Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ταύρος των Φαρνέζε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έκθεμα Εθνικού Αρχαιολογικού
Μουσείου Νάπολης αρ.
Ταύρος των Φαρνέζε
Ταύρος των Φαρνέζε
Υλικό Μάρμαρο
Δημιουργήθηκε τέλη-2ου αιώνα π.Χ.
Καλλιτέχνης Απολλώνιος ή Ταυρίσκος
της Τράλλεις
Ανακαλύφθηκε Στα Λουτρά του Καρακάλλα
στη Ρώμη το 1546
Περίοδος/
πολιτισμός
Ρωμαϊκή Δημοκρατία
Διαστάσεις 3,70 μ. ύψος
Παρούσα τοποθεσία Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο,
Νάπολη
Αριθμός καταλόγου ...

Ο Ταύρος των Φαρνέζε είναι ένα ογκώδες γλυπτό που αποδίδεται στους καλλιτέχνες, Απολλώνιο από τις Τράλλεις και Ταυρίσκο. Θεωρείται από πολλούς μελετητές το μεγαλύτερο ενιαίο γλυπτό που έχει διασωθεί από την αρχαιότητα.

Σχετικές πληροφορίες μας παρέχει στο έργο του ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος. Αναφέρει πως οι καλλιτέχνες έλαβαν την παραγγελία για το έργο τους προς τα τέλη του 2ου αιώνα π.Χ. και πως το λάξεψαν σε ένα ενιαίο κομμάτι μάρμαρο. Στην ιταλική χερσόννησο μεταφέρθηκε από τη Ρόδο, αποτελώντας κατόπιν τμήμα της μεγαλειώδους συλλογής του Ασίνιου Πόλλιο, ενός Ρωμαίου πολιτικού που έζησε κατά τη μεταβατική περίοδο από τη Δημοκρατία στο Πριγκιπάτο.

Το κολοσσιαίο αυτό γλυπτό αναπαριστά το μύθο της Δίρκης, συζύγου του Λύκου, Βασιλιά της Θήβας. Τη Δίρκη έδεσαν σε έναν αφηνιασμένο ταύρο οι γιοι της Αντιόπης, Αμφίονας και Ζήθος, οι οποίοι θέλησαν να την εκδικηθούν για την κακομεταχείρηση που είχε επιφυλάξει στη μητέρα τους. Τη σκηνή παρακολουθούν ένας βοσκός κι ένα σκυλί, ενώ πίσω στέκεται η ίδια η Αντιόπη κρατώντας ένα δόρυ.

Το έργο ανακαλύφθηκε εκ νέου το 1546 στα Λουτρά του Καρακάλλα στη Ρώμη, κατά τη διάρκεια ανασκαφών που είχε παραγγείλει ο Πάπας Παύλος Γ', κατά κόσμον Αλεσάντρο Φαρνέζε, ελπίζοντας να ανακαλύψει αρχαιότητες για να στολίσει με αυτές την κατοικία του. Το 1788 μεταφέρθηκε στη Νάπολη με πλοίο, όπου και τοποθετήθηκε στην Villa Comunale μέχρι το 1826. Σήμερα φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]