ordo

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

ordo < ord + -o

Προφορά

^ⓘ 

Ουσιαστικό

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ordo	ordoj
αιτιατική	ordon	ordojn

ordo ^(eo)

• τάξη, σειρά

  laŭ alfabeta ordo, κατά αλφαβητική σειρά

---

Λατινικά (la)

Ουσιαστικό

ordo, -ĭnis ^(la) αρσενικό

1. τάξη, σειρά
   1. ομάδα με κοινά χαρακτηριστικά
   2. (στρατιωτικός όρος) τάξη, σειρά στρατιωτών
2. (νεολατινική σημασία , ταξινομία) η τάξη (ταξινομική βαθμίδα)

   → δείτε και τους όρους superordo, subordo, infraordo και parvordo

3. (νεολατινική σημασία , χριστιανισμός) το τυπικό σε λειτουργίες της καθολικής εκκλησίας

Κλίση

αριθμός	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ordo	ordinēs
γενική	ordinis	ordinum
δοτική	ordinī	ordinibus
αιτιατική	ordinem	ordinēs
κλητική	ordo	ordinēs
αφαιρετική	ordine	ordinibus
(γ' κλίση)

Πηγές

• ordo - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.