vetus

Εσπεράντο (eo)

Ρηματικός τύπος

vetus ^(eo)

• υποθετική του ρήματος veti

---

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

vetus < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *wetos- (έτος). Συγγενές με τα (αρχαία ελληνική) ἔτος και (σανσκριτικά) वत्स (vatsá, έτος)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈwe.tus/

Επίθετο

vetus ^(en), -us, -us

1. παλιός
2. αρχαίος
3. μακροχρόνιος

Κλίση

	ενικός			πληθυντικός
	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο
ονομαστική	vetus	vetus	vetus	veterēs	veterēs	vetera
γενική	veteris	veteris	veteris	veterum	veterum	veterum
δοτική	veterī	veterī	veterī	veteribus	veteribus	veteribus
αιτιατική	veterem	veterem	vetus	veterēs	veterēs	vetera
κλητική	vetus	vetus	vetus	veterēs	veterēs	vetera
αφαιρετική	vetere	vetere	vetere	veteribus	veteribus	veteribus
Η κλίση του διαφέρει σε κάποια σημεία από την κλίση άλλων τριτοκλίτων επιθέτων (Τριτόκλιτα επίθετα)