Σονάτα για πιάνο αρ. 17 (Μπετόβεν)

Τα πρώτα επτά μέτρα του πρώτου μέρους.

Τα πρώτα έξι μέτρα του δευτέρου μέρους.

Τα πρώτα έξι μέτρα του τρίτου μέρους.

Η Σονάτα για Πιάνο No. 17 σε Ρε ελάσσονα, Op. 31, No. 2 (αγγλικά: Piano Sonata No. 17, γερμανικά: Nr. 17 d-Moll op. 31 Nr. 2) είναι μία σύνθεση του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, που ολοκληρώθηκε μεταξύ το 1801 και το 1802. Πολλές φορές αναφέρεται και ως Der Sturm, τίτλο που ποτέ δεν έδωσε ο Μπετόβεν στο έργο του. Το έργο αποτελείται από τρία μέρη: I. Largo – Allegro σε Ρε ελάσσονα, II. Adagio σε Σι ύφεση μείζονα και III. Allegretto σε Ρε ελάσσονα. Μία τυπική εκτέλεση της σονάτας διαρκεί περίπου 25 λεπτά.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Σονάτα για πιάνο αρ. 17 (Μπετόβεν)

A lecture Αρχειοθετήθηκε 2020-10-18 στο Wayback Machine. by András Schiff on Beethoven's Piano sonata op. 31 no. 2
Recording of this Sonata by Alberto Cobo
Recording of this Sonata by Serg van Gennip
Recording of this sonata by Paavali Jumppanen^{[νεκρός σύνδεσμος]} from the Isabella Stewart Gardner Museum
For a public domain recording of this sonata visit Musopen

Αυτό το λήμμα σχετικά με τη μουσική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

π σ ε Σονάτες για πιάνο του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν
Nos. 1–10 (Opp. 2–14)	No. 1 σε Φα ελάσσονα, οp. 2 No. 1 Νο. 2 σε Λα μείζονα, Op. 2, No. 2 No. 3 σε Ντο μείζονα, Op. 2, No. 3 No. 4 σε Μι-ύφεση μείζονα, Op. 7 (Grand Sonata) No. 5 σε Ντο ελάσσονα, Op. 10, No. 1 No. 6 σε Φα μείζονα, Op. 10, No. 2 No. 7 σε Ρε μείζονα, Op. 10, No. 3 No. 8 σε Ντο ελάσσονα, Op. 13 (Παθητική) No. 9 σε Μι μείζονα, Op. 14, No. 1 No. 10 σε Σολ μείζονα, Op. 14, No. 2
Nos. 11–20 (Opp. 22–49)	No. 11 σε Σι ύφεση μείζονα, Op. 22 No. 12 σε Λα ύφεση μείζονα, Op. 26 No. 13 σε Μι ύφεση μείζονα "Quasi una fantasia", Op. 27, No. 1 No.14 σε Ντο δίεση ελάσσονα "Quasi una fantasia", Op. 27, No. 2 (Σονάτα του Σεληνόφωτος) No. 15 σε Ρε μείζονα, Op. 28 (Pastorale) No. 16 σε Σολ μείζονα, Op. 31 No. 1 No. 17 σε Ρε ελάσσονα, Op. 31, No. 2 (Der Sturm) No. 18 σε Μι ύφεση μείζονα, Op. 31, No. 3 No. 19 σε Σολ ελάσσονα, Op. 49, No. 1 No. 20 σε Σολ μείζονα, Op. 49, No. 2
Nos. 21–32 (Opp. 53–111)	No. 21 σε Ντο μείζονα, Op. 53 (Waldstein) No. 22 σε Φα μείζονα, Op. 54 No. 23 σε Φα ελάσσονα, Op. 57 (Appassionata) No. 24 σε Φα δίεση μείζονα, Op. 78 (à Thérèse) No. 25 σε Σολ μείζονα, Op. 79 No. 26 σε Μι ύφεση μείζονα, Op. 81a (Les Adieux) No. 27 σε Μι ελάσσονα, Op. 90 No. 28 σε Λα μείζονα, Op. 101 No. 29 σε Σι ύφεση μείζονα, Op. 106 (Hammerklavier) No. 30 σε Μι μείζονα, Op. 109 No. 31 σε Λα ύφεση μείζονα, Op. 110 No. 32 σε Ντο ελάσσονα, Op. 111
Αναρίθμητες (WoO)	Τρεις σονάτες για Πιάνο, WoO 47 Σονάτα για Πιάνο σε Φα μείζονα, WoO. 50 (ανολοκλήρωτο έργο) Σονάτα για Πιάνο σε Ντο μείζονα, WoO. 51 (ανολοκλήρωτο έργο)
Αμφίβολες (Anh.)	Σοναντίνα σε Σολ μείζονα, Anh. 5, No. 1 Σοναντίνα σε Φα μείζονα, Anh. 5, No. 2