Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τζενάρο Γκατούζο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 17/06/2021.
Τζενάρο Γκατούζο
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΤζενάρο Ιβαν Ρίνο Γκατούζο
Ημερ. γέννησης9 Ιανουαρίου 1978 (1978-01-09) (46 ετών)
Τόπος γέννησηςΚοριλιάνο Κάλαμπρο, Ιταλία
Ύψος1,77 μ.
ΘέσηΜέσος
Ομάδες νέων
1990–1995Περούτζα
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1995–1997Περούτζα10(0)
1997–1998Ρέιντζερς34(3)
1998–1999Σαλερνιτάνα25(0)
1999–2012Μίλαν335(9)
2012–2013Σιόν27(1)
Σύνολο431(13)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1995–1996Ιταλία Κ-1814(3)
1998–2000Ιταλία Κ-2121(1)
2000Ιταλία Κ-233(0)
2000–2010Ιταλία73(1)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
2013Σιόν
2013Παλέρμο
2014Ο.Φ.Η.
2015–2017Πίζα
2017Μίλαν Κ-19
2017–2019Μίλαν
2019–2021Νάπολι
2021Φιορεντίνα
2022-2023 Βαλένθια
2023-2024 Μαρσέιγ
2024-Χάιντουκ Σπλιτ
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Τζενάρο Ιβάν Γκατούζο (Gennaro Ivan Gattuso), γνωστός και ως Ρίνο, είναι Ιταλός πρώην ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής. Γεννήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 1978 στην πόλη Κοριλιάνο Καλάμπρο στην Καλαβρία. Αγωνιζόταν κυρίως ως αμυντικός μέσος.

Ήταν σκληροτράχηλος παίκτης και στην ακμή του θεωρούνταν ευρέως ως ένας από τους καλύτερους αμυντικούς μέσους όταν βρισκόταν στην ακμή της καριέρας του. Στη διάρκεια της καριέρας του έχει κερδίσει το Τσάμπιονς Λιγκ τις σεζόν 2002–03 και 2006–07 με τη Μίλαν,[1] καθώς και τον τίτλο της Σέριε Α το 2003-04.[2] Ήταν επίσης βασικό στέλεχος στην Εθνική ομάδα της Ιταλίας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2006.[3]

Καριέρα ως ποδοσφαιριστής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε την καριέρα του το 1990 στα μικρά τμήματα της Περούτζα. Τον Ιούλιο του 1997 στην ηλικία των 19 ετών μετακόμισε στη Σκωτία και τη Ρέιντζερς. Έμεινε λίγο στη Σκωτία μετά την αποχώρηση του Ουόλτερ Σμιθ, του προπονητή που τον πήρε στην ομάδα, και την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Αντβοκάατ. Τον Οκτώβριο του 1998 επέστρεψε στην Ιταλία και τη Σαλερνιτάνα έναντι 4 εκατομμυρίων λιρών. Στη Σαλερνιτάνα οι καλές εμφανίσεις του δεν αρκούσαν για να αποφύγει η ομάδα τον υποβιβασμό. Οι εμφανίσεις του, όμως, κίνησαν το ενδιαφέρον της Μίλαν που τον ενέταξε στο δυναμικό της το 1999. Στη Μίλαν βρήκε γρήγορα θέση βασικού και ως μέλος της ομάδας κατέκτησε δύο φορές το Τσάμπιονς Λιγκ, μία φορά το Πρωτάθλημα Ιταλίας, μία φορά το Κύπελλο Ιταλίας,[4] δύο φορές το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και μια φορά το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.[5]

Καριέρα ως προπονητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 25 Μαΐου 2021 ανακοινώθηκε από τη Φιορεντίνα[6] και στις 17 Ιουνίου, δίχως να προπονήσει την ομάδα σε κάποιο αγώνα, έλυσε το συμβόλαιό του με τη Φιορεντίνα, λόγω διαφωνιών στις στρατηγικές μεταγραφών της διοίκησης και του ιδίου.[7] Από τον Ιούλιο 2014 έως τον Δεκέμβριο του 2014 υπήρξε προπονητής του Ο.Φ.Η..[8]

Εθνική ομάδα Ιταλίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει αγωνιστεί με την Εθνική κάτω των 18 ετών και κάτω των 21 ετών. Με την Εθνική ανδρών της Ιταλίας έχει αγωνιστεί σε όλες της μεγάλες διοργανώσεις στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2002, το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2004, στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2006, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2008,[9] το Κύπελλο Συνομοσπονδιών του 2009[10] και το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2010.[11]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Champions, il Milan sul tetto dell'Europa Inzaghi cancella l'incubo di Istanbul - Serie B - Calcio - Sport - Repubblica.it». www.repubblica.it (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2018. 
  2. ↑ «AC Milan win Italian league title» (στα en-AU). ABC News. 2004-05-03. http://www.abc.net.au/news/2004-05-03/ac-milan-win-italian-league-title/180054. Ανακτήθηκε στις 2018-04-10. 
  3. ↑ «ΙΤΑΛΙΑ - ΓΑΛΛΙΑ 1–1 (5–3 στα πέναλτι)». sport-fm.gr. http://www.sport-fm.gr/article/podosfairo/51717. Ανακτήθηκε στις 2018-04-10. 
  4. ↑ «AC Milan win Italian Cup». www.rediff.com. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2018. 
  5. ↑ FIFA.com. «FIFA Club World Cup Japan 2007 - Matches - Boca Juniors-AC Milan - FIFA.com». FIFA.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2018. 
  6. ↑ «Φιορεντίνα: Ανακοινώθηκε η πρόσληψη του Τζέναρο Γκατούζο». www.sport24.gr. 25 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2021. 
  7. ↑ «Φιορεντίνα: Επίσημο το διαζύγιο με Γκατούζο, 22 μέρες μετά από την πρόσληψή του». www.sport24.gr. 17 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2021. 
  8. ↑ «Τέλος ο Γκατούζο από τον ΟΦΗ - Αποχαιρέτισε με επιστολή». www.iefimerida.gr. 30 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2023. 
  9. ↑ «Italy squad for Euro 2008». the Guardian (στα Αγγλικά). 28 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2018. 
  10. ↑ «Italy - Squad Confederations Cup 2009 South Africa». worldfootball.net (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2018. 
  11. ↑ FIFA.com. «2010 FIFA World Cup South Africa™ - Teams - Italy - FIFA.com». FIFA.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2018. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζενάρο_Γκατούζο&oldid=10672516"