Μύρινα (ιέρεια)
Στην ελληνική μυθολογία, η Μύρινα (αρχαία ελληνικά: Μύρινα) ή ίσως πιο σωστά Μυρτέα[α] (αρχαία ελληνικά: Μυρτέα) είναι μια δευτερεύουσα μυθολογική φιγούρα που συνδέεται με τη μυρτιά και τη θεά Αφροδίτη. Η ιστορία της μαρτυρείται στα έργα δύο συγγραφέων, του Μαύρου Σέρβιου Ονοράτου, Λατίνου γραμματικόυ των αρχών του πέμπτου αιώνα μ.Χ., και του ανώνυμου δεύτερου μυθογράφου του Βατικανού, το έργο του οποίου σώζεται σε ένα μόνο χειρόγραφο που βρέθηκε το 1401.
Μυθολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Μύρινα ήταν μια εξαιρετικά όμορφη κοπέλα που την απήγαγαν ληστές και την κράτησαν σε μια σπηλιά ενώ έκαναν λήστευαν το σπίτι της, αλλά αυτή κατάφερε να δραπετεύσει και να επιστρέψει στο σπίτι της. Ευχαριστώντας τους θεούς την ασφάλεια και την ελευθερία της, αποφάσισε να αφοσιωθεί στην Αφροδίτη, τη θεά του έρωτα, και έγινε ιέρεια της. Αλλά ο προηγούμενος μνηστήρ της ήρθε στον ναό και την άρπαξε παρ' όλ' αυτά, έτσι τον σκότωσε. Στη συνέχεια μετατράπηκε σε μυρτιά. Επειδή ήταν τόσο πιστή ιέρεια, η Αφροδίτη έδωσε ευώδες άρωμα στη μυρτιά και την έκανε ιερό δέντρο της, σε μύθο που εξηγεί τη σχέση της μυρτιάς με την Αφροδίτη.[2]
Ο Σέρβιος, που την αποκαλεί Μυρήνη, προσθέτει ότι ως ιέρεια, μια μέρα αναγνώρισε έναν από τους απαγωγείς της ανάμεσα στο πλήθος και τον έσυρε στη μέση του πλήθους. Ο άνδρας ομολόγησε και κατέδωσε τα ονόματα των συνεργατών του. Ένας νεαρός άνδρας, που αγαπούσε τη Μύρινα, ανέλαβε να κυνηγήσει τους ληστές. Όταν επέστρεψε επιτυχής, ζήτησε αμοιβή και οι κάτοικοι της πόλης του επέτρεψαν να πάρει γυναίκα του τη Μύρινα, παρ' όλο που ήταν ιέρεια. Όμως η Αφροδίτη δυσαρεστήθηκε, σκότωσε αυτόν και μετέτρεψε τη Μύρινα σε μυρτιά.[3][4]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Pepin 2008, σελ. 338.
- ↑ Vatican Mythographer II 41
- ↑ Servius, On Virgil's Aeneid 3.23
- ↑ Hünemörder, Christian (Hamburg), “Myrtle”, in Brill's New Pauly. Antiquity volumes edited by: Hubert Cancik and, Helmuth Schneider, English Edition by: Christine F. Salazar, Classical Tradition volumes edited by: Manfred Landfester, English Edition by: Francis G. Gentry. Consulted online on 09 January 2023
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μαύρος Σέρβιος Ονοράτος, In Vergilii carmina comentarii. Servii Grammatici qui feruntur in Vergilii carmina commentarii; recensuerunt Georgius Thilo et Hermannus Hagen. Γεώργιος Θήλο. Λειψία. BG Teubner. 1881. Ηλεκτρονική έκδοση στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Περσέα.
- * Pepin, Ronald E. (2008). The Vatican Mythographers. New York City: Fordham University Press. ISBN 978-0-8232-2892-8.