Sex Pistols
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Sex Pistols | |
|---|---|
 | |
Πληροφορίες | |
| Προέλευση | Λονδίνο , Αγγλία |
| Μουσικά είδη | punk |
| Παρουσία | 1975–1978, 1996, 2002–2003, 2007–2008 |
| Μέλη | Τζόνι Ρότεν Τζιβ Τζόουνς Γκλεν Μάτλοκ Πολ Κουκ Σιντ Βίσιους Γουόλι Νάιτινγκεϊλ Ντελ Νουνς Στίβεν Χέις Τζιμ Μακίν Στιβ Νιου Νικ Κεντ |
| Ιστότοπος | |
| sexpistols.org | |
| wikidata (π) | |
Οι Sex Pistols ήταν πανκ συγκρότημα από την Βρετανία. Ένα από τα συγκροτήματα που ξεκίνησαν το είδος στην Αγγλία, είναι αυτοί που το έκαναν γνωστό σε μεγαλύτερo κοινό, επηρεάζοντας πολλά μεταγενέστερα συγκροτήματα τόσο σε μουσικό επίπεδο, όσο και καθιερώνοντας το πανκ σαν μόδα, με την υποστήριξη του μάνατζέρ τους και σχεδιαστή μόδας Μάλκολμ Μακλάρεν. Το γκρουπ σχηματίστηκε το 1975 και ουσιαστικά διαλύθηκε το 1978 με την αποχώρηση του τραγουδιστή Τζόνι Ρότεν. Γνωστό μέλος ο Σιντ Βίσιους, μπασίστας που πέθανε από υπερβολική δόση ναρκωτικών. Ο Τζόνι Ρότεν συνέχισε κάνοντας μια επιτυχημένη καριέρα με τους Public Image Limited. Τo 2002 οι Sex Pistols ενώθηκαν ξανά για μια σειρά συναυλιών.
Πρώιμα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τη δεκαετία του 1970, η Αγγλία υπέφερε από πολιτική αστάθεια, ανεργία και φτώχεια. Σε όλα τα μέρη της Αγγλίας λάμβαναν χώρα διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης. Οι Sex Pistols δημιουργήθηκαν από όλα αυτά. Αναλυτικά, στο Χάμμερσμιθ του Λονδίνου ζούσαν οι φτωχοί και αγανακτισμένοι νεαροί, Ουόλι Νάιτενγκέιλ, Στιβ Τζόουνς και Πολ Κουκ, οι οποίοι είχαν αγάπη για τη μουσική. Πήγαιναν σε τοπικά πάρτυ από συμμαθητές και σε τοπικές παμπς. Εκεί αναπτύχθηκε αρχικά το ενδιαφέρον τους για τη μουσική. Η παρέα αποφάσισε το 1975 (σε ηλικία 20 ετών) να φτιάξει ένα μουσικό συγκρότημα. Ο Ουόλι θα ήταν ο κιθαρίστας, ο Πολ θα ήταν ο ντράμερ και ο Στιβ ο τραγουδιστής. Το πρόβλημα ήταν πως, ενώ ο Ουόλι ήξερε ήδη να παίζει κιθάρα, τα άλλα δύο μέλη έπρεπε να μάθουν το ρόλο τους. Τα (καλής ποιότητας) μουσικά όργανα τα είχανε εξασφαλισμένα αρκετό καιρό πριν, καθώς στο Χάμμερσμιθ υπήρχε μια μουσική σκηνή όπου γίνονταν συχνά συναυλίες. Με το που τελείωνε κάποια συναυλία, ο Στιβ (ήταν κλεπτομανής από πολύ μικρός) έμπαινε το βράδυ στη σκηνή και έκλεβε ό,τι μπορούσε. Πολλές φορές βοηθούσαν ο Πολ και ο Ουόλι. Έτσι διατηρούσαν μία αποθήκη με μικρόφωνα, ντραμς, κιθάρες, μπάσα και άλλα όργανα. Ξεκινήσανε τις πρόβες και απλά ονειρεύονταν να βγούνε στη σκηνή χωρίς καμία επιτυχία. Μία μέρα ο Στιβ έφερε στο γκρουπ έναν μπασίστα, τον Γκλεν Μάτλοκ. Ο Γκλεν ήταν υπάλληλος στο μαγαζί με ρούχα του Μάλκολμ ΜακΛάρεν και της συντρόφου του Βίβιεν Ουέστγουντ, "SEX" στην King's road, το οποίο ο Στιβ επισκεπτόταν συχνά για να κλέψει ρούχα. Ο Γκλεν ήταν ο μόνος ο οποίος είχε ολοκληρωμένες μουσικές γνώσεις και έμαθε στα υπόλοιπα μέλη να παίζουν μουσική. Παρ' όλα αυτά δεν άλλαξε κάτι ως προς τη πορεία του γκρουπ. Ο Στιβ αποφάσισε να ζητήσει από τον Μάλκολμ ΜακΛάρεν να τους αναλάβει ως μάνατζερ. Ο ΜακΛάρεν είχε αποκτήσει πολλά μουσικά συμβόλαια καθώς είχε πειθώ. Η απάντηση του Μάλκολμ στη πρόταση του Στιβ ήταν: "Διώξε τον Ουόλι, μάθε κιθάρα και βρες τραγουδιστή", όπως και έγινε. Ο Ουόλι έφυγε και ο Στιβ ξεκίνησε κιθάρα με τη βοήθεια του Γκλεν. Από εκείνη τη στιγμή, τα μέλη του γκρουπ σύχναζαν στην παμπ του ΜακΛάρεν και συνεχώς έψαχναν για τραγουδιστή.
Μία μέρα μπήκε στο μαγαζί μία παρέα πέντε - έξι ατόμων από το βόρειο Λονδίνο. Ένα μέλος της παρέας, ο τότε 19χρονος, Τζον Λίντον, είχε μία πολύ ασυνήθιστη εμφάνιση και βαμμένα πράσινα μαλλιά. Φορούσε μία κίτρινη μπλούζα με τους Pink Floyd και το λογότυπό τους από πάνω γραμμένη με μαρκαδόρο τη φράση "I hate" (δηλ. "Μισώ τους Pink Floyd").[1] Τη μπλούζα Pink Floyd τη βρήκε στα σκουπίδια. Τα μέλη του γκρουπ τον πλησίασαν και του ζήτησαν να γίνει ο τραγουδιστής τους. Εκείνος δέχτηκε και έκλεισαν οντισιόν για το ίδιο βράδυ στην παμπ του ΜακΛάρεν. Στην οντισιόν του ζητήθηκε να τραγουδήσει το I’m Eighteen του Alice Cooper. Η εκτέλεσή του έκανε τους υπόλοιπους να γελάσουν. Όμως αποφάσισε να κάνει το δικό του σόου, προσποιούμενος ότι βρίσκεται πάνω στη σκηνή και έβγαζε κάποια ουρλιαχτά και κραυγές που του έδωσαν μία ευκαιρία. Ο ΜακΛάρεν έπεισε τα υπόλοιπα μέλη να κάνουν πρόβες μαζί του.[2][3] Ο Τζόουνς πρόσεξε τα βρώμικα δόντια του Λίντον και έτσι του έβγαλε το παρατσούκλι "Johnny Rotten" ("Τζόνι Σάπιος").[4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ raul (5 Ιουλίου 2011). «The Sex Pistols Shared Their Famous "I Hate Pink Floyd" Shirt». FeelNumb.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2019.
- ↑ Lydon, John, Rotten, p. 74.
- ↑ Savage, Jon, England's Dreaming, pp. 120–121; Matlock, Glen, I Was a Teenage Sex Pistol, p. 71.
- ↑ Young, Charles M.· Young, Charles M. (20 Οκτωβρίου 1977). «A Report on the Sex Pistols». Rolling Stone (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2019.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη μουσική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |