Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νίκος Δενδραμής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Νίκος Δενδραμής
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Νίκος Δενδραμής (Ελληνικά)
Γέννηση6ιουλ. / 19  Δεκεμβρίου 1901γρηγ.
Αθήνα
Θάνατος22  Μαΐου 1999
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Γενεύης
Ιδιότηταηθοποιός
ΣύζυγοςΜπίλλυ Κωνσταντοπούλου
ΑδέλφιαΒασίλειος Δενδραμής

Ο Νίκος Δενδραμής (6 Δεκεμβρίου 1901 – 22 Μαΐου 1999) ήταν ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου και γνωστός ζεν πρεμιέ των δεκαετιών του '20 και του '30.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου του 1901 στην Πλάκα. Σπούδασε οικονομικά στη Γενεύη, όπως τον παρότρυνε ο μεγαλύτερος αδερφός του, αλλά τελικά ασχολήθηκε με το θέατρο, που το αγαπούσε από μικρός. Ο Δενδραμής σε ηλικία 17 ετών πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή μαζί με την Κυβέλη, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Ν. Δεσύλας. Με το πραγματικό του όνομα εμφανίστηκε στον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη το 1922. Η συνεργασία τους διήρκεσε επτά χρόνια. Το 1927 Ο Δενδραμής πρωταγωνίστησε σε μία από τις πρώτες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, με τίτλο Έρως και κύματα στον ρόλο του Πέτρου Δούκα, σε σενάριο του ποιητή Λάμπρου Αστέρη και σκηνοθεσία του Δημήτρη Γαζιάδη. [1] Το 1929, ο Δενδραμής συγκρότησε δικό του θίασο (Θίασος Ελλήνων Καλλιτεχνών) με τον Περ. Γαβριηλίδη και τον Νίκο Παρασκευά.

Από το 1932 έως το 1942 συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο (τότε Βασιλικό Θέατρο), όπου πρωταγωνίστησε σε πολλά έργα του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου. Η περίοδος αυτή ήταν η λαμπρότερη της σταδιοδρομίας στον χώρο του ελληνικού θεάτρου.

Ο Δενδραμής έπαιξε και με την Ελένη Παπαδάκη και με τη Βάσω Μανωλίδου, με την οποία αποτέλεσε ένα από τα γοητευτικότερα ζευγάρια του ελληνικού θεάτρου. Το 1943 συγκρότησε μαζί της και με τον Γιώργο Παππά θίασο, ο οποίος ενισχύθηκε αργότερα από την παρουσία του Αιμίλιου Βεάκη, του Νίκου Παρασκευά και της Άννας Λώρη.Το 1945 εκλέχθηκε πρόεδρος του ΣΕΗ.

Η δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη στα Δεκεμβριανά, η απόπειρα από έναν συνάδελφό του να του ανατινάξει το σπίτι και γενικότερα το εμφυλιακό κλίμα, που ήταν έντονο και στους κόλπους του θεάτρου φαίνεται πως τον οδήγησαν στην απόφαση να εγκαταλείψει το θέατρο σε ηλικία 44 ετών. Η απόφαση του αυτή,την οποία ποτέ δεν αιτιολόγησε δημοσίως αποτέλεσε ένα από τα πολυθρύλητα κουτσομπολιά στον καλλιτεχνικό χώρο της Αθήνας την περίοδο εκείνη. Σύζυγός του ήταν η ηθοποιός Μπίλλυ Κωνσταντοπούλου.

Πέθανε στις 22 Μαΐου του 1999.

Θεατρικές Παραστάσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυτός ο κατάλογος ενημερώνεται περιοδικά με μηχανικό τρόπο από ένα bot. Επεξεργασίες σε αυτό τον κατάλογο από χρήστες με το συνηθισμένο «χειροκίνητο» τρόπο θα αναιρεθούν με την επόμενη ανανέωση από το bot!

WQS | PetScan | YASGUI | Βρείτε εικόνες
σεζόν παράσταση ρόλος θίασος θέατρο σκηνοθέτης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1932/1933 Ο έμπορος της Βενετίας Μπασάνιο Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Κτήριο Τσίλερ Φώτος Πολίτης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1932/1933 Ο ποπολάρος Ζέππος Πεμπονάρης Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Κτήριο Τσίλερ
περιοδεία
Φώτος Πολίτης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1933/1934 Ο αρχοντοχωριάτης Κλεόντης Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Κτήριο Τσίλερ Φώτος Πολίτης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1933/1934 Λόρδος Βύρων Λόρδος Μπάιρον Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Κτήριο Τσίλερ Φώτος Πολίτης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1934/1935 Ο Βασιλικός Φιλιππάκης Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Κτήριο Τσίλερ Δημήτρης Ροντήρης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1935/1936 Αυτοκράτωρ Μιχαήλ Σπαθάριος Ανδρόνικος
Ανδρόνικος
Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Κτήριο Τσίλερ Δημήτρης Ροντήρης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1944/1945 Ο έμπορος της Βενετίας Μπασάνιο Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Θερινόν Θέατρον Πέλος Κατσέλης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1944/1945 Ο επιθεωρητής Ιβάν Αλεξάντροβιτς Χλεστάκωφ Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Θερινόν Θέατρον Σωκράτης Καραντινός
Αντώνης Κριεζής
Τέλος αυτόματα δημιουργημένου καταλόγου.

Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από το έντυπο πρόγραμμα της κάθε παράστασης ή/και από σχετικά δελτία τύπου.

  1. Αργύρης, Τσιάπος. Οι πρώτες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Σέρρες: Α. Τσιάπος. σελ. 329–344. ISBN 978-960-93-7608-2. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]