Σύμφωνο της Σωμόν
Συντεταγμένες: 48°06′42″N 5°08′20″E / 48.1117°N 5.1389°E
Το Σύμφωνο της Σωμόν, ή Συνθήκη της Σωμόν ήταν ήταν μια σύνθετη συνθήκη των Ναπολεοντείων πολέμων που προέβλεπε 20ετή συμμαχία των συμβαλλομένων ευρωπαϊκών Μεγάλων Δυνάμεων, αλλά και όρους εκεχειρίας με τον Ναπολέοντα Α΄ Βοναπάρτη, που υπεγράφη μεταξύ της Αυστρίας, της Ρωσίας, της Πρωσίας και της Αγγλίας στις 1 Μαρτίου του 1814 (9 Μαρτίου) στη πόλη Chaumont του Άνω-Μάρνη στη Γαλλία. Το σύμφωνο αυτό απορρίφθηκε από τον Ναπολέοντα.
Γενικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας στη Γαλλία των συνασπισμένων Μεγάλων Δυνάμεων το 1814 μετά την ισχυρή αντίσταση που αντιμετώπισαν από τα υπολείμματα του στρατού του Ναπολέοντα, έχοντας εισβάλει στη Γαλλία και φθάνοντας στην εν λόγω πόλη, με προτροπή του Άγγλου Λόρδου Κάσρλη συμφώνησαν να μη υπογράψουν καμία επιμέρους συνθήκη ειρήνης με τη Γαλλία μέχρι της τελικής νίκης. Ταυτόχρονα δε τα συμβαλλόμενα μέρη συμφώνησαν σε μία εικοσαετή μεταξύ τους συμμαχία. Στο ίδιο τέλος σύμφωνο περιλήφθηκαν όροι εκεχειρίας που ουσιαστικά ήταν όροι συνθηκολόγησης και συνομολόγησης ειρήνης με τον Ναπολέοντα με προθεσμία αποδοχής, διαφορετικά θα συνεχιζόταν ο πόλεμος μέχρι της τελικής νίκης με την κατάληψη του Παρισιού.
Τελικά ο Ναπολέων απέρριψε το εν λόγω σύμφωνο, για σύναψη ειρήνης, την επόμενη ημέρα της υπογραφής, όταν και έγινε επίδοση αυτής, οπότε και συνεχίστηκε η προέλαση των Μεγάλων Δυνάμεων προς το Παρίσι.
Όροι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παρατηρήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το σύμφωνο αυτό για περισσότερη επιβεβαίωση της ανάληψης των εξ αυτού υποχρεώσεων των συμβαλλομένων μερών υπεγράφη, στις 9 Μαρτίου, αν και έφερε ημερομηνία 1η Μαρτίου, από κάθε μία Μεγάλη Δύναμη χωριστά με τις άλλες τρεις, ενώ στους όρους του περιλαμβανόταν για πρώτη φορά η ιδέα της "ισορροπίας δυνάμεων" και της καθιέρωσης μιας μόνιμης ειρήνης στην Ευρώπη. Το σύμφωνο της Σωμόν απετέλεσε ιστορικά το προοίμιο της Τετραπλής Συμμαχίας[1] μετά τη μάχη του Παρισιού, όπως αυτή διαμορφώθηκε με τη Συνθήκη των Παρισίων (1814) που ακολούθησε αλλά και η πρώτη μορφή διευθυντηρίου των Μεγάλων Δυνάμεων[2].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια τ.Δ΄ (συμπλήρωμα) σ.670
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larous Britannica τ.56ος, σ.256
- Χαραλ. Νικολάου "Διεθνείς Πολιτικές και Στρατιωτικές Συνθήκες - Συμφωνίες - Συμβάσεις" σ.55 Εκδ. Φλώρος Αθήνα 1996.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Artz, Frederick Β (1934), "Αντίδραση & Επανάσταση: 1814-1832", σ. 110
- Chandler, David (1999), "Λεξικό των Ναπολεόντειων πολέμων", Wordsworth εκδόσεις
- Schroeder, Paul W. (1996), Ο Μετασχηματισμός της Ευρωπαϊκής Πολιτικής 1763-1848, Clarendon Press, σελ 501-4. - advanced διπλωματική ιστορία σε απευθείας σύνδεση