Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φώκια της Χαβάης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φώκια της Χαβάης

Κατάσταση διατήρησης
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Ομοταξία: Θηλαστικά (Mammalia)
Τάξη: Σαρκοφάγα (Carnivora)
Υποτάξη: Πτερυγιόποδα (Pinnipedia)
Οικογένεια: Φωκίδες (Phocidae)
Γένος: Μοναχός Monachus
Είδος: M. schauinslandi
Διώνυμο
Monachus schauinslandi (Μοναχός του Σάουινσλαντ)
(Matschie, 1905)

Περιοχή εξάπλωσης της φώκιας της Χαβάης

Η φώκια μοναχός της Χαβάης (Monachus schauinslandi - Μοναχός του Σάουινσλαντ) ζει στις ατόλλες και στα νησιά του αρχιπελάγους της Χαβάης και, όπως και ο στενός συγγενής της, η μεσογειακή φώκια, απειλείται άμεσα με αφανισμό.

Με το μακρόστενο σώμα τους, τον χονδρό, ευλύγιστο λαιμό, το κοντό και φαρδύ κεφάλι και τα κοντά πτερύγια μοιάζουν με όλες τις άλλες φώκιες και κυρίως με την μεσογειακή. Με μήκος μέχρι 2,40 μέτρα και βάρος 270 κιλά είναι λίγο μικρότερη από την τελευταία. Σε αντίθεση όμως με την μεσογειακή, τα θηλυκά της φώκιας της Χαβάης είναι μεγαλύτερα από τα αρσενικά, τα οποία φτάνουν τα 2,10 μέτρα και 200 κιλά. Είναι γκρίζες με καφέ στη ράχη ενώ στην κοιλιά πιο ανοιχτόχρωμες, χωρίς όμως το λευκό «μπάλωμα» της μεσογειακής φώκιας. Τα νεογέννητα έχουν μήκος περίπου 1 μέτρο και βάρος 15-18 κιλά και είναι καλυμμένα με μαύρη γούνα, η οποία αντικαθίσταται με κοντό τρίχωμα μετά από έξι εβδομάδες κατά την πρώτη έκδυση. Πολλές φορές οι φώκιες της Χαβάης φέρουν ορατά σημάδια και ουλές από αλιευτικά εργαλεία και επιθέσεις καρχαριών. Τα αισθητήρια μουστάκια στο ρύγχος είναι μαλακά και σκουρόχρωμα με λευκές απολήξεις, ενώ τα ρουθούνια της κοιτούν προς τα πάνω και όχι προς τα μπρος όπως στη μεσογειακή φώκια.[2][3]

Ενδιαίτημα και τρόπος ζωής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Φώκιες σε Ενυδρείο στη Χονολουλού

Την βρίσκουμε στα λεγόμενα «Υπήνεμα Νησιά» του βορειοδυτικού αρχιπελάγους της Χαβάης. Εκτός αναπαραγωγικής περιόδου είναι μοναχικό ζώο, σε σχέση με τις άλλες φώκιες. Στις αμμουδερές τους παραλίες ξεκουράζεται και φέρνει στον κόσμο τα μικρά της. Τα 2/3 της ζωής της όμως τα περνάει μέσα στη θάλασσα. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν πως, αντίθετα με παλαιότερες αντιλήψεις, περνούν αρκετό χρόνο για την τροφοσυλλογή τους σε μεγάλα βάθη πάνω από 160 οργιές (300 μέτρα), σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και 300 οργιές (550 μέτρα).[2][4][5] Συνήθως δεν απομακρύνονται από το αρχιπέλαγος, αν και έχουν εντοπιστεί μεμονωμένα ζώα στις ατόλλες Τζόνστον, Παλμύρα και Ουέηκ που απέχουν 1.150, 1.800 και 3.700 χιλιόμετρα από την Χαβάη αντίστοιχα. Το διαιτολόγιο της φώκιας της Χαβάης αποτελείται κυρίως από οστεϊχθύες (79%) αλλά και από κεφαλόποδα (16%) και καρκινοειδή (5%).[6]

Χαρακτηρίζεται ως κρισίμως κινδυνεύον με αφανισμό από την Διεθνή Ένωση Προστασίας της Φύσης. Υπολογίζεται πως έχουν απομείνει γύρω στα 1000 ζώα, αριθμός όμως που συνεχίζει να μειώνεται παρά τα μέτρα προστασίας που πάρθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες. Η καταστροφή των βιοτόπων της, η υπεραλίευση και η καταδίωξη από τους ψαράδες είναι οι μεγαλύτερες απειλές για την επιβίωση της. Σε αυτές προστίθεται και η περιορισμένη γενετική ποικιλομορφία των εναπομεινάντων φωκών αλλά και οι φυσικοί εχθροί μέσα στην θάλασσα: ο καρχαρίας τίγρης και ο καρχαρίας των Γκαλαπάγκος. Αυτή η περιορισμένη γενετική ποικιλομορφία οφείλεται στην κατακόρυφη μείωση του πληθυσμού και είναι το αποτέλεσμα του ανελέητου κυνηγιού της φώκιας από τον άνθρωπο κατά τον 19ο αιώνα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την μειωμένη φυσική επιλογή και ικανότητα του είδους να προσαρμοστεί στις περιβαλλοντικές πιέσεις αυξάνοντας τον κίνδυνο του αφανισμού.[7]

  1. Lowry, L. & A. Aguilar (IUCN SSC Pinniped Specialist Group) (2008). Monachus schauinslandi στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της IUCN. Έκδοση 2013.2. Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN). Ανακτήθηκε 18-03-2014.
  2. 2,0 2,1 «Neomonachus schauinsland. Habitat and Ecology». The IUCN Red List of Threatened Species. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2017. 
  3. «Hawaiian Monk Seal (Monachus schauinslandi)». monachus-guardian.org. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2017. 
  4. Parrish, FA; Littnan, CL (2008). «Changing perspectives in Hawaiian monk seal research using animal-borne imaging». Marine Technology Society Journal 41 (4): σσ. 30–34. http://www.pifsc.noaa.gov/library/pubs/Parrish_MTSJ_2008.pdf. 
  5. Parrish, Frank A (1999). «Use of Technical Diving to Survey Forage Habitat of the Endangered Hawaiian Monk Seal». In: Hamilton RW, Pence DF, Kesling DE, eds. Assessment and Feasibility of Technical Diving Operations for Scientific Exploration.. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-09-28. https://web.archive.org/web/20120928165055/http://archive.rubicon-foundation.org/xmlui/handle/123456789/9003. Ανακτήθηκε στις 2012-12-28. 
  6. Goodman-Lowe, G. D. (1998). «Diet of the Hawaiian Monk Seal (Monachus Schauinslandi) from the Northwestern Hawaiian Islands during 1991 to 1994». Marine Biology 3 (132): σσ. 535-546. http://www.csulb.edu/~ggoodman/files/DietHMS.pdf. 
  7. Pastor, Garza, Allen, Amos, Aguilar (Ιούλιος 2004). «Low Genetic Variability in the Highly Endangered Mediterranean Monk Seal». Journal of Heredity 95 (4): σσ. 291-300. http://jhered.oxfordjournals.org/content/95/4/291. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]