ราชาคณะ

Thai

Etymology

From ราชา (raa-chaa, “king; chief, lord, master”) +‎ คณะ (ká-ná, “body; entity; group”); literally "entity chief".

Pronunciation

Orthographic		ราชาคณะ r ā d͡ʑ ā g ɳ a
Phonemic		รา-ชา-คะ-นะ r ā – d͡ʑ ā – g a – n a
Romanization	Paiboon	raa-chaa-ká-ná
	Royal Institute	ra-cha-kha-na
(standard) IPA(key)		/raː˧.t͡ɕʰaː˧.kʰa˦˥.naʔ˦˥/(R)

Noun

ราชาคณะ • (raa-chaa-ká-ná)

1. (Buddhism) (พระ~)
   1. the Thai ecclesiastical rank above พระครูสัญญาบัตร and below สังฆราช (sǎng-ká-râat, “supreme patriarch”), divided into six sub-ranks (from highest to lowest): สมเด็จพระราชาคณะ (sǒm-dèt-prá-raa-chaa-ká-ná), เจ้าคณะรอง, ธรรม (tam), เทพ (têep), ราช (râat), and สามัญ (sǎa-man).
   2. person holding such rank.