Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ντιέγκο Αλόνσο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντιέγκο Αλόνσο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση16  Απριλίου 1975[1][2]
Μοντεβιδέο
Χώρα πολιτογράφησηςΟυρουγουάη
Ιταλία[3]
Ύψος183 cm Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςUruguayan Spanish
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποδοσφαιριστής
προπονητής ποδοσφαίρου[4]
Περίοδος ακμής1992 - 2011
δεδομένα

Ο Ντιέγκο Μαρτίν Αλόνσο Λόπες (ισπανικά: Diego Martín Alonso López, 16 Απριλίου 1975) είναι Ουρουγουανός πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως επιθετικός και νυν προπονητής ποδοσφαίρου.

Εκτός από τη δική του χώρα, έπαιξε ποδόσφαιρο στην Αργεντινή, στην Ισπανία, στο Μεξικό και στην Κίνα σε μια 16χρονη καριέρα, όπου πιο αξιοσημείωτα κέρδισε τη Σεγούντα Ντιβισιόν 2001–02 με την Ατλέτικο Μαδρίτης, όπου αναδείχθηκε ο κορυφαίος σκόρερ. Αγωνίστηκε με την Εθνική Ουρουγουάης στο Κόπα Αμέρικα 1999.

Σταδιοδρομία ως ποδοσφαιριστής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αλόνσο γεννήθηκε στο Μοντεβίντεο, την πρωτεύουσα της χώρας. Έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο με την Κλουμπ Ατλέτικο Μπέλα Βίστα, στην οποία παρέμεινε τέσσερις σεζόν, βοηθώντας την ομάδα στην κατάκτηση του τίτλου της 2η Κατηγορίας Ουρουγουάης το 1997.[5]

Μετά από μια σύντομη περίοδο στην Αργεντινή για την Χιμνάσια Λα Πλάτα (θα αγωνιζόταν επίσης στο σύλλογο προς το τέλος της καριέρας του), ο Αλόνσο μετακόμισε στην Ισπανία, όπου έπαιξε σε πέντε ομάδες: τη Βαλένθια,[6] την Ατλέτικο Μαδρίτης (όπου σκόραρε 22 γκολ στην Σεγούντα Ντιβισιόν 2001–02, βοηθώντας την ομάδα να επιστρέψει στην Πριμέρα Ντιβισιόν, σχηματίζοντας ένα αποτελεσματικό επιθετικό δίδυμο με τον συμπατριώτη του, Φερνάντο Κορέα, ο οποίος πρόσθεσε 13),[7][8] τη Ράθινγκ Σανταντέρ, τη Μάλαγα ΚΦ[9] και τη Ρεάλ Μούρθια[10]. Μεταξύ του τέταρτου και πέμπτου συλλόγου του, έπαιξε ένα χρόνο στο Μεξικό για την Πούμας ΟΥΝΑΜ.[5]

Το 2006, ο 31χρονος Αλόνσο επέστρεψε στη χώρα του και εντάχθηκε στην Κλουμπ Νασιονάλ. Ωστόσο, λίγο μετά, μετακόμισε στο εξωτερικό ξανά, υπογράφοντας με την κινεζική Σανγκχάι Σενχούα. Μετά από δύο σεζόν με τη Χιμνάσια, ο Αλόνσο ολοκλήρωσε την καριέρα του με την Πενιαρόλ.[11]

Εθνική ομάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αλόνσο έκανε 7 εμφανίσεις για την Εθνική Ουρουγουάης σε 2 χρόνια. Το ντεμπούτο του έγινε στις 17 Ιουνίου 1999 σε φιλική νίκη με 3–2 εναντίον της Παραγουάης, στη Σιουδάδ δελ Έστε.[12]

Ο Αλόνσο επιλέχθηκε στην εθνική ομάδα για το Κόπα Αμέρικα 1999, όπου ήταν εύστοχος στη διαδικασία των πέναλτι στον προημιτελικό (5–3 νίκη) εναντίον της Παραγουάης.[13] Παρά την καλή σεζόν του με την Ατλέτικο δεν επιλέχθηκε για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 και στη συνέχεια άσκησε κριτική στον προπονητή Βίκτορ Πούα.[14]

Σταδιοδρομία ως προπονητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αλόνσο άρχισε να εργάζεται ως προπονητής το 2011, έχοντας σύντομες θητείες στις Μπέλα Βίστα, Κλουμπ Γουαρανί, Πενιαρόλ και Κλουμπ Ολίμπια (η δεύτερη και τέταρτη ομάδα από το Πρωτάθλημα Παραγουάης).[15]

Πατσούκα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Δεκέμβριο του 2014, ο Αλόνσο υπέγραψε στην μεξικανική ΚΦ Πατσούκα.[16] Την οδήγησε στην κατάκτηση του Κλαουζούρα 2016[17] και του ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ 2016–17.[18] Στις 4 Μαΐου 2018, αποδεσμεύθηκε από την ομάδα.[19]

Μοντερρέι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 2 Ιουνίου 2018, ο Άλόνσο διορίστηκε προπονητής της ΚΦ Μοντερρέι.[20] Τον Μάιο του επόμενου έτους, μετά την συνολική νίκη με 2–1 εναντίον της Τίγρες ΟΑΝΛ στο τελικό του ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ 2019,[21][22] έγινε ο πρώτος προπονητής που κέρδισε τη διοργάνωση με δύο διαφορετικές ομάδες.[23] Στις 30 Σεπτεμβρίου 2019, μετά από μια ήττα με 2–0 από της Τίγρες, που άφησε την ομάδα του στην 12η θέση της βαθμολογίας, απολύθηκε.[24]

Ίντερ Μαϊάμι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 30 Δεκεμβρίου 2019, ο Αλόνσο ανακοινώθηκε ως ο πρώτος προπονητής της Ίντερ Μαϊάμι του Μέιτζορ Λιγκ Σόκερ.[25][26] Στις 7 Ιανουαρίου 2021, αποχώρησε με κοινή συναίνεση.[27]

Εθνική Ουρουγουάης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αλόνσο διορίστηκε προπονητής της Εθνικής Ουρουγουάης στις 14 Δεκεμβρίου 2021, αντικαθιστώντας τον Όσκαρ Ταβάρες, ο οποίος κατείχε τη θέση για 15 χρόνια.[28] Στις 24 Μαρτίου 2022, μετά από 4 νίκες στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια του, εξασφάλισε την πρόκριση για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022 στο Κατάρ.[29] Το Δεκέμβριο, αφού δεν κατάφερε να προχωρήσει από τη φάση ομίλων της διοργάνωσης, υπέβαλε την παραίτησή του και ανέφερε την επιθυμία του να επιστρέψει στα καθήκοντα του σε συλλόγους.[30][31]

Σεβίλλη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 10 Οκτωβρίου 2023, ο Αλόνσο διορίστηκε προπονητής της Σεβίλλη ΦΚ, αντικαθιστώντας τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ.[32] Η ομάδα ήταν 14η στη βαθμολογία κατά την άφιξή του.[33] Στις 16 Δεκεμβρίου, έχοντας αποτύχει να κερδίσει σε οκτώ αγώνες πρωταθλήματος και έχοντας αποκλειστεί από τη φάση ομίλων του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ 2023–24 ως τελευταία ομάδα, απολύθηκε.[34]

Παναθηναϊκός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 10 Ιουνίου 2024, ο Αλόνσο υπέγραψε διετές συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό.[35] Στις 29 Οκτωβρίου, απολύθηκε από την ομάδα, λόγω κακών αποτελεσμάτων.[36]

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως παίκτης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπέλα Βίστα

  • 2η Κατηγορία Ουρουγουάης: 1997[5]

Ατλέτικο Μαδρίτης

Πούμας

Σανγκχάι Σενχούα

  • Κύπελλο Πρωταθλητών Α3: 2007

Πενιαρόλ

Ουρουγουάη

Ατομικές

Ως προπονητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πατσούκα

Μοντερρέι

  • ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ: 2019[21]

Ατομικές

  • Κορυφαίος Προπονητής του ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ: 2019

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. 7868. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Ισπανικά) Argentine Soccer Database. 2768.
  3. ↑ elpais.com/diario/2001/02/08/deportes/981586805_850215.html.
  4. ↑ (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. 20973. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «Diego Alonso un DT "marcado" por Ribas, Gregorio, "Rafa" Benítez y Aragonés» [Diego Alonso HC "marked" by Ribas, Gregorio, "Rafa" Benítez and Aragonés] (στα Ισπανικά). Tenfield. 29 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2023. 
  6. ↑ Villalba, Juan M. (28 July 2001). «El Valencia ficha a Salva y cede a Diego Alonso al Atlético» (στα ισπανικά). El País. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 July 2018. https://web.archive.org/web/20180703162512/https://elpais.com/diario/2001/07/28/deportes/996271210_850215.html#?ref=rss&format=simple&link=link. Ανακτήθηκε στις 23 April 2016. 
  7. ↑ 7,0 7,1 «Diego Alonso: "Tenemos que disfrutar de cada segundo"» (στα ισπανικά). Diario AS. 10 May 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 May 2016. https://web.archive.org/web/20160504215132/http://futbol.as.com/futbol/2002/05/10/mas_futbol/1020981616_850215.html. Ανακτήθηκε στις 23 April 2016. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Bruña, Manuel (7 August 2013). «Diego Alonso y Correa no olvidan al Atleti» (στα ισπανικά). Mundo Deportivo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 July 2018. https://web.archive.org/web/20180728070936/https://www.mundodeportivo.com/20130807/atletico-madrid/diego-alonso-petete-correa_54379236269.html. Ανακτήθηκε στις 23 April 2016. 
  9. ↑ «El Málaga ficha al uruguayo Diego Alonso» (στα ισπανικά). El Mundo. 21 August 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 July 2018. https://web.archive.org/web/20180728035752/http://www.elmundo.es/elmundodeporte/2003/08/21/liga/1061493265.html. Ανακτήθηκε στις 23 April 2016. 
  10. ↑ Pallarés, Pepe; Calleja, José Luis (19 July 2005). «El fichaje de Samuel, del Sporting, se aplaza» (στα ισπανικά). Mundo Deportivo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 April 2023. https://web.archive.org/web/20230417001227/http://hemeroteca.mundodeportivo.com/preview/2005/07/19/pagina-18/724502/pdf.html#&mode=fullScreen. Ανακτήθηκε στις 17 April 2023. 
  11. ↑ «Alonso fue presentado en Peñarol» [Alonso was presented at Peñarol] (στα Ισπανικά). Fútbol Uruguay. 31 Ιουλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2022. 
  12. ↑ «Los siete partidos que Diego Alonso jugó en la Selección Uruguaya» [The seven matches Diego Alonso played in the Uruguayan national team] (στα Ισπανικά). ESPN Deportes. 16 Δεκεμβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2021. 
  13. ↑ 13,0 13,1 Tabeira, Martín. «Copa América 1999». RSSSF. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2016. 
  14. ↑ «Diego Alonso: "Víctor Púa no ha sido fiel a sus principios"» (στα ισπανικά). Diario AS. 10 May 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 May 2016. https://web.archive.org/web/20160505002737/http://futbol.as.com/futbol/2002/05/10/mas_futbol/1020981613_850215.html. Ανακτήθηκε στις 23 April 2016. 
  15. ↑ «Diego Alonso es el nuevo entrenador de Olimpia de Paraguay» [Diego Alonso is the new manager of Paraguay's Olimpia] (στα Ισπανικά). La Red 21. 12 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2019. 
  16. ↑ «El uruguayo Diego Alonso es nuevo entrenador del Pachuca» [Uruguayan Diego Alonso is new manager of Pachuca] (στα Ισπανικά). ESPN. 4 Δεκεμβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2019. 
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 «Diego Alonso, campeón como DT y jugador» [Diego Alonso, champion as HC and player] (στα Ισπανικά). Estadio Deportes. 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2019. 
  18. ↑ 18,0 18,1 González, Édgar (26 April 2017). «Pachuca es campeón de la 'Concachampions'» (στα ισπανικά). Milenio. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 July 2018. https://web.archive.org/web/20180728041206/http://www.milenio.com/deportes/pachuca-es-campeon-de-la-concachampions. Ανακτήθηκε στις 4 June 2018. 
  19. ↑ «Diego Alonso se despide del Pachuca con una emotiva carta» (στα ισπανικά). Marca. 4 May 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 October 2021. https://web.archive.org/web/20211029171648/https://www.marca.com/claro-mx/futbol/liga-mx/2018/05/05/5aed1fa622601d91508b4589.html. Ανακτήθηκε στις 13 September 2020. 
  20. ↑ «Diego Alonso es el nuevo DT de Monterrey» (στα ισπανικά). El Observador. 2 June 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 October 2021. https://web.archive.org/web/20211028171114/https://www.elobservador.com.uy/nota/diego-alonso-es-el-nuevo-dt-de-monterrey-20186212130. Ανακτήθηκε στις 16 August 2019. 
  21. ↑ 21,0 21,1 «Diego Alonso: a mano con Rayados» [Diego Alonso: hand in hand with Rayados] (στα Ισπανικά). Televisa. 1 Μαΐου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2019. 
  22. ↑ «1–1. El argentino Sánchez marca y firma el título del Monterrey en la Concacaf» [1–1. Argentine Sánchez scores and signs Monterrey's Concacaf title] (στα Ισπανικά). EFE. 2 Μαΐου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2019. 
  23. ↑ «Diego Alonso, el único técnico en ganar la Concachampions con dos clubes» (στα ισπανικά). Marca. 2 May 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 October 2021. https://web.archive.org/web/20211029171647/https://www.marca.com/claro-mx/futbol/liga-campeones-concacaf/2019/05/02/5cca8d06e5fdea4e2f8b45bf.html. Ανακτήθηκε στις 16 August 2019. 
  24. ↑ «Despiden a Diego Alonso de Monterrey» (στα ισπανικά). Milenio. 30 September 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 October 2019. https://web.archive.org/web/20191001132217/https://www.milenio.com/futbol/club-monterrey/despiden-a-diego-alonso-de-monterrey. Ανακτήθηκε στις 13 September 2020. 
  25. ↑ «Diego Alonso: David Beckham's Inter Miami MLS franchise name first manager». BBC Sport. 31 Δεκεμβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2020. 
  26. ↑ «Inter Miami CF selects Diego Alonso as first-ever head coach in club history». Inter Miami. 30 Δεκεμβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2019. 
  27. ↑ «Inter Miami CF and manager Diego Alonso mutually agree to part ways». Inter Miami. 7 Ιανουαρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2021. 
  28. ↑ «Uruguay appoint Diego Alonso as head coach». Reuters. 14 Δεκεμβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2021. 
  29. ↑ «Diego Alonso, el análisis del triunfo ante Chile, la competitividad del jugador uruguayo y el apronte para Qatar 2022» [Diego Alonso, analysis of win against Chile, competitiveness of the Uruguayan footballer and preparations for Qatar 2022] (στα Ισπανικά). ESPN. 30 Μαρτίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022. 
  30. ↑ «Diego Alonso se va de la selección uruguaya luego de la eliminación del Mundial Qatar 2022» (στα ισπανικά). El Observador. 2 December 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 December 2022. https://web.archive.org/web/20221212121242/https://www.elobservador.com.uy/nota/diego-alonso-se-va-de-la-seleccion-uruguaya-luego-de-la-eliminacion-del-mundial-qatar-2022-2022122163628. Ανακτήθηκε στις 12 December 2022. 
  31. ↑ «Diego Alonso volvió a Uruguay y se prepara para anunciar su futuro como entrenador tras el Mundial Qatar 2022» (στα ισπανικά). El Observador. 7 December 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 December 2022. https://web.archive.org/web/20221228160434/https://www.elobservador.com.uy/nota/diego-alonso-volvio-a-uruguay-y-se-prepara-para-anunciar-su-futuro-como-entrenador-tras-el-mundial-qatar-2022-202212719216. Ανακτήθηκε στις 28 December 2022. 
  32. ↑ «Diego Alonso confirmed as our new coach». Sevilla FC. 10 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2023. 
  33. ↑ «Struggling Spanish club Sevilla hires former Uruguay coach Diego Alonso». Associated Press. 10 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2023. 
  34. ↑ «Sevilla fire coach Diego Alonso after just 14 games in charge». ESPN. 16 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2023. 
  35. ↑ «Παναθηναϊκός: Επίσημα νέος προπονητής των «πρασίνων» ο Ντιέγκο Αλόνσο | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2024. 
  36. ↑ «Τέλος ο Ντιέγκο Αλόνσο από τον Παναθηναϊκό». sport24.gr. 29 Οκτωβρίου 2024. 
  37. ↑ «Uruguay: Seis años después Peñarol volvió a gritar campeón (1–1)» [Uruguay: Peñarol screamed champions again six years later (1–1)] (στα Ισπανικά). Goal. 19 Μαΐου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2019. 
  38. ↑ «¡Monterrey campeón de la Copa MX 2017! Venció 1–0 a Pachuca» (στα ισπανικά). El Comercio. 22 December 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 August 2019. https://web.archive.org/web/20190816115646/https://elcomercio.pe/deporte-total/futbol-mundial/monterrey-vs-pachuca-vivo-online-miden-final-copa-mx-noticia-483160. Ανακτήθηκε στις 16 August 2019. 
  39. ↑ «Pachuca routs Al Jazira, makes history at FIFA Club World Cup». EFE. 16 Δεκεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ντιέγκο_Αλόνσο&oldid=10813920"