Μετάβαση στο περιεχόμενο

Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων
Έμβλημα της ΣΣΑΣ
Ενεργό1926–σήμερα
ΧώραΕλλάδα Ελλάδα
ΤύποςΣτρατιωτική σχολή
ΥπαγωγήΓενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας
ΑρχηγείοΘεσσαλονίκη
ΡητόΠειθαρχία Ευπραξίας Μήτηρ
Διοίκηση
ΔιοικητήςΥποστράτηγος Γεώργιος Γκούβας

Η Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων (ΣΣΑΣ) είναι διακλαδική Παραγωγική Σχολή[1] των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Η Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων είναι ανεξάρτητος Διακλαδικός Σχηματισμός επιπέδου Ταξιαρχίας και υπάγεται στον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ.

Η Στρατιωτική Ιατρική στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο στρατιωτικό νοσοκομείο στην Αθήνα λειτούργησε από το 1836 στους πρόποδες της Ακρόπολης. Το 1863 αφομοιώθηκαν πλήρως στις τάξεις των Αξιωματικών οι Στρατιωτικοί Ιατροί, οι οποίοι μέχρι τότε υπηρετούσαν ως στρατιωτικοί υπάλληλοι με βαθμούς Αξιωματικών από το 1837.[2]

Έως το 1921 ο Ελληνικός Στρατός χρησιμοποιούσε για τις ανάγκες του πτυχιούχους ιατρούς, οι οποίοι κατατάσσονταν εθελοντικά στις τάξεις του. Οι συνεχείς, όμως, πολεμικές συγκρούσεις και η δύσκολη προσαρμογή των ιδιωτών ιατρών στη στρατιωτική ζωή οδήγησαν στην ανάγκη δημιουργίας μιας Στρατιωτικής Σχολής που θα παρείχε την απαιτούμενη διπλή εκπαίδευση.[3]

Τα τότε οικονομικά του Ελληνικού κράτους δεν επέτρεπαν τη δημιουργία μιας τρίτης παραγωγικής Σχολής Αξιωματικών. Έτσι, προτιμήθηκε η αποστολή Αξιωματικών του Υγειονομικού ή των νεοεισερχομένων στο στράτευμα ιατρών στη Λυών της Γαλλίας, όπου υπήρχε η περίφημη Στρατιωτική Ιατρική Σχολή του Γαλλικού Στρατού. Ωστόσο, ούτε αυτό το σύστημα απέδιδε απόλυτα, λόγω της μεγάλης απόστασης, του κόστους αλλά και της διαφορετικής νοοτροπίας εκπαίδευσης στον Γαλλικό Στρατό.[3]

Ένας μόνιμος υπίατρος, προερχόμενος από τη Σχολή της Λυών, ο Βασίλειος Χλωροκώστας, εισηγήθηκε την ίδρυση παρόμοιας Σχολής στην Ελλάδα. Η ιδέα έγινε αποδεκτή από την Ιεραρχία και το 1926 ιδρύεται η Στρατιωτική Ιατρική Σχολή με Διοικητή μόνιμο Υγειονομικό (Γενικό Αρχίατρο) και Υποδιοικητή Αντισυνταγματάρχη όπλου. Το Ν.Δ της 30ής Δεκεμβρίου 1925, της ίδρυσης δηλαδή της Σχολής, κυρώθηκε με τον νόμο 4094 το 1929.[3]

Δικαίωμα συμμετοχής στο διαγωνισμό που προκηρύχθηκε είχαν νέοι ηλικίας 16-21 ετών και τελειόφοιτοι του Α’ έτους της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, οι οποίοι κατατάσσονταν στο δεύτερο έτος της Σχολής. Πρώτη έδρα της Σχολής ήταν το 430 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών, το γνωστό «Ελπίς». Πρώτος διοικητής της Σχολής τοποθετήθηκε ο Γενικός Αρχίατρος Χαράλαμπος Φλώκος[3].

Με την πάροδο των ετών, η φήμη και η αξία της Σ.Ι.Σ. ανέρχονταν, φθάνοντας στην ίδια θέση τόσο με τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων όσο και με τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Η σχέση, όμως, με το Πανεπιστήμιο Αθηνών έδινε μια ξεχωριστή αξία στα στελέχη της Σχολής. Η πρώτη αυτή Στρατιωτική Ιατρική Σχολή, καθώς και οι μεταγενέστερες έδωσαν στην κοινωνία λαμπρούς στρατιωτικούς ιατρούς, με μεγάλη κοινωνική προβολή και προσφορά.[4]

Τον επόμενο χρόνο, δύο καθοριστικά γεγονότα έφεραν την καταστροφή του οικοδομήματος της Σ.Ι.Σ. Το Σεπτέμβριο του 1930 δεν εισήλθαν πρωτοετείς Μαθητές στη Σχολή, καθώς τα ανώτερα στρατιωτικά κλιμάκια έκριναν ότι ο αριθμός των αποφοιτησάντων των τάξεων 1931-1934 ήταν ικανός για να καλύψει τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων. Επίσης, οι εγκαταστάσεις της Σχολής μεταφέρθηκαν στις Γενικές αποθήκες του Ρουφ, πράξη που αποτέλεσε την οριστική υποβάθμιση της Σχολής. Η νόσηση σχεδόν όλων των Μαθητών από φυματίωση και ο θάνατος τουλάχιστον δύο από αυτούς οδήγησε στην απόφαση για μεταφορά τους στο Μέγαρο Λογοθετοπούλου το 1932.[3]

Από αυτή τη Σχολή αποφοίτησαν τέσσερις τάξεις: 1931, 1932, 1933 και 1934. Πρόκειται για εκείνους του κατώτερους Αξιωματικούς που έδωσαν τον Αγώνα στα βουνά της Αλβανίας έχοντας να αντιμετωπίσουν ιατρικά όχι μόνο τις πολεμικές απώλειες, αλλά και τις κακουχίες και τα κρυοπαγήματα, που χαράχθηκαν έντονα στη μνήμη του Έθνους. Τον Ιούνιο του 1935 η Στρατιωτική Ιατρική Σχολή έκλεισε οριστικά τις πύλες της.[3]

Το 1937, ιδρύεται στην Αθήνα η Σχολή Αξιωματικών Στρατιωτικών Υπηρεσιών (Σ.Α.Σ.Υ.) που περιελάμβανε τέσσερα τμήματα: το Υγειονομικό (4ετής φοίτηση), το Στρατολογικό (4ετής φοίτηση), το τμήμα Διαχειριστών (2ετής φοίτηση) και το τμήμα Αυτοκινήτων (2ετής φοίτηση). Η Σ.Α.Σ.Υ. διέκοψε τη λειτουργία της με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου και οι Μαθητές της επάνδρωσαν τις υγειονομικές υπηρεσίες, μέχρι τη γραμμή του μετώπου, καθώς και τις στρατολογικές υπηρεσίες του μαχόμενου Στρατού. Οι 30 επιτυχόντες στις εξετάσεις του 1940 κλήθηκαν το 1944, στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, όπου και συγκρότησαν τον ίδιο Λόχο στην αρχή, ξαναδιαλύθηκαν και ξανασυγκεντρώθηκαν τον Αύγουστο του 1945 ως Υγειονομικό τμήμα της Σ.Σ.Ε.. Ήδη όμως, στα ανώτερα στρατιωτικά κλιμάκια είχαν αρχίσει οι ζυμώσεις που θα επέτρεπαν μετά από δύο χρόνια, τη λειτουργία μιας αμιγώς Ιατρικής παραγωγικής Σχολής στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας. Το 1946, έπαυσε η λειτουργία του Υγειονομικού τμήματος της Σ.Σ.Ε. και τα μέλη του εστάλησαν για να συμπληρώσουν την εκπαίδευσή τους στο 402 ΓΣΝ. Αυτό ήταν το τέλος της αβεβαιότητας και των πειραματισμών. Ένα χρόνο μετά, στη Θεσσαλονίκη δημιουργήθηκε ένα νέο και βιώσιμο οικοδόμημα, με την ίδια ονομασία του 1926: Στρατιωτική Ιατρική Σχολή.[3]

Το γεγονός της ίδρυσης της Σ.Ι.Σ. με έδρα τη Θεσσαλονίκη τόνιζε τη σημασία που έδινε το Ελληνικό κράτος στη Μακεδονία, ειδικά μετά την έναρξη των πρώτων διεκδικήσεων από τη Γιουγκοσλαβία του Στρατάρχη Τίτο, και ανύψωσε το φρόνημα του λαού της Μακεδονίας. Το Γενικό Επιτελείο επέσπευσε τις διαδικασίες υλοποίησης της Σχολής. Επίσης, η νεοσύστατη Ιατρική Σχολή του Α.Π.Θ. είχε ανάγκη υποστήριξης, όσον αφορούσε τον αριθμό των φοιτητών. Στις 6 Ιουλίου 1946 ιδρύθηκε η οντότητα που θα έπαιζε πρωτεύοντα ρόλο στην ιστορία του Υγειονομικού Σώματος για τα επόμενα 25 χρόνια. Πρώτος διοικητής της Σχολής τοποθετήθηκε ο Γενικός Αρχίατρος Δημήτριος Συλλαϊδόπουλος, άνθρωπος που είχε συμβάλλει τα μέγιστα στην επανίδρυση της, τον οποίο διαδέχθηκε ο Γενικός Αρχίατρος Γεώργιος Καστανάκης, που συνέδεσε τη μετέπειτα σταδιοδρομία του με τις προσπάθειες αναβάθμισης της Σ.Ι.Σ. Το κτίριο που είχε επιλεγεί για τη στέγαση των μαθητών της Σχολής ήταν αυτό της προπολεμικής Γερμανικής Σχολής στην οδό Βασιλίσσης Όλγας, το οποίο μόλις τότε είχε αρχίσει να αποκαθίσταται σε μια πιο λειτουργική μορφή.[3]

Οι πρώτοι 32 μαθητές, επιλέχθηκαν μετά από διαγωνισμό ανάμεσα στους τελειόφοιτους του Α’ έτους της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ. και των Αθηνών. Με Αρχηγό τον Απόστολο Καρνή αποτέλεσαν τον πρώτο πυρήνα δημιουργίας της Σχολής, ονομαζόμενοι αμέσως δευτεροετείς. Στη Σχολή επιβλήθηκε από την πρώτη στιγμή αυστηρή πειθαρχία, το φρόνημα όμως αυτών των πρώτων μαθητών ήταν ήδη σε υψηλό επίπεδο. Όλοι είχαν αποκτήσει πλήρως τη συναίσθηση της σημασίας της Σχολής αυτής.[3]

Με την είσοδο της χώρας στη δεκαετία του 1950, η Σ.Ι.Σ. σχεδίαζε τις μελλοντικές της εγκαταστάσεις μέσα στο χώρο του 424 Γ.Σ.Ν.Ε., δίπλα στη δημιουργημένη Πανεπιστημιούπολη, όπου και μετακινήθηκε οριστικά τον Οκτώβριο 1958. Όπως και είκοσι χρόνια πριν, η Σχολή απέκτησε πολύ στενή σχέση με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Στο μεταξύ, προβλέφθηκε το 1952 η συγκρότηση Κτηνιατρικού τμήματος, για παραγωγή αξιωματικών του Κτηνιατρικού Σώματος, που τότε ήταν διακριτό από το Υγειονομικό. Το 1961 με το Ν.Δ. 4146/1961 δημιουργήθηκαν το Οδοντιατρικό, και Φαρμακευτικό τμήμα και η παραγωγή των Αξιωματικών αυτών άρχισε να γίνεται από τη Σ.Ι.Σ.[3]

Λαμβάνοντας πενιχρά κονδύλια, η Σχολή φρόντιζε να διανέμει τα πλέον σύγχρονα ιατρικά συγγράμματα στους Μαθητές της, επειδή μέχρι τότε τα συγγράμματα παραδίδονταν στη Βιβλιοθήκη της Σχολής, και χρησιμοποιούνταν απο τους μαθητές του επομένου έτους. Πολλές φορές, συγγραφείς, εκτιμώντας τη δίψα που υπήρχε για μάθηση, προσέφεραν δωρεάν τόμους από τις εργασίες τους στη βιβλιοθήκη της Σχολής. Η σκληρή στρατιωτική εκπαίδευση προστέθηκε στο καθημερινό πρόγραμμα των Μαθητών με τη μορφή των πορειών, των ασκήσεων πυκνής τάξεως και των βολών. Με την προτροπή των Αξιωματικών τους, οι Μαθητές της Σ.Ι.Σ. έφεραν νέο αέρα κοσμικότητας στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Ταλαντούχοι Μαθητές, οργάνωναν σε τακτικότατα χρονικά διαστήματα μουσικές βραδιές, σουαρέ, θεατρικές παραστάσεις και χορούς που άφησαν εποχή.[3] Για την άριστη απόδοση των μαθητών της Σχολής στο Πανεπιστήμιο η διάρκεια της καλοκαιρινής άδειας εξαρτάτο από την επιτυχία στις εξετάσεις του έτους.

Στις 6 Ιουνίου 1970, η Σ.Ι.Σ. μετονομάσθηκε με το υπ’αριθμόν 562 Νομοθετικό Διάταγμα σε Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων (Σ.Σ.Α.Σ.), διατηρώντας τα τμήματα Ιατρικού, Οδοντιατρικού, Κτηνιατρικού και Φαρμακευτικού και συγκροτώντας ταυτόχρονα νέα τμήματα, στα οποία φοίτησαν μαθητές του Δικαστικού, του Οικονομικού και του Στρατολογικού. Η λειτουργία της Σχολής με τη νέα της μορφή ξεκίνησε στις 5 Σεπτεμβρίου 1970, με τον Διοικητή της Σχολής να μην είναι πια απόφοιτος της Σ.Ι.Σ. αλλά προερχόμενος εκ της Σ.Σ.Ε. Με το νέο νόμο προβλεπόταν η φοίτηση υποψηφίων και για τις ανάγκες της τότε Χωροφυλακής, ενώ έπαυσε να υφίσταται και η Σ.Α.Σ.Υ.[3]

Ο Διοικητής της Σχολής Γεν. Αρτρος Κλωνιζάκης, ο Καθηγητής Σάββας και Μαθητές, στο εργαστήριο της Ιστολογίας

Τα τμήματα Δικαστικό, Οικονομικό και Στρατολογικό λειτούργησαν μέχρι το 1989. Στις 29 Οκτωβρίου 1990 άρχισε να λειτουργεί ειδικό τμήμα πτυχιούχων σπουδαστών για το Στρατολογικό και το Οικονομικό, προκειμένου να καλυφθούν τα κενά που δημιουργήθηκαν από τη διακοπή λειτουργίας τους. Το 1993 επανεισήχθησαν μαθητές στο Στρατολογικό και Οικονομικό, ενώ το ειδικό τμήμα πτυχιούχων έπαυσε να λειτουργεί το ακαδημαϊκό έτος 1996-97, μετά την αποφοίτηση των πρώτων τεταρτοετών μαθητών Στρατολογικού και Οικονομικού.[3]

Το 2000, με την τοποθέτηση του Ταξιάρχου Καρυοφύλλη Αντωνακάκη, Ιατρού Βιοπαθολόγου, η Διοίκηση της Σχολής επανήλθε μετά από 30 χρόνια σε Ανώτατο Αξιωματικό προερχόμενο εκ της ΣΙΣ/ΣΣΑΣ. Από το 2015, η Διοίκηση της Σχολής επανήλθε σε μη απόφοιτους της, καθιστώντας την τη μόνη Σχολή Αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων που δεν διοικείται από απόφοιτο της.

Σήμερα η Σχολή διαθέτει σπουδαστές επτά τμημάτων: Ιατρικού, Οδοντιατρικού, Κτηνιατρικού, Φαρμακευτικού, Ψυχολόγων, Νομικού και Οικονομικού. Η εισαγωγή των μαθητών στη Σ.Σ.Α.Σ. για όλα τα τμήματα, γίνεται με το σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων από τους αποφοίτους Λυκείου, οι οποίοι συμμετέχουν ως υποψήφιοι της αντίστοιχης κατεύθυνσης. Στη Σχολή φοιτούν και γυναίκες από το 1989, έτος που κατατάχθηκε η πρώτη μαθήτρια στο Ιατρικό τμήμα. Την πορεία της Σχολής προς την καταξίωση βοήθησε η ανάπτυξη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, αλλά και η Σχολή συνέβαλε στην άνοδο του επιπέδου του Α.Π.Θ. Πολλοί απόφοιτοι της Σχολής εκλέχθηκαν και συνεχίζουν να εκλέγονται Καθηγητές σε πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού και ακόμη περισσότεροι είναι κάτοχοι διδακτορικού τίτλου.[3]

Στις 5 Απριλίου 2013 ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος απένειμε Πολεμική Σημαία στη ΣΣΑΣ. Η Πολεμική Σημαία ανήκε στη XXII Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία, η οποία συγκροτήθηκε τον Απρίλιο του 1977 στην Άσσηρο Θεσσαλονίκης όπου και παρέμεινε μέχρι την οριστική της κατάργηση το 2005.[5]

Ο τότε Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος (δεξιά), απονέμει Πολεμική Σημαία στη ΣΣΑΣ στις 5 Απριλίου 2013. Τη Σημαία παραλαμβάνει ο τότε Διοικητής της Σχολής, Ταξίαρχος Κωνσταντίνος Παγουρόπουλος.
Υπίατρος Φωκάς Φωκάς. Το στρατόπεδο της ΣΣΑΣ φέρει το όνομά του.

Ο Υπίατρος Φωκάς μετείχε για μακρό χρονικό διάστημα στη Μικρασιατική εκστρατεία. Την 5η Ιουλίου 1921 στα πλαίσια των επιχειρήσεων της Στρατιάς, για κύκλωση και συντριβή του Κεμαλικού στρατού, ο Φωκάς υπηρετούσε σε μικτό απόσπασμα αποτελούμενο από το 14ο Σύνταγμα Πεζικού και την Ταξιαρχία Ιππικού, και ειδικότερα στο 2ο Τάγμα του Συντάγματος. Το απόσπασμα έλαβε διαταγή να κινηθεί προς το χωριό Ουτς-Σεράι, μη γνωρίζοντας όμως ότι στην τοποθεσία αυτή βρίσκονταν ισχυρές τουρκικές δυνάμεις.[3]

Η εκδηλωθείσα από μέρους των Τούρκων αιφνιδιαστική και σφοδρότατη επίθεση ενέσπειρε αρχικά τη σύγχυση στις τάξεις του αποσπάσματος. Όμως γρήγορα η ηρωική άμυνα των Ελλήνων στρατιωτών αναχαίτισε την ορμή των Τούρκων. Παρόλα αυτά, μόνον όταν ενεπλάκη στη μάχη το σύνολο των Τουρκικών δυνάμεων και ήταν ορατός ο κίνδυνος υπερφαλάγγισης και αποκοπής της οδού διαφυγής των ελληνικών τμημάτων, διατάχθηκε υποχώρηση. Ο Φωκάς Φωκάς εκείνη τη στιγμή βρισκόταν στο χειρουργείο, οπότε διατάχθηκε να εγκαταλείψει τη θέση του. Ο ίδιος, όμως, σύμφωνα με μαρτυρίες συμπολεμιστών του, απέκλεισε κατηγορηματικά το ενδεχόμενο τούτο, λέγοντας ότι δεν αφήνει τους τραυματίες του αβοήθητους και μόνους. Μεταξύ των τραυματιών υπήρχαν και πολλοί Τούρκοι, των οποίων τα τραύματα επέδενε. Πίστευε ότι οι αντίπαλοί του θα σέβονταν τον ανθρωπισμό και το λειτούργημά του.[3]

Οι Τούρκοι δεν δίστασαν να εξοντώσουν έναν προς έναν τους αβοήθητους τραυματίες, Έλληνες και Τούρκους. Ο ίδιος ο Φωκάς κατακρεουργήθηκε. Επίσημα, ο Φωκάς Φωκάς φέρεται ως «εξαφανισθείς εν Μικρά Ασία κατά τη μάχη της 5/7/21» (ΕΔΥΣ 645/46). Με το από 24/7/1945 Β.Δ. προήχθη μετά θάνατον στο βαθμό του Ιατρού (Λοχαγού). Το στρατόπεδο της Σ.Σ.Α.Σ. φέρει από το 1980 μέχρι σήμερα το όνομά του [3] και το 2022 αποκαλύφθηκε η προτομή του στην κεντρική πλατεία της Σχολής.

Διατελέσαντες Διοικητές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σ.Ι.Σ. Αθήνα [6]

Έτος Διοικητής
1926 Γ.Αρτρος Φλώκος Χ.
1928 Γ.Αρτρος Διαμαντόπουλος Γ.
1929 Σχης (ΠΖ) Ανδριτσόπουλος Μ.
1930 Σχης (ΠΖ) Τσαμάκος Κ.
1931 Σχης (ΠΖ) Κουμπής Αλ.
1933 Σχης(ΠΖ) Κροντηρᾶς Ν.
1935 Γ.Αρτρος Μαυραγάνης Β.

Σ.Ι.Σ. Θεσσαλονίκη [6]

Έτος Διοικητής Έτος Διοικητής
1947 Γ.Αρτρος Συλλαϊδόπουλος Δ. 1958 Αν. Γ.Αρτρος Καϊλόγλου Α.
1947 Γ.Αρτρος Καστανάκης Γ. 1962 Αν. Γ.Αρτρος Κλωνιζάκης Φ.
1949 Γ. Αρτρος Ματσούκας Ι. 1962 Γ. Αρτρος Βακιρτζής Φ.
1949 Γ.Αρτρος Καστανάκης Γ. 1964 Αν. Γ.Αρτρος Γκιάλας Μ.
1951 Γ.Αρτρος Κορκολόπουλος Οδ. 1965 Αν. Γ.Αρτρος Γιαννημάρας Π.
1952 Αν. Γ.Αρτρος Βαρλάς Ν. 1966 Αν. Γ.Αρτρος Λαμπράκος Π.
1953 Αν. Γ.Αρτρος Σταμάτης Ι. 1969 Αν. Γ.Αρτρος Πολυχρονόπουλος Σ.
1957 Αν. Γ.Αρτρος Κωφίδης Κ.

Σ.Σ.Α.Σ. [6]

Ημερομηνία Διοικητής Ημερομηνία Διοικητής Ημερομηνία Διοικητής Ημερομηνία Διοικητής
23/7/1970 Γ.Αρτρος Π.Ζωγράφος 21/3/1985 Ταξχος Δ. Μανθόπουλος 31/5/2000 Ταξχος Κ. Αντωνακάκης 1/4/2016 Ταξχος Α. Χατζηγεωργίου
15/7/1971 Ταξχος Α.Κατσαρός 20/3/1986 Ταξχος Ι. Παπαϊωάννου 12/3/2001 Ταξχος Γ. Μπουζόπουλος 17/3/2017 Ταξχος Π. Παναγιωτόπουλος
02/7/1973 Ταξχος Γ. Τζίτσας 08/5/1987 Ταξχος Γ.Παπαγεωργόπουλος 2/4/2003 Ταξχος Β. Γκιόκας 19/3/2018 Ταξχος (Ι) Α. Κιτρινάκης
08/6/1974 Ταξχος Σ. Θεοχαρόπουλος 11/3/1988 Ταξχος Θ. Φρέγκογλου 15/3/2005 Ταξχος Ν. Παπαγιαννόπουλος 15/3/2019 Υπτγος Γ. Μαντζουράνης
07/4/1975 Ταξχος Γ. Περιφεράκης 11/3/1989 Ταξχος Γ. Χατζηδάκις 20/3/2006 Ταξχος Θ. Καρανάσσος 17/3/2021 Υπτγος Δ. Μπολομύτης
23/7/1976 Ταξχος Χ. Καρέτσος 18/3/1991 Ταξχος Κ. Σουλιώτης 30/3/2007 Απχος Α. Κοκκινίδης 2/4/2022 Υπτγος Γ. Βακλατζής
28/6/1978 Ταξχος Σ. Αστέρης 20/3/1992 Ταξχος Δ. Κομνηνός 15/5/2009 Ταξχος Ν. Μπαλάσκας 14/3/2023 Υπτγος Θ. Αθανασόπουλος
16/9/1980 Ταξχος Μ. Αγάλλου 23/3/1993 Ταξχος Ι. Πουλής 18/3/2010 Ταξχος Κ. Παγουρόπουλος 22/3/2024 Υπτγος Γ. Γκούβας
24/6/1981 Ταξχος Γ. Παπασπύρου 22/3/1994 Ταξχος Σ. Θεοχάρης
17/3/1983 Ταξχος Π. Βασιλαράκος 01/4/1996 Ταξχος Σ. Οικονόμου
13/3/1984 Ταξχος Π. Ναλμπάντης 18/3/1998 Ταξχος Ε. Χονδροματίδης
28/8/1984 Ταξχος Τ. Βαΐτσας

Αποστολή της Σχολής είναι η παροχή αρμονικά συνδυασμένης, επιστημονικής και στρατιωτικής εκπαίδευσης για την κατάρτιση μονίμων Αξιωματικών, οι οποίοι θα καλύψουν τις ανάγκες των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως παρακάτω:[6]

  • Υγειονομικού
    • Ιατροί
    • Κτηνίατροι
    • Οδοντίατροι
    • Φαρμακοποιοί
    • Ψυχολόγοι
  • Οικονομικού
  • Νομικού

Η Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων παρέχει στους Μαθητές της υψηλού επιπέδου στρατιωτική, ακαδημαϊκή και επιμορφωτική εκπαίδευση.[6]

Στρατιωτική Εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αμέσως μετά την εισαγωγή τους στη Σχολή, οι νέοι Μαθητές πραγματοποιούν τη βασική στρατιωτική τους εκπαίδευση, της οποίας η διάρκεια είναι τρεις εβδομάδες. Κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους, η στρατιωτική εκπαίδευση πραγματοποιείται παράλληλα με την Πανεπιστημιακή δραστηριότητα, σε ώρες κατά τις οποίες δεν υπάρχουν Πανεπιστημιακές υποχρεώσεις. Το αναλυτικό πρόγραμμα των διδασκόμεων κατά τάξη και τμήμα στρατιωτικών μαθημάτων προβλέπεται από τον Οργανισμό της Σχολής.[6]

Ο κύκλος της ετήσιας στρατιωτικής εκπαίδευσης ολοκληρώνεται μετά το τέλος των Πανεπιστημιακών εξετάσεων του Ιουνίου, κατά τη διάρκεια θερινής κατασκηνωτικής διαβίωσης των Μαθητών-τριών, στην οποία συμμετέχουν οι τρεις πρώτες τάξεις της Σχολής. Η θερινή διαβίωση πραγματοποιείται στο Φάρο Ποσειδίου Χαλκιδικής, αρχίζει συνήθως στις αρχές Ιουλίου, και διαρκεί τρεις (3) εβδομάδες. Με το τέλος της δραστηριότητας αυτής τελειώνει το εκπαιδευτικό έτος, και οι Μαθητές-τριες αναχωρούν για την καλοκαιρινή τους άδεια.[6]

Ακαδημαϊκή εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ακαδημαϊκή εκπαίδευση πραγματοποιείται στα παρακάτω επτά τμήματα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης:

Οι μαθητές της ΣΣΑΣ διδάσκονται στο Πανεπιστήμιο, όπως όλοι οι άλλοι φοιτητές και έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις. Διδάσκονται όλα τα προβλεπόμενα από το πρόγραμμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης μαθήματα και πραγματοποιούν πρακτική εξάσκηση στα εργαστήρια και τις κλινικές του. Η φοίτηση διαρκεί 6 χρόνια για το Ιατρικό τμήμα, 5 χρόνια για το Κτηνιατρικό, Οδοντιατρικό και Φαρμακευτικό και 4 χρόνια για το Νομικό, Οικονομικό και Ψυχολογικό.[6]

Η Σχολή με τους αρμοδίους αξιωματικούς της Διεύθυνσης Σπουδών παρακολουθεί την Πανεπιστημιακή εκπαίδευση των Μαθητών και τις επιδόσεις τους.[6]

Μετά την αποφοίτησή τους δύνανται να μετεκπαιδευτούν σε Πανεπιστήμια του εσωτερικού και εξωτερικού.[6]

Επιμορφωτική εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επιμορφωτική εκπαίδευση περιλαμβάνει διδασκαλίες επί θεμάτων γενικού ενδιαφέροντος, διαλέξεις από διακεκριμένους επιστήμονες, προβολές ταινιών, επισκέψεις σε μουσεία, ιστορικούς και θρησκευτικούς χώρους, εκπαιδευτικά ταξίδια. Επιπλέον περιλαμβάνει:

  • Διδασκαλία Ελληνικής γλώσσας σε αλλοδαπούς μαθητές, Αγγλικής και Γαλλικής γλώσσας σε διάφορα επίπεδα και προετοιμασία για λήψη πτυχίου, από ιδιώτες καθηγητές.
  • Οι πρωτοετείς Μαθητές πραγματοποιούν εκπαιδευτικές επισκέψεις στο Λαχανά, Ρούπελ, Μετέωρα, αρχαία Πέλλα, Βεργίνα και στο Άγιον Όρος.
  • Οι τριτοετείς Μαθητές της Σχολής πραγματοποιούν τετραήμερο εκπαιδευτικό ταξίδι στην ΖΕ του Δ΄ΣΣ.
  • Οι τεταρτοετείς Μαθητές πραγματοποιούν εκπαιδευτικό ταξίδι στη Λάρισα.
  • Ομάδα Μαθητών της Σχολής με την καθοδήγηση της Διεύθυνσης Σπουδών εκδίδει το τριμηνιαίο, επιστημονικού περιεχομένου, περιοδικό, με τον τίτλο “ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ”.[6]

Αποφοίτηση - Εξέλιξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Τάγμα Μαθητών της ΣΣΑΣ

Οι Μαθητές της ΣΣΑΣ, μετά την επιτυχή περάτωση της Πανεπιστημιακής και Στρατιωτικής Εκπαίδευσης κατανέμονται στους τρεις Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων (Στρατός Ξηράς, Πολεμικό Ναυτικό, Πολεμική Αεροπορία) και στην Ελληνική Αστυνομία και ονομάζονται αντίστοιχα Ανθυπολοχαγοί, Σημαιοφόροι, Ανθυποσμηναγοί ή Υπαστυνόμοι Β' (οι απόφοιτοι του Ιατρικού Τμήματος) ανάλογα με τον ετήσιο προγραμματισμό του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας. Η κατανομή τους γίνεται με συγκεκριμένη διαδικασία, η οποία προβλέπεται από τον κανονισμό της Σχολής κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους.[6]

Οι απόφοιτοι της Σχολής υποχρεούνται να παραμείνουν στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων:[6]

  • Οι Ιατροί για 12 χρόνια εφόσον δεν κάνουν ειδικοτητα
  • Οι Κτηνίατροι, Οδοντίατροι και Φαρμακοποιοί για 10 χρόνια,
  • Οι Ψυχολόγοι, Νομικοί και Οικονομικοί για 8 χρόνια.

Το έμβλημα της Σχολής παριστά γλαύκα στηριζόμενη σε δύο δόρατα. Η γλαύκα ως ιερό πτηνό και σύμβολο της θεάς Αθηνάς, αντιπροσωπεύει τη σοφία και την επιστήμη. Το έμβλημα συνολικά συμβολίζει τη σοφία που επαγρυπνεί επί των όπλων.

Ρητό της Σχολής είναι το Πειθαρχία Ευπραξίας Μήτηρ (Η πειθαρχία είναι η μητέρα της ευπραξίας), προερχόμενο από την τραγωδία του Αισχύλου "Επτά επί Θήβας" (223-225).

Μη μοι θεούς καλούσα βουλέυου κακώς. Πειθαρχία γαρ εστί της ευπραξίας μήτηρ, γύναι, σωτήρος.

(μη σκέπτεσαι κακά παρακαλώντας τους θεούς. Γιατί γυναίκες, η πειθαρχία είναι μητέρα της επιτυχίας και της σωτηρίας). Ο χορός των Θηβαίων γυναικών παρακαλεί τους θεούς να σώσουν την πόλη από τη συμφορά η οποία την απειλεί. Ο Ετεοκλής τους λέει να σταματήσουν τα κλάματα και να συμμορφωθούν προς τις εντολές του. Μητέρα κάθε επιτυχίας είναι η πειθαρχία, που ως γενεσιουργός δύναμη κάθε καλού τέθηκε ως αρχή της Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων.[6]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]