US Veterans Administration. 3 Μαρτίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2020. 
  10. 10,0 10,1 Bea Arthur 2002 Intimate Portrait (HD). Lifetime TV. 17 Σεπτεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2018.  and at ghostarchive.org, 2021-12-11.
  11. «Bea Arthur (1926–2009)». jewishvirtuallibrary.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 14, 2018. https://web.archive.org/web/20180914131941/https://www.jewishvirtuallibrary.org/bea-arthur. Ανακτήθηκε στις September 14, 2018. 
  12. Bea Arthur 2002 Intimate Portrait (HD). Lifetime TV. 17 Σεπτεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2018.  and at ghostarchive.org, 2021-12-11.
  13. «Bea Arthur». Playbill.com. Playbill. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2013. 
  14. «Obituaries: Actors Dom DeLuise and Beatrice Arthur; mezzo Margreta Elkins; soprano Anne Brown, Gershwin's original Bess; composer Lukas Foss dies at eighty-six.». Opera News 74 (1). July 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις April 5, 2012. https://web.archive.org/web/20120405095132/http://www.operanews.com/operanews/templates/content.aspx?id=2299. Ανακτήθηκε στις December 28, 2010. (απαιτείται συνδρομή)
  15. Hilsman, Hoyt (1 Νοεμβρίου 1995). «Bermuda Avenue Triangle». Variety (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2020. 
  16. «Golden Girls Star Be Arthur Dies at 86». NPR. April 25, 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις April 27, 2009. https://web.archive.org/web/20090427165314/http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=103494550. Ανακτήθηκε στις April 27, 2009. 
  17. «Feminist Timeline: United States». Brooklyn Museum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2009. The television show Maude, a spin-off of All in the Family, premiers, starring Beatrice Arthur as Maude Findlay, a leftist feminist who supports abortion and civil rights. 
  18. Maude's Dilemma Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή |url=. Empty.. IMDb. September 2017.
  19. «Susan Harris». shemadeit.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2009. 
  20. Whitcomb, Dan (April 26, 2009). «'Golden Girls' star Bea Arthur dies at 86». Reuters.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 22, 2014. https://web.archive.org/web/20140322013623/http://www.reuters.com/article/2009/04/26/us-arthur-idUSTRE53O2IV20090426?feedType=RSS&feedName=topNews&rpc=22&sp=true. Ανακτήθηκε στις November 15, 2013. 
  21. Hall, Phil (March 26, 2004). «The Bootleg Files: 'the Beatrice Arthur Special'». Film Threat. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 27, 2011. https://web.archive.org/web/20110127021641/http://www.filmthreat.com/features/1010. Ανακτήθηκε στις November 15, 2013. 
  22. Hayward, Anthony (April 28, 2009). «Bea Arthur: Actress who found fame as the acid-tongued Dorothy in 'The Golden Girls' sitcom». The Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 14, 2014. https://web.archive.org/web/20140714200254/http://www.independent.co.uk/news/obituaries/bea-arthur-actress-who-found-fame-as-the-acidtongued-dorothy-in-the-golden-girls-sitcom-1675213.html. Ανακτήθηκε στις June 13, 2014. 
  23. Ferguson, Lee (April 27, 2009). «And then there's Bea: Remembering Bea Arthur». CBC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 31, 2015. https://web.archive.org/web/20150531064400/http://www.cbc.ca/news2/arts/things-that-go-pop-blog/2009/04/and-then-theres-bea-remembering-bea-arthur.html. Ανακτήθηκε στις June 13, 2014. 
  24. Anecdotage: Bea Arthur's embarrassing commercial, retrieved October 22, 2022
  25. Bradburn, Jamie (February 7, 2006). Shoppers Drug Mart. The Canadian Encyclopedia. Retrieved October 22, 2022.
  26. «For Better or Worse». IMDb.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2018. 
  27. Weber, Bruce (April 25, 2009). «Bea Arthur, Star of Two TV Comedies, Dies at 86». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 5, 2014. https://web.archive.org/web/20140305170835/http://www.nytimes.com/2009/04/26/arts/television/26arthur.html. Ανακτήθηκε στις November 15, 2013. 
  28. «My dream was to become a very small blonde movie star like Ida Lupino and those other women I saw up there on the screen during the Depression. Bea Arthur». Quotemaster.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2017. 
  29. Her Marine Corps records are available for perusal at the National Archives and Records Administration website Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή |url=. Empty.
  30. Hall, Jane (January 6, 1986). «Sex and the Senior Girls: NBC's Golden Girls Are the Toast of TV with Their Mid-Life Miami Spice». People. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 21, 2016. https://web.archive.org/web/20160921054525/http://www.people.com/people/archive/article/0,,20092686,00.html. Ανακτήθηκε στις November 15, 2013. 
  31. Haviland, Lou (9 Μαρτίου 2020). «'The Golden Girls': Bea Arthur's Son Recalls Growing Up With Her». cheatsheet.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2022. 
  32. Moritz, Charles (editor) (1973) "Arthur, Beatrice", Current Biography Yearbook, 1973 H. W. Wilson, New York, pp. 17–20, page 20; (ISBN 0-8242-0543-X)
  33. «Bea Arthur». Woman's Hour. BBC. 8 Αυγούστου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2013. 
  34. «Bea Arthur». www.jewishvirtuallibrary.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2020. 
  35. Portwood, Jerry (April 27, 2009). «My Last Chat With Bea Arthur: Sometimes she felt like Judy Garland». New York Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 27, 2009. https://web.archive.org/web/20090627032801/http://www.nypress.com/blogs/blog-3973-my-last-chat-with-bea-arthur-sometimes-she-felt-like-judy-garland.html. Ανακτήθηκε στις November 15, 2013. 
  36. «How Bea Arthur Gave Back to the Gays Who Loved Her | Hollywood Reporter». The Hollywood Reporter. 23 Σεπτεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2020. 
  37. Siciliano, Carl (July 21, 2015). «How Bea Arthur Became a Champion for Homeless LGBT Youth». HuffPost. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 3, 2022. https://web.archive.org/web/20221003062117/https://www.huffpost.com/entry/how-bea-arthur-became-a-c_b_7837174. Ανακτήθηκε στις October 15, 2019. 
  38. Korn, Steven (April 25, 2009). «Beatrice Arthur, 'Golden Girls' star, dies at 86». Entertainment Weekly. http://www.ew.com/article/2009/04/25/beatrice-arthur. Ανακτήθηκε στις July 20, 2015. 
  39. «Broadway Plans Tribute to Bea Arthur». Entertainment Tonight. April 28, 2009. http://www.etonline.com/news/73316_Broadway_Plans_Tribute_to_Bea_Arthur. Ανακτήθηκε στις November 15, 2013. [νεκρός σύνδεσμος]
  40. Noah Michelson (September 16, 2009). «A Tribute to Bea Arthur». Out.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 17, 2019. https://web.archive.org/web/20190117122420/https://www.out.com/entertainment/popnography/2009/09/a-tribute-to-bea-arthur.html. Ανακτήθηκε στις January 16, 2019. 
  41. Slezak, Michael (April 26, 2009). «Rue McClanahan remembers Bea Arthur». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 10, 2013. https://web.archive.org/web/20131110162105/http://popwatch.ew.com/2009/04/26/bea-arthur-rue/. Ανακτήθηκε στις November 15, 2013. 
  42. Kaufman, Gil (April 27, 2009). «Bea Arthur Remembered By 'Golden Girls' Co-Stars». MTV News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 10, 2013. https://web.archive.org/web/20131110173255/http://www.mtv.com/news/articles/1610049/bea-arthur-remembered-by-golden-girls-co-stars.jhtml. Ανακτήθηκε στις November 15, 2013. 
  43. Eng, Joyce (April 27, 2009). «Friends and Colleagues Remember Beatrice Arthur». TV Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 1, 2013. https://web.archive.org/web/20131101112932/http://www.tvguide.com/news/beatrice-arthur-tribute-1005473.aspx. Ανακτήθηκε στις November 15, 2013. 
  44. «Angela Lansbury 'Deeply Saddened' by Bea Arthur's Passing». Entertainment Tonight. April 25, 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 10, 2013. https://web.archive.org/web/20131110153546/http://www.etonline.com/news/73215_Angela_Lansbury_Deeply_Saddened_by_Bea_Arthur_s_Passing/index.html. Ανακτήθηκε στις November 15, 2013. 
  45. Garcia, Michelle (October 27, 2009). «Bea Leaves $300K to Homeless Youths». The Advocate. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 14, 2021. https://web.archive.org/web/20210214023716/https://www.advocate.com/news/daily-news/2009/10/27/bea-leaves-300k-homeless-youths. Ανακτήθηκε στις November 15, 2013. 
  46. «The Ali Forney Center – The Bea Arthur Residence for LGBT Youth». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2009. 
  47. «Ali Forney Center For LGBT Youth Drop-In Center Destroyed By Hurricane Sandy». PrideSource. November 8, 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 4, 2016. https://web.archive.org/web/20160304215348/http://pridesource.com/article.html?article=56683. Ανακτήθηκε στις November 15, 2013. 
  48. Pearce, Matt (November 5, 2012). «Twitter in the time of Sandy: A few lies, and then redemption». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 21, 2013. https://web.archive.org/web/20131221173318/http://articles.latimes.com/2012/nov/05/nation/la-na-nn-twitter-social-media-sandy-20121105. Ανακτήθηκε στις November 15, 2013. 
  49. «About Us – Ali Forney». Aliforneycenter.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2015. 
  50. «Bea Arthur Residence for LGBT Homeless Youth Breaks Ground in Manhattan». Broadway World. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2015. 
  51. «Shelter For Homeless LGBTQ Youth, Named For 'Golden Girls' Star, Opens in NYC | HuffPost». M.huffpost.com. 6 Δεκεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2017. 
  52. The Academy of Television Arts & Sciences (April 17, 2008). Television Academy Hall of Fame Reveals Six Honorees for 2008. Δελτίο τύπου.
  53. Julie Keller (June 8, 2008). «TV Land Awards Party Like It's 1979». E! Online. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 12, 2008. https://web.archive.org/web/20081212105046/http://uk.eonline.com/uberblog/b11229_tv_land_awards_party_like_its_1979.html. Ανακτήθηκε στις July 12, 2008. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Beatrice Arthur στο Wikimedia Commons