Ρωμαϊκή Δημοκρατία (1849)
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ρωμαϊκή Δημοκρατία Repubblica Romana | |||||
Χώρα με περιορισμένη αναγνώριση | |||||
| |||||
---|---|---|---|---|---|
Σύνθημα DIO E POPOLO (Θεός και λαός) | |||||
Ύμνος Il Canto degli Italiani | |||||
Πρωτεύουσα | Ρώμη | ||||
Γλώσσες | Ιταλικά | ||||
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολικισμός, Ιουδαϊσμός | ||||
Πολίτευμα | Διευθυντική κοινοβουλευτική δημοκρατία | ||||
Τριανδρίτης | |||||
- | 1849 | Giuseppe Mazzini | |||
Ιστορία | |||||
- | Ίδρυση | 9 Φεβρουαρίου 1849 | |||
- | Διάλυση | 2 Ιουλίου 1849 | |||
Πληθυσμός | |||||
- | εκτ. | 3,000,000 |
Η Ρωμαϊκή Δημοκρατία (ιταλικά: Repubblica Romana), αναφερόμενη και ως Δεύτερη Ρωμαϊκή Δημοκρατία (Seconda Repubblica Romana (για να διακρίνεται από εκείνη των ναπολεόντειων χρόνων), ήταν βραχύβια κρατική οντότητα, που ιδρύθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1849, όταν η κυβέρνηση των Παπικών Κρατών (εδαφών) αντικαταστάθηκε προσωρινά από ρεπουμπλικανική διακυβέρνηση και ο πάπας Πίος Θ΄ κατέφυγε από τη Ρώμη στην Γκαέτα. Η Δημοκρατία ήταν υπό την ηγεσία των Κάρλο Αρμελλίνι, Τζουζέπε Ματσίνι και Αουρέλιο Σάφφι. Μαζί σχημάτισαν μια τριανδρία, μια μορφή διακυβέρνηση που υπήρχε στην αρχαία Ρωμαϊκή Δημοκρατία.
Μία από τις σημαντικότερες καινοτομίες που η Δημοκρατία ήλπιζε να επιτύχει ήταν η συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξιθρησκία: όλες οι θρησκείες θα μπορούσαν να ασκηθούν ελεύθερα και ταυτόχρονα ο πάπας να έχει διασφαλισμένο το δικαίωμα να διοικεί την Καθολική Εκκλησία. Αυτές οι θρησκευτικές ελευθερίες ήταν μια εντελώς διαφορετική κατάσταση από εκείνη της προηγούμενης παπικής διακυβέρνησης, η οποία επέτρεπε να ασκείται μόνο ο καθολικισμός και ο ιουδαϊσμός από τους πολίτες. Το Σύνταγμα της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας υπήρξε το πρώτο στην παγκόσμια ιστορία του συνταγματικού δικαίου που καταργούσε τη θανατική ποινή.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Roman Republic (1849) στο Wikimedia Commons