Μπιέλινα
| Μπιγιέλινα | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Μπιγιέλινα | ||
 | ||
| Χώρα | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | |
| Διοικητική υπαγωγή | City of Bijeljina | |
| Έκταση | 733,85 km² | |
| Υψόμετρο | 90 μέτρα | |
| Πληθυσμός | 114.663 (2013) | |
| Ταχ. κωδ. | 76300 | |
| Τηλ. κωδ. | 55 | |
| Ζώνη ώρας | θερινή ώρα Κεντρικής Ευρώπης UTC+01:00 | |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
Η Μπιέλινα ή Μπιγιέλινα (Bijeljina, Бијељина) είναι πόλη και δήμος στη βορειοανατολική Σερβική Δημοκρατία, μια από τις δύο οντότητες της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Με πληθυσμό 114.663 το 2013[1] ήταν ο πέμπτος πολυπληθέστερος δήμος στη χώρα και ο δεύτερος πολυπληθέστερος στη Σερβική Δημοκρατία μετά τη Μπάνια Λούκα. Η πόλη έχει πληθυσμό 45.291 κατοίκων (2013) και είναι η έκτη μεγαλύτερη στη χώρα (μετά τις Σαράγεβο, Μπάνια Λούκα, Τούζλα, Ζένιτσα και Μόσταρ). Η πόλη βρίσκεται στην πεδιάδα Σεμπερίγια και απέχει 6 χιλιόμετρα από τα σύνορα με τη Σερβία και 40 χιλιόμετρα από την Κροατία.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υπάρχουν ίχνη κατοίκησης της περιοχής από τη νεολιθική εποχή, ενώ η περιοχή κοντά στα χωριά Μπάτκοβιτς και Οστογίτσεβο κατοικήθηκε από σλαβικά φύλα τον 7ο-12ο αιώνα. Η παλαιότερη αναφορά στη Μπιελίνα γίνεται το 1446. Το 1520 η περιοχή κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς και το 1716 από τους Αυστριακούς και μετά τη διάλυση της Αυστροουγγαρίας στη Γιουγκοσλαβία.[2]
To 1991, οι Σερβοβόσνιοι δημιούργησαν τη Σερβική Αυτόνομη Επαρχία της Βορειο-ανατολικής Βοσνίας, με έδρα τη Μπιέλινα. Το Μάρτιο του 1992 διεξήχθη δημοψήφισμα με το οποίο η Βοσνία-Ερζεγοβίνη ανακηρύχθηκε αυτόνομο κράτος, με την ένθερμη υποστήριξη των Βόσνιων και των Κροατοβόσνιων, αλλά οι Σερβοβόσνιοι απείχαν. Τις 1 και 2 Απριλίου, η Σερβική Εθελοντική Φρουρά και ο Γιουγκοσλαβικός λαϊκός στρατός κατέλαβαν την πόλη και επιδόθηκαν σε θηριωδίες. Από τη σφαγή που επικράτησε επιβεβαιώθηκαν 48-78 θάνατοι, αλλά ο πραγματικός αριθμός τους παραμένει άγνωστος.[3] Μετά ακολούθησε εθνοκάθαρση της περιοχής, όλα τα τζαμιά γκρεμίστηκαν και δημιουργήθηκαν εννέα στρατόπεδα συγκέντρωσης.[4] Από τους 30.000 Βόσνιους που κατοικούσαν στη Μπιέλινα μέχρι το τέλος του πολέμου είχαν μείνει μόνο 2.700. Μετά τον πόλεμο της Βοσνίας, λόγω του μεγάλου πληθυσμού μεταναστών που έφτασε στην πόλη έλαβε χώρα εντατική ανοικοδόμηση.[2]
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ανάμεσα στα αξιοθέατα της περιοχής είναι το τζαμί Ατίκ, το οποίο κατασκευάστηκε το 1520-1566, κατεδαφίστηκε το 1993 και ξαναχτίστηκε, ο σερβικός ναός του Αγίου Γεωργίου, του 1872, και το μοναστήρι Τάβνα, στο νότιο άκρο του δήμου.
Το 1932 ιδρύθηκε στην πόλη η βιβλιοθήκη Φίλιπ Βίσνιτς. Στη πόλη λειτουργεί ένα κρατικό (ιδρύθηκε το 2011) και δύο ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Αδελφοποιημένες πόλεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Μπιέλινα έχει αδελφοποιηθεί με τις εξής πόλεις:
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 23 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2016.
- ↑ 2,0 2,1 «Istorija Bijeljine». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2016.
- ↑ Unfinished Business: Return of Displaced Persons and Other Human Rights Issues in Bijeljina (Report). 12. Human Rights Watch. May 2000. http://www.hrw.org/reports/2000/bosnia/BOSN005.pdf.
- ↑ «Prosecutor v. Momčilo Krajišnik (Trial Judgment)» (PDF). International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia (ICTY). 27 Σεπτεμβρίου 2006. IT-00-39-T.
- ↑ «МЕЖДУНАРОДНО СЪТРУДНИЧЕСТВО НА ОБЩИНА РУСЕ - Побратимени градове». Община Русе [Δήμος του Ρούσε] (στα Βουλγαρικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2013.
